ရတနာပံု တိုး ဒဂၤါး

ေဒါင္းဒဂၤါး ကို " ရတနာပံုေဒါင္းဒဂၤါး " လို႕ေရးရင္ ၊ တိုးဒဂၤါး ကိုလည္း ရတနာပံု တိုးဒဂၤါး လို႕ ေရွ႕မွာ
" ရတနာပံု" ထည့္ျပီး ေရးသင့္တယ္။

ရတနာပံု ေဒါင္းဒဂၤါး အေၾကာင္း သိပ္အသားေပးျပီးေရးတဲ့အခါ ရတနာပံုတစ္ေခတ္ တည္းမွာထုတ္လုပ္တာ ျဖစ္ပါလွ်က္ အျခားအမွတ္တံဆိပ္ပါ ဒဂၤါးေတြကို ေမွးမွိန္ေစပါတယ္။

ျမန္မာတို႕ရဲ့ အစဥ္လာ အေခၚအရ ဒဂၤါးဆိုတာ " အမွတ္တံဆိပ္" သို႕မဟုတ္ " စာ " ပါ ေရႊ သို႕မဟုတ္ ေငြ အျပားဝိုင္းငယ္ေတြကိုသာ ေခၚျခင္းျဖစ္တယ္။ ေၾကး၊ သံ ၊ ခဲ စတာေတြႏွင့္ လုပ္ထားတာမ်ိဳးကိုေတာ့ ေၾကးပိုက္ဆံ ၊ သံပိုက္ဆံ ၊ ခဲပိုက္ဆံ စသျဖင့္ေခၚၾကတယ္။ ဒဂၤါး လို႕မေခၚပါ။

မင္းတုန္းမင္း ေခတ္ ေရႊ ႏွင့္ ေငြ ဒဂၤါးေတြ ထုတ္လုပ္ခဲ့တယ္လို႕ အမ်ားစုေရးၾကတယ္။ သီေပါမင္း ေခတ္မွာ ေဒါင္းဒဂၤါးေတြကို ဆက္လက္ ထုတ္လုပ္သုံးစြဲပါတယ္။ ၁၂၄၀ မွာ တိုးတံဆိပ္ ေၾကးဒဂၤါး ( ေၾကးပိုက္ဆံ ) ထပ္ထုတ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ပံုကိုၾကည့္ပါ။

" တိုး " သတၱဝါ
" တိုးတံဆိပ္ေတာ္" စာတမ္း
( တိုး ဆိုတာ ျမင္း ႏွင့္ သမင္ သတၱဝါ ႏွစ္ေကာင္ကို ေပါင္းစပ္ထားတဲ့ လာဒ္ေကာင္လို႕ အယူရွိတယ္။
သီေပါမင္းရဲ့ " တိုး " ဟာ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြ ရဲ့ တိုး လို ၾကည့္မေကာင္းပါ ၊ ႐ုပ္ဆိုးလွတယ္ )

အျခား တဘက္မွာေတာ့
" ၁ူး သုံး ဒဂၤါး "
" ၈ ပံု တပံု "
" ၁၂၄၀ "
" အခက္ ၂ ခက္ " ( အခ်ိဳ႕က ဝိုက္ပန္းခက္လို႕ေျပာတယ္ )
" အခက္ ၂ ခက္ ရဲ့ၾကား မွာ ပန္းပြင့္ "
(ဘာပန္းပြင့္ မွန္းေသခ်ာမသိပါ၊အခက္ကို ဝိုက္ပန္းခက္လို႕ ဆိုရင္ ဒီအပြင့္ကို ဝိုက္ပန္းပြင့္လို႕ ဆိုႏိုင္မလားမသိပါ )


ေၾကးဒဂၤါး မွာပါတဲ့ ခုႏွစ္ " ၁၂၄၀ " ဟာ ထုတ္လုပ္တဲ့ ခုႏွစ္ျဖစ္ပါမယ္။
သီေပါမင္းဟာ စေနသား ျဖစ္လို႕ စေနနံ( တ၊ ထ ၊ ဒ ၊ ဓ ၊ န ) ျဖစ္တဲ့အတြက္ တိုးတံဆိပ္ကို သုံးတယ္လို႕ အခ်ိဳ႕က ဆိုတယ္။ မွန္ခ်င္မွ မွန္မယ္။

မင္းတုန္းမင္းဟာ အဂၤါ သားျဖစ္လို႕ " ျခေသၤ႔ " တံဆိပ္ကို သုံးတယ္ဆိုရင္ စေနသားျဖစ္တဲ့ သီေပါမင္းဟာ " နဂါး " သုံးဖြယ္ရာရွိတယ္။ " နဂါး " မၾကိဳက္လို႕ " တိုး " သုံးသလားေတာ့မသိပါ။
ဘာအတြက္ ဘာေၾကာင္႔ရယ္လို႕ေတာ့ တပ္အပ္ မေျပာႏိုင္ေသးပါ။