ခမည္းေတာ္ မင္းရဲသီဟသူႏွင့္မယ္ေတာ္ေတာင္ငူၾကြယ္စစ္ မင္းသမီးေတာ္တို႔မွ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၈၇၇-ခုႏွစ္ တပို႔တြဲလဆန္း ၁၂ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ ဖြားျမင္သည္။ တပင္ေရႊထီးမင္းထက္ ၃လႏွင့္ ၄ရက္အသက္ႀကီးသူျဖစ္၍ "ဘုရင့္ေနာင္ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာ"ဘြဲ႕နာမည္ကို တပင္ေရႊထီးကပင္ ေပးအပ္ခဲ့သည္။ စစ္ေရးစစ္ရာ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာလွသျဖင့္ သမိုင္း၀င္ ေနာင္ရိုးတုိက္ပြဲ အပါအ၀င္ တုိက္ပြဲႀကီးမ်ားစြာကို ေအာင္ျမင္စြာ ဆင္ႏႊဲတိုက္ခိုက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ စစ္ပြဲမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘုရင့္ေနာင္၏မိန္႔ဆိုခ်က္ကား "စစ္တို႔၏သေဘာမွာ အင္အားႀကီးသည္-ငယ္သည္ ပဓာနမဟုတ္၊ သူရသတိၱႏွင့္ စစ္ပရိယာယ္ၾကြယ္၀မႈသာ ပဓာနျဖစ္သည္"ဟူ၍ ျဖစ္သည္။
ဘုရင့္ေနာင္သည္ ဇြဲသတိၱႀကီးမားမႈ၌လည္း စံထားရသူျဖစ္သည္။ ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲ၀ယ္ ေနာင္ရိုးေခ်ာင္းကိုေဖာင္မ်ားႏွင့္ ျဖတ္ကူးၿပီးေနာက္ ေဖာင္မ်ားရွိေနလွ်င္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ခ်င္စိတ္၊ ေဖာင္ကို အားကိုးခ်င္စိတ္မ်ား ေပၚလာႏိုင္သျဖင့္ ေရွ႕တြင္ မည္သို႔ႀကံဳေတြ႕ရသည္ျဖစ္ေစ ေနာက္ျပန္မဆုတ္စတမ္း အသက္စြန္႔၍ တိုက္ခိုက္ႏိုင္ရန္ မိမိတို႔ ကူးလာေသာေဖာင္အားလံုးကို ဖ်က္ပစ္ေစရာမွ "ဘုရင့္ေနာင္ ေဖာင္ဖ်က္"ဟူေသာ ျမန္မာစကားပံုတစ္ခု တြင္လာခဲ့သည္။
ဘုရင့္ေနာင္သည္ "ေသလွ်င္ေျမႀကီး၊ ရွင္လွ်င္ ေရႊထီး"ဟူေသာ သူရဲေကာင္းစိတ္ဓာတ္ျဖင့္ တုိက္ပြဲႀကီးမ်ား ဆင္ႏႊဲခဲ့ေသာ္လည္း ေရႊထီးကိုမူ ေမွ်ာ္မွန္းျခင္းမရွိခဲ့ေပ၊ တပင္ေရႊထီးမင္း အေပါင္းအသင္းမွား၍ အရက္ေသစာမ်ား ေသာက္စားမူးယစ္ကာ တိုင္းေရးျပည္မႈမ်ား မစီရင္ႏိုင္ပဲ ဘုရင့္ေနာင္ကို ႏိုင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာမ်ား လႊဲအပ္ထားစဥ္ ဘုရင့္ေနာင္ကို ၾကည္ညိဳေလးစားၾကေသာ မွဴးမတ္မ်ားက "တပင္ေရႊထီးမင္းကို နန္းခ်ၿပီး နန္းတက္ရန္ (အာဏာသိမ္းလို္ကရန္)"တိုက္တြန္းၾကေသာ္လည္း ဘုရင့္ေနာင္သည္ အရွင္၏ေက်းဇူးသစၥာကို ေစာင့္သိစြာျဖင့္ ခါးခါးသီးသီး ျငင္းပယ္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကိုသာ မတိမ္းမေစာင္းေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေလသည္။
၉၁၂-ခုႏွစ္ တပင္ေရႊထီးမင္း လုပ္ႀကံခံရ၍ နတ္ရြာစံၿပီးမွ ထီးနန္းစိုးစံသည္။ မင္းျဖစ္ၿပီးေနာက္ ထီးနန္းၿပိဳင္မင္း အမ်ားအျပား နယ္ပယ္အရပ္ေဒသ အမ်ားအျပားကို တိုက္ခိုက္ စည္းရံုးသိမ္းသြင္းႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ သူ႔လက္ထက္တြင္ ႏိုင္ငံနယ္ပယ္မွာ အက်ယ္၀န္းဆံုးျဖစ္ခဲ့သည္။ ဇင္းမယ္ လင္ဇင္း အယုဒၶယၿမိဳ႕မ်ားအထိ အာဏာစက္ ပ်ံ႕ႏွံ႕သည္၊ ဘုန္းတန္းခိုးလည္း အႀကီးမားဆံုးျဖစ္သည္။ ေလာကသာသနာ ေကာင္းက်ဳိးမ်ားစြာ သယ္ပိုးေတာ္မူၿပီးေနာက္ ၉၄၃-ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ အဂၤါေန႔တြင္ ရုတ္တရက္ ဖ်ားနာ၍ နတ္ရြာစံေတာ္မူေလသည္။
Saturday, July 2, 2011
သိုဟန္ဖြားဆိုတဲ့ငမိုက္သား..လူရမ္းကား
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၈၈၈-ခုႏွစ္တြင္ အင္း၀၌ မင္းျပဳေသာ သိုဟန္ဖြားသည္ ရတနာသံုးပါးကို မ႐ိုမေသရုံမက ေစတီပုထိုးမ်ားကိုလည္း ဘုရားမဟုတ္ ျမန္မာတို႔ ဥစၥာေ႐ႊေငြထားရာ ဌာနမ်ားျဖစ္သည္ဆိုကာ ေဖာက္၍ယူသည္။ သံဃာေတာ္မ်ားကိုလည္း "သားမယား မရွိဘဲလွ်က္ တပည့္တပန္းထား၍ ပုန္ကန္ေသာင္းက်န္းရန္ အေျခြအရံေမြးသည္"ဆိုကာ ၉၀၁-ခုႏွစ္တြင္ ေတာင္ပလူလယ္ျပင္အရပ္၌ မ႑ပ္အေဆာင္ေဆာင္ ေဆာက္ေစၿပီးလွ်င္ ကၽြဲ၊ ႏြား၊ ၾကက္၊ ၀က္မ်ား သတ္ေစ၍ ဆြမ္းေကၽြးမည့္အဟန္ႏွင့္ စစ္ကိုင္း၊ ပင္းယ၊ အင္း၀ႏွင့္ အနီးပတ္၀န္းက်င္မွ သံဃာေတာ္ ၁၃၀၀-ေက်ာ္ကို ပင့္ၿပီးေနာက္ မ႑ာပ္တို႔ကို စစ္တပ္ႏွင့္၀ိုင္းရံ၍ သတ္ရာ သံဃာေတာ္ ၃၆၀-ေက်ာ္ မရႈမလွ ေသဆံုးပ်ံလြန္ၾကရသည္။ ပ်ံလြန္သည့္အထဲတြင္ ပါဠိအ႒ကထာဋီကာ ပိဋကတ္က်မ္းဂန္ က်နစြာ တတ္ေျမာက္ေသာ ဆရာေတာ္ ၃၀-ေက်ာ္ ပါ၀င္သြားေလသည္။
သံဃာေတာ္မ်ားကိုသတ္ရာတြင္ ရွမ္းစစ္သားမွားႏွင့္ဗမာစစ္သားမ်ားကို သတ္ေစျခင္းျဖစ္ရာ ရွမ္းစစ္သားမ်ားရွိရာဘက္သို႔ ထြက္ေျပးမိေသာ ကံဆိုးသူ သံဃာေတာ္မ်ားမွာ အတံုးအရုံး ေသဆံုးၾကရၿပီး ဗမာစစ္သားမ်ားဘက္သို႔ ထြက္ေျပးမိေသာ သံဃာေတာ္မ်ားမွာမူ စစ္သားမ်ားက ဒါးလံွတို႔ျဖင့္ တကယ္မထိုးခုတ္ပဲ ဟန္လုပ္၍ ေခ်ာ္ထိုးခုတ္ၿပီး လႊတ္ေပးၾကသျဖင့္ အသက္ခ်မ္းသာခြင့္ရၾကသည္။ ထိုသို႔ သံဃာေတာ္မ်ားကို တကယ္မထိုးမခုတ္ပဲ လႊတ္ေပးလိုက္ေသာ ဗမာစစ္သားမ်ားကို သိုဟန္ဖြားက သုတ္သင္ပစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
သိုဟန္ဖြားသည္ သံဃာေတာ္မ်ားကို သတ္ၿပီးေသာအခါ ေက်ာင္းတြင္ထားရွိေသာ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားကို ယူကာ မီး႐ိႈ႕ဖ်က္ဆီးပစ္ျပန္ေလသည္။ ေက်ာင္းရွိသံဃာေတာ္မ်ားက ၀ွက္၍ရသမွ် ၀ွက္ထားၿပီးေနာက္ အေရးအခင္း ၿပီးစီး၍ စာေပက်မ္းဂန္မ်ား စုေဆာင္းသည့္အခါ ၀ိနည္းငါးက်မ္းမွ ပရိ၀ါပါဠိေတာ္ ရွာေဖြမရ ရွိေနရာ ပရိ၀ါပါဠိေတာ္ကို ႏႈတ္တက္အာဂံု ေဆာင္ေတာ္မူေသာ ေတာေက်ာင္းဘုန္းေတာ္ႀကီး အရွင္ဒီပထံမွ တဆင့္ကူးယူ၍ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၾကရေလသည္။
သံဃာေတာ္မ်ားကိုသတ္ရာတြင္ ရွမ္းစစ္သားမွားႏွင့္ဗမာစစ္သားမ်ားကို သတ္ေစျခင္းျဖစ္ရာ ရွမ္းစစ္သားမ်ားရွိရာဘက္သို႔ ထြက္ေျပးမိေသာ ကံဆိုးသူ သံဃာေတာ္မ်ားမွာ အတံုးအရုံး ေသဆံုးၾကရၿပီး ဗမာစစ္သားမ်ားဘက္သို႔ ထြက္ေျပးမိေသာ သံဃာေတာ္မ်ားမွာမူ စစ္သားမ်ားက ဒါးလံွတို႔ျဖင့္ တကယ္မထိုးခုတ္ပဲ ဟန္လုပ္၍ ေခ်ာ္ထိုးခုတ္ၿပီး လႊတ္ေပးၾကသျဖင့္ အသက္ခ်မ္းသာခြင့္ရၾကသည္။ ထိုသို႔ သံဃာေတာ္မ်ားကို တကယ္မထိုးမခုတ္ပဲ လႊတ္ေပးလိုက္ေသာ ဗမာစစ္သားမ်ားကို သိုဟန္ဖြားက သုတ္သင္ပစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
သိုဟန္ဖြားသည္ သံဃာေတာ္မ်ားကို သတ္ၿပီးေသာအခါ ေက်ာင္းတြင္ထားရွိေသာ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားကို ယူကာ မီး႐ိႈ႕ဖ်က္ဆီးပစ္ျပန္ေလသည္။ ေက်ာင္းရွိသံဃာေတာ္မ်ားက ၀ွက္၍ရသမွ် ၀ွက္ထားၿပီးေနာက္ အေရးအခင္း ၿပီးစီး၍ စာေပက်မ္းဂန္မ်ား စုေဆာင္းသည့္အခါ ၀ိနည္းငါးက်မ္းမွ ပရိ၀ါပါဠိေတာ္ ရွာေဖြမရ ရွိေနရာ ပရိ၀ါပါဠိေတာ္ကို ႏႈတ္တက္အာဂံု ေဆာင္ေတာ္မူေသာ ေတာေက်ာင္းဘုန္းေတာ္ႀကီး အရွင္ဒီပထံမွ တဆင့္ကူးယူ၍ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၾကရေလသည္။
ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္းနဲ့မထမံဦးေအာင္
သကၠရာဇ္ ၁၁၁၂-ခုႏွစ္ ဒုတိယအင္း၀ျပည္ႀကီး ပ်က္စီးတိမ္းယိမ္းခါနီးအခ်ိန္တြင္ ေမာင္စံသာ, ေမာင္၀ိုင္း, ေမာင္ေအာင္ဆိုေသာ ကေလးငယ္သံုးဦးတို႔ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ထူပါရုံမင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ထံ ေရာက္႐ွိလာၾကသည္။ သူတို႔သံုးဦးသည္ ေ႐ွးက တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မေတြ႔ဖူးၾကဘဲ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း ညီရင္းအစ္ကိုလို ခင္မင္သြားၾကသည္။ တစ္ေန႔ စစ္ကိုင္းေကာင္းမႈေတာ္ဘုရား ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚတြင္ စုေ၀ၾကၿပီး “တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အသက္ေပး၍ ကာကြယ္ေစာင့္ေ႐ွာက္ၾကစတမ္း၊ တစ္ဦး၏အသက္ကို တစ္ဦးက အႏၲရယ္မျပဳၾကစတမ္း၊ တစ္ေယာက္ေကာင္းစားလွ်င္ တစ္ေယာက္ကို ကူညီမ-စၾကစတမ္း၊ ကတိသစၥာ တည္ခဲ့ပါလွ်င္ ႀကံစည္သမွ် ၿပီးေျမာက္၍ နိဗၺာန္တိုင္ေရာက္ပါေစသား၊ ကတိသစၥာမတည္ခဲ့ပါလွ်င္ ဆင္းရဲဒုကၡအဖံုဖံု ေတြ႔ႀကံဳရ၍ ငရဲအ၀ီစိထိက်ေရာက္ပါေစသား” ဟု သစၥာအဓိ႒ာန္ ျပဳခဲ့ၾကေလသည္။
ထိုကေလးငယ္သံုးဦးအနက္ ေမာင္စံသာသည္ ‘ရွင္ေဇာတိက’ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ သာသနာ့ေဘာင္သို႔ ၀င္ေရာက္သြားၿပီး ေမာင္၀ိုင္းမွာ ခမည္းေတာ္အေလာင္းမင္းတရားႀကီး အထြဋ္အထိပ္ေရာက္ေသာအခါ ပဒံုၿမိဳ႕စားမင္းသားျဖစ္လာသည္။ ေမာင္ေအာင္ကမူ ထြက္ရပ္ေပါက္လမ္းစဥ္ကို လိုက္စားခဲ့ရာမွ သိဒိၶမ်ားေပါက္ၿပီး ပထမံဦးေအာင္ျဖစ္လာခဲ့သည္။
၁၁၄၃-ခုႏွစ္တြင္ ပဒံုမင္းသားေမာင္၀ိုင္း မင္းျဖစ္ေသာအခါ မိမိကို ပခံုးႏွင့္ထမ္း၍ နန္းေပၚတင္ေပးခဲ့ေသာ ညီေတာ္ ပင္းတလဲမင္းသားအပါအ၀င္ ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္မ်ားကို ကြပ္မ်က္သုတ္သင္ပစ္ၿပီးေနာက္ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ေအာင္ကိုပါ ထီးနန္းအတြက္ အႏၲရယ္႐ွိသူဟုမွတ္ယူလာသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကေလးအ႐ြယ္ ငယ္စဥ္တန္ုးက သေဘာတူ ထား႐ွိခဲ့ေသာ ကတိႏွင့္သစၥာကို မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ လယ္ေ၀းၿမိဳ႕နယ္ စမေတာင္ေတာ္တြင္ အဓိ႒ာန္စခန္း ၀င္ေနေသာ ပထမံဦးေအာင္ကို သြားေရာက္ဖမ္းဆီးေစၿပီး ေနျပည္ေတာ္ အမရပူရသို႔ ေခၚေဆာင္လာကာ နန္းေတာ္မုခ္ဦးအနီး အသင့္တူးထားေသာ ေျမက်င္းႀကီးထဲသို႔ တြန္းခ်ၿပီး ေျမဖို႔၍သတ္ေစသည္။ “ငါ့လို႔ ဘုန္း႐ွင္ကံ႐ွင္တစ္ေယာက္ကို ငေအာင္တို႔လို ဘုန္းကံမဲ့သူက တုၿပိဳင္လို႔ ရ႐ိုးလား”ဟုလည္း အားပါးတရ ႀကံဳး၀ါးလိုက္ေသးသည္။
သို႔ရာတြင္ ပထမံတန္ခိုးေၾကာင့္ သတ္၍မရ၊ “ေမာင္ေအာင္ ငါ့ကိုသတ္ရန္မဆိုထားႏွင့္၊ ငါေရးသည့္ ၀-တစ္လံုးကိုပင္ မင္းပ်က္ေအာင္ ဖ်က္ႏိုင္မည္မဟုတ္”ဟု ဦးေအာင္က ေျပာၿပီး ၀-တစ္လံုး ေရးေပးသည္ကို ဦး၀ိုင္းက ဖ်က္ရာ ဖ်က္၍မရႏိုင္ဘဲ ဖ်က္လိုက္တို္ငး တစ္ဆတိုးလာၿပီး နန္းရင္ျပင္တစ္ခုလံုး ၀-လံုးမ်ားႏွင့္ျပည့္သြားသျဖင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဦး၀ိုင္းက လက္ေျမွာက္အ႐ႈံးေပးရသည္။ ထိုအခါက်မွ ပထမံဦးေအာင္က “ေမာင္၀ိုင္း လူမို္က္၊ ကတိသစၥာ မတည္သည့္ လူ႕ဒုႆီလ၊ ယခုက ေ႐ွ႕ေလွ်ာက္ မင္းကို ငါမကူညီေတာ့၊ မင္း အပါယ္ငရဲက လြတ္ခ်င္ရင္ က်န္႐ွိသည့္အသက္ပိုင္းမွာ ရတနာသံုးပါး ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေပေတာ့၊ ငါ့ကိုေတာ့ မင္းေတြ႔ရေတာ့မည္မဟုတ္”ဟု ေျပာကာ အင္း၀ၿမိဳ႕ဘက္ ထြက္ခြာသြားေလေတာ့သည္။
(ထိုအခါမွ ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္းသည္ မွားမွန္းသိၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ပထမံဦးေအာင္၏ တိုက္တြန္းခ်က္အ ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္းသည္ အပါယ္ေလးပါးမွ လြတ္ေျမာက္ေစရန္ ၁၁၅၅-ခုႏွစ္၀န္းက်င္တြင္ မင္းကြန္းေဒသ၌ ပုထိုးေတာ္ႀကီး၊ ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီး၊ မဂၤလာကန္ေတာ္ႀကီး၊ ျခေသၤ့ႀကီး-ဟူေသာ ႀကီးေလးႀကီးကို တည္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ပထမံဦးေအာင္ကို “ဘိုးဘိုးေအာင္”ဟုလည္း ႐ိုေသသမူျဖင့္ ေခၚၾကေသးသည္။ ပထမံတန္ခိုးေၾကာင့္ ဘိုးဘိုးေအာင္ မေသဆိုသည္မွာ ရာဇ၀င္မ်ားအဆိုျဖစ္သည္။ ေသ၍ ဘ၀ေျပာင္းၿပီးမွ ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္းထံ ေရာက္လာျခင္းလည္းျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။
ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္းကား ကုန္းေဘာင္ဆက္မင္းမ်ားတြင္ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးမားသေလာက္ ကတိသစၥာမတည္ေသာမင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ သူ႔ကို “က်ားကဲ့သို႔ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သူ”ဟု ကင္ပြန္းတပ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ေပသည္။)
ကတိသစၥာ၊ တည္ေသာခါ၌၊ ၾသဇာေလးနက္၊ ေပၚစီတက္၍၊ ႏြယ္ျမက္သစ္ပင္၊ ေဘးဘက္၀င္၏။ (႐ွင္မဟာသီလ၀ံသ)
မင္းျပစ္မလြတ္၊ က်င့္၀တ္မတည္၊ ယြင္းေသြဖည္က၊ ျပည္မခ်မ္းသာ၊ နာႀကီးနာလ်က္၊ မ်ားစြာျပည္သူ၊ အိုးႏွယ္ဆူ၍၊ ဗိုလ္လူ႐ုတ္ရက္၊ စစ္ႀကီးထြက္၏။
ထိုကေလးငယ္သံုးဦးအနက္ ေမာင္စံသာသည္ ‘ရွင္ေဇာတိက’ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ သာသနာ့ေဘာင္သို႔ ၀င္ေရာက္သြားၿပီး ေမာင္၀ိုင္းမွာ ခမည္းေတာ္အေလာင္းမင္းတရားႀကီး အထြဋ္အထိပ္ေရာက္ေသာအခါ ပဒံုၿမိဳ႕စားမင္းသားျဖစ္လာသည္။ ေမာင္ေအာင္ကမူ ထြက္ရပ္ေပါက္လမ္းစဥ္ကို လိုက္စားခဲ့ရာမွ သိဒိၶမ်ားေပါက္ၿပီး ပထမံဦးေအာင္ျဖစ္လာခဲ့သည္။
၁၁၄၃-ခုႏွစ္တြင္ ပဒံုမင္းသားေမာင္၀ိုင္း မင္းျဖစ္ေသာအခါ မိမိကို ပခံုးႏွင့္ထမ္း၍ နန္းေပၚတင္ေပးခဲ့ေသာ ညီေတာ္ ပင္းတလဲမင္းသားအပါအ၀င္ ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္မ်ားကို ကြပ္မ်က္သုတ္သင္ပစ္ၿပီးေနာက္ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ေအာင္ကိုပါ ထီးနန္းအတြက္ အႏၲရယ္႐ွိသူဟုမွတ္ယူလာသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကေလးအ႐ြယ္ ငယ္စဥ္တန္ုးက သေဘာတူ ထား႐ွိခဲ့ေသာ ကတိႏွင့္သစၥာကို မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ လယ္ေ၀းၿမိဳ႕နယ္ စမေတာင္ေတာ္တြင္ အဓိ႒ာန္စခန္း ၀င္ေနေသာ ပထမံဦးေအာင္ကို သြားေရာက္ဖမ္းဆီးေစၿပီး ေနျပည္ေတာ္ အမရပူရသို႔ ေခၚေဆာင္လာကာ နန္းေတာ္မုခ္ဦးအနီး အသင့္တူးထားေသာ ေျမက်င္းႀကီးထဲသို႔ တြန္းခ်ၿပီး ေျမဖို႔၍သတ္ေစသည္။ “ငါ့လို႔ ဘုန္း႐ွင္ကံ႐ွင္တစ္ေယာက္ကို ငေအာင္တို႔လို ဘုန္းကံမဲ့သူက တုၿပိဳင္လို႔ ရ႐ိုးလား”ဟုလည္း အားပါးတရ ႀကံဳး၀ါးလိုက္ေသးသည္။
သို႔ရာတြင္ ပထမံတန္ခိုးေၾကာင့္ သတ္၍မရ၊ “ေမာင္ေအာင္ ငါ့ကိုသတ္ရန္မဆိုထားႏွင့္၊ ငါေရးသည့္ ၀-တစ္လံုးကိုပင္ မင္းပ်က္ေအာင္ ဖ်က္ႏိုင္မည္မဟုတ္”ဟု ဦးေအာင္က ေျပာၿပီး ၀-တစ္လံုး ေရးေပးသည္ကို ဦး၀ိုင္းက ဖ်က္ရာ ဖ်က္၍မရႏိုင္ဘဲ ဖ်က္လိုက္တို္ငး တစ္ဆတိုးလာၿပီး နန္းရင္ျပင္တစ္ခုလံုး ၀-လံုးမ်ားႏွင့္ျပည့္သြားသျဖင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဦး၀ိုင္းက လက္ေျမွာက္အ႐ႈံးေပးရသည္။ ထိုအခါက်မွ ပထမံဦးေအာင္က “ေမာင္၀ိုင္း လူမို္က္၊ ကတိသစၥာ မတည္သည့္ လူ႕ဒုႆီလ၊ ယခုက ေ႐ွ႕ေလွ်ာက္ မင္းကို ငါမကူညီေတာ့၊ မင္း အပါယ္ငရဲက လြတ္ခ်င္ရင္ က်န္႐ွိသည့္အသက္ပိုင္းမွာ ရတနာသံုးပါး ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေပေတာ့၊ ငါ့ကိုေတာ့ မင္းေတြ႔ရေတာ့မည္မဟုတ္”ဟု ေျပာကာ အင္း၀ၿမိဳ႕ဘက္ ထြက္ခြာသြားေလေတာ့သည္။
(ထိုအခါမွ ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္းသည္ မွားမွန္းသိၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ပထမံဦးေအာင္၏ တိုက္တြန္းခ်က္အ ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္းသည္ အပါယ္ေလးပါးမွ လြတ္ေျမာက္ေစရန္ ၁၁၅၅-ခုႏွစ္၀န္းက်င္တြင္ မင္းကြန္းေဒသ၌ ပုထိုးေတာ္ႀကီး၊ ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီး၊ မဂၤလာကန္ေတာ္ႀကီး၊ ျခေသၤ့ႀကီး-ဟူေသာ ႀကီးေလးႀကီးကို တည္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ပထမံဦးေအာင္ကို “ဘိုးဘိုးေအာင္”ဟုလည္း ႐ိုေသသမူျဖင့္ ေခၚၾကေသးသည္။ ပထမံတန္ခိုးေၾကာင့္ ဘိုးဘိုးေအာင္ မေသဆိုသည္မွာ ရာဇ၀င္မ်ားအဆိုျဖစ္သည္။ ေသ၍ ဘ၀ေျပာင္းၿပီးမွ ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္းထံ ေရာက္လာျခင္းလည္းျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။
ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္းကား ကုန္းေဘာင္ဆက္မင္းမ်ားတြင္ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးမားသေလာက္ ကတိသစၥာမတည္ေသာမင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ သူ႔ကို “က်ားကဲ့သို႔ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သူ”ဟု ကင္ပြန္းတပ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ေပသည္။)
ကတိသစၥာ၊ တည္ေသာခါ၌၊ ၾသဇာေလးနက္၊ ေပၚစီတက္၍၊ ႏြယ္ျမက္သစ္ပင္၊ ေဘးဘက္၀င္၏။ (႐ွင္မဟာသီလ၀ံသ)
မင္းျပစ္မလြတ္၊ က်င့္၀တ္မတည္၊ ယြင္းေသြဖည္က၊ ျပည္မခ်မ္းသာ၊ နာႀကီးနာလ်က္၊ မ်ားစြာျပည္သူ၊ အိုးႏွယ္ဆူ၍၊ ဗိုလ္လူ႐ုတ္ရက္၊ စစ္ႀကီးထြက္၏။
ေရွာင္မလြဲ...
ပူပူ = ခင္ဗ်ားတုိ႔လမ္းထိပ္ စတုိးဆုိင္က အမ်ိဳးသမီးမ်ား ေတာ္ေတာ္အျမင္ကတ္ဖုိ႔ ေကာင္းတယ္ဗ်။ စကားေျပာ တာကလည္း မုိက္႐ုိင္းလုိက္တာ လြန္ပါေရာ။ အေနအထုိင္ အေျပာအဆုိကလည္း ေအာက္တန္းက်တယ္ဗ်ာ…။
ဂတံုး = ဟာ ….. အဲဒါ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးဗ် ..
ပူပူ = (အလြန္အားနာသြားဟန္ျဖင့္) ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာက အဲဒီအမ်ိဳးသမီး မဟုတ္ဘူးဗ်၊ သူ႔အနားမွာ ထုိင္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေလးပါ …
ဂတံုး = အဲဒါက ကၽြန္ေတာ့္ သမီးအႀကီးဗ် … ဟူ၏။
လက္ေတြ့အမွန္မဟုတ္ပါ၊ ဟာသေလးေတြပါဗ်ာ...
ဂတံုး = ဟာ ….. အဲဒါ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးဗ် ..
ပူပူ = (အလြန္အားနာသြားဟန္ျဖင့္) ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာက အဲဒီအမ်ိဳးသမီး မဟုတ္ဘူးဗ်၊ သူ႔အနားမွာ ထုိင္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေလးပါ …
ဂတံုး = အဲဒါက ကၽြန္ေတာ့္ သမီးအႀကီးဗ် … ဟူ၏။
လက္ေတြ့အမွန္မဟုတ္ပါ၊ ဟာသေလးေတြပါဗ်ာ...
Friday, July 1, 2011
ဂတံုးတို့လင္မယား
ပူပူ = မေန႔ညက မင္းတုိ႔လင္မယား ရန္အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ၾကတယ္ဆုိ။ ဘယ္လုိျဖစ္ၿပီး ဘယ္လုိၿပီးသြားတာလဲ .. .. ။
ဂတံုး = ဘယ္ရမလဲ ဒီမိန္းမ ဒူးေထာက္က်သြားတာေပါ့။ ဒူးႏွစ္ဖက္တင္မကဘူး လက္ႏွစ္ဖက္ပါ ေထာက္သြားတယ္ကြ ။
ပူပူ = အလဲ့ တယ္ဟုတ္ပါလား၊ မင္းမိန္းမက ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး ဘာေျပာလဲ ဆုိစမ္းပါဦး။
ဂတံုး = အင္း ငါ့မိန္းမက ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး ရွင္ အခုခ်က္ခ်င္း အဲ့ဒီကုတင္ေအာက္က ထြက္ခဲ့၊ ေယာက္်ားပီပီ သတိၱရွိရွိ က်ဳပ္ကုိ ရင္ဆုိင္စမ္းပါတဲ့ ... ...... ဟီး ဟီး …။
ပူပူ = ဟုိက္ - ေသလုိက္ပါေတာ့ကြာ ……
တိုက္ဆိုင္မူ့ရွိရင္ခြင့္လြွတ္ၾကပါဗ်ာ....
ဂတံုး = ဘယ္ရမလဲ ဒီမိန္းမ ဒူးေထာက္က်သြားတာေပါ့။ ဒူးႏွစ္ဖက္တင္မကဘူး လက္ႏွစ္ဖက္ပါ ေထာက္သြားတယ္ကြ ။
ပူပူ = အလဲ့ တယ္ဟုတ္ပါလား၊ မင္းမိန္းမက ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး ဘာေျပာလဲ ဆုိစမ္းပါဦး။
ဂတံုး = အင္း ငါ့မိန္းမက ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး ရွင္ အခုခ်က္ခ်င္း အဲ့ဒီကုတင္ေအာက္က ထြက္ခဲ့၊ ေယာက္်ားပီပီ သတိၱရွိရွိ က်ဳပ္ကုိ ရင္ဆုိင္စမ္းပါတဲ့ ... ...... ဟီး ဟီး …။
ပူပူ = ဟုိက္ - ေသလုိက္ပါေတာ့ကြာ ……
တိုက္ဆိုင္မူ့ရွိရင္ခြင့္လြွတ္ၾကပါဗ်ာ....
ေရလိုခ်င္လားမိတ္ေဆြ....
ခရီးသည္တစ္ေယာက္က သဲကႏၱာရထဲမွာ ေရငတ္ေနတဲ့အတြက္ ေရရွာရင္းနဲ႔ တဲေလးတစ္လံုးဆီကုိ ေရာက္ လာ ပါတယ္။ အဲဒီတဲမွာ ခံုေလးတစ္လံုးနဲ႔ လည္စီးေတြ ထုိင္ေရာင္းေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကုိပဲ ေတြ႕လုိက္ ရတယ္။
ခရီးသည္ ေက်းဇူးျပဳ၍ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ေသမေလာက္ကုိ ေရငတ္ေနပါတယ္။ ေရေလး မ်ား ရႏိုင္မလားလုိ႔ပါ။
ဆုိင္ရွင္ ေရေတာ့မရွိဘူးဗ်၊ ဒါေပမယ့္ လည္စီးေလး ဝယ္သြားပါလားဗ်ာ။ ဒီတစ္ခုက ဆုိရင္ ခင္ဗ်ားအခု၀တ္ ထားတဲ့ ဝတ္စံုနဲ႔လဲ သိပ္လုိက္တာပဲ။
ခရီးသည္ (စိတ္တုိစြာျဖင့္) အ႐ူးလားဗ်။ လည္စီးလုိခ်င္တာမွ မဟုတ္တာ။ ေရေသာက္ ခ်င္ေနပါတယ္ ဆုိမွ။
ဆုိင္ရွင္ ရပါတယ္။ မဝယ္နဲ႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားအေပၚ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းတယ္ဆုိတာ ခင္ဗ်ားမၾကာခင္ သိလာမွာပါ။ ေဟာဟုိမွာ ေတာင္ကုန္းကေလး ေတြ႕တယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီ အေပၚမွာ စားေသာက္ဆုိင္ တစ္ဆုိင္ရွိတယ္ဗ်။ (၅)မုိင္ေလာက္ေတာ့ ေဝးတယ္။ အဲဒီအထိ ေလွ်ာက္သြား ရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားေရေသာက္ရမွာပါ။
ခရီးသည္ ေက်းဇူးတင္တယ္ကြာ။
ခရီးသည္ဟာ ေတာင္ကုန္းေလးဆီကုိ ေလွ်ာက္သြားခဲ့တယ္။ ေနာက္ (၃)နာရီေလာက္ၾကာတဲ့အခါ တဲေလးဆီ ကုိ ခရီးသည္ ေရဆာေနတဲ့ပံုစံနဲ႔ပဲ ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။
ဆုိင္ရွင္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာက စားေသာက္ဆုိင္က (၅)မုိင္ေလာက္ပဲ ေဝးတာပဲေလ။ ခင္ဗ်ားရွာမေတြ႕ခဲ့ ဘူးလား။
ခရီးသည္ ေတြ႕ပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ဆုိင္က ကၽြန္ေတာ့္ကုိ လည္စီးမပါလုိ႔ဆုိၿပီး ေပးမ၀င္ဘူးဗ် . . ။
ခရီးသည္ ေက်းဇူးျပဳ၍ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ေသမေလာက္ကုိ ေရငတ္ေနပါတယ္။ ေရေလး မ်ား ရႏိုင္မလားလုိ႔ပါ။
ဆုိင္ရွင္ ေရေတာ့မရွိဘူးဗ်၊ ဒါေပမယ့္ လည္စီးေလး ဝယ္သြားပါလားဗ်ာ။ ဒီတစ္ခုက ဆုိရင္ ခင္ဗ်ားအခု၀တ္ ထားတဲ့ ဝတ္စံုနဲ႔လဲ သိပ္လုိက္တာပဲ။
ခရီးသည္ (စိတ္တုိစြာျဖင့္) အ႐ူးလားဗ်။ လည္စီးလုိခ်င္တာမွ မဟုတ္တာ။ ေရေသာက္ ခ်င္ေနပါတယ္ ဆုိမွ။
ဆုိင္ရွင္ ရပါတယ္။ မဝယ္နဲ႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားအေပၚ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းတယ္ဆုိတာ ခင္ဗ်ားမၾကာခင္ သိလာမွာပါ။ ေဟာဟုိမွာ ေတာင္ကုန္းကေလး ေတြ႕တယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီ အေပၚမွာ စားေသာက္ဆုိင္ တစ္ဆုိင္ရွိတယ္ဗ်။ (၅)မုိင္ေလာက္ေတာ့ ေဝးတယ္။ အဲဒီအထိ ေလွ်ာက္သြား ရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားေရေသာက္ရမွာပါ။
ခရီးသည္ ေက်းဇူးတင္တယ္ကြာ။
ခရီးသည္ဟာ ေတာင္ကုန္းေလးဆီကုိ ေလွ်ာက္သြားခဲ့တယ္။ ေနာက္ (၃)နာရီေလာက္ၾကာတဲ့အခါ တဲေလးဆီ ကုိ ခရီးသည္ ေရဆာေနတဲ့ပံုစံနဲ႔ပဲ ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။
ဆုိင္ရွင္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာက စားေသာက္ဆုိင္က (၅)မုိင္ေလာက္ပဲ ေဝးတာပဲေလ။ ခင္ဗ်ားရွာမေတြ႕ခဲ့ ဘူးလား။
ခရီးသည္ ေတြ႕ပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ဆုိင္က ကၽြန္ေတာ့္ကုိ လည္စီးမပါလုိ႔ဆုိၿပီး ေပးမ၀င္ဘူးဗ် . . ။
အိုးတန္ဆန္ခတ္..ဆိုတာမ်ိဳးေလ..
ေနသာတဲ့နံနက္ခင္းတစ္ခုတြင္ လူတစ္ေယာက္သည္ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ တံတားတစ္ခုကုိ ျဖတ္သန္းေနခိုက္၊ သူ႔ေအာက္ရွိ ျမစ္ကမ္းပါးေဘး သစ္ရိပ္ေအာက္တြင္ ငါးမွ်ားေနေသာ တံငါသည္တစ္ေယာက္ကုိ ျမင္သည္။ ျမစ္မွာ ေရနက္ၿပီး ညင္သာစြာ စီးဆင္ေနသည္။ ထုိလူသည္ တံတားေပၚရပ္၍ တံငါသည္ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ ေနခဲ့သည္။
မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ တံငါသည္သည္ သူခ်ထားေသာ ငါးမွ်ားႀကိဳးကုိ ဆဲြယူေလသည္။ ငါးမွ်ားႀကိဳး အဆံုးတြင္ အလြန္ႀကီးေသာ ငါးတစ္ေကာင္ပါလာသည္။
တံငါသည္သည္ ငါးကုိ ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွျဖဳတ္၍ ေရထဲသုိ႔ ျပန္လႊတ္လိုက္သည္။ ေနာက္ထပ္မိနစ္ အနည္းငယ္ အၾကာတြင္ ေနာက္ထပ္ ငါးႀကီးတစ္ေကာင္ ရျပန္သည္။ တံငါသည္သည္ ထုိငါးႀကီးကုိလည္း ျမစ္ထဲသုိ႔ ျပန္လႊတ္ လုိက္ျပန္သည္။ တတိယအႀကိမ္တြင္မူ ငါးအေသးတစ္ေကာင္ ဖမ္းမိသည္။ ထုိငါးကုိ သူ႔ေတာင္းထဲ ထည့္ၿပီး ေနာက္ အိမ္ျပန္ရန္ ျပင္ဆင္ေတာ့သည္။ တံတားေပၚမွ လူသည္ အလြန္အံ့အားသင့္သြားသျဖင့္ တံငါသည္အား ေမးသည္။
“ ခင္ဗ်ားဘာေၾကာင့္ ႀကီးမားၿပီး လွပတဲ့ ငါးႀကီးေတြကုိ ေရထဲ ျပန္လႊတ္ၿပီး၊ ငါးေသးေသးကုိမွ ယူတာလဲ ”
တံငါသည္က ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ျပန္ေျဖလုိက္တာက..
“ ဒယ္အုိးက ေသးေသးေလးမုိ႔ပါဗ်ာ ” တဲ့
ဘာသာၿပန္ဟာသေတြပါမိတ္ေဆြ စိုးမိုး၆၉
မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ တံငါသည္သည္ သူခ်ထားေသာ ငါးမွ်ားႀကိဳးကုိ ဆဲြယူေလသည္။ ငါးမွ်ားႀကိဳး အဆံုးတြင္ အလြန္ႀကီးေသာ ငါးတစ္ေကာင္ပါလာသည္။
တံငါသည္သည္ ငါးကုိ ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွျဖဳတ္၍ ေရထဲသုိ႔ ျပန္လႊတ္လိုက္သည္။ ေနာက္ထပ္မိနစ္ အနည္းငယ္ အၾကာတြင္ ေနာက္ထပ္ ငါးႀကီးတစ္ေကာင္ ရျပန္သည္။ တံငါသည္သည္ ထုိငါးႀကီးကုိလည္း ျမစ္ထဲသုိ႔ ျပန္လႊတ္ လုိက္ျပန္သည္။ တတိယအႀကိမ္တြင္မူ ငါးအေသးတစ္ေကာင္ ဖမ္းမိသည္။ ထုိငါးကုိ သူ႔ေတာင္းထဲ ထည့္ၿပီး ေနာက္ အိမ္ျပန္ရန္ ျပင္ဆင္ေတာ့သည္။ တံတားေပၚမွ လူသည္ အလြန္အံ့အားသင့္သြားသျဖင့္ တံငါသည္အား ေမးသည္။
“ ခင္ဗ်ားဘာေၾကာင့္ ႀကီးမားၿပီး လွပတဲ့ ငါးႀကီးေတြကုိ ေရထဲ ျပန္လႊတ္ၿပီး၊ ငါးေသးေသးကုိမွ ယူတာလဲ ”
တံငါသည္က ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ျပန္ေျဖလုိက္တာက..
“ ဒယ္အုိးက ေသးေသးေလးမုိ႔ပါဗ်ာ ” တဲ့
ဘာသာၿပန္ဟာသေတြပါမိတ္ေဆြ စိုးမိုး၆၉
ေခါင္းၿငိမ့္ေခါင္းခါေတြးႀကပါ...
အလြန္ ႐ုိးသားတဲ့ လယ္သမားႀကီး တစ္ဦးမွာ လင္ေယာက္်ားကုိ အလြန္အႏုိင္ က်င့္တဲ့ ဇနီးမယား တစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးဟာ မနက္လင္း အိပ္ယာထ မွစၿပီး အိပ္ရာ၀င္ ခ်ိန္အထိ လင္ေယာက္်ား အေပၚ ရက္ရက္ စက္စက္ ေ၀ဖန္ ေျပာဆုိၿပီး တဖ်စ္ ေတာက္ေတာက္ နဲ႔ ျမည္တြန္ ေတာက္တီး ေနေလ့ရွိပါတယ္။ လယ္သမားႀကီး အေနနဲ႔ နားေအးပါးေအး ေနရတဲ့အခ်ိန္ ဆုိလုိ႔ သူ႔ရဲ႕ ျမည္းအုိႀကီးနဲ႔ လယ္ထြန္ ေနရတဲ့အခ်ိန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ေန႔မွာေတာ့ လယ္သမားႀကီး လယ္ထြန္ေနခ်ိန္မွာ ဇနီးျဖစ္သူက ထမင္းလာပုိ႔တယ္။ ဒါနဲ႔ လယ္သမား ႀကီးက ျမည္းကုိ အရိပ္အာ၀ါသ ေကာင္းတဲ့ ေနရာကုိ ေမာင္းယူသြားတယ္။ လယ္သမားႀကီး ကုိယ္တုိင္ ကေတာ့ သစ္ငုတ္တုိ တစ္ခုအေပၚမွာထုိင္ၿပီး ေန႔လည္စာ ထမင္းကုိ စားသံုးေနလုိက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဇနီးျဖစ္သူက သူမရဲ႕ ၀သီအတုိင္း ခင္ပြန္းျဖစ္သူကုိ တစ္ခ်ိန္လံုး ျပစ္တင္ေျပာဆုိ ေနေလေတာ့တယ္။
ျဗဳန္းကနဲဆုိသလုိပဲ သူမရပ္ေနတဲ့ေနရာကုိ ျမည္းအုိႀကီး ႐ုတ္တရက္ ေရာက္လာၿပီး ျမည္တြန္ ေတာက္တီး ေနတဲ့ လယ္သမားႀကီးရဲ႕ ဇနီးသည္ကုိ အေနာက္ဘက္ကေန ခြာႏွစ္ဘက္နဲ႔ စံုကန္လိုက္တာ ဦးေခါင္းရဲ႕ ဦးအုတ္ဆက္ ကုိထိမိၿပီး ဇနီးျဖစ္သူခမ်ာ ပဲြခ်င္းၿပီး ေသသြားရွာပါတယ္။
ဇနီးျဖစ္သူရဲ႕ အသုဘ ရည္လည္တဲ့ေန႔မွာ တရားေဟာေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဟာ လယ္သမားႀကီးရဲ႕ ထူးျခား ခ်က္ကုိ ျမင္ေတြ႕ေနရတယ္။ အဲဒီ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ ရြာထဲ ရပ္မ်ိဳး ေဆြမ်ိဳး ေတြထဲက အမ်ိဳးသမီးေတြ လယ္သမားႀကီးဆီ လာၿပီး စကားေျပာရင္ နားေထာင္ၿပီးတာနဲ႔ လယ္သမားႀကီးက ေခါင္းညိတ္ျပေလ့ရွိတယ္။ အဲ အမ်ိဳးသားေတြ စကားလာေျပာၿပီး စကားဆံုး သြားရင္ေတာ့ လယ္သမားႀကီးခမ်ာ ေခါင္းကုိ တြင္တြင္ ခါယမ္း ၿပီး အေၾကာက္အကန္ ျငင္းဆန္ေလ့ရွိတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ခရစ္ယာန္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဟာ အဲဒီကိစၥကုိ သိလုိစိတ္ ျပင္းျပလြန္းတာမုိ႔ လယ္သမားႀကီး ကုိ ေခၚေမးရေတာ့တယ္။ လယ္သမားႀကီးရဲ႕ အေျဖကေတာ့…….
ဒီလုိပါခင္ဗ်ာ၊ အမ်ိဳးသမီးတုိင္းက တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ဇနီးဟာ ေခ်ာေၾကာင္း၊ လွေၾကာင္း၊ အိမ္ေထာင္မႈ ႏိုင္နင္း ေၾကာင္း၊ ၀မ္းနည္းေၾကာင္း လာေျပာေလ့ ရွိၾကတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္က မွန္ေၾကာင္း ေခါင္းညိတ္ျပ ျခင္း ျဖစ္ ပါတယ္။ အဲ အမ်ိဳးသားေတြက်ေတာ့ ျမည္းအုိႀကီးကို ေရာင္းမလားဆုိၿပီး တစ္ခ်ိန္လံုး လာေမးေနၾကလုိ႔ မေရာင္းႏိုင္ဘူး ဆုိတဲ့အေၾကာင္းကုိ ေခါင္းခါျပ ေနရျခင္းျဖစ္ပါတယ္ လုိ႔ ရွင္းျပပါတယ္။
( လယ္သမားႀကီးက ဘာအတြက္နဲ႔ သူရဲ႕ ျမည္းအုိႀကီးကုိ ေယာက္်ားသားေတြဆီ မေရာင္းႏုိင္ေအာင္ ခါးခါး သီးသီး ႀကီး ျငင္းဆန္ေနရသလဲ ဆုိတာေတာ့ ဆက္စပ္ ေတြးၾကည့္ ေပးပါအုန္း)
တစ္ေန႔မွာေတာ့ လယ္သမားႀကီး လယ္ထြန္ေနခ်ိန္မွာ ဇနီးျဖစ္သူက ထမင္းလာပုိ႔တယ္။ ဒါနဲ႔ လယ္သမား ႀကီးက ျမည္းကုိ အရိပ္အာ၀ါသ ေကာင္းတဲ့ ေနရာကုိ ေမာင္းယူသြားတယ္။ လယ္သမားႀကီး ကုိယ္တုိင္ ကေတာ့ သစ္ငုတ္တုိ တစ္ခုအေပၚမွာထုိင္ၿပီး ေန႔လည္စာ ထမင္းကုိ စားသံုးေနလုိက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဇနီးျဖစ္သူက သူမရဲ႕ ၀သီအတုိင္း ခင္ပြန္းျဖစ္သူကုိ တစ္ခ်ိန္လံုး ျပစ္တင္ေျပာဆုိ ေနေလေတာ့တယ္။
ျဗဳန္းကနဲဆုိသလုိပဲ သူမရပ္ေနတဲ့ေနရာကုိ ျမည္းအုိႀကီး ႐ုတ္တရက္ ေရာက္လာၿပီး ျမည္တြန္ ေတာက္တီး ေနတဲ့ လယ္သမားႀကီးရဲ႕ ဇနီးသည္ကုိ အေနာက္ဘက္ကေန ခြာႏွစ္ဘက္နဲ႔ စံုကန္လိုက္တာ ဦးေခါင္းရဲ႕ ဦးအုတ္ဆက္ ကုိထိမိၿပီး ဇနီးျဖစ္သူခမ်ာ ပဲြခ်င္းၿပီး ေသသြားရွာပါတယ္။
ဇနီးျဖစ္သူရဲ႕ အသုဘ ရည္လည္တဲ့ေန႔မွာ တရားေဟာေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဟာ လယ္သမားႀကီးရဲ႕ ထူးျခား ခ်က္ကုိ ျမင္ေတြ႕ေနရတယ္။ အဲဒီ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ ရြာထဲ ရပ္မ်ိဳး ေဆြမ်ိဳး ေတြထဲက အမ်ိဳးသမီးေတြ လယ္သမားႀကီးဆီ လာၿပီး စကားေျပာရင္ နားေထာင္ၿပီးတာနဲ႔ လယ္သမားႀကီးက ေခါင္းညိတ္ျပေလ့ရွိတယ္။ အဲ အမ်ိဳးသားေတြ စကားလာေျပာၿပီး စကားဆံုး သြားရင္ေတာ့ လယ္သမားႀကီးခမ်ာ ေခါင္းကုိ တြင္တြင္ ခါယမ္း ၿပီး အေၾကာက္အကန္ ျငင္းဆန္ေလ့ရွိတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ခရစ္ယာန္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဟာ အဲဒီကိစၥကုိ သိလုိစိတ္ ျပင္းျပလြန္းတာမုိ႔ လယ္သမားႀကီး ကုိ ေခၚေမးရေတာ့တယ္။ လယ္သမားႀကီးရဲ႕ အေျဖကေတာ့…….
ဒီလုိပါခင္ဗ်ာ၊ အမ်ိဳးသမီးတုိင္းက တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ဇနီးဟာ ေခ်ာေၾကာင္း၊ လွေၾကာင္း၊ အိမ္ေထာင္မႈ ႏိုင္နင္း ေၾကာင္း၊ ၀မ္းနည္းေၾကာင္း လာေျပာေလ့ ရွိၾကတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္က မွန္ေၾကာင္း ေခါင္းညိတ္ျပ ျခင္း ျဖစ္ ပါတယ္။ အဲ အမ်ိဳးသားေတြက်ေတာ့ ျမည္းအုိႀကီးကို ေရာင္းမလားဆုိၿပီး တစ္ခ်ိန္လံုး လာေမးေနၾကလုိ႔ မေရာင္းႏိုင္ဘူး ဆုိတဲ့အေၾကာင္းကုိ ေခါင္းခါျပ ေနရျခင္းျဖစ္ပါတယ္ လုိ႔ ရွင္းျပပါတယ္။
( လယ္သမားႀကီးက ဘာအတြက္နဲ႔ သူရဲ႕ ျမည္းအုိႀကီးကုိ ေယာက္်ားသားေတြဆီ မေရာင္းႏုိင္ေအာင္ ခါးခါး သီးသီး ႀကီး ျငင္းဆန္ေနရသလဲ ဆုိတာေတာ့ ဆက္စပ္ ေတြးၾကည့္ ေပးပါအုန္း)
အၿမဲတမ္းမနိုင္ဘူးေလ
စပိန္ႏုိင္ငံကုိ ေရာက္လာတဲ့ ကမၻာလွည့္ ခရီးသည္ တစ္ဦးက လွလွပပ ျပင္ဆင္ ထားတဲ့ စားေသာက္ဆုိင္ တစ္ခုကုိ ညစာ စားဖုိ႔ ၀င္သြားပါတယ္။ တျခားသူေတြ စားဖုိ႔ ျပင္ဆင္ယူလာတဲ့ ပန္းကန္မ်ားကုိ ေလ့လာ ၾကည့္လုိက္ တဲ့အခါမွာ အင္မတန္ လွပတဲ့ ပန္းကန္ေပၚမွာ အသားတံုး ႏွစ္တံုးကုိ လွလွပပ ျပင္ဆင္ၿပီး ယူလာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
စားပဲြထုိးက ဘာစားမွာလဲ လုိ႔ ဧည့္သည္ကုိ ေမးလုိက္တ့ဲ့ အခါ သူက တျခားသူေတြ စားေနတဲ့ အသားတံုး ႏွစ္တံုးကုိ လက္ညိွဳး ထုိးျပၿပီး အဲဒါ ဘာလဲလုိ႔ ေမးၾကည့္ပါတယ္။
စားပဲြထုိးက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စပိန္ႏုိင္ငံမွာ ကၽြဲ႐ုိင္းသတ္ပဲြ မ်ားက်င္းပပါတယ္။ ႐ႈံးသြားတဲ့ ကၽြဲေသကုိ စားေသာက္ဆုိင္ ယူလာၿပီး ကၽြဲမ်ားရဲ႕ ေ၀ွးေစ့ကုိ ကင္ၿပီး စားေသာက္ ေအာင္ပဲြခံတာပါ လုိ႔ရွင္းျပပါတယ္။ ဒီေတာ့ ခရီးသည္က အဲဒီ ကၽြဲ႐ုိင္းေ၀ွးေစ့ကုိပဲ စားမယ္လုိ႔ မွာလုိက္ပါတယ္။ စားပဲြထုိးက ကၽြဲ႐ုိင္းေ၀ွးေစ့ ဒီေန႔အတြက္ ကုန္သြားၿပီ ျဖစ္လုိ႔ ေနာက္ေန႔မွ လာစားပါခင္ဗ်ာ လုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ခရီးသည္ကလည္း သေဘာတူ ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔ စားေသာက္ဆုိင္ကလည္း သူတုိ႔ ကတိေပးထားတဲ့ အတုိင္း လွလွပပ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ အသားတံုး ႏွစ္တံုးကုိ တည္ခင္းေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခရီးသည္ အေနနဲ႔ မေန႔ကသူ ေတြ႕လုိက္ရတဲ့ အသားတံုးထက္ အဆမတန္ ေသးငယ္ေနတာ ေတြ႕ရတာမုိ႔ မေက်မနပ္ျဖစ္ၿပီး မေန႔က ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕တာ အသားတံုးက ေတာ္ေတာ္ႀကီးပါတယ္။ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဘာအတြက္နဲ႔ ေသးေသးေလး ေပးရတာလဲ လုိ႔ ေမးလုိက္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါ စားပဲြထုိးက တစ္ခါတေလ ကၽြဲ႐ုိင္းေတြလည္း ႏုိင္သြားတတ္ပါတယ္ ေနာင္ႀကီး လုိ႔ ေျဖလုိက္ပါတယ္။
ေသာကေတြ ေမာဟေတြ ၾကားကေန ၿပံဳးေပ်ာ္ႏုိင္ပါေစ…. ။
(ေနာက္က်တဲ့ေျခေထာက္ သစၥာေဖာက္ပဲေနာ္)
စားပဲြထုိးက ဘာစားမွာလဲ လုိ႔ ဧည့္သည္ကုိ ေမးလုိက္တ့ဲ့ အခါ သူက တျခားသူေတြ စားေနတဲ့ အသားတံုး ႏွစ္တံုးကုိ လက္ညိွဳး ထုိးျပၿပီး အဲဒါ ဘာလဲလုိ႔ ေမးၾကည့္ပါတယ္။
စားပဲြထုိးက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စပိန္ႏုိင္ငံမွာ ကၽြဲ႐ုိင္းသတ္ပဲြ မ်ားက်င္းပပါတယ္။ ႐ႈံးသြားတဲ့ ကၽြဲေသကုိ စားေသာက္ဆုိင္ ယူလာၿပီး ကၽြဲမ်ားရဲ႕ ေ၀ွးေစ့ကုိ ကင္ၿပီး စားေသာက္ ေအာင္ပဲြခံတာပါ လုိ႔ရွင္းျပပါတယ္။ ဒီေတာ့ ခရီးသည္က အဲဒီ ကၽြဲ႐ုိင္းေ၀ွးေစ့ကုိပဲ စားမယ္လုိ႔ မွာလုိက္ပါတယ္။ စားပဲြထုိးက ကၽြဲ႐ုိင္းေ၀ွးေစ့ ဒီေန႔အတြက္ ကုန္သြားၿပီ ျဖစ္လုိ႔ ေနာက္ေန႔မွ လာစားပါခင္ဗ်ာ လုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ခရီးသည္ကလည္း သေဘာတူ ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔ စားေသာက္ဆုိင္ကလည္း သူတုိ႔ ကတိေပးထားတဲ့ အတုိင္း လွလွပပ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ အသားတံုး ႏွစ္တံုးကုိ တည္ခင္းေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခရီးသည္ အေနနဲ႔ မေန႔ကသူ ေတြ႕လုိက္ရတဲ့ အသားတံုးထက္ အဆမတန္ ေသးငယ္ေနတာ ေတြ႕ရတာမုိ႔ မေက်မနပ္ျဖစ္ၿပီး မေန႔က ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕တာ အသားတံုးက ေတာ္ေတာ္ႀကီးပါတယ္။ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဘာအတြက္နဲ႔ ေသးေသးေလး ေပးရတာလဲ လုိ႔ ေမးလုိက္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါ စားပဲြထုိးက တစ္ခါတေလ ကၽြဲ႐ုိင္းေတြလည္း ႏုိင္သြားတတ္ပါတယ္ ေနာင္ႀကီး လုိ႔ ေျဖလုိက္ပါတယ္။
ေသာကေတြ ေမာဟေတြ ၾကားကေန ၿပံဳးေပ်ာ္ႏုိင္ပါေစ…. ။
(ေနာက္က်တဲ့ေျခေထာက္ သစၥာေဖာက္ပဲေနာ္)
ဘေလာ့ေရးၿပီးသန္းႀကြယ္သူေဌးလုပ္ေနသူမ်ား
BoingBoing ဘေလာ့ရဲ့ပိုင္ရွင္ကေတာ့ Mark Frauenfelder ပါ။ Mark ဟာ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ၿဖစ္သလို မ်က္ႏွာဖံုးပန္းခ်ီဆရာအၿဖစ္လည္း လုပ္ပါတယ္။ Play Boy magazine မွာ လစဥ္ ပင္တိုင္ေဆာင္းပါးရွင္ အၿဖစ္ သံုးႏွစ္သံုးမိုး အလုပ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးသူတစ္ေယာက္ပါ။ သူ႔ရ့ဲ BoingBoing ကို ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလမွာ တည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး ႏွစ္စဥ္ ၀င္ေငြဟာ ေဒၚလာတစ္သန္း ၀န္းက်င္ၿဖစ္ပါတယ္။ ဘေလာ့ေပၚမွာ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးစံုပါ၀င္ပါတယ္။ ဟာသ၊ သိပၸံ၊ ကြန္ပ်ဴ နဲ႔ နည္းပညာ စတာေတြ ၿဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ဆီ လာေရာက္လည္ပတ္သူဦးေရဟာ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ မ်ားၿပားလြန္းပါတယ္။ စစ္တမ္းမ်ားအရ သူ႔ဘေလာ့ကို လည္ပတ္ၾကသူ ဧည့္သည္ဦးေရဟာ တစ္လကို ၂.၆ သန္း ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အမ်ားဆံုးက ဘေလာ့ေတြကေန တဆင့္ သူ႔ဆီကို လာေရာက္ပတ္ၾကတာ ၿဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ တစ္ရက္ကို ၂၀ ပို႔စ္ ကေန ၄၀ ပို႔စ္ ထိ သူေငြေပးထားတဲ့ ဘေလာ့ဂါမ်ားက update လုပေပးၾက္ပါတယ္။ အဓိက ၀င္ေငြကေတာ့ ေၾကာ္ၿငာ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဘတ္တန္အေသးစားအတြက္ တစ္ပါတ္ကို ေဒၚလာ ၃၅၀၊ ဘန္းနာ အတြက္ အနည္းဆံုး ၁၇၀.၀၀၀ ၿဖစ္ပါတယ္။
ShoeMoney ဘေလာ့ပိုင္ရွင္ကေတာ့ Jeremy Schoemaker ၿဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းကို ေၿပာင္ေနေအာင္ ရိပ္ထားတဲ့အတြက္ အမ်ားနဲ႔ မတူ တမူထူးၿခား ၿပီးၾကည့္ေကာင္းတယ္ လို႔ ဆိုၾကတယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ ဘေလာ့ကို စတင္ခဲ့ၿပီး တစ္လကို ေဒၚလာ ၂၀. ၀၀၀ (သိုု႔) တစ္နွစ္ကို ေဒၚလာ ၂၄၀.၀၀၀ ရရွိပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ရဲ့ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ (Making Money Online) အြန္လိုင္းေပၚကေန ေငြရွာပံု ရွာနည္း ၿဖစ္ပါတယ္။ တစ္ရက္ကို ဧည့္သည္ ဦးေရ ၂၀.၀၀၀ ၿဖစ္ပါတယ္။ အဓိက ၀င္ေငြကေတာ့ သူ႔ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ထုတ္လုပ္မႈပါ။ AuctionAds, dan google AdSense စတာေတြကေန ရရွိေနတာပါ။ ေအာင္ၿမင္တဲ့ အခ်ိန္ၿပည့္ဘေလာ့ဂါ တစ္ေယာက္ၿဖစ္ပါတယ္။
Talkingpointsmemo.com ကို ပိုင္ဆိုင္သူကေတာ့ Josh Marshall ၿဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသတင္းေထာက္ေဟာင္း တစ္ေယာက္အၿဖစ္ကေန အခ်ိန္ၿပည့္ ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ၿဖစ္လာပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ကို ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ နို၀င္ဘာလမွာ စတင္ခဲ့ၿပီး တစ္လ ၀င္ေငြဟာ ေဒၚလာ ၅၄.၀၀၀ (သို႔) တစ္ႏွစ္ ၀င္ေငြဟာ ၆၄၀.၀၀၀ ၿဖစ္ပါတယ္။ မိုက္တယ္ေနာ္ ၀င္ေငြကေတာ့။ နိုင္ငံေရး ဘေလာ့ပါ။ တစ္ပါတ္ကို page view ေပါင္း ၅၀၀.၀၀၀ ထိရွိပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ အဓိက ၀င္ေငြကလည္း ေၾကာ္ၿငာက ရတာ ၿဖစ္ပါတယ္။
perezhilton.com ပိုင္ရွင္ကေတာ့ Mario Lavandeira ၿဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့က်ိဳးစားအားထုတ္မႈေတြေၾကာင့္ သူ႔ဘေလာ့ဆီလာေရာက္ လည္ပတ္သူေတြဆီကေန ေၾကာၿငာေတြ ရရွိေနတာ ၿဖစ္တယ္လို႔ မာရီယိုက ေၿပာပါတယ္။ သူ႔ေဘာ့ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလမွာ စတင္ခဲ့ၿပီး လစဥ္၀င္ေငြဟာ ၁၁၀.၀၀၀ (သို႔) တစ္ႏွစ္ ၀င္ေငြဟာ ေဒၚလာ သန္း ၁.၃၂ ၿဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ကေတာ့ နာမည္ၾကီး အထင္ကရ မင္းသားမင္းသမီးေတြ အေၾကာင္း ေရးတဲ့ဘေလာ့ပါ။ တစ္ရက္ကို သူ႔ဘေလာ့ဆီ လာေရာက္ လည္ပတ္ၾကသူေတြဟာ ၄ သန္းထိ ရွိပါတယ္။ အဓိက ၀င္ေငြကေတာ့ ေၾကာ္ၿငာနဲ႔ ဘန္းနားပါ။ ဘန္းနားတစ္ခုကို တစ္ရက္ ေဒၚလာ ၁၃.၀၀၀ ေပးရပါတယ္။ ဗုေဒၶါ ေစ်းၾကီးလွခ်ည္လား။ တကယ္ေတာ့ Perezhilton ဆိုတာ ကမၻာေပၚမွာ နာမည္အၾကီး ဘေလာ့ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဘေလာ့ ပိုင္ရွင္ဟာလည္း နာမည္ၾကီးလာပါတယ္။ Miss America 2009 ေရြးပဲြမွာလည္း ဒိုင္လူၾကီးအၿဖစ္ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။
Gothamist ဘေလာ့ကို ပိုင္ဆိုင္သူကေတာ့ Jake Dobkin ပါ။ သူ႔ဘေလာ့ကို ၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွာ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ လစဥ္၀င္ေငြ ၅၀.၀၀၀ (သုိ႔) နွစ္စဥ္ ၀င္ေငြ ၆၀၀.၀၀၀ ၿဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ေပၚက အေၾကာင္းအရာမ်ားကေတာ့ the dynamics of New York city ၊ art ၊ food ၊ events ၊ နဲ႔ 7 metropolitan cities of the world တို႔ ၿဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ကို update လုပ္ေပးမယ့္သူ ၅ ထက္မနည္း ရွိၿပီး တစ္ရက္ကို ပို႔စ္ ၂၀ ကေန ပို႔စ္ ၂၅ ထိ တင္ေပးေနပါတယ္။ တစ္လကို page view ေပါင္း ၇ သန္းရွိပါတယ္။ အဓိက ၀င္ေငြကေတာ့ ေၾကာ္ၿငာပါ။ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ ဘေလာ့ပါ။ New York ၿမိဳ႔အေၾကာင္းေလး ပါလိုက္တာနဲ႔ ေဒၚလာသန္းနဲ႔ ခ်ီၿပီးရေနပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ၿမိဳ႔ကေရာ ဘယ္လိုလဲ။
TechCrunch ဘေလာ့ ပိုင္ရွင္ကေတာ့ Michael Arrington ၿဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ ဘေလာ့ကို စတင္ခဲ့ၿပီး တစ္လကို ေဒၚလာ ၂၀၀.၀၀၀ ၀င္ေငြရွိၿပီး တစ္ႏွစ္ကို ေဒၚလာ ၂.၄ သန္း ၀င္ေငြ ရရွိေနပါတယ္။ gear နဲ႔ mobile technology အေၾကာင္းေရးတဲ့ ဘေလာ့ပါ။ တစ္လကို page view ေပါင္း ၅ သန္း ရွိပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ အဓိက ၀င္ေငြကလည္း ေၾကာ္ၿငာက ရတာရွိတာ ၿဖစ္ၿပီး တစ္ပါတ္ကို ဘတ္တန္အေသးစားအတြက္ ေဒၚလာ ၃၀၀ နဲ႔ ဘန္နာ အေသးစားအတြက္ ေဒၚလာ ၁၀၀၀ ေပးရပါတယ္။ ဒီ၀က္ဆိုက္မွာ ဘယ္သူေတြ ေၾကာ္ၿငာ ထည့္ခ်င္ၾကလဲ ေၿပာပါ။
Mashable ဘေလာ့ပိုင္ရွင္ကေတာ့ Pete Cashmore ၿဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ကို ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ စတင္ခဲ့ၿပီး ၀င္ေငြကေတာ့ လစဥ္ ၀င္ေငြ ၁၆၆.၀၀၀ (သို႔) ႏွစ္စဥ္ ၀င္ေငြ ၁. ၉၂ သန္းရရွိေနပါတယ္။ တစ္လကို page view ေပါင္း ၄ သန္းရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ၀င္ေငြကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေၾကာ္ၿငာက ရတာပါ။ တစ္ပါတ္အတြက္ ဘန္းနားဟာ ၂၀၀၀ ကုန္က်ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါဆိုတာ အခ်ိန္ၿပည့္လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ၿဖစ္သလို ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ၿဖစ္တဲ့အတြက္ သိပ္ၿပီး အအိပ္မက္ၾကပါနဲ႔ လို႔ ပီတီက ေၿပာပါတယ္။ သေဘာတူၾကလားေဟ့။
Problogger ရဲ့ ပိုင္ရွင္ကေတာ့ Darren Rowse ၿဖစ္ပါတယ္။ လူအမ်ားက သူ႔ကို ဘေလာ့ေရးၿပီး ပိုက္ဆံရွာတဲ့ ဘေလာ့ဂါတို႔ရဲ့ ဖခင္ လို႔ တင္စားၿပီး ေခၚေ၀ၚၾကပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါမ်ားကို သူ႔ဘေလာ့ဆီ လာၾကဖို႔ အၿမဲ သူဖိတ္ၾကားတယ္။ Yaro Starak တို႔လို ဘေလာ့ဂါေတြ Chris Garret တို႔ ဘေလာ့ဂါေတြဟာ နာမည္ၾကီးလာၾကၿပီး ေဒၚလာေတြ ေထာင္နဲ႔ ခ်ီ၀င္ေနၾကတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ကို ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ စတင္ခဲ့ၿပီး ႏွစ္စဥ္ ၀င္ေငြဟာ ၁၀၀.၀၀၀ ခန္႔ ရရွိေနပါတယ္။ Making Money Online ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ေရးသားေနတာပါ။ သူ႔ဘေလာ့ကို ေန႔စဥ္ ေန႔တိုင္း ပို႔စ္ တစ္ခု ကေန ႏွစ္ခု ထိ အၿမဲ update လုပ္ေလ့ရွိတယ္။ လာေရာက္ လည္ပတ္သူ ဦးေရးေရဟာ တစ္လကို ၁.၅ သန္း ရွိတယ္။ အဓိက ၀င္ေငြေတြကေတာ့ Chitika, Google AdSense, Text Link Ads, dan Amazon Associates တို႔ကေန ရရွိေနတာ ၿဖစ္ပါတယ္။
ashinmettacara blog မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္၊ ကိုပူပူအတြက္ရည္၇ြယ္ပါတယ္....
ShoeMoney ဘေလာ့ပိုင္ရွင္ကေတာ့ Jeremy Schoemaker ၿဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းကို ေၿပာင္ေနေအာင္ ရိပ္ထားတဲ့အတြက္ အမ်ားနဲ႔ မတူ တမူထူးၿခား ၿပီးၾကည့္ေကာင္းတယ္ လို႔ ဆိုၾကတယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ ဘေလာ့ကို စတင္ခဲ့ၿပီး တစ္လကို ေဒၚလာ ၂၀. ၀၀၀ (သိုု႔) တစ္နွစ္ကို ေဒၚလာ ၂၄၀.၀၀၀ ရရွိပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ရဲ့ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ (Making Money Online) အြန္လိုင္းေပၚကေန ေငြရွာပံု ရွာနည္း ၿဖစ္ပါတယ္။ တစ္ရက္ကို ဧည့္သည္ ဦးေရ ၂၀.၀၀၀ ၿဖစ္ပါတယ္။ အဓိက ၀င္ေငြကေတာ့ သူ႔ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ထုတ္လုပ္မႈပါ။ AuctionAds, dan google AdSense စတာေတြကေန ရရွိေနတာပါ။ ေအာင္ၿမင္တဲ့ အခ်ိန္ၿပည့္ဘေလာ့ဂါ တစ္ေယာက္ၿဖစ္ပါတယ္။
Talkingpointsmemo.com ကို ပိုင္ဆိုင္သူကေတာ့ Josh Marshall ၿဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသတင္းေထာက္ေဟာင္း တစ္ေယာက္အၿဖစ္ကေန အခ်ိန္ၿပည့္ ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ၿဖစ္လာပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ကို ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ နို၀င္ဘာလမွာ စတင္ခဲ့ၿပီး တစ္လ ၀င္ေငြဟာ ေဒၚလာ ၅၄.၀၀၀ (သို႔) တစ္ႏွစ္ ၀င္ေငြဟာ ၆၄၀.၀၀၀ ၿဖစ္ပါတယ္။ မိုက္တယ္ေနာ္ ၀င္ေငြကေတာ့။ နိုင္ငံေရး ဘေလာ့ပါ။ တစ္ပါတ္ကို page view ေပါင္း ၅၀၀.၀၀၀ ထိရွိပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ အဓိက ၀င္ေငြကလည္း ေၾကာ္ၿငာက ရတာ ၿဖစ္ပါတယ္။
perezhilton.com ပိုင္ရွင္ကေတာ့ Mario Lavandeira ၿဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့က်ိဳးစားအားထုတ္မႈေတြေၾကာင့္ သူ႔ဘေလာ့ဆီလာေရာက္ လည္ပတ္သူေတြဆီကေန ေၾကာၿငာေတြ ရရွိေနတာ ၿဖစ္တယ္လို႔ မာရီယိုက ေၿပာပါတယ္။ သူ႔ေဘာ့ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလမွာ စတင္ခဲ့ၿပီး လစဥ္၀င္ေငြဟာ ၁၁၀.၀၀၀ (သို႔) တစ္ႏွစ္ ၀င္ေငြဟာ ေဒၚလာ သန္း ၁.၃၂ ၿဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ကေတာ့ နာမည္ၾကီး အထင္ကရ မင္းသားမင္းသမီးေတြ အေၾကာင္း ေရးတဲ့ဘေလာ့ပါ။ တစ္ရက္ကို သူ႔ဘေလာ့ဆီ လာေရာက္ လည္ပတ္ၾကသူေတြဟာ ၄ သန္းထိ ရွိပါတယ္။ အဓိက ၀င္ေငြကေတာ့ ေၾကာ္ၿငာနဲ႔ ဘန္းနားပါ။ ဘန္းနားတစ္ခုကို တစ္ရက္ ေဒၚလာ ၁၃.၀၀၀ ေပးရပါတယ္။ ဗုေဒၶါ ေစ်းၾကီးလွခ်ည္လား။ တကယ္ေတာ့ Perezhilton ဆိုတာ ကမၻာေပၚမွာ နာမည္အၾကီး ဘေလာ့ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဘေလာ့ ပိုင္ရွင္ဟာလည္း နာမည္ၾကီးလာပါတယ္။ Miss America 2009 ေရြးပဲြမွာလည္း ဒိုင္လူၾကီးအၿဖစ္ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။
Gothamist ဘေလာ့ကို ပိုင္ဆိုင္သူကေတာ့ Jake Dobkin ပါ။ သူ႔ဘေလာ့ကို ၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွာ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ လစဥ္၀င္ေငြ ၅၀.၀၀၀ (သုိ႔) နွစ္စဥ္ ၀င္ေငြ ၆၀၀.၀၀၀ ၿဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ေပၚက အေၾကာင္းအရာမ်ားကေတာ့ the dynamics of New York city ၊ art ၊ food ၊ events ၊ နဲ႔ 7 metropolitan cities of the world တို႔ ၿဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ကို update လုပ္ေပးမယ့္သူ ၅ ထက္မနည္း ရွိၿပီး တစ္ရက္ကို ပို႔စ္ ၂၀ ကေန ပို႔စ္ ၂၅ ထိ တင္ေပးေနပါတယ္။ တစ္လကို page view ေပါင္း ၇ သန္းရွိပါတယ္။ အဓိက ၀င္ေငြကေတာ့ ေၾကာ္ၿငာပါ။ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ ဘေလာ့ပါ။ New York ၿမိဳ႔အေၾကာင္းေလး ပါလိုက္တာနဲ႔ ေဒၚလာသန္းနဲ႔ ခ်ီၿပီးရေနပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ၿမိဳ႔ကေရာ ဘယ္လိုလဲ။
TechCrunch ဘေလာ့ ပိုင္ရွင္ကေတာ့ Michael Arrington ၿဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ ဘေလာ့ကို စတင္ခဲ့ၿပီး တစ္လကို ေဒၚလာ ၂၀၀.၀၀၀ ၀င္ေငြရွိၿပီး တစ္ႏွစ္ကို ေဒၚလာ ၂.၄ သန္း ၀င္ေငြ ရရွိေနပါတယ္။ gear နဲ႔ mobile technology အေၾကာင္းေရးတဲ့ ဘေလာ့ပါ။ တစ္လကို page view ေပါင္း ၅ သန္း ရွိပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ အဓိက ၀င္ေငြကလည္း ေၾကာ္ၿငာက ရတာရွိတာ ၿဖစ္ၿပီး တစ္ပါတ္ကို ဘတ္တန္အေသးစားအတြက္ ေဒၚလာ ၃၀၀ နဲ႔ ဘန္နာ အေသးစားအတြက္ ေဒၚလာ ၁၀၀၀ ေပးရပါတယ္။ ဒီ၀က္ဆိုက္မွာ ဘယ္သူေတြ ေၾကာ္ၿငာ ထည့္ခ်င္ၾကလဲ ေၿပာပါ။
Mashable ဘေလာ့ပိုင္ရွင္ကေတာ့ Pete Cashmore ၿဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ကို ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ စတင္ခဲ့ၿပီး ၀င္ေငြကေတာ့ လစဥ္ ၀င္ေငြ ၁၆၆.၀၀၀ (သို႔) ႏွစ္စဥ္ ၀င္ေငြ ၁. ၉၂ သန္းရရွိေနပါတယ္။ တစ္လကို page view ေပါင္း ၄ သန္းရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ၀င္ေငြကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေၾကာ္ၿငာက ရတာပါ။ တစ္ပါတ္အတြက္ ဘန္းနားဟာ ၂၀၀၀ ကုန္က်ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါဆိုတာ အခ်ိန္ၿပည့္လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ၿဖစ္သလို ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ၿဖစ္တဲ့အတြက္ သိပ္ၿပီး အအိပ္မက္ၾကပါနဲ႔ လို႔ ပီတီက ေၿပာပါတယ္။ သေဘာတူၾကလားေဟ့။
Problogger ရဲ့ ပိုင္ရွင္ကေတာ့ Darren Rowse ၿဖစ္ပါတယ္။ လူအမ်ားက သူ႔ကို ဘေလာ့ေရးၿပီး ပိုက္ဆံရွာတဲ့ ဘေလာ့ဂါတို႔ရဲ့ ဖခင္ လို႔ တင္စားၿပီး ေခၚေ၀ၚၾကပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါမ်ားကို သူ႔ဘေလာ့ဆီ လာၾကဖို႔ အၿမဲ သူဖိတ္ၾကားတယ္။ Yaro Starak တို႔လို ဘေလာ့ဂါေတြ Chris Garret တို႔ ဘေလာ့ဂါေတြဟာ နာမည္ၾကီးလာၾကၿပီး ေဒၚလာေတြ ေထာင္နဲ႔ ခ်ီ၀င္ေနၾကတယ္။ သူ႔ဘေလာ့ကို ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ စတင္ခဲ့ၿပီး ႏွစ္စဥ္ ၀င္ေငြဟာ ၁၀၀.၀၀၀ ခန္႔ ရရွိေနပါတယ္။ Making Money Online ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ေရးသားေနတာပါ။ သူ႔ဘေလာ့ကို ေန႔စဥ္ ေန႔တိုင္း ပို႔စ္ တစ္ခု ကေန ႏွစ္ခု ထိ အၿမဲ update လုပ္ေလ့ရွိတယ္။ လာေရာက္ လည္ပတ္သူ ဦးေရးေရဟာ တစ္လကို ၁.၅ သန္း ရွိတယ္။ အဓိက ၀င္ေငြေတြကေတာ့ Chitika, Google AdSense, Text Link Ads, dan Amazon Associates တို႔ကေန ရရွိေနတာ ၿဖစ္ပါတယ္။
ashinmettacara blog မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္၊ ကိုပူပူအတြက္ရည္၇ြယ္ပါတယ္....
ေတာ္ကီ...ဒယ့္ပဲေနာ္
ဟိုတယ္ဧည့္ခန္းေဆာင္တြင္ျဖစ္သည္။ ဧည့္ၾကိဳစာေရးအား ေမးျမန္းစရာ ရွိေနေသာ လူတေယာက္ သည္
ေကာင္တာဖက္သို႕ ရုတ္တရက္လွည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ေဘးမွာ ရွိေနေသာ
အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ကို ၀င္တိုက္မိသည္။ သူ၏ တံေတာင္ကအမ်ိဳးသမီး၏
ရင္သားမ်ားဆီသို႕တိုး၀င္သြား၏။ သူက အမ်ိဳးသမီးကိုေတာင္းပန္လိုက္သည္။
“မင္းရဲ႕ ႏွလံုးသားက မင္းရဲ႕ ရင္သားေတြလိုပဲ ေပ်ာ့ေျပာင္းႏူးညံ့ မယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုခြင့္လႊတ္မယ္ ဆိုတာ
ကိုယ္သိေနပါတယ္”
ထိုအခါ အမ်ိဳးသမီးကလည္း
“ရွင့္ရဲ႕တန္ဆာဟာ ရွင့္ရဲ႕တံေတာင္လို မာေက်ာမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္မ အခန္း ၄၃၆ မွာ တည္းပါတယ္”
မယံုရင္လိုက္သြားၾကည့္ေဘာ္ေဘာ္တို့ေရ့......ေလဒီဘိြဳင္းၿဖစ္ေနရင္ေတာ့ကားသြားမယ္ေနာ္...
ေကာင္တာဖက္သို႕ ရုတ္တရက္လွည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ေဘးမွာ ရွိေနေသာ
အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ကို ၀င္တိုက္မိသည္။ သူ၏ တံေတာင္ကအမ်ိဳးသမီး၏
ရင္သားမ်ားဆီသို႕တိုး၀င္သြား၏။ သူက အမ်ိဳးသမီးကိုေတာင္းပန္လိုက္သည္။
“မင္းရဲ႕ ႏွလံုးသားက မင္းရဲ႕ ရင္သားေတြလိုပဲ ေပ်ာ့ေျပာင္းႏူးညံ့ မယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုခြင့္လႊတ္မယ္ ဆိုတာ
ကိုယ္သိေနပါတယ္”
ထိုအခါ အမ်ိဳးသမီးကလည္း
“ရွင့္ရဲ႕တန္ဆာဟာ ရွင့္ရဲ႕တံေတာင္လို မာေက်ာမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္မ အခန္း ၄၃၆ မွာ တည္းပါတယ္”
မယံုရင္လိုက္သြားၾကည့္ေဘာ္ေဘာ္တို့ေရ့......ေလဒီဘိြဳင္းၿဖစ္ေနရင္ေတာ့ကားသြားမယ္ေနာ္...
Thursday, June 30, 2011
စာၿပင္ဆရာ
ကြန္ပ်ဴတာစာစီသမား တစ္ေယာက္ဟာ ဂ်ာနယ္ ေဖာင္ပိတ္ရက္မွာ ၀ိုင္းဖဲြ႕ ေသာက္စားရင္းက အရက္မူးလြန္ၿပီး သခၤ်ဳိင္းတစ္ခုထဲက အုတ္ဂူတစ္ခုေပၚကုိ ေရာက္သြားပါတယ္။ အမူးေျပသြားမွ ဂူေပၚေရာက္ေနတာသိၿပီး ၾကက္သီးေမြးညင္း ထလာပါတယ္။ သူက တေစၦ အလြန္ေၾကာက္ တတ္တာကုိး။
သူ႔ေဘးက ဂူကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္က စူးေတြ ေဆာက္ေတြနဲ႔ ဂူကုိထြင္းေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒါနဲ႔
ကြန္ပ်ဴတာသမား = ဟာ .. လန္႔သြားတာပဲဗ်ာ၊ သရဲမွတ္လုိ႔၊ ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားက ဘာလုပ္ေနတာလဲ
ဒီမွာဗ်ာ စာလံုးေပါင္းမွားေနလို႔ ျပင္ေရးမလုိ႔ လုပ္ေနတာပါ
ကြန္ပ်ဴတာသမား = ခင္ဗ်ားက ေမွာင္ႀကီးမည္းမည္းထဲမွာ စာလံုးေပါင္းမွာတာ ဘယ္လုိလုပ္သိသလဲ လုိ႔ ျပန္ေမးလုိက္တယ္။
ဒါက ကၽြန္ေတာ့္အုတ္ဂူေလ၊ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ ဘယ္လုိစာလံုးေပါင္းလဲ သိတာေပါ့ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္မေသခင္တုန္းက စာျပင္ဆရာ လုပ္ခဲ့တာပါ။
လို႔လည္း ၾကားလုိက္ေရာ ကြန္ပ်ဴတာ စာစီသမားဟာ အမူးေျပၿပီး တင္ပါးနဲ႔ဖဝါး တစ္သားတည္းက်ေအာင္ ေျပးပါေလေရာဗ်ာ။
သူ႔ေဘးက ဂူကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္က စူးေတြ ေဆာက္ေတြနဲ႔ ဂူကုိထြင္းေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒါနဲ႔
ကြန္ပ်ဴတာသမား = ဟာ .. လန္႔သြားတာပဲဗ်ာ၊ သရဲမွတ္လုိ႔၊ ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားက ဘာလုပ္ေနတာလဲ
ဒီမွာဗ်ာ စာလံုးေပါင္းမွားေနလို႔ ျပင္ေရးမလုိ႔ လုပ္ေနတာပါ
ကြန္ပ်ဴတာသမား = ခင္ဗ်ားက ေမွာင္ႀကီးမည္းမည္းထဲမွာ စာလံုးေပါင္းမွာတာ ဘယ္လုိလုပ္သိသလဲ လုိ႔ ျပန္ေမးလုိက္တယ္။
ဒါက ကၽြန္ေတာ့္အုတ္ဂူေလ၊ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ ဘယ္လုိစာလံုးေပါင္းလဲ သိတာေပါ့ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္မေသခင္တုန္းက စာျပင္ဆရာ လုပ္ခဲ့တာပါ။
လို႔လည္း ၾကားလုိက္ေရာ ကြန္ပ်ဴတာ စာစီသမားဟာ အမူးေျပၿပီး တင္ပါးနဲ႔ဖဝါး တစ္သားတည္းက်ေအာင္ ေျပးပါေလေရာဗ်ာ။
အစာလည္းေဆး
အစာလည္းေဆး ေဆးလည္းအစာ
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် စားေသာက္ေနၾကတဲ့ အစားအစာေတြဟာ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ေနႏုိင္ ၾကဖုိ႔အတြက္ စားေနၾက ရတာပါ ဆုိတဲ့ အသိတရားဟာ ေဟာင္းႏြမ္းသြားပါၿပီ။ သည္ကေန႔ေခတ္ မွာေတာ့ ေန႔စဥ္ စားေသာက္ေန ၾကတဲ့ အစားအစာေတြဟာ ခႏၶာကုိယ္ အခ်ိဳးအစား က်နေျပျပစ္ဖုိ႔၊ အရြယ္တင္ ႏုပ်ိဳၿပီး သြယ္လ်လွပဖုိ႔၊ ပံုမွန္ သြားလာ လႈပ္ရွား ေပ့ါပါး သြတ္လက္ေစဖုိ႔ … စတဲ့ က်န္းမာေရး အသိတရားေတြနဲ႔ အညီ က်န္းမာေရးကုိ ေမွ်ာ္ကုိး အားထား ခ်က္ေတြနဲ႔အတူ စားေသာက္ေနၾကတဲ့ ေခတ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ
အစာလည္းေဆး ေဆးလည္းအစာဆုိတဲ့ ျမန္မာ့ မိ႐ုိးဖလာ အယူအဆကုိ ပုိမုိ နားလည္သေဘာေပါက္လာၾကၿပီး အစားအေသာက္ကုိ ျပဳျပင္မြမ္းမံၿပီး စီစဥ္ စားေသာက္တတ္ၾကတဲ့ အက်င့္လည္း စဲြၿမဲ ခုိင္မာလာေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ သည္ကေန႔ ေခတ္ကာလဟာ က်န္းမာေရး အသိပညာေပးမႈ ေတြက်ယ္ျပန္႔ ထြန္းကားေနသလုိ က်န္းမာေရး ဗဟုသုတ ၾကြယ္ဝလာၾကတာနဲ႔အမွ် အစားအေသာက္ေၾကာင့္ ကင္ဆာေရာဂါ ျဖစ္ပြားရပံုအေၾကာင္း၊ ဆီးခ်ိဳ ေသြးခ်ိဳေရာဂါ အတြက္ အစားအေသာက္ နဲ႔ ထိန္းကြပ္ၿပီး ျပဳျပင္ စီစဥ္စားေသာက္ တတ္ရမယ့္အေၾကာင္း ေတြကုိ သိလာေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အစားအေသာက္ရဲ႕ စုစည္းမႈ မမွန္ကန္မႈေၾကာင့္ ခႏၶာတြင္း ဓာတ္တည့္မႈ သေဘာေတြ၊ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာမွာ စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းျခင္း၊ စိတ္ဖိစီးမႈ ခံရျခင္းေတြကုိလည္း သိလာၾကရပါၿပီ။
အစားအစာဟာ အုိမင္းရင့္ေရာ္ျခင္း ျဖစ္စဥ္ကုိ ထိန္းထားေပးႏုိင္ ပါတယ္။ အစားအစာဟာ မွန္ကန္စြာ စားေသာက္တတ္ ခဲ့ရင္ ေဆး၀ါးထက္ အစြမ္းထက္ၿပီး ေရရွည္ အစြမ္းသတိၱ ထက္ျမက္ၿပီး ထိေရာက္တဲ့ အာနိသင္ ကုိလည္း ေပးစြမ္းႏိုင္ပါတယ္။
အစားအေသာက္ကုိ ဆင္ျခင္ တုိင္းထြာစားေသာက္ တတ္ပါမွ က်န္းမာ ရႊင္လန္းတဲ့ ဘ၀ကုိ ရယူႏုိင္မယ္။ ေရာဂါ ဘယကုိ ေရွာင္ကြင္းႏိုင္မယ္လုိ႔ သိလာၾကတာနဲ႔အတူ ေန႔စဥ္စားေသာက္မႈထဲ မပါမျဖစ္ ထည့္သြင္း စားေသာက္ ဖုိ႔ အစားအစာေလး တခ်ိဳ႕ကုိ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ ေဖာ္ျပမယ့္ အစားအစာဟာ သင့္ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ အဆင္သင့္ရွိၿပီး သားလည္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ က်န္းမာေရး အက်ိဳးအျမတ္ မတန္တဆ ရႏုိင္ေလာက္တဲ့ အစားအစာ ေတြကုိညႊန္း ခ်င္ပါတယ္။
ၾကက္သြန္ျဖဴ
ၾကက္သြန္ျဖဴမွာ ပါတဲ့ ဆာလဖာဓာတ္ေပါင္းေၾကာင့္ အရသာ စူးရွရွနဲ႔ အနံ႔ျပင္းျပင္း ရွိေနေပမယ့္ က်န္းမာေရး အတြက္ အထူးကုိ ေကာင္းမြန္ေစပါတယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴမွာ ပါတဲ့ ဆာလဖာဓာတ္ေပါင္းဟာ ခႏၶာကုိယ္က မလုိလားအပ္တဲ့ အဆီေတြကုိ ထိထိေရာက္ေရာက္နဲ႔ ေလွ်ာ့ခ်ေပး ႏုိင္စြမ္းပါတယ္။ ေသြးတုိးႏႈန္း ျမင့္မားေနတာကုိ ေလွ်ာ့ခ်ေပးပါတယ္။ ေသြးေၾကာထဲ ေသြးခဲေလးေတြ မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေသြးေၾကာက်ဥ္း ပိတ္ဆုိ႔မႈမျဖစ္ေအာင္ ၾကက္သြန္ျဖဴက စြမ္းေဆာင္ပါတယ္။ ေသြးတိုး ေ၀ဒနာရွင္ေတြ အထူး မွီ၀ဲသင့္ပါတယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴကုိ စားမယ္ဆုိရင္ သူ႔ခ်ည္းအတုိင္း စားရင္ ပုိၿပီး အာနိသင္ ရွိပါတယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴဟာ အပူဓာတ္နဲ႔ ထိေတြ႕ရင္ သူ႔အာနိသင္ဟာ ေလ်ာ့ပါးသြား ႏုိင္တဲ့အတြက္ ဟင္းခ်က္တဲ့အခါ ၾကက္သြန္ျဖဴကုိ အခြံမခြာဘဲ ထည့္ခ်က္ေတာ့မွ အာနိသင္ ေလ်ာ့မသြားဘူးလုိ႔ လည္းသိရပါတယ္။
အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ၾကက္သြန္ျဖဴ ဥႀကီးႏွစ္လံုးကုိ တစ္ပတ္မွာ ေလးႀကိမ္မွ ငါးႀကိမ္အထိ စားေပးသင့္ ပါတယ္။ အသုပ္စံု သုပ္စားရင္လည္း ၾကက္သြန္ျဖဴကုိ ပါးပါးလွီးၿပီး ႏုိင္ႏုိင္စားေပးပါ။ သင့္က်န္းမာေရးအတြက္ အက်ိဳးရွိေစႏုိင္ပါတယ္။
သံလြင္ဆီ
ဆီတကာ့ဆီေတြထဲမွာ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ဆီက အေကာင္းဆံုးျဖစ္ၿပီး တိရစၦာန္ဆီက ရတဲ့ဆီက အဆုိးဆံုးပါပဲ။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ဆီထဲမွာ သံလြင္ဆီက သာလြန္ ေကာင္းမြန္ျပန္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ သံလြင္ဆီကုိ အသံုးအလြန္နည္းၿပီး သံုးရေကာင္းမွန္းလည္း သိပ္မသိၾကဘူး။ သံလြင္ဆီဟာ ခႏၶာကုိယ္တြင္း အဆီ ကုိလက္စထေရာ ကုိ ေလွ်ာ့ခ်ေပးတဲ့ေနရာမွာ တျခားအရာေတြထက္ အာနိသင္ ပုိမ်ားပါတယ္။ သံလြင္ဆီမွာ ဓာတ္တုိးဆန္႔က်င္ ပစၥည္း အင္တီေအာက္ဆီးဒင့္ ၾကြယ္၀ ပါတယ္။
ျမန္မာေတြအဖုိ႔ကေတာ့ သံလြင္ဆီကုိ စားဆီအျဖစ္ အေလ့အက်င့္ ရဦးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ သံုးျဖစ္ေအာင္ က ခ်က္ျပဳတ္ၾကတဲ့အခါ ထည့္သံုးတဲ့ ေထာပတ္နဲ႔ မာဂ်ရင္းအစား သံလြင္ဆီကုိ သုံးေစခ်င္ပါတယ္။
ခရမ္းခ်ဥ္သီးအခ်ဥ္ရည္မ်ား (ေဆာဖ့္မ်ား)
ခရမ္းခ်ဥ္သီးကုိ အနီေရာင္ ျဖစ္ေစတဲ့ လုိင္ကုိပင္းန္ (Lycopene) လုိ႔ေခၚတဲ့ ကယ္႐ုိတီႏြိဳက္ ေရာက္ျခည္ဆဲလ္ ဟာ င႐ုတ္သီးေတြကုိလည္း အနီေတာင့္ ေတြ ျဖစ္သြားေစပါတယ္။ ကယ္႐ုိတီႏြိဳက္ ေရာင္ျခည္ဆဲလ္ရဲ႕ အာနိသင္ေၾကာင့္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးဟာ အနီေရာင္ျဖစ္ရတယ္။ ဒီသဘာ၀ဟာ ခႏၶာဝၿဖိဳးမႈကုိ ဟန္႔တားေပးပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ခါးတုတ္လာမႈကုိ ကာကြယ္ေပးပါတယ္။ စိတ္ညစ္၊ စိတ္ဓာတ္က်မႈကုိ ေျပေပ်ာက္ေစၿပီး စိတ္ရႊင္လန္း တက္ၾကြလာေစပါတယ္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကုိ ဒီအတုိင္း မစားႏုိင္ရင္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေဆာ့ဖ္ အျဖစ္ စားသံုး ေပးႏိုင္ပါတယ္။
ခရမ္းခ်ဥ္သီးကုိ နီေစတဲ့ Lycopene ဓာတ္ဟာ ႏွလံုးေရာဂါ ျဖစ္ပြားမႈကုိလည္း ၅ ရာခုိင္ႏႈန္း ကာကြယ္ေပး ႏုိင္ပါတယ္။ Lycopene ဓာတ္ဟာ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကုိ အခ်ဥ္ရည္ (ေဆာ့ဖ္)အျဖစ္ ေျပာင္းလဲလုိက္တဲ့အခါ အာနိသင္ ငါးဆေလာက္ ျပင္းလာေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ေဆးအျဖစ္ ေသာက္သံုးခ်င္ရင္ တစ္ပတ္ကုိ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေရ ႏွစ္ဖန္ခြက္ (၅၀၀ မီလီလီတာ) ေသာက္ရပါမယ္။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ထမင္းစားတဲ့အခါ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကုိ အသုပ္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ တုိ႔စရာ အျဖစ္လည္းေကာင္း စားေသာက္ေပးျခင္းက ျမန္မာ့စားေသာက္မႈ သဘာ၀နဲ႔ ပုိမုိနီးစပ္မႈရွိပါတယ္။
လူတုိင္းလူတုိင္း က်န္းမာရႊင္လန္းၿပီး ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး ၿပံဳးေပ်ာ္ ရႊင္လန္းႏုိင္ပါေစ….။
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် စားေသာက္ေနၾကတဲ့ အစားအစာေတြဟာ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ေနႏုိင္ ၾကဖုိ႔အတြက္ စားေနၾက ရတာပါ ဆုိတဲ့ အသိတရားဟာ ေဟာင္းႏြမ္းသြားပါၿပီ။ သည္ကေန႔ေခတ္ မွာေတာ့ ေန႔စဥ္ စားေသာက္ေန ၾကတဲ့ အစားအစာေတြဟာ ခႏၶာကုိယ္ အခ်ိဳးအစား က်နေျပျပစ္ဖုိ႔၊ အရြယ္တင္ ႏုပ်ိဳၿပီး သြယ္လ်လွပဖုိ႔၊ ပံုမွန္ သြားလာ လႈပ္ရွား ေပ့ါပါး သြတ္လက္ေစဖုိ႔ … စတဲ့ က်န္းမာေရး အသိတရားေတြနဲ႔ အညီ က်န္းမာေရးကုိ ေမွ်ာ္ကုိး အားထား ခ်က္ေတြနဲ႔အတူ စားေသာက္ေနၾကတဲ့ ေခတ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ
အစာလည္းေဆး ေဆးလည္းအစာဆုိတဲ့ ျမန္မာ့ မိ႐ုိးဖလာ အယူအဆကုိ ပုိမုိ နားလည္သေဘာေပါက္လာၾကၿပီး အစားအေသာက္ကုိ ျပဳျပင္မြမ္းမံၿပီး စီစဥ္ စားေသာက္တတ္ၾကတဲ့ အက်င့္လည္း စဲြၿမဲ ခုိင္မာလာေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ သည္ကေန႔ ေခတ္ကာလဟာ က်န္းမာေရး အသိပညာေပးမႈ ေတြက်ယ္ျပန္႔ ထြန္းကားေနသလုိ က်န္းမာေရး ဗဟုသုတ ၾကြယ္ဝလာၾကတာနဲ႔အမွ် အစားအေသာက္ေၾကာင့္ ကင္ဆာေရာဂါ ျဖစ္ပြားရပံုအေၾကာင္း၊ ဆီးခ်ိဳ ေသြးခ်ိဳေရာဂါ အတြက္ အစားအေသာက္ နဲ႔ ထိန္းကြပ္ၿပီး ျပဳျပင္ စီစဥ္စားေသာက္ တတ္ရမယ့္အေၾကာင္း ေတြကုိ သိလာေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အစားအေသာက္ရဲ႕ စုစည္းမႈ မမွန္ကန္မႈေၾကာင့္ ခႏၶာတြင္း ဓာတ္တည့္မႈ သေဘာေတြ၊ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာမွာ စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းျခင္း၊ စိတ္ဖိစီးမႈ ခံရျခင္းေတြကုိလည္း သိလာၾကရပါၿပီ။
အစားအစာဟာ အုိမင္းရင့္ေရာ္ျခင္း ျဖစ္စဥ္ကုိ ထိန္းထားေပးႏုိင္ ပါတယ္။ အစားအစာဟာ မွန္ကန္စြာ စားေသာက္တတ္ ခဲ့ရင္ ေဆး၀ါးထက္ အစြမ္းထက္ၿပီး ေရရွည္ အစြမ္းသတိၱ ထက္ျမက္ၿပီး ထိေရာက္တဲ့ အာနိသင္ ကုိလည္း ေပးစြမ္းႏိုင္ပါတယ္။
အစားအေသာက္ကုိ ဆင္ျခင္ တုိင္းထြာစားေသာက္ တတ္ပါမွ က်န္းမာ ရႊင္လန္းတဲ့ ဘ၀ကုိ ရယူႏုိင္မယ္။ ေရာဂါ ဘယကုိ ေရွာင္ကြင္းႏိုင္မယ္လုိ႔ သိလာၾကတာနဲ႔အတူ ေန႔စဥ္စားေသာက္မႈထဲ မပါမျဖစ္ ထည့္သြင္း စားေသာက္ ဖုိ႔ အစားအစာေလး တခ်ိဳ႕ကုိ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ ေဖာ္ျပမယ့္ အစားအစာဟာ သင့္ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ အဆင္သင့္ရွိၿပီး သားလည္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ က်န္းမာေရး အက်ိဳးအျမတ္ မတန္တဆ ရႏုိင္ေလာက္တဲ့ အစားအစာ ေတြကုိညႊန္း ခ်င္ပါတယ္။
ၾကက္သြန္ျဖဴ
ၾကက္သြန္ျဖဴမွာ ပါတဲ့ ဆာလဖာဓာတ္ေပါင္းေၾကာင့္ အရသာ စူးရွရွနဲ႔ အနံ႔ျပင္းျပင္း ရွိေနေပမယ့္ က်န္းမာေရး အတြက္ အထူးကုိ ေကာင္းမြန္ေစပါတယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴမွာ ပါတဲ့ ဆာလဖာဓာတ္ေပါင္းဟာ ခႏၶာကုိယ္က မလုိလားအပ္တဲ့ အဆီေတြကုိ ထိထိေရာက္ေရာက္နဲ႔ ေလွ်ာ့ခ်ေပး ႏုိင္စြမ္းပါတယ္။ ေသြးတုိးႏႈန္း ျမင့္မားေနတာကုိ ေလွ်ာ့ခ်ေပးပါတယ္။ ေသြးေၾကာထဲ ေသြးခဲေလးေတြ မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေသြးေၾကာက်ဥ္း ပိတ္ဆုိ႔မႈမျဖစ္ေအာင္ ၾကက္သြန္ျဖဴက စြမ္းေဆာင္ပါတယ္။ ေသြးတိုး ေ၀ဒနာရွင္ေတြ အထူး မွီ၀ဲသင့္ပါတယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴကုိ စားမယ္ဆုိရင္ သူ႔ခ်ည္းအတုိင္း စားရင္ ပုိၿပီး အာနိသင္ ရွိပါတယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴဟာ အပူဓာတ္နဲ႔ ထိေတြ႕ရင္ သူ႔အာနိသင္ဟာ ေလ်ာ့ပါးသြား ႏုိင္တဲ့အတြက္ ဟင္းခ်က္တဲ့အခါ ၾကက္သြန္ျဖဴကုိ အခြံမခြာဘဲ ထည့္ခ်က္ေတာ့မွ အာနိသင္ ေလ်ာ့မသြားဘူးလုိ႔ လည္းသိရပါတယ္။
အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ၾကက္သြန္ျဖဴ ဥႀကီးႏွစ္လံုးကုိ တစ္ပတ္မွာ ေလးႀကိမ္မွ ငါးႀကိမ္အထိ စားေပးသင့္ ပါတယ္။ အသုပ္စံု သုပ္စားရင္လည္း ၾကက္သြန္ျဖဴကုိ ပါးပါးလွီးၿပီး ႏုိင္ႏုိင္စားေပးပါ။ သင့္က်န္းမာေရးအတြက္ အက်ိဳးရွိေစႏုိင္ပါတယ္။
သံလြင္ဆီ
ဆီတကာ့ဆီေတြထဲမွာ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ဆီက အေကာင္းဆံုးျဖစ္ၿပီး တိရစၦာန္ဆီက ရတဲ့ဆီက အဆုိးဆံုးပါပဲ။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ဆီထဲမွာ သံလြင္ဆီက သာလြန္ ေကာင္းမြန္ျပန္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ သံလြင္ဆီကုိ အသံုးအလြန္နည္းၿပီး သံုးရေကာင္းမွန္းလည္း သိပ္မသိၾကဘူး။ သံလြင္ဆီဟာ ခႏၶာကုိယ္တြင္း အဆီ ကုိလက္စထေရာ ကုိ ေလွ်ာ့ခ်ေပးတဲ့ေနရာမွာ တျခားအရာေတြထက္ အာနိသင္ ပုိမ်ားပါတယ္။ သံလြင္ဆီမွာ ဓာတ္တုိးဆန္႔က်င္ ပစၥည္း အင္တီေအာက္ဆီးဒင့္ ၾကြယ္၀ ပါတယ္။
ျမန္မာေတြအဖုိ႔ကေတာ့ သံလြင္ဆီကုိ စားဆီအျဖစ္ အေလ့အက်င့္ ရဦးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ သံုးျဖစ္ေအာင္ က ခ်က္ျပဳတ္ၾကတဲ့အခါ ထည့္သံုးတဲ့ ေထာပတ္နဲ႔ မာဂ်ရင္းအစား သံလြင္ဆီကုိ သုံးေစခ်င္ပါတယ္။
ခရမ္းခ်ဥ္သီးအခ်ဥ္ရည္မ်ား (ေဆာဖ့္မ်ား)
ခရမ္းခ်ဥ္သီးကုိ အနီေရာင္ ျဖစ္ေစတဲ့ လုိင္ကုိပင္းန္ (Lycopene) လုိ႔ေခၚတဲ့ ကယ္႐ုိတီႏြိဳက္ ေရာက္ျခည္ဆဲလ္ ဟာ င႐ုတ္သီးေတြကုိလည္း အနီေတာင့္ ေတြ ျဖစ္သြားေစပါတယ္။ ကယ္႐ုိတီႏြိဳက္ ေရာင္ျခည္ဆဲလ္ရဲ႕ အာနိသင္ေၾကာင့္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးဟာ အနီေရာင္ျဖစ္ရတယ္။ ဒီသဘာ၀ဟာ ခႏၶာဝၿဖိဳးမႈကုိ ဟန္႔တားေပးပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ခါးတုတ္လာမႈကုိ ကာကြယ္ေပးပါတယ္။ စိတ္ညစ္၊ စိတ္ဓာတ္က်မႈကုိ ေျပေပ်ာက္ေစၿပီး စိတ္ရႊင္လန္း တက္ၾကြလာေစပါတယ္။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကုိ ဒီအတုိင္း မစားႏုိင္ရင္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေဆာ့ဖ္ အျဖစ္ စားသံုး ေပးႏိုင္ပါတယ္။
ခရမ္းခ်ဥ္သီးကုိ နီေစတဲ့ Lycopene ဓာတ္ဟာ ႏွလံုးေရာဂါ ျဖစ္ပြားမႈကုိလည္း ၅ ရာခုိင္ႏႈန္း ကာကြယ္ေပး ႏုိင္ပါတယ္။ Lycopene ဓာတ္ဟာ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကုိ အခ်ဥ္ရည္ (ေဆာ့ဖ္)အျဖစ္ ေျပာင္းလဲလုိက္တဲ့အခါ အာနိသင္ ငါးဆေလာက္ ျပင္းလာေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ေဆးအျဖစ္ ေသာက္သံုးခ်င္ရင္ တစ္ပတ္ကုိ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေရ ႏွစ္ဖန္ခြက္ (၅၀၀ မီလီလီတာ) ေသာက္ရပါမယ္။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ထမင္းစားတဲ့အခါ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကုိ အသုပ္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ တုိ႔စရာ အျဖစ္လည္းေကာင္း စားေသာက္ေပးျခင္းက ျမန္မာ့စားေသာက္မႈ သဘာ၀နဲ႔ ပုိမုိနီးစပ္မႈရွိပါတယ္။
လူတုိင္းလူတုိင္း က်န္းမာရႊင္လန္းၿပီး ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး ၿပံဳးေပ်ာ္ ရႊင္လန္းႏုိင္ပါေစ….။
ဖုန္းအသံုးမ်ားသူမ်ားအတြက္တဲ့...ဂတံုးမေရ...
မုိဘုိင္းဖုန္းအသံုးျပဳျခင္းျဖင့္ ဦးေႏွာက္ ကင္ဆာ ျဖစ္ပြားႏုိင္ေျခ ပုိမ်ားလာတယ္ ဆုိတဲ့ ယူဆခ်က္ မမွန္ကန္တဲ့ အေၾကာင္း မၾကာေသး မီက ထြက္ေပၚလာတဲ့ ေလ့လာခ်က္ တစ္ခုက ေဖာ္ျပထား ပါတယ္။ ဒီေလ့လာမႈကုိ လန္ဒန္ အေျခစုိက္ ကင္ဆာ သုေတသနဌာနခဲြနဲ႔ ၿဗိတိသွ် တကၠသုိလ္ (၃)ခုတို႔ (၄)ႏွစ္ၾကာ ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္ ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ကာလရွည္ၾကာ မုိဘုိင္းဖုန္း အသံုးျပဳမႈနဲ႔ ဦးေႏွာက္အက်ိတ္ (Glioma) ျဖစ္ေပၚမႈ တုိ႔အၾကား ဆက္စပ္မႈ မရွိေၾကာင္း ေကာက္ခ်က္ခ် ခဲ့ၾကပါတယ္။ မုိဘုိင္းဖုန္းကုိ ပံုမွန္အသံုးျပဳ သူမ်ား၊ တစ္သက္လံုး စဲြစဲြၿမဲၿမဲ အသံုးျပဳေနသူမ်ား၊ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ တစ္ဆက္တည္း အသံုးျပဳသူမ်ား စသည္ျဖင့္ အုပ္စုခဲြေလ့လာ ခဲ့ေပမယ့္ ဦးေႏွာက္ကင္ဆာ ျဖစ္ပြားႏုိင္ေျခ ပုိမ်ားလာတယ္ ဆုိတဲ့ အေထာက္ အထား မေတြ႕ရေၾကာင္း British Medical Journal မွာ ေရးသား ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီေတြ႕ရွိခ်က္ဟာ ၿဗိတိန္ တစ္ႏုိင္ငံတည္းရဲ႕ ရလဒ္မဟုတ္ဘဲ၊ အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပတုိက္တစ္လႊား ႏိုင္ငံေပါင္း (၁၃)ႏိုင္ငံက တစ္ၿပိဳင္တည္း သုေတသနျပဳ ေလ့လာမႈက ရရွိလာတဲ့ ရလဒ္ျဖစ္ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္း ကမၻာတစ္၀န္း မုိဘုိင္းဖုန္း အသံုးျပဳမႈ တျဖည္းျဖည္း က်ယ္ျပန္႔လာၿပီး မုိဘုိင္းဖုန္းက ထုတ္လႊင့္တဲ့ လွ်ပ္စစ္သံလုိက္လုိင္း ေတြေၾကာင့္ ေခါင္းကိုက္ျခင္းကအစ ဦးေႏွာက္အက်ိတ္ ျဖစ္ပြား ျခင္းမ်ိဳးအထိ က်န္းမာေရးအရ အႏၱရာယ္ရွိႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္း စုိးရိမ္မႈေတြ ရွိခဲ့ေပမယ့္ ခုိင္မာတဲ့ သက္ေသ အေထာက္အထား ေတာ့မေတြ႕ရေသးပါဘူး။ ၿဗိတိန္မွာ ဦးေႏွာက္ကင္ဆာ ျဖစ္ပြားသူေပါင္း တစ္ႏွစ္ကုိ (၄၀၀၀) နီးပါးရွိၿပီး အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာေတာ့ လူေပါင္း(၂၀၀၀၀)ေလာက္ ရွိေၾကာင္း သိရပါတယ္။
McKinney နဲ႔ Swerdlow တုိ႔အပါအ၀င္ Leeds, Manchester နဲ႔ Nottingham တကၠသိုလ္တုိ႔က သိပၸံပညာရွင္ ေတြ အေနနဲ႔ Glioma ဦးေႏွာက္ အက်ိတ္ ျဖစ္ပြားေနသူ (၉၆၆) ေယာက္ကုိ အျခား က်န္းမာသူ (၁၇၁၆)ဦးနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး အသံုးျပဳတဲ့ မုိဘုိင္းဖုန္း အမ်ိဳးအစား၊ ဖုန္းေခၚဆုိမႈ အႀကိမ္ အေရအတြက္နဲ႔ ၾကာျမင့္ခ်ိန္ ေတြကုိ အေျခခံ ေလ့လာခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ကင္ဆာ ေ၀ဒနာရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ၄င္းတုိ႔ မုိဘုိင္းဖုန္း အသံုးျပဳတဲ့ ဦးေခါင္းဖက္ အျခမ္းမွာ အက်ိတ္ျဖစ္ေပၚတာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ ေပမယ့္ သိပၸံ ပညာရွင္ ေတြကေတာ့ ဒါဟာ လူေတြ ထင္ေယာင္ထင္မွား မႈ သို႔မဟုတ္ အမွတ္မွားမႈ သာျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိထား ပါတယ္။
ဒီသုေတသနျပဳ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အရ မုိဘုိင္းဖုန္း အသံုးျပဳသူမ်ားႏွင့္ ကင္ဆာျဖစ္ပြားမႈတုိ႔အၾကား အဆက္အစပ္ မေတြ႕ရွိရတဲ့ အျပင္ အျခားေရဒီယုိလႈုိင္းနဲ႔ ထိေတြ႕ လုပ္ကုိင္ေနသူေတြကုိ ေလ့လာခ်က္ အရလည္း ခုိင္မာတဲ့ အေထာက္အထား တစ္စံုတစ္ရာ မေတြ႕ရွိရတဲ့ အေၾကာင္း McKinney က ေျပာၾကားခဲ့ ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္း ကမၻာတစ္၀န္း မုိဘုိင္းဖုန္း အသံုးျပဳမႈ တျဖည္းျဖည္း က်ယ္ျပန္႔လာၿပီး မုိဘုိင္းဖုန္းက ထုတ္လႊင့္တဲ့ လွ်ပ္စစ္သံလုိက္လုိင္း ေတြေၾကာင့္ ေခါင္းကိုက္ျခင္းကအစ ဦးေႏွာက္အက်ိတ္ ျဖစ္ပြား ျခင္းမ်ိဳးအထိ က်န္းမာေရးအရ အႏၱရာယ္ရွိႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္း စုိးရိမ္မႈေတြ ရွိခဲ့ေပမယ့္ ခုိင္မာတဲ့ သက္ေသ အေထာက္အထား ေတာ့မေတြ႕ရေသးပါဘူး။ ၿဗိတိန္မွာ ဦးေႏွာက္ကင္ဆာ ျဖစ္ပြားသူေပါင္း တစ္ႏွစ္ကုိ (၄၀၀၀) နီးပါးရွိၿပီး အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာေတာ့ လူေပါင္း(၂၀၀၀၀)ေလာက္ ရွိေၾကာင္း သိရပါတယ္။
McKinney နဲ႔ Swerdlow တုိ႔အပါအ၀င္ Leeds, Manchester နဲ႔ Nottingham တကၠသိုလ္တုိ႔က သိပၸံပညာရွင္ ေတြ အေနနဲ႔ Glioma ဦးေႏွာက္ အက်ိတ္ ျဖစ္ပြားေနသူ (၉၆၆) ေယာက္ကုိ အျခား က်န္းမာသူ (၁၇၁၆)ဦးနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး အသံုးျပဳတဲ့ မုိဘုိင္းဖုန္း အမ်ိဳးအစား၊ ဖုန္းေခၚဆုိမႈ အႀကိမ္ အေရအတြက္နဲ႔ ၾကာျမင့္ခ်ိန္ ေတြကုိ အေျခခံ ေလ့လာခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ကင္ဆာ ေ၀ဒနာရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ၄င္းတုိ႔ မုိဘုိင္းဖုန္း အသံုးျပဳတဲ့ ဦးေခါင္းဖက္ အျခမ္းမွာ အက်ိတ္ျဖစ္ေပၚတာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ ေပမယ့္ သိပၸံ ပညာရွင္ ေတြကေတာ့ ဒါဟာ လူေတြ ထင္ေယာင္ထင္မွား မႈ သို႔မဟုတ္ အမွတ္မွားမႈ သာျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိထား ပါတယ္။
ဒီသုေတသနျပဳ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အရ မုိဘုိင္းဖုန္း အသံုးျပဳသူမ်ားႏွင့္ ကင္ဆာျဖစ္ပြားမႈတုိ႔အၾကား အဆက္အစပ္ မေတြ႕ရွိရတဲ့ အျပင္ အျခားေရဒီယုိလႈုိင္းနဲ႔ ထိေတြ႕ လုပ္ကုိင္ေနသူေတြကုိ ေလ့လာခ်က္ အရလည္း ခုိင္မာတဲ့ အေထာက္အထား တစ္စံုတစ္ရာ မေတြ႕ရွိရတဲ့ အေၾကာင္း McKinney က ေျပာၾကားခဲ့ ပါတယ္။
ဒါက ဘီယာ နဲ့ အရက္
ခုတေလာ ရာသီဥတုက ကုိယ့္ဖက္ကုိပါတယ္လုိ႔ ဆုိရမလားပဲ။ ေျပာရရင္ျဖင့္ အားကစား သမားေတြ အႀကိဳက္ေပါ့ဗ်ာ။ ညေနခင္း ေရာက္ရင္ စိတ္ထဲ မ႐ုိးမရြနဲ႔မုိ႔ ကုိယ္ဖာ့သာကုိယ္ အထိမ္းအမွတ္ တစ္ခုခုလုပ္ၿပီး ဗ်စ္ဆုိင္ သြားျဖစ္တယ္။ ႏွစ္သက္လို႔လည္း မဟုတ္ပါဘူး၊ စဲြလမ္းလြန္းလို႔လည္း မဟုတ္ရပါဘူး၊ စတုိင္လ္ ထြင္တာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ တည္ၿငိမ္မႈ ကင္းေနတဲ့ စိတ္အစံုအတြက္ ထြက္ေပါက္ တစ္ခုအေနနဲ႔ ေရာက္ျဖစ္ ေသာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေသာက္ျဖစ္ဖုိ႔ အတြက္ တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳး ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ တေန႔က စေနေန႔မွာ အေၾကာင္းမဲ့ အလုပ္မ်ားလုိ႔ ေသာက္ျဖစ္တယ္။ မေန႔က တနဂၤေႏြေန႔၊ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ကုိယ့္အေပၚ ျပဳမူတာကုိ တလဲြဆံပင္ေကာက္ၿပီး ညီးျငဴေနတဲ့စိတ္ကုိ ရွင္းသန္႔ဖို႔ သြားေသာက္တယ္။ ကေန႔ တနလၤာေန႔ မုိးလင္းလင္းခ်င္းပဲ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ပဲ နားလည္မႈေတြလဲြၿပီး ကေတာက္ကဆ ျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔အတြက္ေတာ့ စိတ္ရွင္းဖုိ႔ ေခါင္းစဥ္ ရသြားျပန္တယ္။ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေလးရွိမွ သြားရတာ ေကာင္းတာမုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပႆနာေကာင္ႀကီး လုိ႔ေတာင္ ထင္မိမွားတယ္။ ဘုရားမႀကိဳက္၊ နတ္မႀကိဳက္ (ကုိႀကီးေက်ာ္နဲ႔ အေမၾကမ္းမပါ)၊ ၾကင္သူ မႀကိက္ေပမယ့္ ေခါင္းတခါခါ လည္တေမာ့ေမာ့နဲ႔ ညေနခင္းတုိင္း ေရာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
အရင္လုိ နက္ေပၚ ခ်က္တက္ေနရရင္ ထမင္းေမ့၊ ဟင္းေမ့၊ အျပင္ထြက္လည္ဖုိ႔ ေမ့နဲ႔ ေလာကႀကီးနဲ႔ကုိ အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေနမိတယ္။ ေျပာတာေလး၊ ေဖာတာေလး၊ က်ဴတာေလးကုိ အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္ၿပီး နတ္ၾသဇာအလား နတ္ျပည္ ေျခာက္ထပ္ၾကားက မုိးတိမ္နယ္ လႊင့္ျပန္႔ေနမိတာ အမွန္ပါ။ ခုေတာ့ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္။ ဘယ္သူ႔ကုိမွ စိတ္ဒုကၡမေပးခ်င္တာနဲ႔ ခ်က္တက္တာကုိ ေလ်ာ့ရာကေန ပိတ္ပစ္လုိက္တယ္။ သံေယာဇဥ္ မျပတ္ႏုိင္ေပမယ့္ လုပ္ႏုိင္ရမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ကေလးေမြးၿပီး ကိုယ့္အတြက္ ကုိယ္ပုိင္ အခ်ိန္ရေအာင္ ျပန္လုပ္ယူရတယ္။ ပထမေတာ့ စာဖတ္မယ္ေပါ့၊ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ ေဆာင္းတြင္းဆုိေတာ့ အားကစား လုပ္မယ္ေပါ့ ဒါလည္း ေဝးေသာ အေၾကာင္းပါ။ ဟုိတေလာက ဘတ္စကက္ေဘာ ကစားရင္း တမံတလင္းေပၚ ျပဳတ္က်တာ ခါးအနာက အကင္းမေသ ေသးဘူး။ ေဆးပတ္တီး စည္းထားရေသးတယ္ ခုထိပါ။ ဒါနဲ႔ပဲ ေန႔တုိင္း ေဝေလေလနဲ႔ ဗ်စ္ဆုိင္ကုိပဲ ေရာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
မၾကာမတင္ကပဲ ဘီယာေသာက္တဲ့ ဆုိးက်ိဳးကုိ သူငယ္ခ်င္း ဆူးလင္းသစ္ ရဲ႕ Forward Mail ကေန လက္ခံရခဲ့တယ္။ သူ႔စာမွာ ဘီယာနဲ႔ အရက္ ေရာေနတာ ေတြ႕ရပါမယ္။ အယ္လ္ကုိေဟာ ပါ၀င္ႏႈန္းနည္းတဲ့ ဘီယာကုိ မ်ားမ်ားေသာက္ရင္ လည္း အရက္လုိပဲ မူးတတ္တာမုိ႔ အတူတူပဲ ဆုိလုိခ်င္တာ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဆရာ၀န္မေပါက္စေလးရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ Forward Mail ကုိ ပုိ႔စ္အျဖစ္ တင္လုိက္ပါတယ္။ သိၿပီးသားမ်ားျဖစ္ရင္လည္း နာလည္စြာနဲ႔ ေက်ာ္ဖတ္ သြားႏုိင္ေၾကာင္းပါ။ အားလံုးကုိ ေလးစားလ်က္ပါ။
ဘီယာၾကိဳက္သူမ်ား သတိျပဳဖြယ္
မီခ်ီဂန္ ယူနီဗာစီတီမွ သိပၸံပညာရွင္မ်ား၏ ေလ့လာခ်က္အရ တစ္ေန႔လွ်င္ ဘီယာတစ္ပုလင္း ေသာက္တဲ့သူေတြဟာ ဘီယာျဖတ္လုိက္တဲ့ သူေတြထက္ (၅) ႏွစ္ပိုေစာျပီး မုန္႔ခ်ိဳအိတ္ကင္ဆာ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီ ေတြ႔ရွိခ်က္အရ အယ္လ္ကိုေဟာဟာ မုန္႔ခ်ိဳအိတ္ကို ေရာင္ရမ္းေစေၾကာင္း သိရပါတယ္...။ အရက္ ပိုေသာက္ေလေလ မုန္႔ခ်ိဳအိတ္ ေရာင္ရမ္းေလေလျဖစ္ကာ မုန္႔ခ်ိဳအိတ္ကင္ဆာ ပိုျဖစ္ႏိုင္ေလေလ ျဖစ္တယ္လို႔ မစ္ခ်ဲအန္ဒါဆင္က ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္...။
ေမ, Ref:Men's Health ,2008 October
ေအာက္ပါတို႔မွာ ဆရာ၀န္မ်ား ေမတၱာရပ္ခံထားေသာ အရက္ေသာက္ျခင္းနွင့္ ပတ္သက္၍ လိုက္နာအပ္ေသာ အခ်က္ၾကီး(၁၀)ခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။
(၁)
ေရဆာတိုင္း အရက္ကို မေသာက္ေလႏွင့္။
(၂)
အရက္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း အခ်ိန္ယူ၍ ေသာက္ပါ။ ေရေသာက္သကဲ့သို႔ တစ္ခ်ိန္တည္း မေသာက္ပါႏွင့္ ပထမတစ္ခါေသာက္ျပီး ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ေသာက္လိုလွ်င္ နာရီ၀က္ခန္႔ အခ်ိန္ျခားပါေစ။ တတိယ အၾကိမ္ေသာက္လိုေသးက အနည္းဆံုး တစ္နာရီေက်ာ္ျခားပါေစ။ အေဖာ္ေကာင္းသည္ဆိုျပီး စတုတၳအၾကိမ္ဆက္ကာ မေသာက္မိပါေစႏွင့္။
(၃)
အရက္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ဆိုဒါရည္တို႔ျဖင့္ ေရာေသာက္ပါ။ ေရေရာထားေသာ အရက္ကို တစ္ျဖည္းျဖည္း ဇိမ္နွင့္ေသာက္ပါ။
(၄)
ေသာက္ေနက် ေရခ်ိန္ထက္ တိုးမေသာက္ပါႏွင့္။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ေန့စဥ္ အခ်ိန္မွန္ ေသာက္ျခင္းကို ေရွာင္ပါ။
(၅)
"ငါအရက္ဘယ္ေလာက္ေသာက္ေသာက္ မမူးပါဘူး"၊ "ငါ ဒီေလာက္ေတာ့အေပ်ာ့ေပါ့ " ဆိုေသာ စကားမ်ိဳးကို မေျပာမိေစႏွင့္။ "ကၽြန္ေတာ္ေသာက္တာ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါျပီ" ဆိုေသာစကားမ်ိဳးကို ေဆာင္ပါ။
(၆)
အစာစားမထားဘဲ အရက္မေသာက္မိပါေစႏွင့္။
(၇)
ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ အရက္ေသာက္ခ်ိန္၌ လက္ဖက္ရည္ စသည့္ အျခား ေသာက္စရာမ်ားျဖင့္ အစားထိုးပါ။
(၈)
ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ ေနသည့္အခါတြင္ ေရခ်ိဳးလိုက္ပါ။
(၉)
စိတ္ညစ္သည့္ အခါတိုင္း အလုပ္ပင္ပန္း သည့္အခါတိုင္း အရက္ေသာက္ျခင္း မ်ိဳးကို ေရွာင္ပါ။
(၁၀)
အလုပ္အကိုင္ မလုပ္ရေသးမီ အထူးသျဖင့္ နံနက္အခိ်န္တြင္ အရက္ ေသာက္ျခင္းကို အထူးေရွာင္ပါ။
ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ေရးခ်င္ခဲ့တာက အရက္ နဲ႔ ဘီယာ ဆုိးက်ဳိးကုိ သိေစခ်င္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ္မေကာင္းတာ လုပ္တာကုိ ခ်ျပသလို ျဖစ္မိပါတယ္။ စာလာဖတ္သူေတြကုိ ေစာ္ကားသလိုလည္း ျဖစ္မိတယ္လုိ႔ ယူဆမိပါတယ္။ ဒီအတြက္ အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ စာဖတ္သူ အားလံုးကုိပါပဲ ။
အရင္လုိ နက္ေပၚ ခ်က္တက္ေနရရင္ ထမင္းေမ့၊ ဟင္းေမ့၊ အျပင္ထြက္လည္ဖုိ႔ ေမ့နဲ႔ ေလာကႀကီးနဲ႔ကုိ အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေနမိတယ္။ ေျပာတာေလး၊ ေဖာတာေလး၊ က်ဴတာေလးကုိ အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္ၿပီး နတ္ၾသဇာအလား နတ္ျပည္ ေျခာက္ထပ္ၾကားက မုိးတိမ္နယ္ လႊင့္ျပန္႔ေနမိတာ အမွန္ပါ။ ခုေတာ့ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္။ ဘယ္သူ႔ကုိမွ စိတ္ဒုကၡမေပးခ်င္တာနဲ႔ ခ်က္တက္တာကုိ ေလ်ာ့ရာကေန ပိတ္ပစ္လုိက္တယ္။ သံေယာဇဥ္ မျပတ္ႏုိင္ေပမယ့္ လုပ္ႏုိင္ရမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ကေလးေမြးၿပီး ကိုယ့္အတြက္ ကုိယ္ပုိင္ အခ်ိန္ရေအာင္ ျပန္လုပ္ယူရတယ္။ ပထမေတာ့ စာဖတ္မယ္ေပါ့၊ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ ေဆာင္းတြင္းဆုိေတာ့ အားကစား လုပ္မယ္ေပါ့ ဒါလည္း ေဝးေသာ အေၾကာင္းပါ။ ဟုိတေလာက ဘတ္စကက္ေဘာ ကစားရင္း တမံတလင္းေပၚ ျပဳတ္က်တာ ခါးအနာက အကင္းမေသ ေသးဘူး။ ေဆးပတ္တီး စည္းထားရေသးတယ္ ခုထိပါ။ ဒါနဲ႔ပဲ ေန႔တုိင္း ေဝေလေလနဲ႔ ဗ်စ္ဆုိင္ကုိပဲ ေရာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
မၾကာမတင္ကပဲ ဘီယာေသာက္တဲ့ ဆုိးက်ိဳးကုိ သူငယ္ခ်င္း ဆူးလင္းသစ္ ရဲ႕ Forward Mail ကေန လက္ခံရခဲ့တယ္။ သူ႔စာမွာ ဘီယာနဲ႔ အရက္ ေရာေနတာ ေတြ႕ရပါမယ္။ အယ္လ္ကုိေဟာ ပါ၀င္ႏႈန္းနည္းတဲ့ ဘီယာကုိ မ်ားမ်ားေသာက္ရင္ လည္း အရက္လုိပဲ မူးတတ္တာမုိ႔ အတူတူပဲ ဆုိလုိခ်င္တာ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဆရာ၀န္မေပါက္စေလးရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ Forward Mail ကုိ ပုိ႔စ္အျဖစ္ တင္လုိက္ပါတယ္။ သိၿပီးသားမ်ားျဖစ္ရင္လည္း နာလည္စြာနဲ႔ ေက်ာ္ဖတ္ သြားႏုိင္ေၾကာင္းပါ။ အားလံုးကုိ ေလးစားလ်က္ပါ။
ဘီယာၾကိဳက္သူမ်ား သတိျပဳဖြယ္
မီခ်ီဂန္ ယူနီဗာစီတီမွ သိပၸံပညာရွင္မ်ား၏ ေလ့လာခ်က္အရ တစ္ေန႔လွ်င္ ဘီယာတစ္ပုလင္း ေသာက္တဲ့သူေတြဟာ ဘီယာျဖတ္လုိက္တဲ့ သူေတြထက္ (၅) ႏွစ္ပိုေစာျပီး မုန္႔ခ်ိဳအိတ္ကင္ဆာ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီ ေတြ႔ရွိခ်က္အရ အယ္လ္ကိုေဟာဟာ မုန္႔ခ်ိဳအိတ္ကို ေရာင္ရမ္းေစေၾကာင္း သိရပါတယ္...။ အရက္ ပိုေသာက္ေလေလ မုန္႔ခ်ိဳအိတ္ ေရာင္ရမ္းေလေလျဖစ္ကာ မုန္႔ခ်ိဳအိတ္ကင္ဆာ ပိုျဖစ္ႏိုင္ေလေလ ျဖစ္တယ္လို႔ မစ္ခ်ဲအန္ဒါဆင္က ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္...။
ေမ, Ref:Men's Health ,2008 October
ေအာက္ပါတို႔မွာ ဆရာ၀န္မ်ား ေမတၱာရပ္ခံထားေသာ အရက္ေသာက္ျခင္းနွင့္ ပတ္သက္၍ လိုက္နာအပ္ေသာ အခ်က္ၾကီး(၁၀)ခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။
(၁)
ေရဆာတိုင္း အရက္ကို မေသာက္ေလႏွင့္။
(၂)
အရက္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း အခ်ိန္ယူ၍ ေသာက္ပါ။ ေရေသာက္သကဲ့သို႔ တစ္ခ်ိန္တည္း မေသာက္ပါႏွင့္ ပထမတစ္ခါေသာက္ျပီး ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ေသာက္လိုလွ်င္ နာရီ၀က္ခန္႔ အခ်ိန္ျခားပါေစ။ တတိယ အၾကိမ္ေသာက္လိုေသးက အနည္းဆံုး တစ္နာရီေက်ာ္ျခားပါေစ။ အေဖာ္ေကာင္းသည္ဆိုျပီး စတုတၳအၾကိမ္ဆက္ကာ မေသာက္မိပါေစႏွင့္။
(၃)
အရက္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ဆိုဒါရည္တို႔ျဖင့္ ေရာေသာက္ပါ။ ေရေရာထားေသာ အရက္ကို တစ္ျဖည္းျဖည္း ဇိမ္နွင့္ေသာက္ပါ။
(၄)
ေသာက္ေနက် ေရခ်ိန္ထက္ တိုးမေသာက္ပါႏွင့္။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ေန့စဥ္ အခ်ိန္မွန္ ေသာက္ျခင္းကို ေရွာင္ပါ။
(၅)
"ငါအရက္ဘယ္ေလာက္ေသာက္ေသာက္ မမူးပါဘူး"၊ "ငါ ဒီေလာက္ေတာ့အေပ်ာ့ေပါ့ " ဆိုေသာ စကားမ်ိဳးကို မေျပာမိေစႏွင့္။ "ကၽြန္ေတာ္ေသာက္တာ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါျပီ" ဆိုေသာစကားမ်ိဳးကို ေဆာင္ပါ။
(၆)
အစာစားမထားဘဲ အရက္မေသာက္မိပါေစႏွင့္။
(၇)
ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ အရက္ေသာက္ခ်ိန္၌ လက္ဖက္ရည္ စသည့္ အျခား ေသာက္စရာမ်ားျဖင့္ အစားထိုးပါ။
(၈)
ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ ေနသည့္အခါတြင္ ေရခ်ိဳးလိုက္ပါ။
(၉)
စိတ္ညစ္သည့္ အခါတိုင္း အလုပ္ပင္ပန္း သည့္အခါတိုင္း အရက္ေသာက္ျခင္း မ်ိဳးကို ေရွာင္ပါ။
(၁၀)
အလုပ္အကိုင္ မလုပ္ရေသးမီ အထူးသျဖင့္ နံနက္အခိ်န္တြင္ အရက္ ေသာက္ျခင္းကို အထူးေရွာင္ပါ။
ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ေရးခ်င္ခဲ့တာက အရက္ နဲ႔ ဘီယာ ဆုိးက်ဳိးကုိ သိေစခ်င္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ္မေကာင္းတာ လုပ္တာကုိ ခ်ျပသလို ျဖစ္မိပါတယ္။ စာလာဖတ္သူေတြကုိ ေစာ္ကားသလိုလည္း ျဖစ္မိတယ္လုိ႔ ယူဆမိပါတယ္။ ဒီအတြက္ အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ စာဖတ္သူ အားလံုးကုိပါပဲ ။
Wednesday, June 29, 2011
အပ္ခ်မတ္ခ်ေအာင္ေၾကာင္းတဲ့ဗ်ာ...
အစီအရင္လုပ္ပံုကေတာ့ မခဲယဥ္းလွေပမယ့္ အလြယ္တကူႀကီးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ လိုအပ္တာကလည္း သိပ္မ်ားမ်ားစားစားမဟုတ္ပါဘူး။ ေငြေတြ တစ္ပံုႀကီး သံုးရတဲ့ အစီအရင္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။
ျမန္မာျပည္မွာ စကားပံုလား၊ဘာလားေတာ့ မသိဘူး။ ဓာတ္စကားတစ္ခုရွိပါတယ္။ အပ္ခ်၊ မတ္က်တဲ့။ ဘာသာစကား ပညာရွင္မဟုတ္ေတာ့ ဒီစကားလံုးေလးရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ကို မသိပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္သိတာကေတာ့ ကိစၥတစ္ခုကို ေသေသခ်ာခ်ာ၊ တိတိက်က်ျဖစ္ေအာင္ မွာၾကားတဲ့အခါ၊ ေျပာဆိုတဲ့အခါ သံုးေလ့ရွိတာကိုေတာ့ ၾကားဖူးပါတယ္။ အပ္ခ်မတ္က် ရေအာင္ လုပ္ေနာ္တုိ႔၊ အပ္ခ်မတ္က် ျဖစ္ပါေစေနာ္ တို႔ စသျဖင့္ ရံဖန္ရံခါ သံုးေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဒီစကားလံုးတြဲေလးနဲ႔ပက္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ေလ့လာဖူးတာကေတာ့ အဘပထမံဘုိးမင္းေခါင္ကေန စတင္ ေဖာ္ေဆာင္ေပးလိုက္တယ္လို႔ ၾကားဖူးမွတ္ဖူးတဲ့ အပ္ခ်၊ မတ္က် အစီအရင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအစီအရင္ကို ဆရာႀကီးမင္းသိခၤရဲ႕ ယၾတာေဆာင္းပါးနဲ႔ အျခားဆရာတစ္ဦးရဲ႕ေဆာင္းပါးတစ္ခုမွာ ဖတ္ရႈ သင္ယူခြင့္ရခဲ့သလို လက္ေတြ႔လည္း စမ္းသပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဘယ္ႏွယ္လဲ ေကာင္းလား၊ ထူးလားဆုိေတာ့ အင္း..ဂြတ္တယ္၊ ထူးတယ္လို႔ပဲ အားပါးတရျပန္ေျဖလိုက္ပါမယ္။ တကယ္လည္း ကိုယ့္စမ္းသပ္တဲ့ အႀကိမ္တုိင္းမွာ ထူးျခားခဲ့လို႔ပါပဲ။
ဒီအစီအရင္ကို ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ သံုးၾကည့္မလဲ။ လုပ္ငန္းတစ္ခုလုပ္ထားတယ္။ အရံႈးအျမတ္မေသခ်ာလွဘူး။ ေဝေလေလျဖစ္ေနမယ္။ အိမ္၊ ေျမ၊ ကား၊ တုိက္ခန္းေရာင္းဖုိ႔ ဆုိင္ထားတယ္။ ဝယ္လက္က မေရမရာ အင္တင္တင္လုပ္ေနမယ္။ အလုပ္ေလွ်ာက္ထားတယ္။ အၿပိဳင္အဆုိင္ေတြကမ်ားသား၊ ကိုယ္ရဖို႔ မက်ိန္းေသလွဘူး။ အဲလိုအဲလို မတင္မက်အေျခအေနေတြ၊ ေသာင္မတင္ေရမက်မ်ိဳးေတြ၊ ၿခံစည္းရိုးခြထိုင္သလို ခံစားေနရတာေတြကုိ ေျဖရွင္းေပးမယ့္ အစီအရင္ကေတာ့ အခုေျပာမယ့္ အပ္ခ်မတ္က် အစိီအရင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
အစီအရင္လုပ္ပံုကေတာ့ မခဲယဥ္းလွေပမယ့္ အလြယ္တကူႀကီးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ လိုအပ္တာကလည္း သိပ္မ်ားမ်ားစားစားမဟုတ္ပါဘူး။ ေငြေတြ တစ္ပံုႀကီး သံုးရတဲ့ အစီအရင္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ေငြကုန္မွ ယၾတာအစီအရင္လို႔ ထင္သူေတြကေတာ့ အစတည္းက မစမ္းၾကည့္ၾကပါနဲ႔လို႔ ႀကိဳမွာထားပါရေစ။ အခုဟာက လက္ခ်ဳပ္အပ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ မတ္ေစ့ေလးတစ္ေစ့ပဲ သံုးရမွာပါ။ အဲဒီမွာ ျပသာနာကေတာ့ မတ္ေစ့ပါပဲ။ မ်ိဳးတံုးေပ်ာက္ကြယ္လုနီးပါးျဖစ္ေနတဲ့ ဒီမတ္ေစ့ကို ရွာေဖြရခက္လို႔ ဒီအစီအရင္ကို မလုပ္ျဖစ္တဲ့လူေတြမ်ားပါတယ္။ မတ္ေစ့မရလို႔ သူ႔ထက္ပိုတန္ဖိုးႀကီးတဲ့ က်ပ္ေစ့နဲ႔သံုးလို႔မရဘူးလားလို႔ ကိုယ့္ဖသာေစာဒက တက္ၾကည့္ဖူးပါတယ္။ ေလ့လာၾကည့္ျပန္ေတာ့ မရဘူးတဲ့။ မတ္ေစ့ဆုိတာ ေထာင္ေထာင္မတ္မတ္ျဖစ္ေစတဲ့ သေဘာ၊ တည့္မတ္ေပးတဲ့သေဘာလို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီထက္နက္ရႈိင္းတဲ့ အဓိပၸါယ္ေတြလည္း ရွိဦးမွာပါ။ကဲ..မတ္ေစ့ရပါၿပီတဲ့။ မတ္ေစ့ရတဲ့သူေတြအတြက္ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ဆုိေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ေပၚမွာ အပ္ကိုအရင္တင္၊ ၿပီးရင္ အဲဒီအပ္ေပၚမွာပဲ မတ္ေစ့ကို တင္၊ ေနာက္ေတာ့မွ မတ္ေစ့ေပၚမွာ ဖေယာင္းတုိင္၊အလင္းတုိင္တစ္တုိင္ထြႏ္းၿပီး ဘုရားရွင္ကို ပူေဇာ္ေပးဖို႔ပါပဲ။ ေန႔တစ္ႀကိမ္၊ ညတစ္ႀကိမ္ပူေဇာ္ေပးရပါမယ္။ ဒီ အစီအရင္လုပ္တဲ့အခါမွာ အက်ိဳးေမွ်ာ္ပူေဇာ္တာထက္ ေစတနာသန္႔သန္႔ေလးနဲ႔ ထြန္းညိွလွဴဒါန္းဖို႔က အေရးႀကီးပါတယ္။ စိတ္ကေလးေပါ့ဗ်ာ။ ထားရမယ့္ ထားသင့္တဲ့ စိတ္ကေလးေပါ့။
ဘယ္ေန႔ကစထြန္းရမလဲဆိုေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း ေမြးေန႔ကိုေဆာင္ ေအာင္၏ ဆုိတဲ့အတုိင္း ေမြးေန႔မနက္ကိုးနာရီမွာ စထြန္းေပါ့။ ေနာက္ရက္ေတြမွာေတာ့ မနက္၊ ညတစ္ႀကိမ္စီထြန္းသြားေပါ့ဗ်ာ။ သတိထားဖုိ႔ကေတာ့ အပ္ၿပီးမွ မတ္ေစ့လာဖို႔ပါပဲ။ အပ္ခ်ၿပီးမွ မတ္က်မွာကိုး။ ဒီအစီအရင္နဲ႔အတူ စိႏၱမဏိဂါထာကိုလည္း ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္သင့္တယ္လို႔ ဆရာတစ္ဦးက ပညာမွ်ေဝေပးသြားပါတယ္။ မိီးထြန္းပူေဇာ္ရမယ့္ ရက္ကာလကေတာ့ ကိုယ့္ကိစၥမၿပီးမခ်င္းထြန္းေနရမွာပါပဲ။ မိီးေတာ့ ဂရုစိုက္ၾကေပါ့။ ေတာ္ၾကာ.. ဖေယာင္းတုိင္မီးကေန .. စလိုက္တဲ့မီးေၾကာင့္ အပ္ခ်မတ္က်ကို ေထာင္ထဲ ေရာက္သြားဦးမယ္ေနာ္။ သင့္တင့္မွ်တစြာ ႏွလံုးသြင္းႏုိင္ဖို႔က အေရးႀကီးပါတယ္ေနာ။
ျမန္မာျပည္မွာ စကားပံုလား၊ဘာလားေတာ့ မသိဘူး။ ဓာတ္စကားတစ္ခုရွိပါတယ္။ အပ္ခ်၊ မတ္က်တဲ့။ ဘာသာစကား ပညာရွင္မဟုတ္ေတာ့ ဒီစကားလံုးေလးရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ကို မသိပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္သိတာကေတာ့ ကိစၥတစ္ခုကို ေသေသခ်ာခ်ာ၊ တိတိက်က်ျဖစ္ေအာင္ မွာၾကားတဲ့အခါ၊ ေျပာဆိုတဲ့အခါ သံုးေလ့ရွိတာကိုေတာ့ ၾကားဖူးပါတယ္။ အပ္ခ်မတ္က် ရေအာင္ လုပ္ေနာ္တုိ႔၊ အပ္ခ်မတ္က် ျဖစ္ပါေစေနာ္ တို႔ စသျဖင့္ ရံဖန္ရံခါ သံုးေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဒီစကားလံုးတြဲေလးနဲ႔ပက္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ေလ့လာဖူးတာကေတာ့ အဘပထမံဘုိးမင္းေခါင္ကေန စတင္ ေဖာ္ေဆာင္ေပးလိုက္တယ္လို႔ ၾကားဖူးမွတ္ဖူးတဲ့ အပ္ခ်၊ မတ္က် အစီအရင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအစီအရင္ကို ဆရာႀကီးမင္းသိခၤရဲ႕ ယၾတာေဆာင္းပါးနဲ႔ အျခားဆရာတစ္ဦးရဲ႕ေဆာင္းပါးတစ္ခုမွာ ဖတ္ရႈ သင္ယူခြင့္ရခဲ့သလို လက္ေတြ႔လည္း စမ္းသပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဘယ္ႏွယ္လဲ ေကာင္းလား၊ ထူးလားဆုိေတာ့ အင္း..ဂြတ္တယ္၊ ထူးတယ္လို႔ပဲ အားပါးတရျပန္ေျဖလိုက္ပါမယ္။ တကယ္လည္း ကိုယ့္စမ္းသပ္တဲ့ အႀကိမ္တုိင္းမွာ ထူးျခားခဲ့လို႔ပါပဲ။
ဒီအစီအရင္ကို ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ သံုးၾကည့္မလဲ။ လုပ္ငန္းတစ္ခုလုပ္ထားတယ္။ အရံႈးအျမတ္မေသခ်ာလွဘူး။ ေဝေလေလျဖစ္ေနမယ္။ အိမ္၊ ေျမ၊ ကား၊ တုိက္ခန္းေရာင္းဖုိ႔ ဆုိင္ထားတယ္။ ဝယ္လက္က မေရမရာ အင္တင္တင္လုပ္ေနမယ္။ အလုပ္ေလွ်ာက္ထားတယ္။ အၿပိဳင္အဆုိင္ေတြကမ်ားသား၊ ကိုယ္ရဖို႔ မက်ိန္းေသလွဘူး။ အဲလိုအဲလို မတင္မက်အေျခအေနေတြ၊ ေသာင္မတင္ေရမက်မ်ိဳးေတြ၊ ၿခံစည္းရိုးခြထိုင္သလို ခံစားေနရတာေတြကုိ ေျဖရွင္းေပးမယ့္ အစီအရင္ကေတာ့ အခုေျပာမယ့္ အပ္ခ်မတ္က် အစိီအရင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
အစီအရင္လုပ္ပံုကေတာ့ မခဲယဥ္းလွေပမယ့္ အလြယ္တကူႀကီးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ လိုအပ္တာကလည္း သိပ္မ်ားမ်ားစားစားမဟုတ္ပါဘူး။ ေငြေတြ တစ္ပံုႀကီး သံုးရတဲ့ အစီအရင္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ေငြကုန္မွ ယၾတာအစီအရင္လို႔ ထင္သူေတြကေတာ့ အစတည္းက မစမ္းၾကည့္ၾကပါနဲ႔လို႔ ႀကိဳမွာထားပါရေစ။ အခုဟာက လက္ခ်ဳပ္အပ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ မတ္ေစ့ေလးတစ္ေစ့ပဲ သံုးရမွာပါ။ အဲဒီမွာ ျပသာနာကေတာ့ မတ္ေစ့ပါပဲ။ မ်ိဳးတံုးေပ်ာက္ကြယ္လုနီးပါးျဖစ္ေနတဲ့ ဒီမတ္ေစ့ကို ရွာေဖြရခက္လို႔ ဒီအစီအရင္ကို မလုပ္ျဖစ္တဲ့လူေတြမ်ားပါတယ္။ မတ္ေစ့မရလို႔ သူ႔ထက္ပိုတန္ဖိုးႀကီးတဲ့ က်ပ္ေစ့နဲ႔သံုးလို႔မရဘူးလားလို႔ ကိုယ့္ဖသာေစာဒက တက္ၾကည့္ဖူးပါတယ္။ ေလ့လာၾကည့္ျပန္ေတာ့ မရဘူးတဲ့။ မတ္ေစ့ဆုိတာ ေထာင္ေထာင္မတ္မတ္ျဖစ္ေစတဲ့ သေဘာ၊ တည့္မတ္ေပးတဲ့သေဘာလို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီထက္နက္ရႈိင္းတဲ့ အဓိပၸါယ္ေတြလည္း ရွိဦးမွာပါ။ကဲ..မတ္ေစ့ရပါၿပီတဲ့။ မတ္ေစ့ရတဲ့သူေတြအတြက္ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ဆုိေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ေပၚမွာ အပ္ကိုအရင္တင္၊ ၿပီးရင္ အဲဒီအပ္ေပၚမွာပဲ မတ္ေစ့ကို တင္၊ ေနာက္ေတာ့မွ မတ္ေစ့ေပၚမွာ ဖေယာင္းတုိင္၊အလင္းတုိင္တစ္တုိင္ထြႏ္းၿပီး ဘုရားရွင္ကို ပူေဇာ္ေပးဖို႔ပါပဲ။ ေန႔တစ္ႀကိမ္၊ ညတစ္ႀကိမ္ပူေဇာ္ေပးရပါမယ္။ ဒီ အစီအရင္လုပ္တဲ့အခါမွာ အက်ိဳးေမွ်ာ္ပူေဇာ္တာထက္ ေစတနာသန္႔သန္႔ေလးနဲ႔ ထြန္းညိွလွဴဒါန္းဖို႔က အေရးႀကီးပါတယ္။ စိတ္ကေလးေပါ့ဗ်ာ။ ထားရမယ့္ ထားသင့္တဲ့ စိတ္ကေလးေပါ့။
ဘယ္ေန႔ကစထြန္းရမလဲဆိုေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း ေမြးေန႔ကိုေဆာင္ ေအာင္၏ ဆုိတဲ့အတုိင္း ေမြးေန႔မနက္ကိုးနာရီမွာ စထြန္းေပါ့။ ေနာက္ရက္ေတြမွာေတာ့ မနက္၊ ညတစ္ႀကိမ္စီထြန္းသြားေပါ့ဗ်ာ။ သတိထားဖုိ႔ကေတာ့ အပ္ၿပီးမွ မတ္ေစ့လာဖို႔ပါပဲ။ အပ္ခ်ၿပီးမွ မတ္က်မွာကိုး။ ဒီအစီအရင္နဲ႔အတူ စိႏၱမဏိဂါထာကိုလည္း ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္သင့္တယ္လို႔ ဆရာတစ္ဦးက ပညာမွ်ေဝေပးသြားပါတယ္။ မိီးထြန္းပူေဇာ္ရမယ့္ ရက္ကာလကေတာ့ ကိုယ့္ကိစၥမၿပီးမခ်င္းထြန္းေနရမွာပါပဲ။ မိီးေတာ့ ဂရုစိုက္ၾကေပါ့။ ေတာ္ၾကာ.. ဖေယာင္းတုိင္မီးကေန .. စလိုက္တဲ့မီးေၾကာင့္ အပ္ခ်မတ္က်ကို ေထာင္ထဲ ေရာက္သြားဦးမယ္ေနာ္။ သင့္တင့္မွ်တစြာ ႏွလံုးသြင္းႏုိင္ဖို႔က အေရးႀကီးပါတယ္ေနာ။
စေနသက္ေရာက္အေဟာ...ေလ့လာႀကည့္ေလ...
အသက္ကို ၈ နဲ႕စား
တနဂၤေႏြသားသမီး ၁ ၾကြင္း၊ ၅ ၾကြင္း၊ ၀ ၾကြင္း
တနလၤာသားသမီး ၄ ၾကြင္း၊ ၇ ၾကြင္း၊၀ ၾကြင္း၊
အဂၤါသားသမီး ၃ ၾကြင္း၊ ၆ ၾကြင္း ၊၇ ၾကြင္း၊
ဗုဒၶဟူးသားသမီး ၂ ၾကြင္း၊ ၅ ၾကြင္း၊ ၆ ၾကြင္း၊
ၾကာသာပေတးသားသမီး ၃ ၾကြင္း၊ ၄ ၾကြင္း၊ ၀ ၾကြင္း၊
ေသာၾကာသားသမီး ၁ ၾကြင္း၊ ၂ ၾကြင္း၊ ၆ ၾကြင္း၊
စေနသားသမီး ၁ ၾကြင္း၊ ၄ ၾကြင္း၊ ၅ ၾကြင္း၊
ရာဟုသားသမီး ၂ ၾကြင္း၊ ၃ ၾကြင္း၊ ၇ ၾကြင္း၊ ရာဟုသားသမီးဆိုတာ ဗုဒၶဟူးေန ့ ေန ့လည္ ၁၂နာရီကေန ည ၁၂နာရီ အတြင္း ေမြးတဲ့သူကို ေခၚတာပါ။
ဒီအၾကြင္းေတြရလာရင္ေတာ့ဇာတာရွင္ဟာ ဒီႏွစ္ထဲမွာ မင္း၊အစုိးရ၊ႏုိင္ငံေရးနဲ႕ပက္သက္တာေတြအထူးေရွာင္က်ဥ္ရပါမယ္။
အဆင္မသင့္ရင္အုတ္နံရံေလးဖက္ထဲေရာက္သြားႏုိင္လို႕ပါ။မေရွာင္ႏုိင္ရင္လည္း
သတိေလးထားၿပီး လုပ္ကိုင္ပါလို႕။ေနာက္ၿပီးအဲဒီလုိႏွစ္ထဲမွာ အေရာင္ရင့္၊အနက္၊အညိဳေတြတ္ဆင္တာမ်ဳိးေရွာင္ပါ။အသုဘ၊သခ်ဳိင္းမသြားပါနဲ႕။
ေရွာင္ဖို႕ေလးေတြသတိေပးလုိက္ပါတယ္။။
တနဂၤေႏြသားသမီး ၁ ၾကြင္း၊ ၅ ၾကြင္း၊ ၀ ၾကြင္း
တနလၤာသားသမီး ၄ ၾကြင္း၊ ၇ ၾကြင္း၊၀ ၾကြင္း၊
အဂၤါသားသမီး ၃ ၾကြင္း၊ ၆ ၾကြင္း ၊၇ ၾကြင္း၊
ဗုဒၶဟူးသားသမီး ၂ ၾကြင္း၊ ၅ ၾကြင္း၊ ၆ ၾကြင္း၊
ၾကာသာပေတးသားသမီး ၃ ၾကြင္း၊ ၄ ၾကြင္း၊ ၀ ၾကြင္း၊
ေသာၾကာသားသမီး ၁ ၾကြင္း၊ ၂ ၾကြင္း၊ ၆ ၾကြင္း၊
စေနသားသမီး ၁ ၾကြင္း၊ ၄ ၾကြင္း၊ ၅ ၾကြင္း၊
ရာဟုသားသမီး ၂ ၾကြင္း၊ ၃ ၾကြင္း၊ ၇ ၾကြင္း၊ ရာဟုသားသမီးဆိုတာ ဗုဒၶဟူးေန ့ ေန ့လည္ ၁၂နာရီကေန ည ၁၂နာရီ အတြင္း ေမြးတဲ့သူကို ေခၚတာပါ။
ဒီအၾကြင္းေတြရလာရင္ေတာ့ဇာတာရွင္ဟာ ဒီႏွစ္ထဲမွာ မင္း၊အစုိးရ၊ႏုိင္ငံေရးနဲ႕ပက္သက္တာေတြအထူးေရွာင္က်ဥ္ရပါမယ္။
အဆင္မသင့္ရင္အုတ္နံရံေလးဖက္ထဲေရာက္သြားႏုိင္လို႕ပါ။မေရွာင္ႏုိင္ရင္လည္း
သတိေလးထားၿပီး လုပ္ကိုင္ပါလို႕။ေနာက္ၿပီးအဲဒီလုိႏွစ္ထဲမွာ အေရာင္ရင့္၊အနက္၊အညိဳေတြတ္ဆင္တာမ်ဳိးေရွာင္ပါ။အသုဘ၊သခ်ဳိင္းမသြားပါနဲ႕။
ေရွာင္ဖို႕ေလးေတြသတိေပးလုိက္ပါတယ္။။
လန္းတယ္ကြာဆိုတာနိမိတ္စကားၿဖစ္ပါေစ
မင္းပံုစံက အရမ္းလန္းေနပါလား။ ေရလည္လန္းတယ္တဲ့။ လန္းတယ္ဆိုတာ ပင္ပန္းနြမ္းနယ္ၿပီးမွ ျပန္လည္အားသစ္ယူႏုိင္မယ့္ အေနအထားကို
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၇ ၀န္းက်င္ေလာက္ကစၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ လူူငယ္၀န္းက်င္၊ ကေလးသူငယ္၊ ေနာက္အႏုပညာသည္ေတြရဲ႕ ရုပ္ရွင္ဗြီဒီြယိုေတြမွာ အေတာ္ေလးေရပန္းစားလာတဲ့ စကားတစ္ခုရွိခဲ့ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အ၀တ္အစား ေလာ္လည္တဲ့မိန္းခေလးေတြ၊ ေယာက်ၤားေလးေတြကို ရည္ရြယ္ေျပာဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ လန္ထြက္ေနတယ္ တဲ့။ လန္ထြက္ေနတာပဲ ၀တ္ထားတာမ်ား။ စသျဖင့္ အဲဒီ လန္ထြက္ေနတယ္ဆိုတဲ့ စကားကိုပဲ တခုတ္တရ သံုးလာၾကပါတယ္။ အဲဒီစကားနဲ႔အတူ ခုိက္တယ္ကြာ..ေစာက္ရမ္းခုိက္တယ္ ဆိုတာလည္းရွိပါေသးတယ္။ ခုိက္တယ္ဆိုတာ ထိခိုက္နာက်င္တဲ့ေနရာမွာသံုးတာပါ။ အဲဒီစကားလံုးကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မႈရွိတဲ့ ေနရာမွာ လာသံုးေတာ့ အဲဒီ ခုိက္တယ္ဆိုတာကို ႀကိဳက္ေနတယ္လို႔ ဆိုလိုရာေရာက္ေနပါတယ္။ ေနာက္ရွိပါေသးတယ္။ အရမ္းသံုးတဲ့စကား..ၾကပ္တယ္ဆိုတာ။ လူတစ္ေယာက္ကို သူ႔ေဘာ္ဒါေတြက အစုလုိက္၀ုိင္း၀န္းေျပာင္ေနာက္တဲ့အခါမွာ သံုးၾကပါတယ္ ။ ငါ့ကို ၀ုိင္းၾကပ္ေနတာလား။ လာမၾကပ္နဲ႔ကြာ..စသျဖင့္ မြစာထေနေအာင္ သံုးခဲ့ၾကပါေသးတယ္ ခုထိလည္း သံုးေနၾကတာပါပဲ။
ျပန္သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ အဲဒီ လန္ထြက္တာရယ္၊ ခုိက္တာရယ္၊ ၾကပ္တာရယ္ ဘာမ်ားေကာင္းတဲ့ မဂၤလာစကားပါေနသလဲ။ မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ရွိသမွ်ေတြလည္း လန္ထြက္ခဲ့ၾကၿပီ။ ထိခုိက္နာက်င္ခဲ့ၾကၿပီ။ အရမ္းၾကပ္တည္းကုန္ၾကၿပီ။ ဘာလို႔မ်ား လူေတြ အဲဒီဗန္းစကားေတြကို ၿမိန္ၿမိန္ႀကီး သံုးေနၾကတာလဲ။ နိမိတ္တေဘာင္ဆိုတာ ျမန္မာျပည္နဲ႔ တေသြးတည္းတသားတည္း စိီးဆင္းျဖစ္တည္လာတာပါ။ ဒါက အည့ံအခုိက္သေဘာေဆာင္တဲ့ ဗန္းစကားေတြပါ။
အဆိုးထဲက အေကာင္းလို႔ပဲေျပာရမလား မသိပါဘူး။ အဲဒီ အည့ံအခိုက္ဗန္းစကားေတြနဲ႔အတူ အၿပိဳင္ေနရာယူလာတဲ့ စကားလည္းရွိပါေသးတယ္။ လန္းတယ္ဆိုတာ။ မင္းပံုစံက အရမ္းလန္းေနပါလား။ ေရလည္လန္းတယ္တဲ့။ လန္းတယ္ဆိုတာ ပင္ပန္းနြမ္းနယ္ၿပီးမွ ျပန္လည္အားသစ္ယူႏုိင္မယ့္ အေနအထားကို ဆိုပါတယ္။ အလကားေနရင္းထုိင္ရင္း မသံုးၾကပါဘူး။ နလန္ထကာစေတြမွာလည္း သံုးပါတယ္။ အစမေကာင္းေပမယ့္ အဆံုးသတ္ေကာင္းေနတဲ့ စကားပါ။
ဒဏ္ရာနာက်င္မႈေတြကေန သစ္လြင္လတ္ဆတ္တဲ့ ေနရာ၊ အေျခအေနတစ္ခုဆီ ဥိးတည္ေနၿပီလို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒီအယူအဆနဲ႔အတူ ျမန္မာ့ရိုးရာေဗဒင္ဘေလာ့က ဆရာေတးေအးရိပ္၊ ဆရာေဇယ်ာေမာင္တုိ႔ရဲ႕ အင္ၾကင္းပန္းတဲ့ လာေတာ့မည္ဆိုတဲ့ တေဘာင္စကားကို ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာသမားေတြယူဆသလို အေမရိကန္၊ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆိုတဲ့ ပုဂိြဳလ္သေဘာ၊ ႏုိင္ငံသေဘာထက္ အင္ ဆိုတာ ၁= ေနမင္း၊ ၾကင္း ဆိုတာ ၂= လမင္း ေနနဲ႔လ ႏွစ္ပါးဆိုင္ၾကတ္မယ့္ ၾသဂုတ္လေနာက္ပုိင္းကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ လန္းတယ္ဆိုတဲ့ ဗန္းစကားအရေရာ အင္ၾကင္းပန္းဆိုတဲ့ ပန္းနာမည္အရေရာဆိုရင္ သင္းပ်ံ႕ေမႊးထံုတဲ့ အနာဂတ္တစ္ခုကိုု ေနလၾကတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ေမွ်ာ္မိပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ၾသဂုတ္တစ္ရက္မွာ ေနၾကတ္မွာ ျဖစ္ၿပိး တစ္လတည္းျဖစ္တဲ့ ၁၆ ရက္ေန႔မွာ လၾကတ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုးကုိျမန္မာႏုိင္ငံက ျမင္ရမွျဖစ္ပါတယ္။ ေနလၾကတ္တာနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ နဒီနကၡတ္ေဗဒင္ သင္တန္းေက်ာင္းအုပ္ၾကီး ဆရာဦးထြန္းလင္းက သဘာ၀သယံဇာတေတြ ေပါၾကြယ္၀မယ္။ တူးေဖာ္ေတြ႔ရွိမယ္။ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းေတြပြင့္မယ္။ ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းသစ္ေတြေပၚလာမယ္လို႔ ေဟာကိ္န္းထုတ္ထားပါတယ္ က်ေနာ္ကေတာ့ ၀ါသနာရွင္မွ်သာျဖစ္လို႔ ဒီေဟာကိန္းအေပၚ ေစာဒကမတက္ခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အလင္းေရာင္ကာရကျပဳတဲ့ၿဂိဳဟ္ေတြ အေမွာင္က်သြားပါတယ္ဆိုမွေတာ့ ...ဘယ္လာေကာင္းေတာ့မွာလဲ ျမင္ရမွာကလည္း ကုိယ့္နုိင္ငံ၊ ကိုယ့္ေဒသမွာ..ဆိုေတာ့ကာ ဘာေတြျဖစ္လာမလဲဆိုတာ..အင္ၾကင္းပန္းေတြနဲ႔အတူ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိပါေတာ့တယ္။္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၇ ၀န္းက်င္ေလာက္ကစၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ လူူငယ္၀န္းက်င္၊ ကေလးသူငယ္၊ ေနာက္အႏုပညာသည္ေတြရဲ႕ ရုပ္ရွင္ဗြီဒီြယိုေတြမွာ အေတာ္ေလးေရပန္းစားလာတဲ့ စကားတစ္ခုရွိခဲ့ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အ၀တ္အစား ေလာ္လည္တဲ့မိန္းခေလးေတြ၊ ေယာက်ၤားေလးေတြကို ရည္ရြယ္ေျပာဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ လန္ထြက္ေနတယ္ တဲ့။ လန္ထြက္ေနတာပဲ ၀တ္ထားတာမ်ား။ စသျဖင့္ အဲဒီ လန္ထြက္ေနတယ္ဆိုတဲ့ စကားကိုပဲ တခုတ္တရ သံုးလာၾကပါတယ္။ အဲဒီစကားနဲ႔အတူ ခုိက္တယ္ကြာ..ေစာက္ရမ္းခုိက္တယ္ ဆိုတာလည္းရွိပါေသးတယ္။ ခုိက္တယ္ဆိုတာ ထိခိုက္နာက်င္တဲ့ေနရာမွာသံုးတာပါ။ အဲဒီစကားလံုးကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မႈရွိတဲ့ ေနရာမွာ လာသံုးေတာ့ အဲဒီ ခုိက္တယ္ဆိုတာကို ႀကိဳက္ေနတယ္လို႔ ဆိုလိုရာေရာက္ေနပါတယ္။ ေနာက္ရွိပါေသးတယ္။ အရမ္းသံုးတဲ့စကား..ၾကပ္တယ္ဆိုတာ။ လူတစ္ေယာက္ကို သူ႔ေဘာ္ဒါေတြက အစုလုိက္၀ုိင္း၀န္းေျပာင္ေနာက္တဲ့အခါမွာ သံုးၾကပါတယ္ ။ ငါ့ကို ၀ုိင္းၾကပ္ေနတာလား။ လာမၾကပ္နဲ႔ကြာ..စသျဖင့္ မြစာထေနေအာင္ သံုးခဲ့ၾကပါေသးတယ္ ခုထိလည္း သံုးေနၾကတာပါပဲ။
ျပန္သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ အဲဒီ လန္ထြက္တာရယ္၊ ခုိက္တာရယ္၊ ၾကပ္တာရယ္ ဘာမ်ားေကာင္းတဲ့ မဂၤလာစကားပါေနသလဲ။ မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ရွိသမွ်ေတြလည္း လန္ထြက္ခဲ့ၾကၿပီ။ ထိခုိက္နာက်င္ခဲ့ၾကၿပီ။ အရမ္းၾကပ္တည္းကုန္ၾကၿပီ။ ဘာလို႔မ်ား လူေတြ အဲဒီဗန္းစကားေတြကို ၿမိန္ၿမိန္ႀကီး သံုးေနၾကတာလဲ။ နိမိတ္တေဘာင္ဆိုတာ ျမန္မာျပည္နဲ႔ တေသြးတည္းတသားတည္း စိီးဆင္းျဖစ္တည္လာတာပါ။ ဒါက အည့ံအခုိက္သေဘာေဆာင္တဲ့ ဗန္းစကားေတြပါ။
အဆိုးထဲက အေကာင္းလို႔ပဲေျပာရမလား မသိပါဘူး။ အဲဒီ အည့ံအခိုက္ဗန္းစကားေတြနဲ႔အတူ အၿပိဳင္ေနရာယူလာတဲ့ စကားလည္းရွိပါေသးတယ္။ လန္းတယ္ဆိုတာ။ မင္းပံုစံက အရမ္းလန္းေနပါလား။ ေရလည္လန္းတယ္တဲ့။ လန္းတယ္ဆိုတာ ပင္ပန္းနြမ္းနယ္ၿပီးမွ ျပန္လည္အားသစ္ယူႏုိင္မယ့္ အေနအထားကို ဆိုပါတယ္။ အလကားေနရင္းထုိင္ရင္း မသံုးၾကပါဘူး။ နလန္ထကာစေတြမွာလည္း သံုးပါတယ္။ အစမေကာင္းေပမယ့္ အဆံုးသတ္ေကာင္းေနတဲ့ စကားပါ။
ဒဏ္ရာနာက်င္မႈေတြကေန သစ္လြင္လတ္ဆတ္တဲ့ ေနရာ၊ အေျခအေနတစ္ခုဆီ ဥိးတည္ေနၿပီလို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒီအယူအဆနဲ႔အတူ ျမန္မာ့ရိုးရာေဗဒင္ဘေလာ့က ဆရာေတးေအးရိပ္၊ ဆရာေဇယ်ာေမာင္တုိ႔ရဲ႕ အင္ၾကင္းပန္းတဲ့ လာေတာ့မည္ဆိုတဲ့ တေဘာင္စကားကို ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာသမားေတြယူဆသလို အေမရိကန္၊ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆိုတဲ့ ပုဂိြဳလ္သေဘာ၊ ႏုိင္ငံသေဘာထက္ အင္ ဆိုတာ ၁= ေနမင္း၊ ၾကင္း ဆိုတာ ၂= လမင္း ေနနဲ႔လ ႏွစ္ပါးဆိုင္ၾကတ္မယ့္ ၾသဂုတ္လေနာက္ပုိင္းကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ လန္းတယ္ဆိုတဲ့ ဗန္းစကားအရေရာ အင္ၾကင္းပန္းဆိုတဲ့ ပန္းနာမည္အရေရာဆိုရင္ သင္းပ်ံ႕ေမႊးထံုတဲ့ အနာဂတ္တစ္ခုကိုု ေနလၾကတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ေမွ်ာ္မိပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ၾသဂုတ္တစ္ရက္မွာ ေနၾကတ္မွာ ျဖစ္ၿပိး တစ္လတည္းျဖစ္တဲ့ ၁၆ ရက္ေန႔မွာ လၾကတ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုးကုိျမန္မာႏုိင္ငံက ျမင္ရမွျဖစ္ပါတယ္။ ေနလၾကတ္တာနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ နဒီနကၡတ္ေဗဒင္ သင္တန္းေက်ာင္းအုပ္ၾကီး ဆရာဦးထြန္းလင္းက သဘာ၀သယံဇာတေတြ ေပါၾကြယ္၀မယ္။ တူးေဖာ္ေတြ႔ရွိမယ္။ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းေတြပြင့္မယ္။ ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းသစ္ေတြေပၚလာမယ္လို႔ ေဟာကိ္န္းထုတ္ထားပါတယ္ က်ေနာ္ကေတာ့ ၀ါသနာရွင္မွ်သာျဖစ္လို႔ ဒီေဟာကိန္းအေပၚ ေစာဒကမတက္ခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အလင္းေရာင္ကာရကျပဳတဲ့ၿဂိဳဟ္ေတြ အေမွာင္က်သြားပါတယ္ဆိုမွေတာ့ ...ဘယ္လာေကာင္းေတာ့မွာလဲ ျမင္ရမွာကလည္း ကုိယ့္နုိင္ငံ၊ ကိုယ့္ေဒသမွာ..ဆိုေတာ့ကာ ဘာေတြျဖစ္လာမလဲဆိုတာ..အင္ၾကင္းပန္းေတြနဲ႔အတူ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိပါေတာ့တယ္။္။
ေမြးေန့ေသာႀကာ၊ တနလၤာ
ဒီလိုဆုိေတာ့ကာ ဘယ္သင္းဥပေဒသကို ဘယ္လို မွတ္သားၿပီး ဘယ္ဒင္းကို အမွန္ယူရမယ္ဆိုတာ ဇေဝဇဝါ၊ ေၾကာင္စီစီျဖစ္သြားမွာပါပဲ။
အရပ္ထဲ၊ ဇရပ္ထဲ ငယ္ငယ္တည္းကၾကားဖူးေနတဲ့ စကားပံုလိုလို ဓေလ့ထံုးတမ္းလိုလို ေဗဒင္စကားတစ္ခုရွိပါတယ္။ ဘာတဲ့..။ ေမြးေန႔ေသာၾကာ၊ တနလၤာ ေကသာဆံျဖတ္ မျပဳအပ္တဲ့။ ဆိုလုိတာကေတာ့ ကိုယ့္ေမြးေန႔ရယ္၊ ေသာၾကာေန႔ရယ္၊ တနလၤာေန႔ရယ္မွာ ဆံပင္မညွပ္ရဘူးေပါ့။ ညွပ္မိလို႔ကေတာ့ စီးပြားေရးေတြ မေကာင္းျဖစ္မယ္၊ က်န္းမာေရးညံ့မယ္ လာဘ္ပိတ္မယ္၊ ဘူမယ္ေပါ့ေလ။ အဲလို သက္ႀကီးစကား၊ သက္ငယ္ၾကားနဲ႔ လက္ဆင့္ကမ္း မွတ္သားလာၾကပါတယ္။ ဒီစကားေလးက အလကား ေနရင္းထုိင္ရင္းေတာ့ျဖစ္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ေလ့လာမိသေလာက္ဆိုရင္ ဒီစကားျဖစ္ေပၚလာပံုက ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ ပထမအေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ အဂၤဝိဇၨာပညာအရျဖစ္ေပၚလာတာပါ။ ဒီပညာရဲ႔႕ ထံုးစံအတုိင္း တနဂၤေႏြေန႔သားကေန စၿပီး ဥပမာေပးထားတာပါ။ တနဂၤေႏြေန႔သားမွာ အဂၤဝိဇၨာတုိင္ထူရင္ ေသာၾကာနဲ႔ တနလၤာေန႔ေတြမွာ တနဂၤေႏြေမြးနံဟာ တုိင္ေအာက္ကို ေရာက္ေနတာကိုေတြ႔ရမွာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ တနဂၤေႏြသားေတြကို ဥပမာျပဳၿပီး က်န္ေန႔သားေတြကိုပါ ဒီလို ဆံပင္ညွပ္တဲ့ေန႔ကို ေရွာင္က်ဥ္ခုိင္းတယ္လို႔ အဂၤဝိဇၨာ ဆရာ့ဆရာေတြက ဆုိၾကပါတယ္။
ဒီဥပေဒသအရဆုိရင္ တနလၤာေတြက ေမြးေန႔တနလၤာအျပင္ စေနနဲ႔ အဂၤါေန႔ေတြကို ေရွာင္က်ဥ္ရပါမယ္။ အဂၤါေတြကေတာ့ တနဂၤေႏြနဲ႔ ဗုဒၶဟူးေန႔ေတြ ဗုဒၶဟူးေတြကေတာ့ တနလၤာနဲ႔ၾကာသပေတးေန႔ေတြ ၾကာသပေတးေတြကေတာ့ အဂၤါနဲ႔ေသာၾကာ၊ ေသာၾကာေတြကေတာ့ စေနနဲ႔ ဗုဒၶဟူး၊ စေနေတြကေတာ့ ၾကာသပေတးနဲ႔ တနဂၤေႏြေန႔ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးေလ့လာဖူးတာကေတာ့ ေမြးေန႔ဟာေသာၾကာဆုိရင္ ေသာၾကာရဲ႕အဓိရန္ဟာ တနလၤာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေမြးေန႔ေသာၾကာ၊ တနလၤာဆုိၿပီး စကားျဖစ္လာတယ္လို႔ ဆရာ့ဆရာႀကီးတစ္ဦးက ဆုိျပန္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ဖက္မျပဳရလို႔ လူအေတာ္မ်ားမ်ား သိထားၾကတဲ့ ကမာၻ႔ရန္ ဓမၼာ၊ေသာက၊ အင္းဝ၊ ရာဇာဆုိတဲ့ အဓိရန္ႀကီးေတြကို ေရွာင္ခုိင္းတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒသအရဆုိရင္ေတာ့ တနဂၤေႏြေန႔သားသမီးေတြဟာ ဗုဒၶဟူး၊ တနလၤာဟာ ေသာၾကာ၊ အဂၤါဟာ ရာဟု ( ဗုဒၶဟူးညေနပိုင္း )၊ ဗုဒၶဟူးဟာ တနဂၤေႏြ၊ ၾကာသပေတးဟာ စေန၊ ေသာၾကာဟာ တနလၤာ၊ စေနဟာ ၾကာသပေတးေန႔ေတြမွာ ဆံပင္ေကသာ မတိမညွပ္မျပင္ရဘူးလို႔ မွတ္သားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုဆုိေတာ့ကာ ဘယ္သင္းဥပေဒသကို ဘယ္လို မွတ္သားၿပီး ဘယ္ဒင္းကို အမွန္ယူရမယ္ဆိုတာ ဇေဝဇဝါ၊ ေၾကာင္စီစီျဖစ္သြားမွာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဆရာ့ဆရာစကားအာေဘာ္ေတြဆုိေတာ့ကာ ဘယ္ဥပေဒသက အမွန္ျဖစ္ေတာ့သကိုး ဆုိၿပီး မွတ္ခ်က္ဝင္မေပးရဲပါဘူး။ အမွန္အတုိင္း ထပ္ေျပာရရင္ ဒီဥပေဒသေတြကို အာရံုလဲ မလာပါဘူး။ ညွပ္ခ်င္တဲ့ေန႔၊ ေခါင္းရႈပ္လာတဲ့ေန႔၊ ေခါင္းၿဖီးရမွာ ပ်င္းလာၿပီဆုိတာနဲ႔ ႀကံဳရာဆုိင္မွာ ႀကံဳရာေန႔အခ်ိန္မွာ ညွပ္ပစ္လိုက္တာပါပဲ။ ေဗဒင္ပညာကိုေလ့လာေနေပမယ့္ ပညာက လူကိုေခါင္းေပၚတက္ခြလာတာကိုေတာ့ လက္မခံပါဘူး။ ပညာကို ပညာလိုပဲ ေလ့လာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဘႀကီးဆံပင္ညွပ္ဆရာေျပာတဲ့ ဟာသေလးကိုပဲ ျပန္ေဖာက္သည္ခ်လိုက္ပါရေစ။ ဘႀကီးေျပာတာကေတာ့ “ေဟ့ေကာင္ေရ မင္းတုိ႔ေဗဒင္ဆရာေတြ လုပ္တာနဲ႔ပဲ ငါ့မွာ တစ္ပတ္မွာ ခုနွစ္ရက္ပဲ ရွိတာ လူတုိင္းကသာ အဲဒီေန႔ေတြကို ေရွာင္ေနရရင္ ဘယ္ေန႔မွာ ငါက သြားညွပ္ရမွာလဲဟ။ တကတည္း ေရွာင္ရမယ့္ေန႔ေတြက မ်ားလိုက္တာကြာ.. ဒီလိုလုပ္ကြာ.. ေမြးေန႔ေသာၾကာတနလၤာ ေကသာဆံညွပ္မျပဳအပ္လို႔ ဆိုမယ့္အစား ေမြးေန႔ေသာၾကာ၊ တနလၤာေကသာပယ္ရွင္း ေဘးရန္ကင္းလို႔ လုပ္လိုက္ကြာ..ဒါမွ ငါလည္း ေန႔တြက္စီမွာကြ..” ကဲ ဘယ္ႏွယ့္ရွိစ၊ ေဗဒင္ဆရာေတြ..။
အရပ္ထဲ၊ ဇရပ္ထဲ ငယ္ငယ္တည္းကၾကားဖူးေနတဲ့ စကားပံုလိုလို ဓေလ့ထံုးတမ္းလိုလို ေဗဒင္စကားတစ္ခုရွိပါတယ္။ ဘာတဲ့..။ ေမြးေန႔ေသာၾကာ၊ တနလၤာ ေကသာဆံျဖတ္ မျပဳအပ္တဲ့။ ဆိုလုိတာကေတာ့ ကိုယ့္ေမြးေန႔ရယ္၊ ေသာၾကာေန႔ရယ္၊ တနလၤာေန႔ရယ္မွာ ဆံပင္မညွပ္ရဘူးေပါ့။ ညွပ္မိလို႔ကေတာ့ စီးပြားေရးေတြ မေကာင္းျဖစ္မယ္၊ က်န္းမာေရးညံ့မယ္ လာဘ္ပိတ္မယ္၊ ဘူမယ္ေပါ့ေလ။ အဲလို သက္ႀကီးစကား၊ သက္ငယ္ၾကားနဲ႔ လက္ဆင့္ကမ္း မွတ္သားလာၾကပါတယ္။ ဒီစကားေလးက အလကား ေနရင္းထုိင္ရင္းေတာ့ျဖစ္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ေလ့လာမိသေလာက္ဆိုရင္ ဒီစကားျဖစ္ေပၚလာပံုက ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ ပထမအေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ အဂၤဝိဇၨာပညာအရျဖစ္ေပၚလာတာပါ။ ဒီပညာရဲ႔႕ ထံုးစံအတုိင္း တနဂၤေႏြေန႔သားကေန စၿပီး ဥပမာေပးထားတာပါ။ တနဂၤေႏြေန႔သားမွာ အဂၤဝိဇၨာတုိင္ထူရင္ ေသာၾကာနဲ႔ တနလၤာေန႔ေတြမွာ တနဂၤေႏြေမြးနံဟာ တုိင္ေအာက္ကို ေရာက္ေနတာကိုေတြ႔ရမွာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ တနဂၤေႏြသားေတြကို ဥပမာျပဳၿပီး က်န္ေန႔သားေတြကိုပါ ဒီလို ဆံပင္ညွပ္တဲ့ေန႔ကို ေရွာင္က်ဥ္ခုိင္းတယ္လို႔ အဂၤဝိဇၨာ ဆရာ့ဆရာေတြက ဆုိၾကပါတယ္။
ဒီဥပေဒသအရဆုိရင္ တနလၤာေတြက ေမြးေန႔တနလၤာအျပင္ စေနနဲ႔ အဂၤါေန႔ေတြကို ေရွာင္က်ဥ္ရပါမယ္။ အဂၤါေတြကေတာ့ တနဂၤေႏြနဲ႔ ဗုဒၶဟူးေန႔ေတြ ဗုဒၶဟူးေတြကေတာ့ တနလၤာနဲ႔ၾကာသပေတးေန႔ေတြ ၾကာသပေတးေတြကေတာ့ အဂၤါနဲ႔ေသာၾကာ၊ ေသာၾကာေတြကေတာ့ စေနနဲ႔ ဗုဒၶဟူး၊ စေနေတြကေတာ့ ၾကာသပေတးနဲ႔ တနဂၤေႏြေန႔ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးေလ့လာဖူးတာကေတာ့ ေမြးေန႔ဟာေသာၾကာဆုိရင္ ေသာၾကာရဲ႕အဓိရန္ဟာ တနလၤာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေမြးေန႔ေသာၾကာ၊ တနလၤာဆုိၿပီး စကားျဖစ္လာတယ္လို႔ ဆရာ့ဆရာႀကီးတစ္ဦးက ဆုိျပန္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ဖက္မျပဳရလို႔ လူအေတာ္မ်ားမ်ား သိထားၾကတဲ့ ကမာၻ႔ရန္ ဓမၼာ၊ေသာက၊ အင္းဝ၊ ရာဇာဆုိတဲ့ အဓိရန္ႀကီးေတြကို ေရွာင္ခုိင္းတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒသအရဆုိရင္ေတာ့ တနဂၤေႏြေန႔သားသမီးေတြဟာ ဗုဒၶဟူး၊ တနလၤာဟာ ေသာၾကာ၊ အဂၤါဟာ ရာဟု ( ဗုဒၶဟူးညေနပိုင္း )၊ ဗုဒၶဟူးဟာ တနဂၤေႏြ၊ ၾကာသပေတးဟာ စေန၊ ေသာၾကာဟာ တနလၤာ၊ စေနဟာ ၾကာသပေတးေန႔ေတြမွာ ဆံပင္ေကသာ မတိမညွပ္မျပင္ရဘူးလို႔ မွတ္သားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုဆုိေတာ့ကာ ဘယ္သင္းဥပေဒသကို ဘယ္လို မွတ္သားၿပီး ဘယ္ဒင္းကို အမွန္ယူရမယ္ဆိုတာ ဇေဝဇဝါ၊ ေၾကာင္စီစီျဖစ္သြားမွာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဆရာ့ဆရာစကားအာေဘာ္ေတြဆုိေတာ့ကာ ဘယ္ဥပေဒသက အမွန္ျဖစ္ေတာ့သကိုး ဆုိၿပီး မွတ္ခ်က္ဝင္မေပးရဲပါဘူး။ အမွန္အတုိင္း ထပ္ေျပာရရင္ ဒီဥပေဒသေတြကို အာရံုလဲ မလာပါဘူး။ ညွပ္ခ်င္တဲ့ေန႔၊ ေခါင္းရႈပ္လာတဲ့ေန႔၊ ေခါင္းၿဖီးရမွာ ပ်င္းလာၿပီဆုိတာနဲ႔ ႀကံဳရာဆုိင္မွာ ႀကံဳရာေန႔အခ်ိန္မွာ ညွပ္ပစ္လိုက္တာပါပဲ။ ေဗဒင္ပညာကိုေလ့လာေနေပမယ့္ ပညာက လူကိုေခါင္းေပၚတက္ခြလာတာကိုေတာ့ လက္မခံပါဘူး။ ပညာကို ပညာလိုပဲ ေလ့လာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဘႀကီးဆံပင္ညွပ္ဆရာေျပာတဲ့ ဟာသေလးကိုပဲ ျပန္ေဖာက္သည္ခ်လိုက္ပါရေစ။ ဘႀကီးေျပာတာကေတာ့ “ေဟ့ေကာင္ေရ မင္းတုိ႔ေဗဒင္ဆရာေတြ လုပ္တာနဲ႔ပဲ ငါ့မွာ တစ္ပတ္မွာ ခုနွစ္ရက္ပဲ ရွိတာ လူတုိင္းကသာ အဲဒီေန႔ေတြကို ေရွာင္ေနရရင္ ဘယ္ေန႔မွာ ငါက သြားညွပ္ရမွာလဲဟ။ တကတည္း ေရွာင္ရမယ့္ေန႔ေတြက မ်ားလိုက္တာကြာ.. ဒီလိုလုပ္ကြာ.. ေမြးေန႔ေသာၾကာတနလၤာ ေကသာဆံညွပ္မျပဳအပ္လို႔ ဆိုမယ့္အစား ေမြးေန႔ေသာၾကာ၊ တနလၤာေကသာပယ္ရွင္း ေဘးရန္ကင္းလို႔ လုပ္လိုက္ကြာ..ဒါမွ ငါလည္း ေန႔တြက္စီမွာကြ..” ကဲ ဘယ္ႏွယ့္ရွိစ၊ ေဗဒင္ဆရာေတြ..။
မွဲ့အေၾကာင္းတစြန္းတစ....
အဲဒီ မွဲ့အေဟာေတြအကုန္ မင္းယံုသလားလို႔ ေမးလာရင္ လက္ေတြ႔ေလ့လာၾကည့္ပါလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဟိုဟုိဒီဒီစာေတြက ဖတ္မွတ္ေလ့လာဖူးသေလာက္ မွဲ႔အေဟာေတြ နည္းနည္းေျပာခ်င္ပါတယ္။ မွဲ႔ဆုိတာ ဘာညာဆုိၿပီး ေဆးပညာရႈေထာင့္ကေန ေျပာရရင္ေတာ့ ဘာမွ မသိပါဘူး။ သိတာကေတာ့ ဘယ္နားမွာ မွဲ႔ရွိရင္ ဘာျဖစ္ႏုိင္တယ္ဆုိတာပါပဲ။ အေဟာေတြထဲက လူအေတာ္မ်ားမ်ားၾကားဖူးနားဝရွိေနတဲ့ ေဟာကြက္တခ်ုဳိ႕ကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။
မ်က္ရည္ခံမွဲ႔ရွိရင္ အိမ္ေထာင္ေရး မေကာင္းဘူး။ အိမ္ေထာင္ဖက္ ဇနီး၊ ခင္ပြန္းအသက္ ဆံုးရႈံးရတတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္ကေတာ့ တုိက္ဆုိင္တာပဲလား မသိပါဘူး။ က်ေနာ့္ မ်က္ျမင္လက္ေတြ႔ေတြ ႀကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲလို မ်က္ရည္ခံမွဲ႔ရွိရက္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးအဆင္ေျပေနသူေတြရွိရင္ ရမ္းဂန္းကို လက္တုိ႔လိုက္ပါ။ ေအာ္ မ်က္ရည္ခံမွဲ႔ဆုိတာ မ်က္ရည္စီးက်တဲ့ လမ္းေၾကာင္းတည့္တည့္က ေနရာကုိ ရည္ညႊန္းပါတယ္။ ေဘးေရာက္ေနတဲ့၊ ေနရာမက်တဲ့ မွဲ႔မဟုတ္ပါဘူး။
တခ်ဳိ႕လူေတြက နဖူးတည့္တည့္ မွဲ႔ရွိရင္ ေကာင္းတယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္။ ဘာမွန္းမသိဘဲ စြတ္ေကာင္းေနတယ္ ထင္ပါတယ္။ တကယ္က နဖူးတည့္တည့္မွာ မွဲ႔ရွိရင္ ေငြေၾကးနဲ႔ပက္သက္ၿပီး စြပ္စြဲေျပာဆုိခဲ့ရတာ၊ အပူေသာကမ်ားတာ၊ ေနရင္းထုိင္ရင္း ကိုယ့္ရွိတာထက္ လူအထင္ႀကီးခံရတာေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္တာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္
ေမးေစ့တည့္တည့္မွာ မွဲ႔ရွိရင္ ကုိယ္ပိုင္လုပ္ငန္းနဲ႔ ႀကီးပြားမယ္တဲ့။ သတင္းေကာင္းနဲ႔ေက်ာ္ၾကားမယ့္လူေပါ့။ ေမးေစ့နားတစ္ဝုိက္မွာ ရွိရင္ေတာ့ ဆင္းရဲဒုကၡအမ်ဳိးမ်ဳိး ႀကံဳၿပီးမွ ေအာင္ျမင္မယ့္သူ ျဖစ္ပါတယ္။
လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ေျဖဖဝါးေဗြပါသလား ေအာင့္ေမ့ရေအာင္ လမ္းမ်ားတဲ့သူဆိုတာ မွဲ႔ကေန ဆင္းသက္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ေျခဖဝါးအလယ္တည့္တည့္မွာ မွဲ႔ရွိရင္ တစ္ေနရာတည္းမွာ အတည္တက်မရွိဘဲ၊ ေျခသလံုးအိမ္တုိင္ သြားလာ လွည့္ပတ္ေနရၿပီး ဘဝဆံုးပါး ပ်က္စီးတတ္ပါတယ္။
ေယာက်ၤားတန္ဆာထိပ္မွာ မွဲ႔ပါရင္ေတာ့ ေဆာ္ၾကည္မယ့္သူ၊ ေပြးမယ့္သူ၊ အိမ္ေထာင္ဆက္မ်ားမယ့္သူလို႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ တန္ဆာထိပ္ကိုသာ ဆုိလိုၿပီး အရင္းပုိင္းမွာပါတာနဲ႔ မပက္သက္ပါဘူး။ မွဲ႔မ်ားေလ ပိုၿပီး ေပြးေလလို႔ ဆရာေတြက မွတ္ခ်က္ျပဳထားပါတယ္။ ေဘာ္ေဘာ္ေတြထဲမွာ အဲလို မွဲ႔ပါသူတစ္ဦးဟာ အေတာ္ေလး စန္းပြင့္ၿပီး ပ်ိဳတုိင္းႀကိဳက္ႏွင္းဆီခုိင္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
မိန္းမမွာ ပါလာရင္ေတာ့ ကာမစိတ္မ်ားျပားၿပီး ေဖာက္ျပန္လြယ္သူ၊ မာယာပရိယာယ္မ်ားသူ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကိုယ့္စိတ္ကို လံုးဝမထိန္းႏုိင္သူ အျဖစ္ ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။
ရင္ညႊန္႔တည့္တည့္မွဲ႔ရွိရင္ေတာ့ ဒါဟာ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္သူ၊ တရားရွိသူ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလာကီပညာရပ္ေတြမွာ ေပါက္ေျမာက္ထူးျခားမယ့္သူ ျဖစ္ပါတယ္။
လည္ပင္းမွာ မွဲ႔ရွိသူကေတာ့ ခ်မ္းသာမယ့္သူျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲလည္း ခဏသာျဖစ္ၿပီး မထင္မွတ္တဲ့အေၾကာင္း တစ္ခုေၾကာင့္ စီးပြားျပန္ျဖစ္မယ့္သူ ျဖစ္ပါတယ္။
မွဲ႔စလြယ္ဆုိတဲ့ ရင္ဘတ္မွာ စလြယ္ပံုစံျဖစ္ေနတဲ့ မွဲ႔ပုိင္ရွင္ကေတာ့ ေရွးအယူအဆအရ ဘုရင္ျဖစ္ဖူးသူလို႔ ဆုိပါတယ္။ အေဟာကေတာ့ အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ဘဝမွာ ေနရမယ္။ လူအမ်ားရဲ႔ ၾကည္ညိဳေလးစားခံရမယ္။ ဇနီးမယားအေပၚ ၾသဇာေညာင္းမယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ အဲလိုမွဲ႔စလြယ္ရွိသူတစ္ဦးဟာ ဘဝမွာ အပူအပင္မရွိ သက္ေတာင့္သက္သာေနထုိင္ေနထုိင္ၿပီး၊ ဇနီးက ျပန္လည္ရွာေဖြ ေကြၽးေမြးေနရတဲ့ လူ႔ေဘာ္ေက်ာ့တစ္ဦးအျဖစ္လည္း ေတြ႔ခဲ့ဖူးပါတယ္။
မိန္းခေလးေတြရဲ႔ အထက္ႏူတ္ခမ္း ေအာက္ႏူတ္ခမ္းနားမွာ မွဲ႔ရွိရင္ ေယာက်ၤားေလးမ်ားစြာရဲ႔ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးမႈကို ရရွိတဲ့အျပင္၊ အစားေကာင္းမွ ႀကိဳက္တတ္သူအျဖစ္လည္း ေပၚလြင္တတ္ပါတယ္။ အစြဲအလန္းလည္း ႀကီးတတ္သူ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီ မွဲ့အေဟာေတြအကုန္ မင္းယံုသလားလို႔ ေမးလာရင္ လက္ေတြ႔ေလ့လာၾကည့္ပါလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ လက္ေတြ႔မပါဘဲ မဟုတ္ပါဘူး မမွန္ပါဘူးဆုိသူနဲ႔ အေဟာေတြဖတ္ၿပီး စြတ္ရြတ္ ေပ်ာ္ေနတဲ့သူ၊ တခါတည္းေခြေခါက္ဝမ္းနည္းသြားသူဆုိတဲ့ အစြန္းႏွစ္ဖက္က လြတ္ေအာင္ ေလ့လာၾကည့္ပါလို႔ပဲ တုိက္တြန္းပါရေစ။ ေအာ္ က်ေနာ္ငယ္ငယ္က အဲလိုမွဲ႔စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ ဖတ္ရင္း ေပါင္အတြင္းဘက္မွာမွဲ႔ပါရင္ ေခ်ာက္ထဲကို လိမ့္က်တတ္တယ္လို႔ ေရးထားေတာ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါးနဲ႔နီးတဲ့ေနရာေတြကို သိစိတ္နဲ႔ေရာမသိစိတ္နဲ႔ပါ အလိုလိုေရွာင္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေခ်ာက္ထဲမက်ဘဲ သစ္ပင္ေပၚရယ္၊ အုတ္တံတုိင္းေပၚရယ္ကေန ႏွစ္ခါတိတိ လြတ္လြတ္ကြၽတ္ကြၽတ္ကို အီစိမ့္ေနေအာင္ ျပဳတ္က်ခဲ့ရပါတယ္။ ကဲ..မွဲ႔အေဟာေတြ မွန္မမွန္.. ကိုယ့္ေပတံနဲ႔ကုိယ္ တုိင္းထြာမေနဘဲ လက္ေတြ႔ေလ့လာၾကည့္ပါလို႔။
ဟိုဟုိဒီဒီစာေတြက ဖတ္မွတ္ေလ့လာဖူးသေလာက္ မွဲ႔အေဟာေတြ နည္းနည္းေျပာခ်င္ပါတယ္။ မွဲ႔ဆုိတာ ဘာညာဆုိၿပီး ေဆးပညာရႈေထာင့္ကေန ေျပာရရင္ေတာ့ ဘာမွ မသိပါဘူး။ သိတာကေတာ့ ဘယ္နားမွာ မွဲ႔ရွိရင္ ဘာျဖစ္ႏုိင္တယ္ဆုိတာပါပဲ။ အေဟာေတြထဲက လူအေတာ္မ်ားမ်ားၾကားဖူးနားဝရွိေနတဲ့ ေဟာကြက္တခ်ုဳိ႕ကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။
မ်က္ရည္ခံမွဲ႔ရွိရင္ အိမ္ေထာင္ေရး မေကာင္းဘူး။ အိမ္ေထာင္ဖက္ ဇနီး၊ ခင္ပြန္းအသက္ ဆံုးရႈံးရတတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္ကေတာ့ တုိက္ဆုိင္တာပဲလား မသိပါဘူး။ က်ေနာ့္ မ်က္ျမင္လက္ေတြ႔ေတြ ႀကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲလို မ်က္ရည္ခံမွဲ႔ရွိရက္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးအဆင္ေျပေနသူေတြရွိရင္ ရမ္းဂန္းကို လက္တုိ႔လိုက္ပါ။ ေအာ္ မ်က္ရည္ခံမွဲ႔ဆုိတာ မ်က္ရည္စီးက်တဲ့ လမ္းေၾကာင္းတည့္တည့္က ေနရာကုိ ရည္ညႊန္းပါတယ္။ ေဘးေရာက္ေနတဲ့၊ ေနရာမက်တဲ့ မွဲ႔မဟုတ္ပါဘူး။
တခ်ဳိ႕လူေတြက နဖူးတည့္တည့္ မွဲ႔ရွိရင္ ေကာင္းတယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္။ ဘာမွန္းမသိဘဲ စြတ္ေကာင္းေနတယ္ ထင္ပါတယ္။ တကယ္က နဖူးတည့္တည့္မွာ မွဲ႔ရွိရင္ ေငြေၾကးနဲ႔ပက္သက္ၿပီး စြပ္စြဲေျပာဆုိခဲ့ရတာ၊ အပူေသာကမ်ားတာ၊ ေနရင္းထုိင္ရင္း ကိုယ့္ရွိတာထက္ လူအထင္ႀကီးခံရတာေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္တာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္
ေမးေစ့တည့္တည့္မွာ မွဲ႔ရွိရင္ ကုိယ္ပိုင္လုပ္ငန္းနဲ႔ ႀကီးပြားမယ္တဲ့။ သတင္းေကာင္းနဲ႔ေက်ာ္ၾကားမယ့္လူေပါ့။ ေမးေစ့နားတစ္ဝုိက္မွာ ရွိရင္ေတာ့ ဆင္းရဲဒုကၡအမ်ဳိးမ်ဳိး ႀကံဳၿပီးမွ ေအာင္ျမင္မယ့္သူ ျဖစ္ပါတယ္။
လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ေျဖဖဝါးေဗြပါသလား ေအာင့္ေမ့ရေအာင္ လမ္းမ်ားတဲ့သူဆိုတာ မွဲ႔ကေန ဆင္းသက္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ေျခဖဝါးအလယ္တည့္တည့္မွာ မွဲ႔ရွိရင္ တစ္ေနရာတည္းမွာ အတည္တက်မရွိဘဲ၊ ေျခသလံုးအိမ္တုိင္ သြားလာ လွည့္ပတ္ေနရၿပီး ဘဝဆံုးပါး ပ်က္စီးတတ္ပါတယ္။
ေယာက်ၤားတန္ဆာထိပ္မွာ မွဲ႔ပါရင္ေတာ့ ေဆာ္ၾကည္မယ့္သူ၊ ေပြးမယ့္သူ၊ အိမ္ေထာင္ဆက္မ်ားမယ့္သူလို႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ တန္ဆာထိပ္ကိုသာ ဆုိလိုၿပီး အရင္းပုိင္းမွာပါတာနဲ႔ မပက္သက္ပါဘူး။ မွဲ႔မ်ားေလ ပိုၿပီး ေပြးေလလို႔ ဆရာေတြက မွတ္ခ်က္ျပဳထားပါတယ္။ ေဘာ္ေဘာ္ေတြထဲမွာ အဲလို မွဲ႔ပါသူတစ္ဦးဟာ အေတာ္ေလး စန္းပြင့္ၿပီး ပ်ိဳတုိင္းႀကိဳက္ႏွင္းဆီခုိင္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
မိန္းမမွာ ပါလာရင္ေတာ့ ကာမစိတ္မ်ားျပားၿပီး ေဖာက္ျပန္လြယ္သူ၊ မာယာပရိယာယ္မ်ားသူ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကိုယ့္စိတ္ကို လံုးဝမထိန္းႏုိင္သူ အျဖစ္ ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။
ရင္ညႊန္႔တည့္တည့္မွဲ႔ရွိရင္ေတာ့ ဒါဟာ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္သူ၊ တရားရွိသူ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလာကီပညာရပ္ေတြမွာ ေပါက္ေျမာက္ထူးျခားမယ့္သူ ျဖစ္ပါတယ္။
လည္ပင္းမွာ မွဲ႔ရွိသူကေတာ့ ခ်မ္းသာမယ့္သူျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲလည္း ခဏသာျဖစ္ၿပီး မထင္မွတ္တဲ့အေၾကာင္း တစ္ခုေၾကာင့္ စီးပြားျပန္ျဖစ္မယ့္သူ ျဖစ္ပါတယ္။
မွဲ႔စလြယ္ဆုိတဲ့ ရင္ဘတ္မွာ စလြယ္ပံုစံျဖစ္ေနတဲ့ မွဲ႔ပုိင္ရွင္ကေတာ့ ေရွးအယူအဆအရ ဘုရင္ျဖစ္ဖူးသူလို႔ ဆုိပါတယ္။ အေဟာကေတာ့ အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ဘဝမွာ ေနရမယ္။ လူအမ်ားရဲ႔ ၾကည္ညိဳေလးစားခံရမယ္။ ဇနီးမယားအေပၚ ၾသဇာေညာင္းမယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ အဲလိုမွဲ႔စလြယ္ရွိသူတစ္ဦးဟာ ဘဝမွာ အပူအပင္မရွိ သက္ေတာင့္သက္သာေနထုိင္ေနထုိင္ၿပီး၊ ဇနီးက ျပန္လည္ရွာေဖြ ေကြၽးေမြးေနရတဲ့ လူ႔ေဘာ္ေက်ာ့တစ္ဦးအျဖစ္လည္း ေတြ႔ခဲ့ဖူးပါတယ္။
မိန္းခေလးေတြရဲ႔ အထက္ႏူတ္ခမ္း ေအာက္ႏူတ္ခမ္းနားမွာ မွဲ႔ရွိရင္ ေယာက်ၤားေလးမ်ားစြာရဲ႔ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးမႈကို ရရွိတဲ့အျပင္၊ အစားေကာင္းမွ ႀကိဳက္တတ္သူအျဖစ္လည္း ေပၚလြင္တတ္ပါတယ္။ အစြဲအလန္းလည္း ႀကီးတတ္သူ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီ မွဲ့အေဟာေတြအကုန္ မင္းယံုသလားလို႔ ေမးလာရင္ လက္ေတြ႔ေလ့လာၾကည့္ပါလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ လက္ေတြ႔မပါဘဲ မဟုတ္ပါဘူး မမွန္ပါဘူးဆုိသူနဲ႔ အေဟာေတြဖတ္ၿပီး စြတ္ရြတ္ ေပ်ာ္ေနတဲ့သူ၊ တခါတည္းေခြေခါက္ဝမ္းနည္းသြားသူဆုိတဲ့ အစြန္းႏွစ္ဖက္က လြတ္ေအာင္ ေလ့လာၾကည့္ပါလို႔ပဲ တုိက္တြန္းပါရေစ။ ေအာ္ က်ေနာ္ငယ္ငယ္က အဲလိုမွဲ႔စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ ဖတ္ရင္း ေပါင္အတြင္းဘက္မွာမွဲ႔ပါရင္ ေခ်ာက္ထဲကို လိမ့္က်တတ္တယ္လို႔ ေရးထားေတာ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါးနဲ႔နီးတဲ့ေနရာေတြကို သိစိတ္နဲ႔ေရာမသိစိတ္နဲ႔ပါ အလိုလိုေရွာင္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေခ်ာက္ထဲမက်ဘဲ သစ္ပင္ေပၚရယ္၊ အုတ္တံတုိင္းေပၚရယ္ကေန ႏွစ္ခါတိတိ လြတ္လြတ္ကြၽတ္ကြၽတ္ကို အီစိမ့္ေနေအာင္ ျပဳတ္က်ခဲ့ရပါတယ္။ ကဲ..မွဲ႔အေဟာေတြ မွန္မမွန္.. ကိုယ့္ေပတံနဲ႔ကုိယ္ တုိင္းထြာမေနဘဲ လက္ေတြ႔ေလ့လာၾကည့္ပါလို႔။
ကိုပူပူေရ ေခြးနိမိတ္တဲ့ဗ်ာ.....ဟီး..ဟီး....
ဒီထဲက ေခြးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ နိမိတ္အေၾကာင္း ျပန္တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ နည္းနည္းေတာ့ အူသံပါမယ္ထင္တယ္။ ဟဲဟဲ..။
တခါတုန္းက ဆရာစံဇာဏိဘုိရဲ႔ ယူေစေသာ္ ယၾတာစာအုပ္ ဖတ္တယ္။ အဲစာအုပ္ထဲမွာ ေခြးနဲ႔ ပက္သက္တဲ့ နိမိတ္ေတြအေၾကာင္း ေရးထားတယ္။ ယၾတာေခ်ပံုလည္း ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သိပ္သတိမထားလိုက္ဘူး။ ေအာ္... ဒီလိုရွိပါလားလို႔ပဲ။ တေလာတုန္းကေတာ့ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ ေရာက္တုန္း စာအုပ္တန္းဘက္ ေမႊေႏွာက္ၾကည့္တယ္။ အဲဒီမွာ သုေတသီ ဆရာၿငိမ္းဆုိသူရဲ႕ နိမိတ္တစ္ေထာင္ အေကာက္က်မ္းဆုိတာ ေတြ႔တယ္။ ဒါလည္း စိတ္မဝင္စားဘူး။ မဝယ္ဘဲ ျပန္ခ်ထားခဲ့တယ္။ တေလာကမွ စာအုပ္အေဟာင္းတန္းမွာ အဲဒီက်မ္းကို ျပန္ေတြ႔လို႔ စိမ္ေျပနေျပ လွန္ေလွာ ၾကည့္ျဖစ္ေတာ့မွ တန္ဖုိးရွိမွန္း သိသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ဒီထဲက ေခြးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ နိမိတ္အေၾကာင္း ျပန္တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ နည္းနည္းေတာ့ အူသံပါမယ္ထင္တယ္။ ဟဲဟဲ..။
ၾကားျဖတ္ကေလး တစ္ခုေျပာရဦးမယ္။ ဒီနိမိတ္ေကာက္ပံုမွာ ပါတဲ့တုိင္း မ်က္လံုးအျပဴးသားနဲ႔ လိုက္ၾကည့္ၿပီး ေခြးေတြ လႈပ္ရွားသမွ် ေစာင့္ၾကည့္ရင္း နိမိတ္ယူရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ နိမိတ္ဆိုတာ ဘာညာကို ျမန္မာ့ရုိးရာေဗဒင္နဲ႔ နကၡတ္က ဒီမွာ အရင္ သြားဖတ္ပါ။ ၿပီးမွ ဒါကို ဆက္ဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။
၁။ ေခြးႏွစ္ေကာင္ ကိုက္ခဲသတ္ပုတ္ေနတာ ျမင္ရရင္ အမႈအခင္း က်ေရာက္ေတာ့မယ္။
၂။ လမ္းသြားစဥ္ ေခြးအလိုက္ခံရရင္ တပည့္တပန္း၊ ေအာက္လက္ငယ္သားရဲ႔ ေက်းဇူးကန္းခံရမယ္။
၃။ ေခြးသားေပါက္ေလးေတြကို ေခြးမိခင္ႀကီးက ကိုက္ခ်ီ သယ္မေနတာ ေတြ႔ရင္ အႀကီးအကဲ မစကူညီေတာ့မယ္။
၄။ ေခြးအကိုက္ခံရရင္ ေအာက္လက္ငယ္သားမ်ားရဲ႔ စြပ္စြဲေျပာဆုိ ခံရမယ္။
၅။ ဆန္စပါး၊ ပစၥည္းဥစၥာ ထားရာေနရာမွာ ဒါမွမဟုတ္ ေလွကားေအာက္မွာ ေခြးသားေပါက္ရင္
စီးပြားတက္မယ္။
၆။ အိမ္ဦးခန္းမွာ ေခြးသားေပါက္ရင္ေတာ့ အိမ္ရွင္ပ်က္စီးေတာ့မယ္။
က်မ္းမွာပါတဲ့ ေခြးနိမိတ္ေတြက အခ်က္ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ အျဖစ္မ်ားၿပီး အသံုးဝင္ႏုိင္တဲ့ အခ်က္ေတြကိုပဲ ဦးစားေပး ျပန္တင္ျပတာပါ။ တခါတုန္းက အိမ္တစ္အိမ္ေရွ႔မွာ လမ္းေဘးေခြးတစ္သိုက္က ညဥ့္နက္ၿပီး သန္းေခါင္ေလာက္ဆုိ အိမ္ေရွ႔တည့္တည့္မွာ စုေဝးၿပီး သြားအူၾကတယ္။ သိပ္မၾကာပါဘူး။ အိမ္ရွင္ မိသားစုေတြ က်န္းမာေရး မေကာင္းလို႔ ေသတဲ့သူ ေသကုန္ၾကပါေရာ။ တုိက္ဆုိင္တာလဲ ျဖစ္မွာေပါ့။
စကားစပ္မိလု႔ိ သြားသတိရတယ္။ ဟုိးေရွးေရွးတုန္းကဆုိမလား၊ ျပည္ၿမိဳ႕မွာ ပထမံဘုိးဘိုးေအာင္က ရွိရွိသမွ် ေခြးေတြကို ႀကိမ္နဲ႔ေျမႀကီးကို ရုိက္ေခၚၿပီး ေခြးကို ဖက္ခင္းၿပီး ထမင္းဟင္းေတြ ေကြၽးခဲ့တာ၊ စားမာန္ ခုတ္လွပါတယ္ဆုိတဲ့ ေခြးမ်ဳိးေတြက ဘာသံမွ မထြက္ဘဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ဝပ္ဝပ္နဲ႔ စားၿပီး လာရာလမ္း ေအးေဆး ျပန္လွည့္သြားၾကတာ.. ျပန္သတိရမိတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ အိပ္မက္ေပါ့။ အိပ္မက္ထဲမွာ ေခြးအလိုက္ခံရရင္၊ ေခြးအကိုက္ ခံရရင္ ဒါကံနိမ့္ေနၿပီလို႕ ျမန္မာအမ်ားစုက ယံုၾကည္ထားၾကပါတယ္။ ေလ့လာဖူးသမွ် ေဗဒင္ထဲမွာ အဂၤဝိဇၨာပညာရွင္ ဆရာဦးေမာင္ေမာင္သန္းက ေငြေၾကးခက္ခဲသူေတြ အေနနဲ႔ ေခြးေလးေတြကို အစာေကြၽးဖို႔၊ အစာေကြၽးတဲ့ အခါမွာလည္း အဂၤါ၊ ေသာၾကာနဲ႔ စေနေန႔ေတြမွာ ေကြၽးဖို႔ ေရးသားထားတာ သတိရမိပါတယ္။
ဒီစာစုကို ေရးသားရင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလး ျပန္ေတြးမိတယ္ဗ်ာ။ သခင္ေသ သြားတာေတာင္ သခင့္အုတ္ဂူမွာ လာလာေနတတ္တဲ့ အံ့ဖြယ္ေခြးေတြ အေၾကာင္းပါ။ လူေတြက ေခြးထက္ အသိဥာဏ္ ျမင့္မားလြန္း လွပါရက္နဲ႔ ေခြးေလာက္မွ သစၥာမရွိတာ ဘာ့ေၾကာင့္ပါလိမ့္လို႔လည္း အေတြးေတြ လြင့္ေနမိပါေရာ။
တခါတုန္းက ဆရာစံဇာဏိဘုိရဲ႔ ယူေစေသာ္ ယၾတာစာအုပ္ ဖတ္တယ္။ အဲစာအုပ္ထဲမွာ ေခြးနဲ႔ ပက္သက္တဲ့ နိမိတ္ေတြအေၾကာင္း ေရးထားတယ္။ ယၾတာေခ်ပံုလည္း ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သိပ္သတိမထားလိုက္ဘူး။ ေအာ္... ဒီလိုရွိပါလားလို႔ပဲ။ တေလာတုန္းကေတာ့ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ ေရာက္တုန္း စာအုပ္တန္းဘက္ ေမႊေႏွာက္ၾကည့္တယ္။ အဲဒီမွာ သုေတသီ ဆရာၿငိမ္းဆုိသူရဲ႕ နိမိတ္တစ္ေထာင္ အေကာက္က်မ္းဆုိတာ ေတြ႔တယ္။ ဒါလည္း စိတ္မဝင္စားဘူး။ မဝယ္ဘဲ ျပန္ခ်ထားခဲ့တယ္။ တေလာကမွ စာအုပ္အေဟာင္းတန္းမွာ အဲဒီက်မ္းကို ျပန္ေတြ႔လို႔ စိမ္ေျပနေျပ လွန္ေလွာ ၾကည့္ျဖစ္ေတာ့မွ တန္ဖုိးရွိမွန္း သိသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ဒီထဲက ေခြးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ နိမိတ္အေၾကာင္း ျပန္တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ နည္းနည္းေတာ့ အူသံပါမယ္ထင္တယ္။ ဟဲဟဲ..။
ၾကားျဖတ္ကေလး တစ္ခုေျပာရဦးမယ္။ ဒီနိမိတ္ေကာက္ပံုမွာ ပါတဲ့တုိင္း မ်က္လံုးအျပဴးသားနဲ႔ လိုက္ၾကည့္ၿပီး ေခြးေတြ လႈပ္ရွားသမွ် ေစာင့္ၾကည့္ရင္း နိမိတ္ယူရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ နိမိတ္ဆိုတာ ဘာညာကို ျမန္မာ့ရုိးရာေဗဒင္နဲ႔ နကၡတ္က ဒီမွာ အရင္ သြားဖတ္ပါ။ ၿပီးမွ ဒါကို ဆက္ဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။
၁။ ေခြးႏွစ္ေကာင္ ကိုက္ခဲသတ္ပုတ္ေနတာ ျမင္ရရင္ အမႈအခင္း က်ေရာက္ေတာ့မယ္။
၂။ လမ္းသြားစဥ္ ေခြးအလိုက္ခံရရင္ တပည့္တပန္း၊ ေအာက္လက္ငယ္သားရဲ႔ ေက်းဇူးကန္းခံရမယ္။
၃။ ေခြးသားေပါက္ေလးေတြကို ေခြးမိခင္ႀကီးက ကိုက္ခ်ီ သယ္မေနတာ ေတြ႔ရင္ အႀကီးအကဲ မစကူညီေတာ့မယ္။
၄။ ေခြးအကိုက္ခံရရင္ ေအာက္လက္ငယ္သားမ်ားရဲ႔ စြပ္စြဲေျပာဆုိ ခံရမယ္။
၅။ ဆန္စပါး၊ ပစၥည္းဥစၥာ ထားရာေနရာမွာ ဒါမွမဟုတ္ ေလွကားေအာက္မွာ ေခြးသားေပါက္ရင္
စီးပြားတက္မယ္။
၆။ အိမ္ဦးခန္းမွာ ေခြးသားေပါက္ရင္ေတာ့ အိမ္ရွင္ပ်က္စီးေတာ့မယ္။
က်မ္းမွာပါတဲ့ ေခြးနိမိတ္ေတြက အခ်က္ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ အျဖစ္မ်ားၿပီး အသံုးဝင္ႏုိင္တဲ့ အခ်က္ေတြကိုပဲ ဦးစားေပး ျပန္တင္ျပတာပါ။ တခါတုန္းက အိမ္တစ္အိမ္ေရွ႔မွာ လမ္းေဘးေခြးတစ္သိုက္က ညဥ့္နက္ၿပီး သန္းေခါင္ေလာက္ဆုိ အိမ္ေရွ႔တည့္တည့္မွာ စုေဝးၿပီး သြားအူၾကတယ္။ သိပ္မၾကာပါဘူး။ အိမ္ရွင္ မိသားစုေတြ က်န္းမာေရး မေကာင္းလို႔ ေသတဲ့သူ ေသကုန္ၾကပါေရာ။ တုိက္ဆုိင္တာလဲ ျဖစ္မွာေပါ့။
စကားစပ္မိလု႔ိ သြားသတိရတယ္။ ဟုိးေရွးေရွးတုန္းကဆုိမလား၊ ျပည္ၿမိဳ႕မွာ ပထမံဘုိးဘိုးေအာင္က ရွိရွိသမွ် ေခြးေတြကို ႀကိမ္နဲ႔ေျမႀကီးကို ရုိက္ေခၚၿပီး ေခြးကို ဖက္ခင္းၿပီး ထမင္းဟင္းေတြ ေကြၽးခဲ့တာ၊ စားမာန္ ခုတ္လွပါတယ္ဆုိတဲ့ ေခြးမ်ဳိးေတြက ဘာသံမွ မထြက္ဘဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ဝပ္ဝပ္နဲ႔ စားၿပီး လာရာလမ္း ေအးေဆး ျပန္လွည့္သြားၾကတာ.. ျပန္သတိရမိတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ အိပ္မက္ေပါ့။ အိပ္မက္ထဲမွာ ေခြးအလိုက္ခံရရင္၊ ေခြးအကိုက္ ခံရရင္ ဒါကံနိမ့္ေနၿပီလို႕ ျမန္မာအမ်ားစုက ယံုၾကည္ထားၾကပါတယ္။ ေလ့လာဖူးသမွ် ေဗဒင္ထဲမွာ အဂၤဝိဇၨာပညာရွင္ ဆရာဦးေမာင္ေမာင္သန္းက ေငြေၾကးခက္ခဲသူေတြ အေနနဲ႔ ေခြးေလးေတြကို အစာေကြၽးဖို႔၊ အစာေကြၽးတဲ့ အခါမွာလည္း အဂၤါ၊ ေသာၾကာနဲ႔ စေနေန႔ေတြမွာ ေကြၽးဖို႔ ေရးသားထားတာ သတိရမိပါတယ္။
ဒီစာစုကို ေရးသားရင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလး ျပန္ေတြးမိတယ္ဗ်ာ။ သခင္ေသ သြားတာေတာင္ သခင့္အုတ္ဂူမွာ လာလာေနတတ္တဲ့ အံ့ဖြယ္ေခြးေတြ အေၾကာင္းပါ။ လူေတြက ေခြးထက္ အသိဥာဏ္ ျမင့္မားလြန္း လွပါရက္နဲ႔ ေခြးေလာက္မွ သစၥာမရွိတာ ဘာ့ေၾကာင့္ပါလိမ့္လို႔လည္း အေတြးေတြ လြင့္ေနမိပါေရာ။
၂၀၁၂ နဲ့မာယန္းလူမ်ိဳးမ်ားၿပကၡဒိန္အေၾကာင္း(၁)
၂၀၁၂ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ရက္ေန႕မွာ ဘာေတြျဖစ္ၾကမလဲ…။
ကမၻာၾကီးပ်က္မယ္တဲ့ အားလံုးလိုလိုက ေျပာၾကတယ္။
အဲသည့္ေန႕မွာ ကမၻာက ေနစၾကာ၀ဠာရဲ႕ အလယ္မွာ ေနႏွင့္တတန္းတည္းက်ေရာက္မယ္တဲ့….။
ေနကေနျဖာထြက္လာတဲ့ မီးစေတြက ကမၻာကို က်ေရာက္ၿပီး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ၿပီး ပ်က္စီးမတဲ့…..။
အဲဒါေတြကေတာ့ အခုတေလာ သိပၸံေလာကကေန ထြက္လာတဲ့ ကမာၻပ်က္မယ့္အေၾကာင္းေတြေပါ့….။
ေနာက္ထပ္ကမာၻပ်က္မယ့္ အေၾကာင္းအရာကို ေဖာ္ျပထားတဲ့ အရာကေတာ့ မက္ဆီကိုလူမ်ိဳးေတြ ၃၆ဘီစီ(ႏွစ္ေပါင္း၂၀၀၀ေက်ာ္)မွာ ေရးဆဲြခဲ့တဲ့ Long Countျပကၠဒိန္ပါပဲ။ အဲသည္ျပကၠဒိန္အေၾကာင္း မေျပာခင္ ထိုအရာကို ေရးဆဲြခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးေတြအေၾကာင္း စေျပာရေအာင္။
မာယန္းလူမ်ိဳးမ်ားက မကၠဆီကုိေတာင္ပိုင္းကေန စန္တရယ္အေမရိကေျမာက္ပိုင္းအထိလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္္ေပါင္း ငါးေထာင္ေက်ာ္ကတည္းက ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္း သမိုင္းမွတ္တမ္းအေနအရ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀၀၀ေက်ာ္ေလာက္ကေပါ့..။
မာယန္းလူမ်ိဳးေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကမာၻေျမအတြက္ ဘာေတြခ်န္ခဲ့သလဲဆိုရင္ လွပတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းေတြနဲ႕ ပိရမစ္ေတြပါပဲ….။ ေနာက္ၿပီး အားလံုးကို သို႕ေလာသို႕ေလာ ျဖစ္ေစတဲ့ Long Count ျပကၠဒိန္ေပါ့။ တကယ္ေတာ့ မာယန္းလူမ်ိဳးေတြက ေအးေဆးတဲ့ လူမ်ိဳးေတြပါ။ တခါတရံ လူအခ်င္းခ်င္းယဇ္ပူေဇာ္တာကလဲြလို႔ေပါ့ေလ။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔လူမ်ိဳးေတြကို နကၡတ္ေဗဒပညာရွင္ေတြလို႔လည္း ေခၚၾကတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းသံုးေထာင္ေလာက္မွာ တယ္လီစကုတ္မပါဘဲ ေနစၾကာ၀ဠာ၊ ၿဂိဳလ္ေတြရဲ႕ လည္ပတ္ေနပံုကို ေလ့လာႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ အခ်ိန္ကိုအၿမဲတမ္း သတိထားၾကည့္တတ္ၾကတဲ့ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ၾကျပန္တယ္။ မာယန္းလူမ်ိဳးေတြ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္က အေမရိကရဲ႕ မဟတ္တန္ၿမိဳ႕ေတာ္ေလာက္ၾကီးပါတယ္။ လူဦးေရကလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲသည္ျမိဳ႕ေတာ္ကို သူတို႔အားလံုး ရုတ္တရက္စြန္႔ခြာသြားၾကတယ္။ အခုထက္ထိ ဘာေၾကာင့္ စြန္႔ခြာသြားသလဲဆိုတာကို ဘယ္သူမွ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိၾကပါဘူး။ သမိုင္းပညာရွင္ေတြ၊ ေရွးေဟာင္းသုေတသနပညာရွင္ေတြအတြက္ အခုထက္ထိ အေျဖရွာမရေသးတဲ့ ပုစာၦတစ္ပုဒ္ပါပဲ။
မာယန္းလူမ်ိဳးေတြက ပထမဆံုးဖတ္စာကို တီထြင္ၾကသူေတြလို႔လည္း ဆိုျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ေတြ ဘာေတြ ေရးခဲ့သလဲဆိုတာကို ေတာ္ေတာ္နဲ႕ အေျဖရွာမရခဲ့ပါဘူး။ သူတို႔ေရးသားတဲ့ စာေတြက ပံုေတြ သေကၤတေတြခ်ည္းပါပဲ။ စပိန္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕လက္ေအာက္ကို ၁၇ရာစုမွာ က်ေရာက္ခဲ့ၿပီး မာယန္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ လက္ဆင့္ကမ္းသယ္လာတဲ့ မွတ္တမ္းစာအုပ္ေတြ အားလံုး မီးရွိဳ႕ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရတယ္။ ထိုမီးရွိဳ႕ခဲ့တဲ့ အထဲက စာအုပ္ေလးအုပ္ပဲ မပ်က္ဆီးပဲ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ ထိုက်န္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြက သခ်ာၤအကၡရာေတြအေၾကာင္း ေရးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း သမိုင္းပညာရွင္ေတြခမ်ာ သူတို႔ ဘာေတြေရးထားသလဲဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းမွာ ဂ်ာမဏီမွာ ဟစ္တလာစစ္ရွံဳးၿပီး သူ႔ရဲ႕အမ်ိဳးသားစာၾကည့္တိုက္ၾကီး မီးေလာင္ခံရပါတယ္။ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ စာအုပ္ေတြမီးေလာင္ခံေနရတဲ့အထဲက ရုရွစစ္ဗိုလ္ေတြက ေတြ႔ရာစာအုပ္ေတြကို ဆဲြၿပီး လက္ေဆာင္ပစၥည္းအျဖစ္သိမ္းၾကပါတယ္။ စစ္ဗိုလ္တစ္ဦးက မာယန္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အကၡရာေတြကို ေဖာ္ျပထားတဲ့ စာအုပ္ကို ရခဲ့ၿပိး ထိုစာအုပ္မွတဆင့္ မာယန္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ သမိုင္းနဲ႕ အေရးအသားေတြကို အဓိပၸါယ္ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။
စပိန္လူမ်ိဳးေတြ မာယန္းကို သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို သြတ္သြင္းခဲ့ၾကတယ္။ ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ၾကီးတစ္ပါးက မာယန္းေတြရဲ႕ စကားကိုေလ့လာၿပီး ဘာသာေရးေဟာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အတြက္ အခက္အခဲကေတာ့ ေဒသခံေတြက မာယန္းဘာသာနဲ႕ ထံုးတမ္းစဥ္လာေတြကို ယံုၾကည္ဆဲပါပဲ။ ထိုယံုၾကည္မႈကို ပယ္ေဖ်ာက္ဖို႔အတြက္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးက မာယန္းလူမ်ိဴးေတြနဲ႕ ပါတ္သတ္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဘာသာေရး အႏုပညာစာေပေတြအားလံုးကို တစ္ညတည္းနဲ႔ မီးရွိဳ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။ စာအုပ္ေလးအုပ္ပဲ မီးမေလာင္ဘဲ က်န္ခဲ့တယ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္း ရာခ်ီၿပီး မာယန္းေတြ ဘာေတြ ေရးခဲ့သလဲ ဆိုတာ မဖတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။
ကံေကာင္းတယ္လို႔ဆိုရမွာလား။ ရုရွစစ္ဗိုလ္က မာယန္းဘာသာစာေပကို ဖတ္လို႔ရမယ့္ သေကၤတေတြကို ဖတ္လို႔ရမယ့္ စာအုပ္ကို အမွတ္မထင္ဘဲ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့တယ္။ ထိုစာအုပ္ကေနတဆင့္ မာယန္းေတြရဲ႕ လ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြကို ေတြ႔ရွိခဲ့ၾကတယ္
မာယန္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕အေၾကာင္းကို ဆက္ေျပာျပရလ်င္ေတာ့ အ့ံၿသဖြယ္ရာေကာင္းတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ နကၡတ္ပညာပါပဲ။ ၾကယ္ေတြရဲ႕ အခင္းအက်င္းကို တယ္လီစကုတ္မပါဘဲ ေလ့လာႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ၿပီး မာယန္းေရွးေဟာင္းျမိဳ႕ေတာ္္အခ်ိဳ႕ကိုလည္း ခုႏွစ္စဥ္ၾကယ္ဘက္ကုိ မ်က္ႏွာလွည့္ၿပီး တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတယ္။ မာယန္းေတြအားလံုး Zenial passages လို႔ေခၚတဲ့ ေနရဲ႕ အရိပ္ေပ်ာက္တဲ့ အခ်ိန္ကို အရမ္းစိတ္၀င္စားၾကပါတယ္။ Zenial Passages ဆိုတာ Tropic cancer လို႔ေခၚတဲ့ ေျမာက္ဘက္ အီေကြတာနဲ႕ Tropic Capricorn လို႔ေခၚတဲ့ ေတာင္ဘက္ အီေကြတာၾကားက အလယ္တည့္တည့္မွာရွိတဲ့ ေနရာမွာ ေနက ဦးေခါင္းထက္မွာဆိုရင္ အရိပ္မထင္ပါဘူး။ အဲသည္လို အရိပ္မထင္တာကလည္း တစ္ႏွစ္မွာ ႏွစ္ၾကိမ္ဘဲ ေတြ႔ရပါတယ္။
မာယန္းလူမ်ိဳးေတြက အာကသသေဘာတရားနဲ႕ သက္ဆိုင္တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ယံုၾကည္ၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာေရးပဲြေတြဟာ အာကာသနဲ႔ မိခင္ကမာၻေျမၾကီးတို႔ရဲ႕ သဘာ၀လည္ပတ္မႈနဲ႔ အလြန္ပဲ ဆက္စပ္ေနၾကၿပီး ျပကၠဒိန္ေတြကို အသံုးၿပဳခဲ့ၾကတယ္။ မာယန္းဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြက ထိုလည္ပတ္မႈသံသရာကို ေလ့လာၿပီး ျပကၠဒိန္ေပၚက ခုႏွစ္ေတြ ဂဏန္းေတြေပၚမွာ မူတည္ၿပီး အနာဂတ္ကို တြက္ခ်က္ၾကပါတယ္။ ထိုျပကၠဒိန္ေပၚမႈတည္ၿပီးေတာ့လည္း အာကာသၿဂိဳလ္သြားၿဂိဳလ္လာနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အခမ္းအနားေတြကို က်င္းပၾကတယ္။ တခါတရံ ထိုအခမ္းအနားေတြအတြက္ လူကို စေတးတဲ့ ယဇ္ပူေဇာ္ပဲြေတြကို ထည့္သြင္းၾကတယ္။ စေတးခံရမည့္လူရဲ႕ ေျခေတြလက္ေတြကို ကိုင္ထားၿပီး ဘုန္းေတာ္ၾကီး လုပ္သူက ထိုလူရဲ႕ ရင္ကိုခဲြ အသည္းကို ထုတ္ၿပီး ပူေဇာ္ၾကပါတယ္။ တခါတရံ ကေလးေတြကို ျဖဴစင္မႈအထိန္းအမွတ္အေနနဲ႕ စေတးၾကျပန္ပါေသးတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာေရး ဓေလ့ထံုးစံေတြကို ပညာရွင္ေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ နားမလည္ႏိုင္ၾကေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပညာရွင္ေတြက မာယန္းေတြက စၾကာ၀ဠာနဲ႕ဆိုင္တဲ့ သေဘာတရားကို ေခတ္ဆန္ဆန္ေတြးတတ္သူမ်ားလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ျပန္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြက ေကာင္းကင္၊ ေျမၾကီးနဲ႕ ေျမေအာက္သဘာ၀ေတြကို နားလည္ခဲ့ၾကတယ္။ ေကာင္းကင္ဆိုတာ သဘာ၀လြန္ျဖစ္ရပ္ေတြကို ၾကည့္လို႔ရတဲ့ ျပတင္းေပါက္လို႔ တင္စားခဲ့ၾကၿပီး ၾကယ္ေတြ ၿဂိဳလ္ေတြရဲ႕ အသြားအလာကို နကၡတ္ေမွ်ာ္စင္ေတြေဆာက္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာ အနာဂတ္ကို ၾကိဳတင္ေဟာခဲ့ၾကတယ္။ မာယန္းေတြရဲ႕ ဘာသာေရးအႏွစ္ခ်ဳပ္က Cycles လို႔ေခၚတဲ့ သဘာ၀လည္ပတ္မႈနဲ႕ မတည္ျမဲခ်င္းတရားပါပဲတဲ့။
မာယန္းလူမ်ိဳးမ်ားရဲ႕ နကၡတ္ေမ်ာ္စင္
အခုတေလာ ေခတ္စားေနတဲ့ Change ဆိုတဲ့ စကားလံုးက မာယန္းေတြအဖို႔ ရုိးရွင္းတဲ့ စကားတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေျပာင္းလဲဖို႔ အခ်ိန္တန္လာရင္ ေျပာင္းလဲရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားေတြဟာ မာယန္းေတြၾကားမွာ ၾကာျမင့္စြာ ျဖစ္တည္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ထိုေျပာင္းလဲျခင္းေတြကိုလည္း မာယန္းေတြရဲ႕ ျပကၠဒိန္မွာ အတိအက် ေဖာ္ျပခဲ့ၾကတယ္။ အခ်ိန္ရဲ႕ လည္ပတ္မႈေတြ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ျမန္ဆန္လာၾကတယ္ဆိုတာကိုလည္း အဲဒီျပကၠဒိန္ေတြေပၚမွာ ေထာက္ျပခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ျပကၠဒိန္ေတြမွာ ေနဘယ္ေတာ့ၾကတ္မယ္ဆိုတာက အစ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီၿပီး ၾကိဳတင္ခန္႔မွန္းႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ကမာၻၾကီးျဖစ္တည္လာတဲ့ အစပိုင္းကေနတြက္ခ်က္လာတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ ျပကၠဒိန္ဟာ ၂၀၁၂ ဒီဇင္ဘာ၂၁ရက္ေန႕မွာ ကုန္ဆံုးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည့္ရက္ကပဲ အခုတေလာ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဦးေဏွာက္စားေစတာေပါ့။
မာယန္းတို့၇ဲ့ပိရပ္မစ္ၿပကၡဒိန္
ကမၻာၾကီးပ်က္မယ္တဲ့ အားလံုးလိုလိုက ေျပာၾကတယ္။
အဲသည့္ေန႕မွာ ကမၻာက ေနစၾကာ၀ဠာရဲ႕ အလယ္မွာ ေနႏွင့္တတန္းတည္းက်ေရာက္မယ္တဲ့….။
ေနကေနျဖာထြက္လာတဲ့ မီးစေတြက ကမၻာကို က်ေရာက္ၿပီး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ၿပီး ပ်က္စီးမတဲ့…..။
အဲဒါေတြကေတာ့ အခုတေလာ သိပၸံေလာကကေန ထြက္လာတဲ့ ကမာၻပ်က္မယ့္အေၾကာင္းေတြေပါ့….။
ေနာက္ထပ္ကမာၻပ်က္မယ့္ အေၾကာင္းအရာကို ေဖာ္ျပထားတဲ့ အရာကေတာ့ မက္ဆီကိုလူမ်ိဳးေတြ ၃၆ဘီစီ(ႏွစ္ေပါင္း၂၀၀၀ေက်ာ္)မွာ ေရးဆဲြခဲ့တဲ့ Long Countျပကၠဒိန္ပါပဲ။ အဲသည္ျပကၠဒိန္အေၾကာင္း မေျပာခင္ ထိုအရာကို ေရးဆဲြခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးေတြအေၾကာင္း စေျပာရေအာင္။
မာယန္းလူမ်ိဳးမ်ားက မကၠဆီကုိေတာင္ပိုင္းကေန စန္တရယ္အေမရိကေျမာက္ပိုင္းအထိလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္္ေပါင္း ငါးေထာင္ေက်ာ္ကတည္းက ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္း သမိုင္းမွတ္တမ္းအေနအရ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀၀၀ေက်ာ္ေလာက္ကေပါ့..။
မာယန္းလူမ်ိဳးေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကမာၻေျမအတြက္ ဘာေတြခ်န္ခဲ့သလဲဆိုရင္ လွပတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းေတြနဲ႕ ပိရမစ္ေတြပါပဲ….။ ေနာက္ၿပီး အားလံုးကို သို႕ေလာသို႕ေလာ ျဖစ္ေစတဲ့ Long Count ျပကၠဒိန္ေပါ့။ တကယ္ေတာ့ မာယန္းလူမ်ိဳးေတြက ေအးေဆးတဲ့ လူမ်ိဳးေတြပါ။ တခါတရံ လူအခ်င္းခ်င္းယဇ္ပူေဇာ္တာကလဲြလို႔ေပါ့ေလ။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔လူမ်ိဳးေတြကို နကၡတ္ေဗဒပညာရွင္ေတြလို႔လည္း ေခၚၾကတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းသံုးေထာင္ေလာက္မွာ တယ္လီစကုတ္မပါဘဲ ေနစၾကာ၀ဠာ၊ ၿဂိဳလ္ေတြရဲ႕ လည္ပတ္ေနပံုကို ေလ့လာႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ အခ်ိန္ကိုအၿမဲတမ္း သတိထားၾကည့္တတ္ၾကတဲ့ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ၾကျပန္တယ္။ မာယန္းလူမ်ိဳးေတြ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္က အေမရိကရဲ႕ မဟတ္တန္ၿမိဳ႕ေတာ္ေလာက္ၾကီးပါတယ္။ လူဦးေရကလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲသည္ျမိဳ႕ေတာ္ကို သူတို႔အားလံုး ရုတ္တရက္စြန္႔ခြာသြားၾကတယ္။ အခုထက္ထိ ဘာေၾကာင့္ စြန္႔ခြာသြားသလဲဆိုတာကို ဘယ္သူမွ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိၾကပါဘူး။ သမိုင္းပညာရွင္ေတြ၊ ေရွးေဟာင္းသုေတသနပညာရွင္ေတြအတြက္ အခုထက္ထိ အေျဖရွာမရေသးတဲ့ ပုစာၦတစ္ပုဒ္ပါပဲ။
မာယန္းလူမ်ိဳးေတြက ပထမဆံုးဖတ္စာကို တီထြင္ၾကသူေတြလို႔လည္း ဆိုျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ေတြ ဘာေတြ ေရးခဲ့သလဲဆိုတာကို ေတာ္ေတာ္နဲ႕ အေျဖရွာမရခဲ့ပါဘူး။ သူတို႔ေရးသားတဲ့ စာေတြက ပံုေတြ သေကၤတေတြခ်ည္းပါပဲ။ စပိန္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕လက္ေအာက္ကို ၁၇ရာစုမွာ က်ေရာက္ခဲ့ၿပီး မာယန္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ လက္ဆင့္ကမ္းသယ္လာတဲ့ မွတ္တမ္းစာအုပ္ေတြ အားလံုး မီးရွိဳ႕ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရတယ္။ ထိုမီးရွိဳ႕ခဲ့တဲ့ အထဲက စာအုပ္ေလးအုပ္ပဲ မပ်က္ဆီးပဲ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ ထိုက်န္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြက သခ်ာၤအကၡရာေတြအေၾကာင္း ေရးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း သမိုင္းပညာရွင္ေတြခမ်ာ သူတို႔ ဘာေတြေရးထားသလဲဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းမွာ ဂ်ာမဏီမွာ ဟစ္တလာစစ္ရွံဳးၿပီး သူ႔ရဲ႕အမ်ိဳးသားစာၾကည့္တိုက္ၾကီး မီးေလာင္ခံရပါတယ္။ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ စာအုပ္ေတြမီးေလာင္ခံေနရတဲ့အထဲက ရုရွစစ္ဗိုလ္ေတြက ေတြ႔ရာစာအုပ္ေတြကို ဆဲြၿပီး လက္ေဆာင္ပစၥည္းအျဖစ္သိမ္းၾကပါတယ္။ စစ္ဗိုလ္တစ္ဦးက မာယန္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အကၡရာေတြကို ေဖာ္ျပထားတဲ့ စာအုပ္ကို ရခဲ့ၿပိး ထိုစာအုပ္မွတဆင့္ မာယန္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ သမိုင္းနဲ႕ အေရးအသားေတြကို အဓိပၸါယ္ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။
စပိန္လူမ်ိဳးေတြ မာယန္းကို သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို သြတ္သြင္းခဲ့ၾကတယ္။ ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ၾကီးတစ္ပါးက မာယန္းေတြရဲ႕ စကားကိုေလ့လာၿပီး ဘာသာေရးေဟာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အတြက္ အခက္အခဲကေတာ့ ေဒသခံေတြက မာယန္းဘာသာနဲ႕ ထံုးတမ္းစဥ္လာေတြကို ယံုၾကည္ဆဲပါပဲ။ ထိုယံုၾကည္မႈကို ပယ္ေဖ်ာက္ဖို႔အတြက္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးက မာယန္းလူမ်ိဴးေတြနဲ႕ ပါတ္သတ္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဘာသာေရး အႏုပညာစာေပေတြအားလံုးကို တစ္ညတည္းနဲ႔ မီးရွိဳ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။ စာအုပ္ေလးအုပ္ပဲ မီးမေလာင္ဘဲ က်န္ခဲ့တယ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္း ရာခ်ီၿပီး မာယန္းေတြ ဘာေတြ ေရးခဲ့သလဲ ဆိုတာ မဖတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။
ကံေကာင္းတယ္လို႔ဆိုရမွာလား။ ရုရွစစ္ဗိုလ္က မာယန္းဘာသာစာေပကို ဖတ္လို႔ရမယ့္ သေကၤတေတြကို ဖတ္လို႔ရမယ့္ စာအုပ္ကို အမွတ္မထင္ဘဲ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့တယ္။ ထိုစာအုပ္ကေနတဆင့္ မာယန္းေတြရဲ႕ လ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြကို ေတြ႔ရွိခဲ့ၾကတယ္
မာယန္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕အေၾကာင္းကို ဆက္ေျပာျပရလ်င္ေတာ့ အ့ံၿသဖြယ္ရာေကာင္းတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ နကၡတ္ပညာပါပဲ။ ၾကယ္ေတြရဲ႕ အခင္းအက်င္းကို တယ္လီစကုတ္မပါဘဲ ေလ့လာႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ၿပီး မာယန္းေရွးေဟာင္းျမိဳ႕ေတာ္္အခ်ိဳ႕ကိုလည္း ခုႏွစ္စဥ္ၾကယ္ဘက္ကုိ မ်က္ႏွာလွည့္ၿပီး တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတယ္။ မာယန္းေတြအားလံုး Zenial passages လို႔ေခၚတဲ့ ေနရဲ႕ အရိပ္ေပ်ာက္တဲ့ အခ်ိန္ကို အရမ္းစိတ္၀င္စားၾကပါတယ္။ Zenial Passages ဆိုတာ Tropic cancer လို႔ေခၚတဲ့ ေျမာက္ဘက္ အီေကြတာနဲ႕ Tropic Capricorn လို႔ေခၚတဲ့ ေတာင္ဘက္ အီေကြတာၾကားက အလယ္တည့္တည့္မွာရွိတဲ့ ေနရာမွာ ေနက ဦးေခါင္းထက္မွာဆိုရင္ အရိပ္မထင္ပါဘူး။ အဲသည္လို အရိပ္မထင္တာကလည္း တစ္ႏွစ္မွာ ႏွစ္ၾကိမ္ဘဲ ေတြ႔ရပါတယ္။
မာယန္းလူမ်ိဳးေတြက အာကသသေဘာတရားနဲ႕ သက္ဆိုင္တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ယံုၾကည္ၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာေရးပဲြေတြဟာ အာကာသနဲ႔ မိခင္ကမာၻေျမၾကီးတို႔ရဲ႕ သဘာ၀လည္ပတ္မႈနဲ႔ အလြန္ပဲ ဆက္စပ္ေနၾကၿပီး ျပကၠဒိန္ေတြကို အသံုးၿပဳခဲ့ၾကတယ္။ မာယန္းဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြက ထိုလည္ပတ္မႈသံသရာကို ေလ့လာၿပီး ျပကၠဒိန္ေပၚက ခုႏွစ္ေတြ ဂဏန္းေတြေပၚမွာ မူတည္ၿပီး အနာဂတ္ကို တြက္ခ်က္ၾကပါတယ္။ ထိုျပကၠဒိန္ေပၚမႈတည္ၿပီးေတာ့လည္း အာကာသၿဂိဳလ္သြားၿဂိဳလ္လာနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အခမ္းအနားေတြကို က်င္းပၾကတယ္။ တခါတရံ ထိုအခမ္းအနားေတြအတြက္ လူကို စေတးတဲ့ ယဇ္ပူေဇာ္ပဲြေတြကို ထည့္သြင္းၾကတယ္။ စေတးခံရမည့္လူရဲ႕ ေျခေတြလက္ေတြကို ကိုင္ထားၿပီး ဘုန္းေတာ္ၾကီး လုပ္သူက ထိုလူရဲ႕ ရင္ကိုခဲြ အသည္းကို ထုတ္ၿပီး ပူေဇာ္ၾကပါတယ္။ တခါတရံ ကေလးေတြကို ျဖဴစင္မႈအထိန္းအမွတ္အေနနဲ႕ စေတးၾကျပန္ပါေသးတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာေရး ဓေလ့ထံုးစံေတြကို ပညာရွင္ေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ နားမလည္ႏိုင္ၾကေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပညာရွင္ေတြက မာယန္းေတြက စၾကာ၀ဠာနဲ႕ဆိုင္တဲ့ သေဘာတရားကို ေခတ္ဆန္ဆန္ေတြးတတ္သူမ်ားလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ျပန္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြက ေကာင္းကင္၊ ေျမၾကီးနဲ႕ ေျမေအာက္သဘာ၀ေတြကို နားလည္ခဲ့ၾကတယ္။ ေကာင္းကင္ဆိုတာ သဘာ၀လြန္ျဖစ္ရပ္ေတြကို ၾကည့္လို႔ရတဲ့ ျပတင္းေပါက္လို႔ တင္စားခဲ့ၾကၿပီး ၾကယ္ေတြ ၿဂိဳလ္ေတြရဲ႕ အသြားအလာကို နကၡတ္ေမွ်ာ္စင္ေတြေဆာက္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာ အနာဂတ္ကို ၾကိဳတင္ေဟာခဲ့ၾကတယ္။ မာယန္းေတြရဲ႕ ဘာသာေရးအႏွစ္ခ်ဳပ္က Cycles လို႔ေခၚတဲ့ သဘာ၀လည္ပတ္မႈနဲ႕ မတည္ျမဲခ်င္းတရားပါပဲတဲ့။
မာယန္းလူမ်ိဳးမ်ားရဲ႕ နကၡတ္ေမ်ာ္စင္
အခုတေလာ ေခတ္စားေနတဲ့ Change ဆိုတဲ့ စကားလံုးက မာယန္းေတြအဖို႔ ရုိးရွင္းတဲ့ စကားတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေျပာင္းလဲဖို႔ အခ်ိန္တန္လာရင္ ေျပာင္းလဲရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားေတြဟာ မာယန္းေတြၾကားမွာ ၾကာျမင့္စြာ ျဖစ္တည္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ထိုေျပာင္းလဲျခင္းေတြကိုလည္း မာယန္းေတြရဲ႕ ျပကၠဒိန္မွာ အတိအက် ေဖာ္ျပခဲ့ၾကတယ္။ အခ်ိန္ရဲ႕ လည္ပတ္မႈေတြ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ျမန္ဆန္လာၾကတယ္ဆိုတာကိုလည္း အဲဒီျပကၠဒိန္ေတြေပၚမွာ ေထာက္ျပခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ျပကၠဒိန္ေတြမွာ ေနဘယ္ေတာ့ၾကတ္မယ္ဆိုတာက အစ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီၿပီး ၾကိဳတင္ခန္႔မွန္းႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ကမာၻၾကီးျဖစ္တည္လာတဲ့ အစပိုင္းကေနတြက္ခ်က္လာတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ ျပကၠဒိန္ဟာ ၂၀၁၂ ဒီဇင္ဘာ၂၁ရက္ေန႕မွာ ကုန္ဆံုးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည့္ရက္ကပဲ အခုတေလာ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဦးေဏွာက္စားေစတာေပါ့။
၂၀၁၂ နဲ့မာယန္းလူမ်ိဳးမ်ားၿပကၡဒိန္အေၾကာင္း(၂)
မာယာျပကၡဒိန္အေၾကာင္းေျပာလ်င္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အေတာ့္ကို စိတ္၀င္စားၾကပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ လူေတြက သည္ျပကၡဒိန္ကိုပဲ စိတ္၀င္စားၾကတာလဲ။ ကမာၻမွာ အဓိက ျပကၡဒိန္ႏွစ္မ်ိဳး ရွိပါတယ္။ တစ္ခုက ေန၀င္ေနထြက္ ၾကည့္ၿပီး တြက္သည့္ Solar Calendar နွင့္ လဆုတ္လကြယ္ တြက္သည့္ Lunar Calendar ဆိုၿပီး အဓိက ႏွစ္မ်ိဳး ရွိပါတယ္။ အခုကမၻာသံုး ျပကၡဒိန္က Solar System ကို ၾကည့္ၿပီးမွ တြက္ထားသည့္ ျပကၡဒိန္ပါ။ အာရွမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသံုးၾကတာကေတာ့ Lunar Calendar ပါ။ ျမန္မာျပကၡဒိန္က လဆုတ္လကြယ္ျပကၡဒိန္ေပါ့။ တစ္ခ်ိဳဳ႕ျပကၡဒိန္ေတြက်ျပန္ေတာ့လည္း ေရတက္ေရက်ကို တြက္ပါတယ္။ Hebrew Calendar က်ျပန္ေတာ့လည္း ေနနဲ႕လကို ၾကည့္ၿပီး တြက္ပါတယ္။
အခုလက္ရွိသံုးေနတဲ့ ျပကၡဒိန္ကို Gregorian Calendar လို႔ေခၚၿပီး ၁၅၈၂ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၄မွာ ကတ္သလစ္ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး Gregory XIIIက တီထြင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္မတိုင္ခင္က ေရွးေဟာင္း ေရာမေခတ္ ၄၆ဘီစီမွာ ဂ်ဴလီးယက္ဆီဇာ တီထြင္ခဲ့တဲ့ Julian Calender ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္ ျပကၡဒိန္က ရက္ထပ္ရက္ေတြမ်ားေနေတာ့ အီစတာပဲြေတာ္ က်င္းပတဲ့ ရက္ေတြက တစ္ႏွစ္နဲ႕ တစ္ႏွစ္မတူပါဘူး။ ေနာက္ေတာ့ Gregorian ျပကၡဒိန္ကို အသံုးျပဳဖို႔ အမိန္႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ ျပကၡဒိန္အေဟာင္းက ဧပရယ္၁ရက္ေန႔ကေန ျပကၡဒိန္သစ္ ဇန္န၀ါရီ၁ရက္ေန႔ကို ေျပာင္းသံုးလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ လူေတြရဲ႕ တေန႔တာ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြက ကေမာက္ကမျဖစ္ကုန္တယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ April Fool ဆိုတာ ေပၚလာေတာ့တာပါပဲ။ Gregorian ျပကၡဒိန္မွာေတာ့ တစ္ႏွစ္ကို ရက္ေပါင္း ၃၆၅ရက္ ရွိပါတယ္။
အခုကမာၻသံုး ျပကၡဒိန္နဲ႕ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီၾကာခဲ့တဲ့ မာယာျပကၡဒိန္ရဲ႕ တစ္ႏွစ္တာ ရက္ေပါင္း ၃၆၅ရက္က တူညီပါတယ္။ မာယာလူမ်ိဳးေတြက ျပကၡဒိန္ကို တြက္တဲ့ အခါ ေန၊လတို႔ရဲ႕ သေဘာတရားသာမက အာကာသရဲ႕ သေဘာတရားေတြ ေသာၾကာၿဂိဳလ္လည္ပတ္မႈကို ၾကည့္ၿပီး တြက္ထားတာေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ ပညာရွင္ေတြက ယခုလက္ရွိျပကၡဒိန္ထက္ေတာင္ ပိုၿပီး တိက်တယ္လို႕ ယူဆၾကပါတယ္။ (စကားခ်ပ္။ ေရွးေဟာင္း ဘာသာေရးေတြမွာ ေနကို အဓိက ထားေပမယ့္ မာယာလူမ်ိဳးေတြက ေသာၾကာၿဂိဳလ္ကို ေနထက္ ပိုတန္ဖိုးထားပါတယ္) မီဆုိအေမရိကလူ႔အဖဲြ႔အစည္းမွာ သံုးတဲ့ ကမာၻ႕ေရွးအက်ဆံုး Long Count Calendar ကိုလည္း ထည့္သံုးပါတယ္။ အဲသည္ျပကၡဒိန္မွာ ရက္ေပါင္း၂၆၀ပဲ ရွိပါတယ္။ ထို၂၆၀ရက္ ျပကၡဒိန္က ေရွးေခတ္လူ႔အဖဲြ႔အစည္းရဲ႕ ေကာက္စိုက္ခ်ိန္နဲ႕ ေကာက္ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ေတြကို တြက္ထားတာပါ။ မာယာSolar Calendar မွာေတာ့ လေပါင္း ၁၈လ ရွိၿပီး ရက္ေပါင္း ၂၀စီရွိပါတယ္။ အဲသည္Solar Calendarရဲ႕ ၅၂ျပည့္သြားတဲ့ အခ်ိန္ကို မာယာလူမ်ိဳးေတြ Circle လည္ပတ္မႈတစ္ခု ၿပီးဆံုးတဲ့ကာလ အပိုင္းအျခားတစ္ခု သတ္မွတ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္အပိုင္းအျခားတစ္ခုကို စတင္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ၅၂ျပည့္လိုက္တိုင္းမွာ နကၡန္ေဗဒ ပညာရွင္ေတြက နကၡတ္တာရာ ပူေဇာ္ပဲြ က်င္းပတတ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ကာလအသစ္ကို ေစာင့္ၾကိဳၾကပါတယ္။ မာယာလူမ်ိဳးေတြမွာ နတ္ကိုးကြယ္မႈေတြ ရွိေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕နတ္ေတြ အမ်ားစုက သခ်ာၤဂဏန္းနံပါတ္ေတြ ဒါမွမဟုတ္ ျပကၡဒိန္ထဲက နံပါတ္ေတြကို ကိုယ္စားျပဳေနတတ္ပါတယ္။ မာယာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အခ်ိန္သေဘာတရားကို ၾကည့္ရင္ အတိတ္၊ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္တို႔ကို ေသခ်ာနားလည္တဲ့ လူမိ်ဳးေတြလို႔ ဆိုလို႔ရပါတယ္။ ထိုအခ်င္းအရာကပဲ မာယာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ေရွ႕ကို ၾကိဳတြက္ႏုိင္တဲ့ ျပကၡဒိန္တစ္ခု ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲ။ ေရွ႕ကို ၾကိဳတြက္ႏိုင္ေပမယ့္ ေရွ႕မွာ ဘာျဖစ္ႏိုင္သလဲဆိုတာ ေသခ်ာ ေဟာႏိုင္ျခင္းကို မဆိုလိုပါဘူး။
မာယာလူမ်ိဳးေတြက ျဖစ္ၿပီး၊ ပ်က္မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားနဲ႕ ထိုပ်က္ဖို႔အတြက္ အေၾကာင္းတရားဖန္လာႏိုင္တဲ့အခ်က္ကို ျပကၡဒိန္ကေနတဆင့္ နားလည္ၾကပါတယ္။
El_Castillo Pyramid
မာယာလူမ်ိဳးေတြက ျပကၡဒိန္ တစ္ခုကို ေက်ာက္တံုးေတြျဖင့္ အခိုင္အမာ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္အရာက El_Castillo Pyramid ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္ပိရမစ္ရဲ႕ ေလွကားစုစုေပါင္းဟာ ျပကၡဒိန္က ရက္ေပါင္း ၃၆၅ရက္ကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ၃၆၅ေလွကားထစ္ရွိပါတယ္။ ကမာၻကေနကိုလွည့္ပတ္သည့္အခါ ေန႕စဥ္ေနေရာင္က်မႈေတြက ကဲြျပားပါတယ္။ ထိုကဲြျပားမႈကို မာယာလူမ်ိဳးေတြက ေသေသခ်ာခ်ာတြက္ခ်က္ၿပီး ပိရမစ္ကိုတည္ေဆာက္ခဲ့တာေၾကာင့္ ပိရမစ္အေပၚအရိပ္က်မႈေတြက ထူးျခားလွပေနပါတယ္။ မာယာျပကၡဒိန္မွာ အဆင့္ကိုးဆင့္ရွိသလို ထိုပိရမစ္ကလည္း အဆင့္ကိုးဆင့္စီရွိပါတယ္။ အဆင့္တိုင္းမွာလည္း အစိတ္အပိုင္း ၁၃ခုစီရွိပါတယ္။ ထိုအစိတ္အပိုင္းမ်ားက ကမၻာဖန္တီးမႈ ၇ရက္(7Period of Light) ၆ည (6 period of Dark) ကို ကုိယ္စားျပဳတဲ့ သေကၤတ ေက်ာက္ျပားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေန႔ေတြက လူေတြရဲ႕ Consciousness အသိအျမင္နားလည္တိုးတက္ေအာင္ လုပ္သည့္အပိုင္းျဖစ္ၿပီး ညေတြကေတာ့ ထိုအသိအျမင္ကို အသံုးခ်သည့္ အပိုင္းျဖစ္ပါတယ္။
မာယာျပကၡဒိန္ရဲ႕ အဆင့္ ကိုးဆင့္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ရိုးရွင္းစြာျဖင့္ နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။
(အဆင့္၁-Cellular Cycle- Action/Reaction)
ျပကၡဒိန္ရဲ႕ ပထမဆံုးအဆင့္က လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၁၆.၄ ဘီလီလ်ံက စပါတယ္။ ထိုအဆင့္ရဲ႕ သေဘာတရားက ဆိုတဲ့ ျပဳလုပ္ခ်က္တစ္ခုကို ျပန္သက္ေရာက္မႈတစ္ခုပါပဲ။ ၁၆.၄ ဘီလီလ်ံကို ၁၃ (၇ေန႔+၆ည)နဲ႕စားရင္ ၁.၂၆ဘီလီလ်ံ ရပါတယ္။ အဲဒါက ေန႔နဲ႕ည တစ္ခုခ်င္းစီရဲ႕ ၾကာျမင့္တဲ့ အစိတ္အပိုင္းပါပဲ။
ပထမအဆင့္မွာေတာ့ ဓါတ္သတၳဳေတြ၊ ေနစၾကာ၀ဠာဖဲြ႕စည္းပံုေတြ ၿဂိဳလ္ဖဲြ႕စည္းမႈေတြ တေျဖးေျဖးေျပာင္းလဲလာပါတယ္။
(အဆင့္၂-Mammalian Cycle-Stimulus/Respont)
ဒီတစ္ဆင့္မွာေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၈၂၀ မီလီလ်ံ က စပါတယ္။ ေန႔နဲ႕ ညတစ္ခုခ်င္းစီမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၃.၄ မီလီလ်ံရွိပါတယ္။ ဒီတစ္ပိုင္းမွာေတာ့ ပထမအဆင့္က ဆဲလ္ဖဲြ႕စည္းမႈေတြကို တြန္းအားေပးၿပီး ထိုဆဲလ္ေတြက တံု႕ျပန္သည့္အပိုင္းျဖစ္ပါတယ္။ ထိုအပိုင္းမွာ ဒိုင္ႏိုေဆာတို႔လို ၾကီးမားတဲ့ သတၱ၀ါၾကီးေတြ ေပၚေပါက္လာပါၿပီ။
(အဆင့္၃-Famililial Cycle-Stimulus/Individual Respond)
ဒီအဆင့္ကေတာ့ ဒုတိယအဆင့္ရဲ႕ တိုးတက္ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္ၿပီး သက္ရွိအရာ၀တၳဳေတြက မိသားစုပံုစံအုပ္စု ဖဲြ႔လာၾကပါတယ္။ ဒီအဆင့္ရဲ႕ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ တုန္႔ျပန္မႈက အုပ္စုတစ္ခုခ်င္းထက္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီလို႕ ထင္မိပါတယ္။
(အဆင့္၄-Tribal Cycle- Similarities/Differences)
၂မီလီလ်ံအစပိုင္းက ျဖစ္ၿပီး ဒီအဆင့္မွာ ရရွိလာတာကေတာ့ အသိစိတ္ဓါတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုအသိစိတ္ဓါတ္က တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး တူညီမႈ ျခားနားမႈေတြကို ခဲြျခားႏိုင္ခဲ့ၿပီး ထိုစိတ္ေၾကာင့္ တူညီတဲ့သူ အခ်င္းခ်င္းေနထိုင္တဲ့ အုပ္စုတစ္ခုအျဖစ္ ပီပီျပင္ျပင္ေပၚလာပါတယ္။ ထိုကာလကို သမိုင္းပညာရွင္ေတြ ဘူမိေဗဒပညာရွင္ေတြက ေက်ာက္ေခတ္လို႔ေခၚပါတယ္။ ေက်ာက္ေခတ္မွာ လူေတြက အသင္းအဖဲြ႔ အေနျဖင့္ ေနေနၾကပါၿပီ။
(အဆင့္၅-Cultural Cycle-the consciousness of Reasons)
လြန္ခဲ့ေသာ ၁၀၂,၀၀၀ (တစ္သိန္းေက်ာ္)က ဒီအဆင့္ကို စခဲ့ပါတယ္။ အဆင့္၄မွာ ရခဲ့တဲ့ သိစိတ္ကို ဒီေနရာမွာ အုပ္စုတစ္ခုခ်င္းက တျခားအုပ္စုေတြထက္ မတူညီေၾကာင္းျပဖို႔ အေၾကာင္းအခ်က္အလက္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္လာၾကပါတယ္။ ထိုအခ်က္အလက္ေတြကို ယဥ္ေက်းမႈလို႔ေခၚရင္ ရမလားပဲ။ သဘာ၀တရားေတြကို ကိုးကြယ္ခ်င္ ကိုးကြယ္လာၾကေပလိမ့္မယ္။
(အဆင့္၆-National Cycle-the consciousness of Law)
ဒီအဆင့္ကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃၁၁၅ဘီစီက စပါတယ္။ ဒီအဆင့္ကို ေၾကးေခတ္လို႔ ဆိုလို႔ရပါတယ္။ လူေတြက ေၾကးနဲ႕ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ လက္နက္ေတြနဲ႕ မတူညီတဲ့လူမ်ိဳးစုေတြကို တိုက္ခိုက္မယ္။ အႏိုင္ရတဲ့ သူက ရွံဳးတဲ့ လူေတြကို သူတို႔လက္ေအာက္ကို သြင္းလာမယ္။ သာမန္အုပ္စုေလးေတြကေန အုပ္စုၾကီးတစ္ခု ေပၚေပါက္လာၿပီး ထိုအုပ္စုေတြကို ထိန္းသိမ္းဖို႕ လိုက္နာရမယ့္ နည္းလမ္းေတြကို ရွာေဖြလာၾကမယ္။ ထိုနည္းလမ္းေတြက လိုက္နာရမယ့္ ဥပေဒေတြ ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ ဘယ္အရာက မွန္တယ္ မွားတယ္ဆိုတာကို ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားလာၾကပါတယ္။
(အဆင့္၇-Planetary Cycle-the consciousness of Power)
ဒီအဆင့္ကေတာ့ ၁၇၅၅ေအဒီကေန စပါတယ္။ အရင္တုန္းက လူေတြက သဘာ၀ရဲ႕ ေစစားရာကို ခံခဲ့ရၿပီး၊ အဆင့္၇မွာေတာ့ သဘာ၀ကို ေကာင္းေကာင္း အသံုးခ်ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ လြန္ခဲ့ေသာအဆင့္ေတြမွာ စိုက္ပ်ိဳးေရးက အဓိက က်ခဲ့ေပမယ့္ လူေတြက ေရေႏြးေငြ႔စြမ္းအားတို႔လို သဘာ၀ကေန ဖန္တီးလို႔ရတဲ့ စြမ္းအားကို ပိုင္ဆိုင္လာတဲ့အခါ စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ အၿပိဳင္ ထြန္းကားလာခဲ့တယ္။ ျပင္သစ္စက္မႈေတာ္လွန္ေရး ေပၚေပါက္လာခဲ့တယ္။ စြမ္းအင္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ သိလာတဲ့ အခါ ထိုစြမ္းအားကေန တဆင့္ ဖန္တီးတဲ့ လက္နက္ေတြ ပိုင္ဆိုင္လာၾကတယ္။ အႏုျမဴလို လက္နက္ေတြ တပ္ဆင္ဖို႔ ႏိုင္ငံၾကီး တစ္ခ်ိဳ႕က ၾကိဳးပမ္းလာၾကတယ္။ ရလာဒ္ကေတာ့ ကမာၻ႕စစ္ပဲြၾကီးေတြ ေတာက္ေလာင္ခဲ့ရတာပါပဲ။
(အဆင့္၈-Galactic Cycle-Consciousness of Ethics/Global Concsciouness)
ဒီအဆင့္မွာေတာ့ အင္အားၾကီးတဲ့ လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ေနရာကို အင္အားနည္းတဲ့ လူမ်ိဳးေတြက ၀င္ေရာက္ယူလာႏိုင္ပါတယ္။ ဒိအဆင့္ရဲ႕ အစကေတာ့ ဇန္န၀ါရီ ၅ရက္ ၁၉၉၉ျဖစ္ၿပီး၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၉ရက္ ၂၀၁၁မွာ ဆံုးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကာလအပိုင္းအျခားမွာ ေယာက်ာ္းေတြပဲ ၾကီးစိုးတဲ့ကမာၻမွာ အင္အားနည္းပါးတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက ဦးေဆာင္မႈေနရာကို ယူလာႏိုင္ၾကပါမယ္။ သမၼတေနရာကို ၀င္ယူႏိုင္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေခါင္းေဆာင္ေတြ ေပၚထြက္လာပါတယ္။ လူျဖဴေတြၾကီးစိုးတဲ့ေနရာလို အေမရိကမွာ အိုဘားမားလို လူမည္းေတြက ေခါင္းေဆာင္ေနရာကို ရလာၾကပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အင္အားၾကီး အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ပါ၀ါက တေျဖးေျဖး ေလ်ာ့က်လာၿပီး အာရွက အစားထိုး၀င္ေရာက္ေနရာ ယူလာႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္ တစ္ႏိုင္ငံ ကာထားတဲ့ နံရံေတြ ျပိဳက်ၿပီး တစ္ခုနဲ႕တစ္ခု လြယ္ကူစြာ ဆက္သြယ္ႏိုင္မယ့္အရာေတြ အျမင္ေတြ ေပၚလာပါလိမ့္မယ္။ အရင္က ကမာၻၾကီးက အၾကီးၾကီးပဲလို႕ ေျပာလာရာကေန ကမာၻကို ရြာေလးတစ္ရြာအျဖစ္ တင္စားလာၾကတာလည္း ေတြ႔ေနရပါတယ္။ အင္တာနက္ေၾကာင့္ လူေတြအားလံုး အတားအဆီးမရွိ အသိဥာဏ္ေတြ ေ၀မ်ွႏိုင္ၾကတာကိုလည္း ေတြ႕ေနၾကရပါတယ္။
(အဆင့္၉-Universal Cycle- the unlimited ability of Conscious Co-Creation)
ဒီအဆင့္ကေတာ့ လာမယ့္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၀ရက္ ၂၀၁၁မွာ စပါတယ္။ ဒီအဆင့္မွာ လူေတြရဲ႕ အသိအျမင္တိုးတက္မႈ ထိပ္ဆံုးကို ေရာက္မွာ ျဖစ္ၿပီး၊ တန္ဖိုးၾကီးေပး၀ယ္ေနရတဲ့ စြမ္းအင္ေတြ သံုးစဲြေနရာကေန အလကားရတဲ့ စြမ္းအင္ေတြကို တီထြင္ သံုးစဲြႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္တဲ့။ ဒီအဆင့္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအဆံုးသတ္ကေတာ့ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ရက္ ၂၀၁၂ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔မွာ မာယာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ျပကၡဒိန္က အဆံုးကို ေရာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
မာယာလူမ်ိဳးေတြက ျပကၡဒိန္ရဲ႕ အဆံုးကို ေဖာ္ျပၿပီး ေနာက္ထပ္ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲဆိုတာကို မေရးထားၾကပါဘူး။ ဒီျပကၡဒိန္ရဲ႕ အဆံုးမွာ ေနာက္ထပ္ ေခတ္သစ္တစ္ခုကို အသြင္တစ္မ်ိဳးနဲ႕ စမယ္လို႕ မာယာဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ အခုလူေတြ ေျပာေနၾကတဲ့ ကမာၻပ်က္မယ္ဆိုတာကို မာယာျပကၡဒိန္က ညႊန္းဆိုခဲ့ျခင္း မရွိပါဘူး။
ဒါဆို ပညာရွင္ေတြက မာယာျပကၡဒိန္ကို ဘာလို႔ လက္ထဲ ကိုင္ထားၿပီး အသံုးခ်ေနတာလဲ။ ယခုလက္ရွိသံုးေနတဲ့ Gregorian ျပကၡဒိန္ထဲနဲ႕ မလံုေလာက္ဘူးလားလို႔ ေစာဒက တက္ခ်င္တက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ မာယာျပကၡဒိန္ကို ပညာရွင္ေတြ ခဏခဏညြန္းဆိုေနျခင္းက သာမန္ခုႏွစ္ ရက္လေတြကို ေဖာ္ျပတဲ့ အရာထက္ပိုလို႔ပါပဲ။ မာယာျပကၡဒိန္က ေနေတြလေတြၾကည့္ၿပီး တြက္ခ်က္ထားတဲ့ နကၡေဗဒျပကၡဒိန္သက္သက္ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔မွာ လူေတြရဲ႕ ေနထိုင္မႈ အေတြးအေခၚေတြ အမူအက်င့္ေတြ ပါ၀င္ေနပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး မျမင္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းအင္ေတြ လွည့္လည္ေနၾကတယ္။ ေန႔ေတြရက္ေတြေဖာ္ျပတဲ့ အရာထက္ ဘာၿပီးရင္ ဘာလာမယ္ဆိုတဲ့ Time Schedule နဲ႕တူပါတယ္။
မာယာျပကၡဒိန္ရဲ႕ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အဆင့္၉ဆင့္တိုင္းကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အဆင့္တစ္ဆင့္ၿပီးတိုင္း အခ်ိန္အပိုင္းအဆက အစႏွစ္ဆယ္ပိုပို ျမန္လာတာေတြ႔ရပါမယ္။ ဥပမာၾကည့္ရင္ ပိရမစ္ပံုစံေပါ့ ေအာက္ေျခအဆင့္က ပထမအဆင့္ ျဖစ္ၿပီး ပထမဆံုးအဆင့္မွာ ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုေရာက္ဖို႔ ႏွစ္ေပါင္း မီလီလ်ံခ်ည္ၿပီး ေစာင့္ရပါတယ္။ ပိရမစ္က အေပၚကို တေျဖးေျဖးရွဴးၿပီး တက္သြားသလို တေျဖးေျဖးနဲ႔ တဆင့္ခ်င္း ေျပာင္းလဲလာလိုုက္တာ အဆင့္၉ေရာက္ဖို႔ ေနာက္ဆံုး ရက္ေပါင္း ၃၆၀ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ အခုလက္ရွိပတ္၀န္းက်င္နဲ႕ သမိုင္းကို ၾကည့္ရင္ ေရွးႏွစ္ေပါင္း၂၀၀ေက်ာ္ေလာက္က တစ္ခုခုေျပာင္းလဲဖို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေစာင့္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုလြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္၂၀ကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ယခုလက္ရွိအေနအထားနဲ႕ မတူေတာ့ပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေလာက္က မိုဘိုင္းဖုန္း အၾကီးၾကီးေတြ ကိုင္ေနရကေန ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ အေသးစားေလးေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ ထိုအေသးစားေလးေတြမွာ ရိုးရိုးသံုးေနရာကေန သံုးေလးႏွစ္အတြင္းမွာ စမတ္ဖုန္းလို႔ ကြန္ပ်ဴတာအေသးစားေလးေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာၾကတယ္။ ၂၀၀၃ခုႏွစ္က လူနည္းစု ဖန္တီးလိုက္တဲ့ Facebook က ဆယ္စုႏွစ္ေတာင္ မၾကာေသးဘူး အခုလူအမ်ားသံုးတဲ့ ၀က္ဆုိဒ္တစ္ခု အျဖစ္ေျပာင္းလဲလာတယ္။ ဆိုလိုတာက တစ္ခုခုကို ေျပာင္းလဲဖို႔အခ်ိန္ယူရတာ လြန္ခဲ့ေသာ အဆင့္ေတြက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ယူခဲ့ရေပမယ့္ အဆင့္ ၈ကို ေရာက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ျမန္လာတယ္။ ေနာက္ဆံုးအဆင့္မွာေတာ့ လူေတြရဲ႕ အသိပညာက သည့္ထက္ပိုၿပီး ထြန္းကားလာၿပီး မ်က္စိတမွိတ္အတြင္းမွာပဲ ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္မယ့္ သေဘာတရားေတြ ပါလာပါမယ္။
တကယ္ေတာ့ မာယာျပကၡဒိန္က အခ်ိန္ေတြကို ညႊန္းဆိုရာတင္မကပါဘူး။ အခ်ိန္ေတြရဲ႔႕ လ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ အဟုန္ကိုပါ ေဖာ္ျပထားတဲ့ အရာတစ္ခုပါပဲ။ ျပကၡဒိန္ဆံုးရင္ ကမာၻပ်က္မပ်က္ထက္၊ မာယာျပကၡဒိန္ေပးတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ သက္ေရာက္မႈတစ္ခုခုတိုင္းမွာ ေျပာင္းလဲသင့္တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ရင္ ေျပာင္းလဲရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားပါပဲ။ အခုလည္း လူေတြရဲ႕ သဘာ၀သယံဇာတကို လြန္ကၽြန္စြာ သံုးစဲြမႈေတြေၾကာင့္ အခ်ိန္ဆိုတဲ့ တိုေတာင္းတဲ့ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအတြင္းမွာ ကမာၻေျမၾကီး တေျဖးေျဖး ပ်က္စီးလာတာကို ေတြ႔ေနရတယ္။ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေတြ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေနရာတိုင္း ျဖစ္ေနၾကတယ္။ မာယာျပကၡဒိန္ရဲ႕အရဆိုရင္ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ရက္ ၂၀၁၂ခုႏွစ္မွာ ကမာၻၾကီးက ၀ုန္းခနဲ ပ်က္စီးသြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ရာသီဥတုကို အံတုႏိုင္မယ့္ ကမာၻ႕လူသားတစ္စုအေနနဲ႕ ေပၚေပါက္လာမယ္လို႔ ယူဆႏိုင္ပါသည္။
အခုလက္ရွိသံုးေနတဲ့ ျပကၡဒိန္ကို Gregorian Calendar လို႔ေခၚၿပီး ၁၅၈၂ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၄မွာ ကတ္သလစ္ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး Gregory XIIIက တီထြင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္မတိုင္ခင္က ေရွးေဟာင္း ေရာမေခတ္ ၄၆ဘီစီမွာ ဂ်ဴလီးယက္ဆီဇာ တီထြင္ခဲ့တဲ့ Julian Calender ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္ ျပကၡဒိန္က ရက္ထပ္ရက္ေတြမ်ားေနေတာ့ အီစတာပဲြေတာ္ က်င္းပတဲ့ ရက္ေတြက တစ္ႏွစ္နဲ႕ တစ္ႏွစ္မတူပါဘူး။ ေနာက္ေတာ့ Gregorian ျပကၡဒိန္ကို အသံုးျပဳဖို႔ အမိန္႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ ျပကၡဒိန္အေဟာင္းက ဧပရယ္၁ရက္ေန႔ကေန ျပကၡဒိန္သစ္ ဇန္န၀ါရီ၁ရက္ေန႔ကို ေျပာင္းသံုးလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ လူေတြရဲ႕ တေန႔တာ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြက ကေမာက္ကမျဖစ္ကုန္တယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ April Fool ဆိုတာ ေပၚလာေတာ့တာပါပဲ။ Gregorian ျပကၡဒိန္မွာေတာ့ တစ္ႏွစ္ကို ရက္ေပါင္း ၃၆၅ရက္ ရွိပါတယ္။
အခုကမာၻသံုး ျပကၡဒိန္နဲ႕ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီၾကာခဲ့တဲ့ မာယာျပကၡဒိန္ရဲ႕ တစ္ႏွစ္တာ ရက္ေပါင္း ၃၆၅ရက္က တူညီပါတယ္။ မာယာလူမ်ိဳးေတြက ျပကၡဒိန္ကို တြက္တဲ့ အခါ ေန၊လတို႔ရဲ႕ သေဘာတရားသာမက အာကာသရဲ႕ သေဘာတရားေတြ ေသာၾကာၿဂိဳလ္လည္ပတ္မႈကို ၾကည့္ၿပီး တြက္ထားတာေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ ပညာရွင္ေတြက ယခုလက္ရွိျပကၡဒိန္ထက္ေတာင္ ပိုၿပီး တိက်တယ္လို႕ ယူဆၾကပါတယ္။ (စကားခ်ပ္။ ေရွးေဟာင္း ဘာသာေရးေတြမွာ ေနကို အဓိက ထားေပမယ့္ မာယာလူမ်ိဳးေတြက ေသာၾကာၿဂိဳလ္ကို ေနထက္ ပိုတန္ဖိုးထားပါတယ္) မီဆုိအေမရိကလူ႔အဖဲြ႔အစည္းမွာ သံုးတဲ့ ကမာၻ႕ေရွးအက်ဆံုး Long Count Calendar ကိုလည္း ထည့္သံုးပါတယ္။ အဲသည္ျပကၡဒိန္မွာ ရက္ေပါင္း၂၆၀ပဲ ရွိပါတယ္။ ထို၂၆၀ရက္ ျပကၡဒိန္က ေရွးေခတ္လူ႔အဖဲြ႔အစည္းရဲ႕ ေကာက္စိုက္ခ်ိန္နဲ႕ ေကာက္ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ေတြကို တြက္ထားတာပါ။ မာယာSolar Calendar မွာေတာ့ လေပါင္း ၁၈လ ရွိၿပီး ရက္ေပါင္း ၂၀စီရွိပါတယ္။ အဲသည္Solar Calendarရဲ႕ ၅၂ျပည့္သြားတဲ့ အခ်ိန္ကို မာယာလူမ်ိဳးေတြ Circle လည္ပတ္မႈတစ္ခု ၿပီးဆံုးတဲ့ကာလ အပိုင္းအျခားတစ္ခု သတ္မွတ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္အပိုင္းအျခားတစ္ခုကို စတင္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ၅၂ျပည့္လိုက္တိုင္းမွာ နကၡန္ေဗဒ ပညာရွင္ေတြက နကၡတ္တာရာ ပူေဇာ္ပဲြ က်င္းပတတ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ကာလအသစ္ကို ေစာင့္ၾကိဳၾကပါတယ္။ မာယာလူမ်ိဳးေတြမွာ နတ္ကိုးကြယ္မႈေတြ ရွိေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕နတ္ေတြ အမ်ားစုက သခ်ာၤဂဏန္းနံပါတ္ေတြ ဒါမွမဟုတ္ ျပကၡဒိန္ထဲက နံပါတ္ေတြကို ကိုယ္စားျပဳေနတတ္ပါတယ္။ မာယာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အခ်ိန္သေဘာတရားကို ၾကည့္ရင္ အတိတ္၊ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္တို႔ကို ေသခ်ာနားလည္တဲ့ လူမိ်ဳးေတြလို႔ ဆိုလို႔ရပါတယ္။ ထိုအခ်င္းအရာကပဲ မာယာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ေရွ႕ကို ၾကိဳတြက္ႏုိင္တဲ့ ျပကၡဒိန္တစ္ခု ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲ။ ေရွ႕ကို ၾကိဳတြက္ႏိုင္ေပမယ့္ ေရွ႕မွာ ဘာျဖစ္ႏိုင္သလဲဆိုတာ ေသခ်ာ ေဟာႏိုင္ျခင္းကို မဆိုလိုပါဘူး။
မာယာလူမ်ိဳးေတြက ျဖစ္ၿပီး၊ ပ်က္မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားနဲ႕ ထိုပ်က္ဖို႔အတြက္ အေၾကာင္းတရားဖန္လာႏိုင္တဲ့အခ်က္ကို ျပကၡဒိန္ကေနတဆင့္ နားလည္ၾကပါတယ္။
El_Castillo Pyramid
မာယာလူမ်ိဳးေတြက ျပကၡဒိန္ တစ္ခုကို ေက်ာက္တံုးေတြျဖင့္ အခိုင္အမာ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္အရာက El_Castillo Pyramid ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္ပိရမစ္ရဲ႕ ေလွကားစုစုေပါင္းဟာ ျပကၡဒိန္က ရက္ေပါင္း ၃၆၅ရက္ကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ၃၆၅ေလွကားထစ္ရွိပါတယ္။ ကမာၻကေနကိုလွည့္ပတ္သည့္အခါ ေန႕စဥ္ေနေရာင္က်မႈေတြက ကဲြျပားပါတယ္။ ထိုကဲြျပားမႈကို မာယာလူမ်ိဳးေတြက ေသေသခ်ာခ်ာတြက္ခ်က္ၿပီး ပိရမစ္ကိုတည္ေဆာက္ခဲ့တာေၾကာင့္ ပိရမစ္အေပၚအရိပ္က်မႈေတြက ထူးျခားလွပေနပါတယ္။ မာယာျပကၡဒိန္မွာ အဆင့္ကိုးဆင့္ရွိသလို ထိုပိရမစ္ကလည္း အဆင့္ကိုးဆင့္စီရွိပါတယ္။ အဆင့္တိုင္းမွာလည္း အစိတ္အပိုင္း ၁၃ခုစီရွိပါတယ္။ ထိုအစိတ္အပိုင္းမ်ားက ကမၻာဖန္တီးမႈ ၇ရက္(7Period of Light) ၆ည (6 period of Dark) ကို ကုိယ္စားျပဳတဲ့ သေကၤတ ေက်ာက္ျပားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေန႔ေတြက လူေတြရဲ႕ Consciousness အသိအျမင္နားလည္တိုးတက္ေအာင္ လုပ္သည့္အပိုင္းျဖစ္ၿပီး ညေတြကေတာ့ ထိုအသိအျမင္ကို အသံုးခ်သည့္ အပိုင္းျဖစ္ပါတယ္။
မာယာျပကၡဒိန္ရဲ႕ အဆင့္ ကိုးဆင့္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ရိုးရွင္းစြာျဖင့္ နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။
(အဆင့္၁-Cellular Cycle- Action/Reaction)
ျပကၡဒိန္ရဲ႕ ပထမဆံုးအဆင့္က လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၁၆.၄ ဘီလီလ်ံက စပါတယ္။ ထိုအဆင့္ရဲ႕ သေဘာတရားက ဆိုတဲ့ ျပဳလုပ္ခ်က္တစ္ခုကို ျပန္သက္ေရာက္မႈတစ္ခုပါပဲ။ ၁၆.၄ ဘီလီလ်ံကို ၁၃ (၇ေန႔+၆ည)နဲ႕စားရင္ ၁.၂၆ဘီလီလ်ံ ရပါတယ္။ အဲဒါက ေန႔နဲ႕ည တစ္ခုခ်င္းစီရဲ႕ ၾကာျမင့္တဲ့ အစိတ္အပိုင္းပါပဲ။
ပထမအဆင့္မွာေတာ့ ဓါတ္သတၳဳေတြ၊ ေနစၾကာ၀ဠာဖဲြ႕စည္းပံုေတြ ၿဂိဳလ္ဖဲြ႕စည္းမႈေတြ တေျဖးေျဖးေျပာင္းလဲလာပါတယ္။
(အဆင့္၂-Mammalian Cycle-Stimulus/Respont)
ဒီတစ္ဆင့္မွာေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၈၂၀ မီလီလ်ံ က စပါတယ္။ ေန႔နဲ႕ ညတစ္ခုခ်င္းစီမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၃.၄ မီလီလ်ံရွိပါတယ္။ ဒီတစ္ပိုင္းမွာေတာ့ ပထမအဆင့္က ဆဲလ္ဖဲြ႕စည္းမႈေတြကို တြန္းအားေပးၿပီး ထိုဆဲလ္ေတြက တံု႕ျပန္သည့္အပိုင္းျဖစ္ပါတယ္။ ထိုအပိုင္းမွာ ဒိုင္ႏိုေဆာတို႔လို ၾကီးမားတဲ့ သတၱ၀ါၾကီးေတြ ေပၚေပါက္လာပါၿပီ။
(အဆင့္၃-Famililial Cycle-Stimulus/Individual Respond)
ဒီအဆင့္ကေတာ့ ဒုတိယအဆင့္ရဲ႕ တိုးတက္ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္ၿပီး သက္ရွိအရာ၀တၳဳေတြက မိသားစုပံုစံအုပ္စု ဖဲြ႔လာၾကပါတယ္။ ဒီအဆင့္ရဲ႕ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ တုန္႔ျပန္မႈက အုပ္စုတစ္ခုခ်င္းထက္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီလို႕ ထင္မိပါတယ္။
(အဆင့္၄-Tribal Cycle- Similarities/Differences)
၂မီလီလ်ံအစပိုင္းက ျဖစ္ၿပီး ဒီအဆင့္မွာ ရရွိလာတာကေတာ့ အသိစိတ္ဓါတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုအသိစိတ္ဓါတ္က တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး တူညီမႈ ျခားနားမႈေတြကို ခဲြျခားႏိုင္ခဲ့ၿပီး ထိုစိတ္ေၾကာင့္ တူညီတဲ့သူ အခ်င္းခ်င္းေနထိုင္တဲ့ အုပ္စုတစ္ခုအျဖစ္ ပီပီျပင္ျပင္ေပၚလာပါတယ္။ ထိုကာလကို သမိုင္းပညာရွင္ေတြ ဘူမိေဗဒပညာရွင္ေတြက ေက်ာက္ေခတ္လို႔ေခၚပါတယ္။ ေက်ာက္ေခတ္မွာ လူေတြက အသင္းအဖဲြ႔ အေနျဖင့္ ေနေနၾကပါၿပီ။
(အဆင့္၅-Cultural Cycle-the consciousness of Reasons)
လြန္ခဲ့ေသာ ၁၀၂,၀၀၀ (တစ္သိန္းေက်ာ္)က ဒီအဆင့္ကို စခဲ့ပါတယ္။ အဆင့္၄မွာ ရခဲ့တဲ့ သိစိတ္ကို ဒီေနရာမွာ အုပ္စုတစ္ခုခ်င္းက တျခားအုပ္စုေတြထက္ မတူညီေၾကာင္းျပဖို႔ အေၾကာင္းအခ်က္အလက္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္လာၾကပါတယ္။ ထိုအခ်က္အလက္ေတြကို ယဥ္ေက်းမႈလို႔ေခၚရင္ ရမလားပဲ။ သဘာ၀တရားေတြကို ကိုးကြယ္ခ်င္ ကိုးကြယ္လာၾကေပလိမ့္မယ္။
(အဆင့္၆-National Cycle-the consciousness of Law)
ဒီအဆင့္ကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃၁၁၅ဘီစီက စပါတယ္။ ဒီအဆင့္ကို ေၾကးေခတ္လို႔ ဆိုလို႔ရပါတယ္။ လူေတြက ေၾကးနဲ႕ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ လက္နက္ေတြနဲ႕ မတူညီတဲ့လူမ်ိဳးစုေတြကို တိုက္ခိုက္မယ္။ အႏိုင္ရတဲ့ သူက ရွံဳးတဲ့ လူေတြကို သူတို႔လက္ေအာက္ကို သြင္းလာမယ္။ သာမန္အုပ္စုေလးေတြကေန အုပ္စုၾကီးတစ္ခု ေပၚေပါက္လာၿပီး ထိုအုပ္စုေတြကို ထိန္းသိမ္းဖို႕ လိုက္နာရမယ့္ နည္းလမ္းေတြကို ရွာေဖြလာၾကမယ္။ ထိုနည္းလမ္းေတြက လိုက္နာရမယ့္ ဥပေဒေတြ ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ ဘယ္အရာက မွန္တယ္ မွားတယ္ဆိုတာကို ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားလာၾကပါတယ္။
(အဆင့္၇-Planetary Cycle-the consciousness of Power)
ဒီအဆင့္ကေတာ့ ၁၇၅၅ေအဒီကေန စပါတယ္။ အရင္တုန္းက လူေတြက သဘာ၀ရဲ႕ ေစစားရာကို ခံခဲ့ရၿပီး၊ အဆင့္၇မွာေတာ့ သဘာ၀ကို ေကာင္းေကာင္း အသံုးခ်ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ လြန္ခဲ့ေသာအဆင့္ေတြမွာ စိုက္ပ်ိဳးေရးက အဓိက က်ခဲ့ေပမယ့္ လူေတြက ေရေႏြးေငြ႔စြမ္းအားတို႔လို သဘာ၀ကေန ဖန္တီးလို႔ရတဲ့ စြမ္းအားကို ပိုင္ဆိုင္လာတဲ့အခါ စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ အၿပိဳင္ ထြန္းကားလာခဲ့တယ္။ ျပင္သစ္စက္မႈေတာ္လွန္ေရး ေပၚေပါက္လာခဲ့တယ္။ စြမ္းအင္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ သိလာတဲ့ အခါ ထိုစြမ္းအားကေန တဆင့္ ဖန္တီးတဲ့ လက္နက္ေတြ ပိုင္ဆိုင္လာၾကတယ္။ အႏုျမဴလို လက္နက္ေတြ တပ္ဆင္ဖို႔ ႏိုင္ငံၾကီး တစ္ခ်ိဳ႕က ၾကိဳးပမ္းလာၾကတယ္။ ရလာဒ္ကေတာ့ ကမာၻ႕စစ္ပဲြၾကီးေတြ ေတာက္ေလာင္ခဲ့ရတာပါပဲ။
(အဆင့္၈-Galactic Cycle-Consciousness of Ethics/Global Concsciouness)
ဒီအဆင့္မွာေတာ့ အင္အားၾကီးတဲ့ လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ေနရာကို အင္အားနည္းတဲ့ လူမ်ိဳးေတြက ၀င္ေရာက္ယူလာႏိုင္ပါတယ္။ ဒိအဆင့္ရဲ႕ အစကေတာ့ ဇန္န၀ါရီ ၅ရက္ ၁၉၉၉ျဖစ္ၿပီး၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၉ရက္ ၂၀၁၁မွာ ဆံုးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကာလအပိုင္းအျခားမွာ ေယာက်ာ္းေတြပဲ ၾကီးစိုးတဲ့ကမာၻမွာ အင္အားနည္းပါးတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက ဦးေဆာင္မႈေနရာကို ယူလာႏိုင္ၾကပါမယ္။ သမၼတေနရာကို ၀င္ယူႏိုင္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေခါင္းေဆာင္ေတြ ေပၚထြက္လာပါတယ္။ လူျဖဴေတြၾကီးစိုးတဲ့ေနရာလို အေမရိကမွာ အိုဘားမားလို လူမည္းေတြက ေခါင္းေဆာင္ေနရာကို ရလာၾကပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အင္အားၾကီး အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ပါ၀ါက တေျဖးေျဖး ေလ်ာ့က်လာၿပီး အာရွက အစားထိုး၀င္ေရာက္ေနရာ ယူလာႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္ တစ္ႏိုင္ငံ ကာထားတဲ့ နံရံေတြ ျပိဳက်ၿပီး တစ္ခုနဲ႕တစ္ခု လြယ္ကူစြာ ဆက္သြယ္ႏိုင္မယ့္အရာေတြ အျမင္ေတြ ေပၚလာပါလိမ့္မယ္။ အရင္က ကမာၻၾကီးက အၾကီးၾကီးပဲလို႕ ေျပာလာရာကေန ကမာၻကို ရြာေလးတစ္ရြာအျဖစ္ တင္စားလာၾကတာလည္း ေတြ႔ေနရပါတယ္။ အင္တာနက္ေၾကာင့္ လူေတြအားလံုး အတားအဆီးမရွိ အသိဥာဏ္ေတြ ေ၀မ်ွႏိုင္ၾကတာကိုလည္း ေတြ႕ေနၾကရပါတယ္။
(အဆင့္၉-Universal Cycle- the unlimited ability of Conscious Co-Creation)
ဒီအဆင့္ကေတာ့ လာမယ့္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၀ရက္ ၂၀၁၁မွာ စပါတယ္။ ဒီအဆင့္မွာ လူေတြရဲ႕ အသိအျမင္တိုးတက္မႈ ထိပ္ဆံုးကို ေရာက္မွာ ျဖစ္ၿပီး၊ တန္ဖိုးၾကီးေပး၀ယ္ေနရတဲ့ စြမ္းအင္ေတြ သံုးစဲြေနရာကေန အလကားရတဲ့ စြမ္းအင္ေတြကို တီထြင္ သံုးစဲြႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္တဲ့။ ဒီအဆင့္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအဆံုးသတ္ကေတာ့ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ရက္ ၂၀၁၂ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔မွာ မာယာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ျပကၡဒိန္က အဆံုးကို ေရာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
မာယာလူမ်ိဳးေတြက ျပကၡဒိန္ရဲ႕ အဆံုးကို ေဖာ္ျပၿပီး ေနာက္ထပ္ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲဆိုတာကို မေရးထားၾကပါဘူး။ ဒီျပကၡဒိန္ရဲ႕ အဆံုးမွာ ေနာက္ထပ္ ေခတ္သစ္တစ္ခုကို အသြင္တစ္မ်ိဳးနဲ႕ စမယ္လို႕ မာယာဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ အခုလူေတြ ေျပာေနၾကတဲ့ ကမာၻပ်က္မယ္ဆိုတာကို မာယာျပကၡဒိန္က ညႊန္းဆိုခဲ့ျခင္း မရွိပါဘူး။
ဒါဆို ပညာရွင္ေတြက မာယာျပကၡဒိန္ကို ဘာလို႔ လက္ထဲ ကိုင္ထားၿပီး အသံုးခ်ေနတာလဲ။ ယခုလက္ရွိသံုးေနတဲ့ Gregorian ျပကၡဒိန္ထဲနဲ႕ မလံုေလာက္ဘူးလားလို႔ ေစာဒက တက္ခ်င္တက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ မာယာျပကၡဒိန္ကို ပညာရွင္ေတြ ခဏခဏညြန္းဆိုေနျခင္းက သာမန္ခုႏွစ္ ရက္လေတြကို ေဖာ္ျပတဲ့ အရာထက္ပိုလို႔ပါပဲ။ မာယာျပကၡဒိန္က ေနေတြလေတြၾကည့္ၿပီး တြက္ခ်က္ထားတဲ့ နကၡေဗဒျပကၡဒိန္သက္သက္ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔မွာ လူေတြရဲ႕ ေနထိုင္မႈ အေတြးအေခၚေတြ အမူအက်င့္ေတြ ပါ၀င္ေနပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး မျမင္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းအင္ေတြ လွည့္လည္ေနၾကတယ္။ ေန႔ေတြရက္ေတြေဖာ္ျပတဲ့ အရာထက္ ဘာၿပီးရင္ ဘာလာမယ္ဆိုတဲ့ Time Schedule နဲ႕တူပါတယ္။
မာယာျပကၡဒိန္ရဲ႕ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ အဆင့္၉ဆင့္တိုင္းကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အဆင့္တစ္ဆင့္ၿပီးတိုင္း အခ်ိန္အပိုင္းအဆက အစႏွစ္ဆယ္ပိုပို ျမန္လာတာေတြ႔ရပါမယ္။ ဥပမာၾကည့္ရင္ ပိရမစ္ပံုစံေပါ့ ေအာက္ေျခအဆင့္က ပထမအဆင့္ ျဖစ္ၿပီး ပထမဆံုးအဆင့္မွာ ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုေရာက္ဖို႔ ႏွစ္ေပါင္း မီလီလ်ံခ်ည္ၿပီး ေစာင့္ရပါတယ္။ ပိရမစ္က အေပၚကို တေျဖးေျဖးရွဴးၿပီး တက္သြားသလို တေျဖးေျဖးနဲ႔ တဆင့္ခ်င္း ေျပာင္းလဲလာလိုုက္တာ အဆင့္၉ေရာက္ဖို႔ ေနာက္ဆံုး ရက္ေပါင္း ၃၆၀ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ အခုလက္ရွိပတ္၀န္းက်င္နဲ႕ သမိုင္းကို ၾကည့္ရင္ ေရွးႏွစ္ေပါင္း၂၀၀ေက်ာ္ေလာက္က တစ္ခုခုေျပာင္းလဲဖို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေစာင့္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုလြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္၂၀ကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ယခုလက္ရွိအေနအထားနဲ႕ မတူေတာ့ပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေလာက္က မိုဘိုင္းဖုန္း အၾကီးၾကီးေတြ ကိုင္ေနရကေန ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ အေသးစားေလးေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ ထိုအေသးစားေလးေတြမွာ ရိုးရိုးသံုးေနရာကေန သံုးေလးႏွစ္အတြင္းမွာ စမတ္ဖုန္းလို႔ ကြန္ပ်ဴတာအေသးစားေလးေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာၾကတယ္။ ၂၀၀၃ခုႏွစ္က လူနည္းစု ဖန္တီးလိုက္တဲ့ Facebook က ဆယ္စုႏွစ္ေတာင္ မၾကာေသးဘူး အခုလူအမ်ားသံုးတဲ့ ၀က္ဆုိဒ္တစ္ခု အျဖစ္ေျပာင္းလဲလာတယ္။ ဆိုလိုတာက တစ္ခုခုကို ေျပာင္းလဲဖို႔အခ်ိန္ယူရတာ လြန္ခဲ့ေသာ အဆင့္ေတြက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ယူခဲ့ရေပမယ့္ အဆင့္ ၈ကို ေရာက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ျမန္လာတယ္။ ေနာက္ဆံုးအဆင့္မွာေတာ့ လူေတြရဲ႕ အသိပညာက သည့္ထက္ပိုၿပီး ထြန္းကားလာၿပီး မ်က္စိတမွိတ္အတြင္းမွာပဲ ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္မယ့္ သေဘာတရားေတြ ပါလာပါမယ္။
တကယ္ေတာ့ မာယာျပကၡဒိန္က အခ်ိန္ေတြကို ညႊန္းဆိုရာတင္မကပါဘူး။ အခ်ိန္ေတြရဲ႔႕ လ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ အဟုန္ကိုပါ ေဖာ္ျပထားတဲ့ အရာတစ္ခုပါပဲ။ ျပကၡဒိန္ဆံုးရင္ ကမာၻပ်က္မပ်က္ထက္၊ မာယာျပကၡဒိန္ေပးတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ သက္ေရာက္မႈတစ္ခုခုတိုင္းမွာ ေျပာင္းလဲသင့္တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ရင္ ေျပာင္းလဲရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားပါပဲ။ အခုလည္း လူေတြရဲ႕ သဘာ၀သယံဇာတကို လြန္ကၽြန္စြာ သံုးစဲြမႈေတြေၾကာင့္ အခ်ိန္ဆိုတဲ့ တိုေတာင္းတဲ့ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအတြင္းမွာ ကမာၻေျမၾကီး တေျဖးေျဖး ပ်က္စီးလာတာကို ေတြ႔ေနရတယ္။ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေတြ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေနရာတိုင္း ျဖစ္ေနၾကတယ္။ မာယာျပကၡဒိန္ရဲ႕အရဆိုရင္ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ရက္ ၂၀၁၂ခုႏွစ္မွာ ကမာၻၾကီးက ၀ုန္းခနဲ ပ်က္စီးသြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ရာသီဥတုကို အံတုႏိုင္မယ့္ ကမာၻ႕လူသားတစ္စုအေနနဲ႕ ေပၚေပါက္လာမယ္လို႔ ယူဆႏိုင္ပါသည္။
အာဒမ္ရဲ့ပထမဇနီးတဲ့ဗ်ာ....
History Channelမွာ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္အေၾကာင္းၾကည့္ရင္း အမွတ္မထင္ အာဒံရဲ႕ ပထမဆံုးဇနီး လိလစ္ Lilith အေၾကာင္းကို ၾကည့္လိုက္ရတယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အခ်စ္္ဆိုတာ အာဒံနဲ႕ဧ၀က စတယ္ဆိုၿပီး သီခ်င္းေလး ညည္းဖူးခဲ့တာကို မွတ္မိေနခဲ့တယ္။ လိလစ္အေၾကာင္း ဖတ္လိုက္ရေတာ့ အမ်ိဳးသမီး၀ါဒ Feminism လွဳပ္ရွားမႈေတြအေၾကာင္းကို အမွတ္ရမိတယ္။ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ ၁၉ရာစုမွာ အမ်ိဳးသမီးတန္းတူအခြင့္အေရး လွဳပ္ရွားမႈႏွင့္အတူ လိလစ္က ျပန္လည္ ေမြးဖြားလာခဲ့တာကိုး။
လီလစ္နဲ႕ ပါတ္သက္ၿပီး ဘယ္သူမွ ေသေသခ်ာခ်ာ ဂဂဏဏမသိၾကပါဘူး။ Book of Genesis (Hebrew bible or Christian Old Testament) ထဲမွာေတာ့ ဘုရားသခင္က အမ်ိဳးသမီးဖန္ဆင္းရာမွာ ၂ခန္းခဲြထားပါတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ပထမတပိုင္းက အမ်ိဳးသမီးနဲ႕ အမ်ိဳးသားတျပိဳင္တည္း ဖန္ဆင္းတာျဖစ္ၿပီး၊ ေနာက္တမ်ိဳးကေတာ့ အမ်ိဳးသားရဲ႕ နံရိုးကိုယူၿပီး အမ်ိဳးသမီးဖန္ဆင္းတာပါတဲ့။ (မွတ္ခ်က္။ Genesis စာအုပ္ကို စာေရးသူ မဖတ္ဖူးပါ။ History Channel နဲ႕ တျခားလက္လွမ္းမီရာမ်ားမွ ဖတ္ရွဳထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္)
ဘုရားသခင္က ကမာၻၾကီးကိုဖန္တီးတဲ့ ေျခာက္ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ အာဒမ္နဲ႕တကြ သက္ရွိအဟိတ္တိရစာၦန္ေတြကို ဖန္ဆင္းပါတယ္။ အာဒံက ေက်းငွက္ေတြ သားရဲတိရစာၦန္ေတြကို နာမည္ေပးလိုက္ အဖိုအမတဲြေပးလိုက္နဲ႕ အလုပ္ရွဳပ္ရသတဲ့။ အဖိုအမေတြရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကို မနာလိုျဖစ္လာတဲ့ အာဒမ္က ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ အမ-အမခ်င္းတဲြေပးလိုက္ျပန္ပါတယ္။ (အဲဒီမွာ လိင္တူစတယ္ထင္ပါရဲ႕) အာဒမ္ရဲ႕ေတာင္းဆိုခ်က္နဲ႕ ဘုရားသခင္က အာဒမ္အေဖာ္ရဖို႔အတြက္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို အာဒမ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့သလို ဖန္ဆင္းေပးပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အာဒမ္ကို ဖန္ဆင္းတုန္းက ဖုန္မႈန္႕(Pure Dust)ေလးေတြက ျဖစ္ေပမယ့္ လီလစ္လို႔ေခၚတဲ့ မိန္းမကို ဖန္ဆင္းေတာ့ အမွိဳက္၊ေက်ာက္ခဲေတြ ေရာၿပီးပါပါတယ္တဲ့။ ဘုရားသခင္က ဒီေနရာမွာ မ်က္ႏွာအေတာ္လိုက္တယ္လို႕ ဆိုရမွာပဲ။
ဒါေပမယ့္ ဘုရားသခင္လိုခ်င္သလို အာဒမ္နဲ႕ လီလစ္က ၾကင္နာယုယတဲ့ အတဲြေတြ ျဖစ္မလာၾကပါဘူး။ အၿမဲတက်က္က်က္နဲ႕ ရန္ျဖစ္ေနၾကတယ္။ အဓိက ျပႆနာကေတာ့ တစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦး ႏွီးေႏွာစပ္ယွက္တဲ့အခါမွာ အာဒမ္က လီလစ္ကို အၿမဲတမ္းေအာက္မွာပဲ ေနေစခ်င္တယ္။ လီလစ္ကလည္း ငါ.. ဘာလို႔နင့္ေအာက္မွာ ေနရမွာလဲ။ နင္လည္း ဖုန္မႈန္႕ကျဖစ္တာပဲ။ ငါလည္းဖုန္မႈန္႕က ျဖစ္တာပဲ။ ငါတို႕က အတူတူ(equal) ပဲဆိုၿပီး သူလည္းအေပၚမွာ ေနသင့္တယ္ဆိုၿပီး တန္းတူအခြင့္အေရးညွိတယ္။ အာဒမ္က မရမက အက်ပ္ကိုင္တဲ့အခါ လီလစ္ကစိတ္ဆိုးၿပီး ေလထဲကို ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး အာဒမ္နဲ႕ ေအဒင္ဥယ်ာဥ္ၾကီးကို ထားခဲ့တာေပါ့။
တစ္ေယာက္ထဲ မေနတတ္တဲ့ အာဒမ္က ဒီတခါဘုရားသခင္ကို အပူကပ္္ျပန္ေရာ။ မေနသာတဲ့ ဘုရားသခင္က နတ္သမီး၃ပါးလႊတ္ၿပီး ပင္လယ္နီက လီလစ္ကို ျပန္ေခၚခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လီလစ္က ျပန္မလာေတာ့ဘဲ ေစတန္နတ္ဆိုးကိုပဲ ယူလိုက္ျပီး တေန႕ကို မေကာင္းဆိုးရြား တစ္ရာေလာက္ေမြးသတဲ့။ တတ္လည္းတတ္ႏိုင္တဲ့ မိန္းမပဲေနာ္။ နတ္သမီးေတြက နင္.. အာဒမ္ဆီကို ျပန္ရင္ျပန္၊ မျပန္ရင္ ေရထဲႏွစ္သတ္ရမယ္ဆိုေတာ့ လီလစ္က သူအသက္မေသဘဲ ေနလို႕ရတဲ့ နည္းလမ္းကို နတ္သမီးေတြဆီကေတာင္းခံလိုက္တယ္။ နတ္သမီးေတြကလည္း ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္ေလးေတြကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္ရင္ဖ်က္ဆီး၊ မဖ်က္ဆီးႏိုင္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုသတ္ေသရမယ္တဲ့ေလ။ အာဒမ္ဆီ့ကို မျပန္ေတာ့ ဘုရားသခင္က လီလစ္ရဲ႕ သားေတြကို အျပစ္ေပးတဲ့အေနနဲ႕ ေန႔စဥ္ဖ်က္ဆီးပစ္ျပန္ပါတယ္။
လီလစ္ျပန္မလာေတာ့ ဘုရားသခင္က အာဒမ္အတြက္ မိန္းမတစ္ေယာက္ဖန္ဆင္းေပးျပန္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္က သူ႕ေရွ႕မွာတင္အမ်ိဳးသမီးကို ေသြးသား၊အရည္ျပား၊ ဆံႏြယ္ေတြ တေျဖးေျဖးပံုသြင္းၿပီး ျပျပန္ပါတယ္။ အာဒမ္က အဲဒါကို စိတ္မ၀င္စားတဲ့အျပင္ ရြံလာမိတာနဲ႕ မေအာင္ျမင္ျပန္ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဘုရားသခင္က အာဒမ္အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း သူ႕ရဲ႕နံရိုးတစ္ေခ်ာင္းကို ယူၿပီး မိန္းမတစ္ဦး ဖန္ဆင္းျပန္တယ္။ အာဒမ္ရဲ႕ နံရိုးနဲ႕ လူျဖစ္လာတဲ့ မိန္းမက အာဒမ္အလိုက် လိုက္ကရမယ့္ အမ်ိဳးသမီး ဧ၀ေပါ့။ အဲဒီကစၿပီး အာဒမ္ဦးေဆာင္ရာ ဧ၀က တေကာက္ေကာက္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။
ဒီအခါမွာ မိန္းမဆိုးအျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားရတာကေတာ့ လီလစ္ပါပဲ။ လီလစ္ခမ်ာ သူအသက္ရွင္ဖို႔နဲ႕ ဘုရားသခင္ဖ်က္ဆီးခံရတဲ့ သူ႕သားေတြအတြက္ ကလဲ့စားေခ်ႏိုင္ဖို႕အတြက္ ေမြးကင္းစကေလးေတြကို ဖ်က္ဆီးရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေယာက်္ားေလးေတြေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္ ၁၈ရာစုေနာက္ပိုင္းအထိ ကေလးေတြေမြးၿပီဆိုရင္ လီလစ္ကို ပင္လယ္နီမွာ သြားေခၚတဲ့ နတ္သမီးသံုးပါးရဲ႕ နာမည္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပံုပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်ိတ္ဆဲြထားလို႕ရွိရင္ လီလစ္က မဖ်က္ဆီးႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အယူရွိၾကပါတယ္။ တကယ္လို႔ ကေလးေလးက ဘယ္သူမွမရွိဘဲ တခစ္ခစ္ရယ္ေနလို႕ရွိရင္ အနားမွာ လီလစ္ေရာက္လာပါၿပီလို႕လည္း အယူရွိၾကပါတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ ကေလးရဲ႕ ႏွာေခါင္းေလးကို လက္ညွိဳးေလးနဲ႕ အသာထိေပးလိုက္ရင္ လီလစ္ျပန္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။
ေနာက္ၿပီး အမ်ိဳးသားေတြ အိပ္ေနတုန္း အိပ္မက္မက္ၿပီး သုတ္ရည္လႊတ္တတ္ၾကပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ေတြက အဲဒီလို သုတ္လႊတ္ရင္ အျပစ္တခုလို သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီအျပစ္ရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ အေၾကာင္းတရားရွိပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းတရားကေတာ့ လီလစ္က အိပ္မက္ထဲမွာ အဲဒီအမ်ိဳးသားနဲ႕ ေပ်ာ္ပါးၿပီး မ်ိဳးဆက္ပြားလို႔ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။
တကယ္ေတာ့ လီလစ္က မေကာင္းဆိုးရြားအျဖစ္ေက်ာ္သာေက်ာ္ၾကားသာ တကယ္တမ္း မေကာင္းဆိုးရြားက အာဒမ္ပါ။
ဟုတ္တယ္ေလ။ အာဒမ္က လိုခ်င္အားၾကီးတယ္။ အရာရာကို သူပဲ ခ်ယ္လွယ္ခ်င္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို သူပဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးအပူကပ္တယ္။ လီလစ္လိုမိန္းမမ်ိဳးရေတာ့လည္း သူပဲ ဗိုလ္က်ခ်င္တယ္။ လီလစ္က ပစ္ေျပးေတာ့လည္း သူပဲ မေနတတ္ျပန္။ ေနာက္ထပ္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ဖန္တီးေပးျပန္ေတာ့လည္း လီလစ္လိုမိန္းမမ်ိဳးပဲ ျပန္လိုခ်င္ျပန္။ သူ႕ခ်ည္းပဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ။ တကယ္တမ္းရလာဒ္ကေတာ့ မိန္းမေတြမွာ သူ႕လိုတန္းတူအခြင့္အေရးမရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္မို႕လားမသိ။ ၂၀ရာစုေႏွာင္းပိုင္းမွာ အမ်ိဳးသမီးတန္းတူအခြင့္အေရး လွဳပ္ရွားမႈေတြ ကမာၻတ၀န္းေပၚေပါက္လာေတာ့ လီလစ္လိုမိန္းမေတြ အမ်ားၾကီး ေပၚထြက္လာတယ္။ ဧ၀လိုမိန္းမေတြကေတာ့ အိမ္မွာ ထမင္းခ်က္လိုက္ ကေလးေမြးလိုက္ေပါ့ဗ်ာ။
ခရစ္ႏွစ္ ၁၅၀၈-၁၅၁၂ မွာ မိုက္ကယ္အိန္ဂ်လို ေရးဆဲြခဲ့တဲ့ Sistine Chapel မ်က္ႏွာက်က္က အာဒမ္နဲ႕ ဧ၀ပံု။ တခ်ိဳ႕ကလည္း လီလစ္က ေျမြေယာင္ေဆာင္ၿပီး တားျမစ္ထားတဲ့ အသီးကိုစားဖို႕ ျမဴဆြယ္တယ္လို႕လည္း ဆိုပါတယ္။ ဒီပံုမွာ ယခုလိုေျမြေယာင္ေဆာင္ထားၿပီး သစ္သီးကို စားဖို႕ တုိက္တြန္းေနတဲ့ လီလစ္ကိုေတြ႕ရမွာပါ။
အထက္ပါ ပို႕စ္သည္ ဘာသာေရးကို ေနာက္ေျပာင္ ေရးသားျခင္းမဟုတ္ပါ။ စာေရးသူ ဖတ္ရွိရျခင္းကို မ်ွေ၀ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
လီလစ္နဲ႕ ပါတ္သက္ၿပီး ဘယ္သူမွ ေသေသခ်ာခ်ာ ဂဂဏဏမသိၾကပါဘူး။ Book of Genesis (Hebrew bible or Christian Old Testament) ထဲမွာေတာ့ ဘုရားသခင္က အမ်ိဳးသမီးဖန္ဆင္းရာမွာ ၂ခန္းခဲြထားပါတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ပထမတပိုင္းက အမ်ိဳးသမီးနဲ႕ အမ်ိဳးသားတျပိဳင္တည္း ဖန္ဆင္းတာျဖစ္ၿပီး၊ ေနာက္တမ်ိဳးကေတာ့ အမ်ိဳးသားရဲ႕ နံရိုးကိုယူၿပီး အမ်ိဳးသမီးဖန္ဆင္းတာပါတဲ့။ (မွတ္ခ်က္။ Genesis စာအုပ္ကို စာေရးသူ မဖတ္ဖူးပါ။ History Channel နဲ႕ တျခားလက္လွမ္းမီရာမ်ားမွ ဖတ္ရွဳထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္)
ဘုရားသခင္က ကမာၻၾကီးကိုဖန္တီးတဲ့ ေျခာက္ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ အာဒမ္နဲ႕တကြ သက္ရွိအဟိတ္တိရစာၦန္ေတြကို ဖန္ဆင္းပါတယ္။ အာဒံက ေက်းငွက္ေတြ သားရဲတိရစာၦန္ေတြကို နာမည္ေပးလိုက္ အဖိုအမတဲြေပးလိုက္နဲ႕ အလုပ္ရွဳပ္ရသတဲ့။ အဖိုအမေတြရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကို မနာလိုျဖစ္လာတဲ့ အာဒမ္က ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ အမ-အမခ်င္းတဲြေပးလိုက္ျပန္ပါတယ္။ (အဲဒီမွာ လိင္တူစတယ္ထင္ပါရဲ႕) အာဒမ္ရဲ႕ေတာင္းဆိုခ်က္နဲ႕ ဘုရားသခင္က အာဒမ္အေဖာ္ရဖို႔အတြက္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို အာဒမ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့သလို ဖန္ဆင္းေပးပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အာဒမ္ကို ဖန္ဆင္းတုန္းက ဖုန္မႈန္႕(Pure Dust)ေလးေတြက ျဖစ္ေပမယ့္ လီလစ္လို႔ေခၚတဲ့ မိန္းမကို ဖန္ဆင္းေတာ့ အမွိဳက္၊ေက်ာက္ခဲေတြ ေရာၿပီးပါပါတယ္တဲ့။ ဘုရားသခင္က ဒီေနရာမွာ မ်က္ႏွာအေတာ္လိုက္တယ္လို႕ ဆိုရမွာပဲ။
ဒါေပမယ့္ ဘုရားသခင္လိုခ်င္သလို အာဒမ္နဲ႕ လီလစ္က ၾကင္နာယုယတဲ့ အတဲြေတြ ျဖစ္မလာၾကပါဘူး။ အၿမဲတက်က္က်က္နဲ႕ ရန္ျဖစ္ေနၾကတယ္။ အဓိက ျပႆနာကေတာ့ တစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦး ႏွီးေႏွာစပ္ယွက္တဲ့အခါမွာ အာဒမ္က လီလစ္ကို အၿမဲတမ္းေအာက္မွာပဲ ေနေစခ်င္တယ္။ လီလစ္ကလည္း ငါ.. ဘာလို႔နင့္ေအာက္မွာ ေနရမွာလဲ။ နင္လည္း ဖုန္မႈန္႕ကျဖစ္တာပဲ။ ငါလည္းဖုန္မႈန္႕က ျဖစ္တာပဲ။ ငါတို႕က အတူတူ(equal) ပဲဆိုၿပီး သူလည္းအေပၚမွာ ေနသင့္တယ္ဆိုၿပီး တန္းတူအခြင့္အေရးညွိတယ္။ အာဒမ္က မရမက အက်ပ္ကိုင္တဲ့အခါ လီလစ္ကစိတ္ဆိုးၿပီး ေလထဲကို ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး အာဒမ္နဲ႕ ေအဒင္ဥယ်ာဥ္ၾကီးကို ထားခဲ့တာေပါ့။
တစ္ေယာက္ထဲ မေနတတ္တဲ့ အာဒမ္က ဒီတခါဘုရားသခင္ကို အပူကပ္္ျပန္ေရာ။ မေနသာတဲ့ ဘုရားသခင္က နတ္သမီး၃ပါးလႊတ္ၿပီး ပင္လယ္နီက လီလစ္ကို ျပန္ေခၚခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လီလစ္က ျပန္မလာေတာ့ဘဲ ေစတန္နတ္ဆိုးကိုပဲ ယူလိုက္ျပီး တေန႕ကို မေကာင္းဆိုးရြား တစ္ရာေလာက္ေမြးသတဲ့။ တတ္လည္းတတ္ႏိုင္တဲ့ မိန္းမပဲေနာ္။ နတ္သမီးေတြက နင္.. အာဒမ္ဆီကို ျပန္ရင္ျပန္၊ မျပန္ရင္ ေရထဲႏွစ္သတ္ရမယ္ဆိုေတာ့ လီလစ္က သူအသက္မေသဘဲ ေနလို႕ရတဲ့ နည္းလမ္းကို နတ္သမီးေတြဆီကေတာင္းခံလိုက္တယ္။ နတ္သမီးေတြကလည္း ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္ေလးေတြကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္ရင္ဖ်က္ဆီး၊ မဖ်က္ဆီးႏိုင္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုသတ္ေသရမယ္တဲ့ေလ။ အာဒမ္ဆီ့ကို မျပန္ေတာ့ ဘုရားသခင္က လီလစ္ရဲ႕ သားေတြကို အျပစ္ေပးတဲ့အေနနဲ႕ ေန႔စဥ္ဖ်က္ဆီးပစ္ျပန္ပါတယ္။
လီလစ္ျပန္မလာေတာ့ ဘုရားသခင္က အာဒမ္အတြက္ မိန္းမတစ္ေယာက္ဖန္ဆင္းေပးျပန္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္က သူ႕ေရွ႕မွာတင္အမ်ိဳးသမီးကို ေသြးသား၊အရည္ျပား၊ ဆံႏြယ္ေတြ တေျဖးေျဖးပံုသြင္းၿပီး ျပျပန္ပါတယ္။ အာဒမ္က အဲဒါကို စိတ္မ၀င္စားတဲ့အျပင္ ရြံလာမိတာနဲ႕ မေအာင္ျမင္ျပန္ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဘုရားသခင္က အာဒမ္အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း သူ႕ရဲ႕နံရိုးတစ္ေခ်ာင္းကို ယူၿပီး မိန္းမတစ္ဦး ဖန္ဆင္းျပန္တယ္။ အာဒမ္ရဲ႕ နံရိုးနဲ႕ လူျဖစ္လာတဲ့ မိန္းမက အာဒမ္အလိုက် လိုက္ကရမယ့္ အမ်ိဳးသမီး ဧ၀ေပါ့။ အဲဒီကစၿပီး အာဒမ္ဦးေဆာင္ရာ ဧ၀က တေကာက္ေကာက္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။
ဒီအခါမွာ မိန္းမဆိုးအျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားရတာကေတာ့ လီလစ္ပါပဲ။ လီလစ္ခမ်ာ သူအသက္ရွင္ဖို႔နဲ႕ ဘုရားသခင္ဖ်က္ဆီးခံရတဲ့ သူ႕သားေတြအတြက္ ကလဲ့စားေခ်ႏိုင္ဖို႕အတြက္ ေမြးကင္းစကေလးေတြကို ဖ်က္ဆီးရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေယာက်္ားေလးေတြေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္ ၁၈ရာစုေနာက္ပိုင္းအထိ ကေလးေတြေမြးၿပီဆိုရင္ လီလစ္ကို ပင္လယ္နီမွာ သြားေခၚတဲ့ နတ္သမီးသံုးပါးရဲ႕ နာမည္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပံုပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်ိတ္ဆဲြထားလို႕ရွိရင္ လီလစ္က မဖ်က္ဆီးႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အယူရွိၾကပါတယ္။ တကယ္လို႔ ကေလးေလးက ဘယ္သူမွမရွိဘဲ တခစ္ခစ္ရယ္ေနလို႕ရွိရင္ အနားမွာ လီလစ္ေရာက္လာပါၿပီလို႕လည္း အယူရွိၾကပါတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ ကေလးရဲ႕ ႏွာေခါင္းေလးကို လက္ညွိဳးေလးနဲ႕ အသာထိေပးလိုက္ရင္ လီလစ္ျပန္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။
ေနာက္ၿပီး အမ်ိဳးသားေတြ အိပ္ေနတုန္း အိပ္မက္မက္ၿပီး သုတ္ရည္လႊတ္တတ္ၾကပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ေတြက အဲဒီလို သုတ္လႊတ္ရင္ အျပစ္တခုလို သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီအျပစ္ရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ အေၾကာင္းတရားရွိပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းတရားကေတာ့ လီလစ္က အိပ္မက္ထဲမွာ အဲဒီအမ်ိဳးသားနဲ႕ ေပ်ာ္ပါးၿပီး မ်ိဳးဆက္ပြားလို႔ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။
တကယ္ေတာ့ လီလစ္က မေကာင္းဆိုးရြားအျဖစ္ေက်ာ္သာေက်ာ္ၾကားသာ တကယ္တမ္း မေကာင္းဆိုးရြားက အာဒမ္ပါ။
ဟုတ္တယ္ေလ။ အာဒမ္က လိုခ်င္အားၾကီးတယ္။ အရာရာကို သူပဲ ခ်ယ္လွယ္ခ်င္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို သူပဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးအပူကပ္တယ္။ လီလစ္လိုမိန္းမမ်ိဳးရေတာ့လည္း သူပဲ ဗိုလ္က်ခ်င္တယ္။ လီလစ္က ပစ္ေျပးေတာ့လည္း သူပဲ မေနတတ္ျပန္။ ေနာက္ထပ္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ဖန္တီးေပးျပန္ေတာ့လည္း လီလစ္လိုမိန္းမမ်ိဳးပဲ ျပန္လိုခ်င္ျပန္။ သူ႕ခ်ည္းပဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ။ တကယ္တမ္းရလာဒ္ကေတာ့ မိန္းမေတြမွာ သူ႕လိုတန္းတူအခြင့္အေရးမရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္မို႕လားမသိ။ ၂၀ရာစုေႏွာင္းပိုင္းမွာ အမ်ိဳးသမီးတန္းတူအခြင့္အေရး လွဳပ္ရွားမႈေတြ ကမာၻတ၀န္းေပၚေပါက္လာေတာ့ လီလစ္လိုမိန္းမေတြ အမ်ားၾကီး ေပၚထြက္လာတယ္။ ဧ၀လိုမိန္းမေတြကေတာ့ အိမ္မွာ ထမင္းခ်က္လိုက္ ကေလးေမြးလိုက္ေပါ့ဗ်ာ။
ခရစ္ႏွစ္ ၁၅၀၈-၁၅၁၂ မွာ မိုက္ကယ္အိန္ဂ်လို ေရးဆဲြခဲ့တဲ့ Sistine Chapel မ်က္ႏွာက်က္က အာဒမ္နဲ႕ ဧ၀ပံု။ တခ်ိဳ႕ကလည္း လီလစ္က ေျမြေယာင္ေဆာင္ၿပီး တားျမစ္ထားတဲ့ အသီးကိုစားဖို႕ ျမဴဆြယ္တယ္လို႕လည္း ဆိုပါတယ္။ ဒီပံုမွာ ယခုလိုေျမြေယာင္ေဆာင္ထားၿပီး သစ္သီးကို စားဖို႕ တုိက္တြန္းေနတဲ့ လီလစ္ကိုေတြ႕ရမွာပါ။
အထက္ပါ ပို႕စ္သည္ ဘာသာေရးကို ေနာက္ေျပာင္ ေရးသားျခင္းမဟုတ္ပါ။ စာေရးသူ ဖတ္ရွိရျခင္းကို မ်ွေ၀ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဖုန္းေရြွပညာ...၂.(တရုတ္ေတာ္၀င္ပညာတခု)
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ နယ္ၿမိဳ႔ေလးမွာ တုိက္အိမ္ႀကီးတစ္လံုး ရွိပါတယ္။ တုိက္အိမ္ႀကီးက မထူးျခားပါဘူး။ ဟိုးအရင္ေခတ္က ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ တုိက္ႀကီးျဖစ္တာက လြဲရင္ ဘာမွ ထူးျခားလွတယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ထူးျခားတာက တုိက္တည္ေနရာပါပဲ။ ဒီတုိက္မ်က္ႏွာစာ ဘက္ဟာ ျမန္မာေတြ အေခၚ ေလွဦးတုိက္၊ လွည္းဦးတုိက္၊ လမ္းဦးတုိက္ ဆုိတဲ့ ပံုစံမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါတယ္။ တုိက္မ်က္ႏွာစာဖက္မွာ လမ္းမရွည္ႀကီး တစ္ခု ရွိေနၿပီး တုိက္ေရွ႔တည့္တည့္ေရာက္မွ ဘယ္ညာကို ခြဲထြက္ သြားတဲ့ လမ္းႏွစ္ခု ကလည္း ရွိေနပါတယ္။
ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ။ ေလွဦး လွည္းဦးမကလို႔ ေမာ္ေတာ္ကားပါ ဦးတုိက္လာေတာ့ အဲဒီတုိက္ပိုင္ရွင္ သူေဌးႀကီးခမ်ာ ေလွာ္ရင္းက နစ္သလို လုပ္ရင္းကိုင္ရင္းကကို မြဲရာက ျပာက်လာလို႔ သူပိုင္တဲ့ တုိက္ႀကီးကို တျခားသူေဌးတစ္ေယာက္ဆီ လက္လႊဲေရာင္းခ်လိုက္ရပါတယ္။ သူနဲ႔ သူ႔သားသမီးေတြက ဒီလို ေလွဦးလွည္းဦးကို ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ျပန္ေျဖရွင္းသြားတာ မေတြ႔ရပါဘူး။ အယံုအၾကည္လည္း ရွိဟန္ မတူခဲ့ပါဘူး။ တုိက္ပိုင္ရွင္အသစ္ ျဖစ္လာတဲ့ သူေဌးကေတာ့ ေလွဦးလွည္းဦးကို ယံုၾကည္သလို ဘယ္လို ကာကြယ္ရမယ္ ဆုိတာကိုပါ ပညာရွင္တစ္ေယာက္နဲ႔ တုိင္ပင္ခဲ့တယ္လို႔ တစ္ဆင့္စကား တစ္ဆင့္နားနဲ႔ ၾကားရပါတယ္။
ဟုတ္လည္း ဟုတ္ပါတယ္။ တုိက္ပိုင္ရွင္အသစ္က အိမ္တက္ပြဲ လုပ္တဲ့ေန႔မွာပဲ လွည္းဦးတုိက္ ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔တုိက္ အိမ္ေရွ႔ မ်က္ႏွာစာမွာ ေသာက္ေရအုိးစင္တစ္ခုကို က်က်နန ေဆာက္လိုက္ၿပီး ဧရာမမွန္ခ်ပ္ႀကီး တစ္ခုကိုလည္း ၿခံဝန္းမ်က္ႏွာစာ ဘက္မွာ ကပ္ထားလုိက္ပါတယ္။ မွန္ခ်ပ္ေပၚမွာကေတာ့ လက္ရာေကာင္းနဲ႔ ဆြဲထားတဲ့ မာန္ဖီေနတဲ့ က်ားျဖဴသ႑ာန္ကို ခပ္ပါးပါးေလး ဆြဲသားထားပါတယ္။
အဲဒီအစီအမံေတြ ျပဳလုပ္အၿပီး ေနာက္ပိုင္းကာလေတြမွာ ဒီတုိက္အိမ္ေပၚ တက္လာတဲ့ သူေဌးဟာ ပထမသူေဌးလို မြဲျပက်ဖုိ႔ ေနေနသာ၊ စီးပြားတက္လာလို႔ လုပ္ငန္းေတြေတာင္ တုိးခ်ဲ႔ရတယ္လို႔ ျပန္ၾကားရပါတယ္။
ဒါဟာ တုိက္ဆုိင္မႈလား၊ အစီအရင္ေတြရဲ႔ အစြမ္းသတိၲလား ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္စရာ ေကာင္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုပါ။ ပထမသူေဌးႀကီးဟာ လမ္းဦးတုိက္တာနဲ႔ မဆုိင္ဘဲ သူ႔ဖာသာ ကံဇာတာအရ စီးပြားက်ကိန္း ႀကံဳေနလို႔ ဒုကၡေရာက္ သြားတာလား။ ဒုတိယသူေဌးဟာ အစီအရင္ေတြ လုပ္လို႔ လမ္းဦးတုိက္တာကို ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း စီးပြားတက္ သြားတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ကံအရ တက္ခ်ိန္ေရာက္လို႔ တက္သြားတာလား။ ဒီပညာေတြကိုမွ စူးနစ္မူးရစ္ေလသူ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေမးခြန္းေတြ အလိုလို ထုတ္မိလ်က္သား ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ေလွဦးလွည္းဦးလမ္းဦး တုိက္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ၊ ေထာင့္စြန္းထြက္ တုိက္ေတြကေန တျခားအိမ္ေတြကို စီးပြားယိမ္းယုိင္ေစတာေတြ၊ ေခါင္ခြၽန္းေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ေတြက မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ အိမ္ေတြကို အနိဌ ျဖစ္ေစတာေတြ ျမင္ရေတြ႔ရ ႀကံဳရ လာတဲ့အခါ တရုတ္ေပါက္ေဖာ္ႀကီးေတြရဲ႔ ( ျမန္မာသံအေခၚ ) ဖုန္းေရႊဆုိတဲ့ ေဂဟေဗဒပညာရပ္တစ္ခုကုိ ကြၽန္ေတာ္ ေလ့လာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ။ ေလွဦး လွည္းဦးမကလို႔ ေမာ္ေတာ္ကားပါ ဦးတုိက္လာေတာ့ အဲဒီတုိက္ပိုင္ရွင္ သူေဌးႀကီးခမ်ာ ေလွာ္ရင္းက နစ္သလို လုပ္ရင္းကိုင္ရင္းကကို မြဲရာက ျပာက်လာလို႔ သူပိုင္တဲ့ တုိက္ႀကီးကို တျခားသူေဌးတစ္ေယာက္ဆီ လက္လႊဲေရာင္းခ်လိုက္ရပါတယ္။ သူနဲ႔ သူ႔သားသမီးေတြက ဒီလို ေလွဦးလွည္းဦးကို ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ျပန္ေျဖရွင္းသြားတာ မေတြ႔ရပါဘူး။ အယံုအၾကည္လည္း ရွိဟန္ မတူခဲ့ပါဘူး။ တုိက္ပိုင္ရွင္အသစ္ ျဖစ္လာတဲ့ သူေဌးကေတာ့ ေလွဦးလွည္းဦးကို ယံုၾကည္သလို ဘယ္လို ကာကြယ္ရမယ္ ဆုိတာကိုပါ ပညာရွင္တစ္ေယာက္နဲ႔ တုိင္ပင္ခဲ့တယ္လို႔ တစ္ဆင့္စကား တစ္ဆင့္နားနဲ႔ ၾကားရပါတယ္။
ဟုတ္လည္း ဟုတ္ပါတယ္။ တုိက္ပိုင္ရွင္အသစ္က အိမ္တက္ပြဲ လုပ္တဲ့ေန႔မွာပဲ လွည္းဦးတုိက္ ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔တုိက္ အိမ္ေရွ႔ မ်က္ႏွာစာမွာ ေသာက္ေရအုိးစင္တစ္ခုကို က်က်နန ေဆာက္လိုက္ၿပီး ဧရာမမွန္ခ်ပ္ႀကီး တစ္ခုကိုလည္း ၿခံဝန္းမ်က္ႏွာစာ ဘက္မွာ ကပ္ထားလုိက္ပါတယ္။ မွန္ခ်ပ္ေပၚမွာကေတာ့ လက္ရာေကာင္းနဲ႔ ဆြဲထားတဲ့ မာန္ဖီေနတဲ့ က်ားျဖဴသ႑ာန္ကို ခပ္ပါးပါးေလး ဆြဲသားထားပါတယ္။
အဲဒီအစီအမံေတြ ျပဳလုပ္အၿပီး ေနာက္ပိုင္းကာလေတြမွာ ဒီတုိက္အိမ္ေပၚ တက္လာတဲ့ သူေဌးဟာ ပထမသူေဌးလို မြဲျပက်ဖုိ႔ ေနေနသာ၊ စီးပြားတက္လာလို႔ လုပ္ငန္းေတြေတာင္ တုိးခ်ဲ႔ရတယ္လို႔ ျပန္ၾကားရပါတယ္။
ဒါဟာ တုိက္ဆုိင္မႈလား၊ အစီအရင္ေတြရဲ႔ အစြမ္းသတိၲလား ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္စရာ ေကာင္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုပါ။ ပထမသူေဌးႀကီးဟာ လမ္းဦးတုိက္တာနဲ႔ မဆုိင္ဘဲ သူ႔ဖာသာ ကံဇာတာအရ စီးပြားက်ကိန္း ႀကံဳေနလို႔ ဒုကၡေရာက္ သြားတာလား။ ဒုတိယသူေဌးဟာ အစီအရင္ေတြ လုပ္လို႔ လမ္းဦးတုိက္တာကို ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း စီးပြားတက္ သြားတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ကံအရ တက္ခ်ိန္ေရာက္လို႔ တက္သြားတာလား။ ဒီပညာေတြကိုမွ စူးနစ္မူးရစ္ေလသူ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေမးခြန္းေတြ အလိုလို ထုတ္မိလ်က္သား ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ေလွဦးလွည္းဦးလမ္းဦး တုိက္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ၊ ေထာင့္စြန္းထြက္ တုိက္ေတြကေန တျခားအိမ္ေတြကို စီးပြားယိမ္းယုိင္ေစတာေတြ၊ ေခါင္ခြၽန္းေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ေတြက မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ အိမ္ေတြကို အနိဌ ျဖစ္ေစတာေတြ ျမင္ရေတြ႔ရ ႀကံဳရ လာတဲ့အခါ တရုတ္ေပါက္ေဖာ္ႀကီးေတြရဲ႔ ( ျမန္မာသံအေခၚ ) ဖုန္းေရႊဆုိတဲ့ ေဂဟေဗဒပညာရပ္တစ္ခုကုိ ကြၽန္ေတာ္ ေလ့လာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
Tuesday, June 28, 2011
တရုတ္ရိုးရာ ဖုန္းေရႊပညာက လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၃၅၀၀ေက်ာ္က စခဲ့တာပါတဲ့။ နကၡတ္ေဗဒပညာရွင္ေတြက စခဲ့တဲ့ ဒီပညာရပ္မွာ သံလိုက္အိမ္ေျမွာင္နဲ႕ အရပ္မ်က္ႏွာေတြကို ေလ့လာတြက္ခ်က္ခဲ့ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀၀ ေက်ာ္ကတည္းက တရုတ္လူမ်ိဳးေတြဟာ ေခတ္မီတဲ့ သံလိုက္အိမ္ေျမွာင္ေတြကို အသံုးျပဳခဲ့ၾကတယ္။ ဖုန္းေရႊမွာ အဓိကက်တဲ့ သီအိုရီေတြက Qi ခ်ိ လို႔ေခၚတဲ့ စြမ္းအား၊ Yin and Yan အင္နဲ႕ရန္လို႔ေခၚတဲ့ အဖိုအမဓါတ္၊ Bagua(Eight Trigram)လို႔ ေခၚတဲ့ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာ ေလ့လာမႈတို႔ပါပဲ။ အဲဒီအေျခခံအခ်က္ေတြေပၚမွာမူတည္ၿပီး အေဆာက္အဦးတစ္ခုရဲ႕ အေကာင္းအဆိုးကို တြက္ခ်က္ၾကပါတယ္။
အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာ ညြန္းဆိုခ်က္နဲ႕ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္.. (အခ်ိန္ရရင္ ဆက္ေရးပါ့မယ္)
ဖုန္းေရႊပညာရပ္မွာ Yin Feng Shui အင္ဖုန္းေရႊလို႔ ေခၚတဲ့ ပညာရပ္ရွိပါေသးတယ္။ အင္ဖုန္းေရႊက အုတ္ဂူတို႔ မိသားစုသခ်ိဳင္းတို႔ေဆာက္လုပ္ရာမွာ အသံုးျပဳပါတယ္။ တရုတ္လူမ်ိဳးေတြက အုတ္ဂူမွာ ရွိတဲ့ နာမည္ျပားေလး စိုက္တာေတာင္ တစ္ဂရီအစြန္းမခံပါဘူး။ စက္၀ိုင္းတစ္ခုရဲ႕ ၃၆၀ဒီဂ၇ီေပၚမူတည္ၿပီး အေခါင္းေျမက်ရာကေန ေနာက္ဆံုး နာမည္စိုက္တဲ့ အထိ အေသအခ်ာ တြက္ယူၾကပါတယ္။ အင္ဖုန္းေရႊရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ ေသဆံုးသူရဲ႕ မ်ိဳးဆက္အဆင့္ဆင့္ရဲ႕ အနာဂတ္ကို ၾကိဳတင္ေဟာကိန္းထုတ္ႏိုင္ၾကတာပါပဲ။ စကာၤပူႏိုင္ငံရဲ႕ ၀န္ၾကီးခ်ုဳပ္ေဟာင္း လင္ကြမ္ယုရဲ႕ ဘိုးဘြားသခ်ိဳင္းကို ၾကည့္ၿပီး လင္ကြမ္ယုလက္ထက္မွာ ဒီမ်ိဳးဆက္ ပိုထြန္းကားမယ္လို႔ ၾကိဳတင္ေဟာစာတမ္းထုတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႕ အင္ဖုန္းေရႊက မ်ိဳးဆက္ကို အဓိက တန္ဖိုးထားတဲ့ တရုတ္လူမ်ိဴးေတြအတြက္ အလြန္ကို အေရးပါပါတယ္။ ႏွစ္တိုင္း ဘိုးဘြားေတြရဲ႕ အုတ္ဂူကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ ကန္ေတာ့ၾကတာလဲ အဲဒါနဲ႕ ဆက္စပ္ေနမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ေရွးယခင္က တရုတ္ႏိုင္ငံငယ္ေလးေတြက တစ္ႏိုင္ငံနဲ႕ တစ္ႏိုင္ငံ စစ္ျဖစ္ၾကရင္ အႏိုင္ရတဲ့ ႏိုင္ငံက ပထမဆံုး ရွံဳးတဲ့ ႏိုင္ငံရဲ႕ ဘိုးဘြားသခ်ိဳၤင္းေတြကို ဖ်က္ဆီးပစ္ၾကပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ ထုူးျခားတာက Feng Shui Master ဖုန္းေရႊဆရာေတြအေၾကာင္းပါပဲ။ ဖုန္းေရႊဆရာတစ္ေယာက္ မျဖစ္ခင္ အရင္ဆံုးေဗဒင္ပညာ တတ္ေျမာက္ဖို႔လိုပါတယ္။ 4 Pillars of Destiny လို႔ေခၚတဲ့ ေမြးတဲ့ အခ်ိန္၊ ေန႔ရက္၊ လ၊ ႏွစ္ေပၚအေျခခံၿပီး တြက္တာအျပင္၊ ရုပ္အဂၤါၾကည့္ၿပီး ဖတ္တာ၊ လကၡဏာေဗဒင္ပညာေတြလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ 4 Pillars မွာ ေျမ၊ေရ၊မီး၊ သတၳဳ၊ သစ္သား ဆိုတဲ့ ဓါတ္ၾကီး ၅ပါးနဲ႕ ဖဲြ႔စည္းထားျပန္ပါတယ္။ အဲဒီဓါတ္ငါးပါးကို ဓါတုေဗဒဘာသာလို ဓါတ္သတၳဳေတြေပါင္းၿပီး၊ တစ္ခုနဲ႕ တစ္ခု ဘယ္လိုအားသက္ေရာက္မယ္၊ ဖ်က္ဆီးမယ္၊ အားျဖည့္ေပးမယ္၊ ေပါင္းစပ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ဓါတ္တစ္ခု ျဖစ္ေပၚမယ္။ ဒီလိုျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အေျခအေနေတြေပၚမူတည္ၿပီး လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အနာဂတ္ကို ေသခ်ာတြက္ယူၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။
အိမ္တစ္ခုရဲ႕ ေကာင္းတာဆိုးတာကို အိမ္ရဲ႕ အေဆာင္အေယာင္ေတြ အိမ္သံုးပစၥည္းအသံုးအေဆာင္ေတြ ေျပာင္းလဲ ေနရာခ်လိုက္ရံုနဲ႕ မလံုေလာက္ပါဘူး။ အဲဒီလိုေနရာခ်ႏိုင္ဖို႔ အေဆာက္အဦးထဲမွာ ေနထိုင္တဲ့ လူေတြရဲ႕ ကံၾကမၼာကိုလည္း တြက္ယူရပါေသးတယ္။ ဒီလိုတြက္ယူႏိုင္မွ ျပည့္စံုတဲ့ အိမ္ရဲ႕ ကံၾကမၼာကို ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေဆာက္အဦးဆိုတာလည္း သက္ရွိလိုပါပဲ။ အုတ္ျမစ္ခ်ခ်ိန္ဟာ သေႏၶတည္ သလို၊ သူတို႔ကို ေဆာက္လုပ္ၿပီးဆီးခ်ိန္မွာ လူတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားသလိုပါပဲ။ ၿပီးစီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေကာင္းတဲ့ နကၡက္ေတြ၊ အခ်ိန္ေတြ ျဖစ္ေနဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။ နကၡတ္ဆိုးေတြနဲ႕ ေမြးဖြားလာတဲ့ အေဆာက္အဦးတစ္ခုဟာ သူ႔ဆီမွာ ေနထိုင္တဲ့ လူေတြရဲ႕ စည္းစိမ္ဥစၥာနဲ႕ အသက္အႏၱရယ္ကို ထိခိုက္ေစသလို၊ ေကာင္းတဲ့ အေဆာက္အဦးကလည္း ေကာင္းက်ိဳးေတြ ယူေဆာင္ေပးတတ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဖုန္းေရႊပညာရပ္ကို လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ လိုအပ္သလို အသံုးခ်တတ္ရင္ေကာင္းပါတယ္။ တကယ္လို႔သာ ဖုန္းေရႊကို လိုတာထက္ ပိုၿပီးအသံုးခ်ရင္ေတာ့ အယူသည္းတဲ့ သူေတြ ျဖစ္သြားတတ္ၾကပါတယ္။ တရုတ္ႏိုင္ငံယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးကာလ ကြန့္ျမဴနစ္ေတြ ၾကီးစိုးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဖုန္းေရႊပညာရပ္က ေမာ္စီတုန္းရဲ႕ တားျမစ္ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရပါတယ္။ သူက လူတိုင္းအလုပ္လုပ္ရမယ္။ ရလာတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ကို အားလံုးခဲြေ၀ယူရမယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ဖုန္းေရႊပညာကို ယံုၾကည္ရင္ အယူသည္းလာႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သူအာဏာရၿပီးေနာက္ပိုင္း ဖုန္းေရႊဆရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အေနာက္ႏိုင္ငံေတြ၊ ေဟာင္ေကာင္နဲ႕ ထိုင္၀မ္တို႔ကို ထြက္ေျပးၾကရတယ္ဆိုပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕က ခံုလံႈလာတဲ့ ဖုန္းေရႊဆရာေတြေၾကာင့္ အဲဒီပညာရပ္ကို သိနားလည္ခြင့္ရလာၾကတယ္။
တခ်ိဳ႕ကလည္း ေမာ္စီတုန္းရဲ႕ အခုလို တားျမစ္ခ်က္ကို အယူသည္းမႈတစ္ခုတည္းေၾကာင့္လို႔ လက္မခံၾကပါဘူး။ ေမာ္စီတုန္းက ဖုန္းေရႊပညာကို ျမန္မာႏိုင္ငံက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြ ေဗဒင္ပညာ ယံုၾကည္သလို အလြန္႔ကိုပဲ ယံုၾကည္ခဲ့တယ္တဲ့။ ဒီေနရာမွာ ထပ္ျဖည့္ေျပာျပခ်င္တာက ေရွးဘုရင္ေတြ လက္ထက္မွာ ဒီပညာရပ္ကို ဘယ္သူေတြ တတ္ေျမာက္သလဲဆိုတာပါပဲ။ ေရွးယခင္က ဖုန္းေရႊပညာကို နန္းတြင္းထဲမွာပဲ သင္ယူခြင့္ရွိပါတယ္။ သာမန္အရပ္သားေတြ သင္ယူခြင့္မရွိပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဖုန္းေရႊကို အသံုးခ်ၿပီး နန္းေတြ ေတာ္လွန္ေရးေတြ ေပၚေပါက္လာမွာ စိုးလို႔ပါတဲ့။ ေနာက္ေတာ့ ေဒါက္တာဆြန္ယက္ဆင္က ဘုရင္စနစ္ကို ေတာ္လွန္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီပညာရပ္က သာမန္ပညာသူေတြရဲ႕ လက္ထဲကို ေရာက္လာၿပီး လူတိုင္းနားလည္ လက္ခံလာခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေမာ္စီတုန္းအာဏာရလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဖုန္းေရႊပညာကို အရင္တုန္းက ဘုရင္ေတြလို က်င့္သံုးႏိုင္ဖို႔ တားျမစ္မႈေတြ လုပ္လာတယ္လို႔လဲ တခ်ိဳ႕က ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးရလဒ္ကေတာ့ ဖုန္းေရႊပညာကို တရုတ္လူမ်ိဳးေတြနဲ႕ အာရွတုိက္သားေတြသာမကဘူး အေနာက္ႏိုင္ငံသားေတြပါ ေလ့လာလိုက္စားေနၾကပါၿပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွမ္းျပည္နယ္လို၊ မႏၱေလးျမိဳ႕ေတြလို တရုတ္ေတြ မ်ားျပားလာတဲ့ ေနရာေတြမွာလည္း ဖုန္းေရႊက ေခတ္စားလာေနပါၿပီ။ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ တရုတ္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈကုိ ေလ့လာခ်င္ရင္ေတာ့ ဖုန္းေရႊပညာကိုပါ ေလ့လာသင့္တယ္လို႔ အၾကံဥာဏ္ေပးလိုပါတယ္။
အခုလက္ရွိၿပီးစီးသြားတဲ့ Marinabay Sand လို႔ေခၚတဲ့ စကာၤပူက ကာစီႏိုပါ။ အေဆာက္အဦးသံုးခုေပၚမွာ ေဆာက္ထားတဲ့ Sky park ဟာ ဖုန္းေရႊသေဘာတရားပါပဲ။ တရုတ္ေတြ အယူအဆအရ ေလွ၊သေဘာၤဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္က ခရီးလမ္းေၾကာင္းတစ္ခုရဲ႕ ေခ်ာေမြ႕မႈပါတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ စီးပြားေရးေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ ျဖစ္ေစဖို႔ ဒီသေကၤတကို အသံုးျပဳခဲ့ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ေျခာက္ရာက ေဆာက္လုပ္ခဲ့တဲ့ တရုတ္နန္းေတာ္ Forbidden City ကလည္း ဖုန္းေရႊပညာအျပည့္ပါပဲ။ ဖုန္းေရႊအယူအဆအရ အေဆာက္အဦးရဲ႕ အေရွ႔ဘက္မွာ သန္႕စင္တဲ့ေရ၊ အေနာက္ဘက္မွာ ခိုင္မာတဲ့ေတာင္တန္း ၇ွိရမယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ တကယ္တမ္းနန္းေတာ္ရဲ႕ အေနာက္ဘက္မွာ ေတာင္မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ နန္းေတာ္တည္ေဆာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေတာင္တစ္ခုကိုပါ ေဆာက္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ငါးတစ္ပိုင္း ျခေသၤ့တစ္ပိုင္း Marlion ကလည္း ဖုန္းေရႊသေကၤတပါပဲ။ ေရေအာက္ကဘုရင္နဲ႔ ကုန္းေပၚက ဘုရင္တို႔ ေပါင္းစပ္မႈပါပဲ။ အရင္တုန္းက ဒီရုပ္တုကို တံတားရဲ႕ တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ ထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နကၡတ္ေတြရဲ႕ ေနရာေျပာင္းလဲမႈသေဘာတရားအရ ေျပာင္းလဲတဲ့ နကၡတ္အေနအထားကို လိုက္ၿပီး ေနရာေရႊ႕ခဲ့တယ္လို႔လဲ ဆိုၾကျပန္တယ္။
အခုစကာၤပူမွာ လက္ရွိအသံုးျပဳေနတဲ့ ၁ေဒၚလာ အေၾကြေစ့ပါ။ ဒီေနရာမွ လူေျပာမ်ားေနတဲ့ အေၾကာင္းကို ေဖာက္သည္ခ်ခ်င္လို႔ပါ။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့မသိပါ။ တစ္ခုခုကို ဆက္စပ္ၿပီး စဥ္းစားမိလို႔ပါ။ စကာၤပူစီးပြားေရးေကာင္းေစဖို႔ လူတိုင္း အေဆာင္တစ္ခု အျမဲေဆာင္ရမယ္လို႔ လင္ကြမ္ယုရဲ႕ ဖုန္းေရႊဆရာက ေျပာသတဲ့။ ဒီလိုလူတိုင္းကို အေဆာင္တစ္ခု ေဆာင္ခိုင္းဖို႕ဆိုတာ အေတာ့္ကို မလြယ္တဲ့ ကိစၥပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီကိစၥကို ေျဖရွင္းဖို႔ ရွစ္ေျမာင့္ပံု အေၾကြေစ့ကို တီထြင္လိုက္ပါတယ္။ လူတိုင္းေန႕စဥ္ပိုက္ဆံနဲ႕ ထိေတြ႕ေနရေတာ့ အဲဒီအေဆာင္ကိစၥကို အလိုလိုေျဖရွင္းၿပီးသား ျဖစ္သြားပါတယ္။ စကာၤပူႏိုင္ငံက ေခါင္းေဆာင္ေတြမ်ား ျပည္သူအတြက္အေတာ့္ကို စဥ္းစားတတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ု ျမန္မာႏိုင္ငံက ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း အခုလိုျပည္သူအတြက္စဥ္းစားေပးတာ ေက်းဇူးတင္စရာေကာင္းပါတယ္။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ အေဆာင္ေကာင္းေကာင္း လူတိုင္း ေန႕စဥ္ထိေတြ႕ႏိုင္ေအာင္ ျခေသၤ့ရုပ္ပါတဲ့ ေငြစကၠဴေတြ ဖန္တီးေပးလိုက္လို႕ပါပဲ။ ဒီလိုနည္းနဲ႕ အစိုးရလည္း တည္ျမဲ၊ ျပည္သူကလည္းတည္ျမဲ ျဖစ္ေအာင္ အျပန္အလွန္ အက်ိဳးျပဳႏိုင္ၾကတယ္လို႕ထင္ပါတယ္။
ဆရာ၀န္ရဲ့အေၿဖ
အသက္ (၉၀)အရြယ္ရွိ အဘုိးအုိတစ္ဦးဟာ သူ႔မိသားစု ဆရာ၀န္ဆီေရာက္လာၿပီး
ဆရာရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္တုန္းကနဲ႔မွ မတူေအာင္ အားအင္ေတြ ရွိေနလုိက္တာဗ်ာ။ အခုဆုိရင္ အသက္ (၁၈)ႏွစ္ ရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဇနီးကေလး ကုိယ္၀န္ရွိေနၿပီဆရာ၊ ဘယ္လုိသေဘာ ရသလဲ .. ..
လုိ႔ ခပ္ၾကြားၾကြားေလး ေမးလုိက္ပါတယ္။ ဆရာ၀န္က အဘုိးအုိရဲ႕ ေမြးခြန္းကုိ ခဏစဥ္းစားၿပီး
ကၽြန္ေတာ့္မွာ အဘုိးလုိပဲ အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္တဲ့ မိတ္ေဆြ တစ္ဦး ရွိပါတယ္။ သူက မုဆုိးပါ။ သူ႔ဘ၀မွာ တစ္ခါမွ သားေကာင္ လြတ္သြားတယ္ ဆုိလုိ႔ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ သားေကာင္ ပစ္ဖုိ႔ ေတာထဲ ထြက္လာ ရာမွာ ေသနတ္အစား ထီးေကာက္ကုိ မွားၿပီး ယူသြားမိပါတယ္။ ေခ်ာင္းကေလး တစ္ခုကုိ ေရာက္ေတာ့ တစ္ဖက္ကမ္းမွာ ယုန္ေလး တစ္ေကာင္ကုိ မုဆုိးအဘုိးအုိက လွမ္းေတြ႕လိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ သူက ထီးေကာက္ကုိ ေျမွာက္လိုက္ၿပီး ဒုိင္း .. ဒုိင္း .. နဲ႔ ပစ္လုိက္တာ ယုန္ကေလး ခင္မ်ာ ေသသြားပါ ေလေရာ။ အဲဒီ အျဖစ္အပ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အဘုိး ဘယ္လုိ ထင္ပါသလဲ
လုိ႔ ဆရာ၀န္က ျပန္ေမးလုိက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ အဘုိးအုိက
ဒါေတာ့ ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္မလဲ၊ ယုန္ကုိ တစ္ေယာက္ေယာက္က ပစ္လုိက္တာ ေနမွာေပါ့
လုိ႔ ေျဖလုိက္တဲ့အခါမွာ ဆရာ၀န္က
ကၽြန္ေတာ့္အေျဖကလည္း အဲဒါပါပဲ လုိ႔ ဆုိလုိက္ပါတယ္။
ဆရာရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္တုန္းကနဲ႔မွ မတူေအာင္ အားအင္ေတြ ရွိေနလုိက္တာဗ်ာ။ အခုဆုိရင္ အသက္ (၁၈)ႏွစ္ ရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဇနီးကေလး ကုိယ္၀န္ရွိေနၿပီဆရာ၊ ဘယ္လုိသေဘာ ရသလဲ .. ..
လုိ႔ ခပ္ၾကြားၾကြားေလး ေမးလုိက္ပါတယ္။ ဆရာ၀န္က အဘုိးအုိရဲ႕ ေမြးခြန္းကုိ ခဏစဥ္းစားၿပီး
ကၽြန္ေတာ့္မွာ အဘုိးလုိပဲ အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္တဲ့ မိတ္ေဆြ တစ္ဦး ရွိပါတယ္။ သူက မုဆုိးပါ။ သူ႔ဘ၀မွာ တစ္ခါမွ သားေကာင္ လြတ္သြားတယ္ ဆုိလုိ႔ မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ သားေကာင္ ပစ္ဖုိ႔ ေတာထဲ ထြက္လာ ရာမွာ ေသနတ္အစား ထီးေကာက္ကုိ မွားၿပီး ယူသြားမိပါတယ္။ ေခ်ာင္းကေလး တစ္ခုကုိ ေရာက္ေတာ့ တစ္ဖက္ကမ္းမွာ ယုန္ေလး တစ္ေကာင္ကုိ မုဆုိးအဘုိးအုိက လွမ္းေတြ႕လိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ သူက ထီးေကာက္ကုိ ေျမွာက္လိုက္ၿပီး ဒုိင္း .. ဒုိင္း .. နဲ႔ ပစ္လုိက္တာ ယုန္ကေလး ခင္မ်ာ ေသသြားပါ ေလေရာ။ အဲဒီ အျဖစ္အပ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အဘုိး ဘယ္လုိ ထင္ပါသလဲ
လုိ႔ ဆရာ၀န္က ျပန္ေမးလုိက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ အဘုိးအုိက
ဒါေတာ့ ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္မလဲ၊ ယုန္ကုိ တစ္ေယာက္ေယာက္က ပစ္လုိက္တာ ေနမွာေပါ့
လုိ႔ ေျဖလုိက္တဲ့အခါမွာ ဆရာ၀န္က
ကၽြန္ေတာ့္အေျဖကလည္း အဲဒါပါပဲ လုိ႔ ဆုိလုိက္ပါတယ္။
မွတ္ကေရာ
ကြန္ပ်ဴတာစာစီသမား တစ္ေယာက္ဟာ ဂ်ာနယ္ ေဖာင္ပိတ္ရက္မွာ ၀ိုင္းဖဲြ႕ ေသာက္စားရင္းက အရက္မူးလြန္ၿပီး သခၤ်ဳိင္းတစ္ခုထဲက အုတ္ဂူတစ္ခုေပၚကုိ ေရာက္သြားပါတယ္။ အမူးေျပသြားမွ ဂူေပၚေရာက္ေနတာသိၿပီး ၾကက္သီးေမြးညင္း ထလာပါတယ္။ သူက တေစၦ အလြန္ေၾကာက္ တတ္တာကုိး။
သူ႔ေဘးက ဂူကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္က စူးေတြ ေဆာက္ေတြနဲ႔ ဂူကုိထြင္းေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒါနဲ႔
ကြန္ပ်ဴတာသမား = ဟာ .. လန္႔သြားတာပဲဗ်ာ၊ သရဲမွတ္လုိ႔၊ ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားက ဘာလုပ္ေနတာလဲ
ဒီမွာဗ်ာ စာလံုးေပါင္းမွားေနလို႔ ျပင္ေရးမလုိ႔ လုပ္ေနတာပါ
ကြန္ပ်ဴတာသမား = ခင္ဗ်ားက ေမွာင္ႀကီးမည္းမည္းထဲမွာ စာလံုးေပါင္းမွာတာ ဘယ္လုိလုပ္သိသလဲ လုိ႔ ျပန္ေမးလုိက္တယ္။
ဒါက ကၽြန္ေတာ့္အုတ္ဂူေလ၊ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ ဘယ္လုိစာလံုးေပါင္းလဲ သိတာေပါ့ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္မေသခင္တုန္းက စာျပင္ဆရာ လုပ္ခဲ့တာပါ။
လို႔လည္း ၾကားလုိက္ေရာ ကြန္ပ်ဴတာ စာစီသမားဟာ အမူးေျပၿပီး တင္ပါးနဲ႔ဖဝါး တစ္သားတည္းက်ေအာင္ ေျပးပါေလေရာဗ်ာ။
ဂတံုးမေရဖတ္ႀကည့္ၿပီးေတာ့ကြန့္မန့္ေရးသြားေနာ္..
သူ႔ေဘးက ဂူကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္က စူးေတြ ေဆာက္ေတြနဲ႔ ဂူကုိထြင္းေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒါနဲ႔
ကြန္ပ်ဴတာသမား = ဟာ .. လန္႔သြားတာပဲဗ်ာ၊ သရဲမွတ္လုိ႔၊ ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားက ဘာလုပ္ေနတာလဲ
ဒီမွာဗ်ာ စာလံုးေပါင္းမွားေနလို႔ ျပင္ေရးမလုိ႔ လုပ္ေနတာပါ
ကြန္ပ်ဴတာသမား = ခင္ဗ်ားက ေမွာင္ႀကီးမည္းမည္းထဲမွာ စာလံုးေပါင္းမွာတာ ဘယ္လုိလုပ္သိသလဲ လုိ႔ ျပန္ေမးလုိက္တယ္။
ဒါက ကၽြန္ေတာ့္အုတ္ဂူေလ၊ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ ဘယ္လုိစာလံုးေပါင္းလဲ သိတာေပါ့ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္မေသခင္တုန္းက စာျပင္ဆရာ လုပ္ခဲ့တာပါ။
လို႔လည္း ၾကားလုိက္ေရာ ကြန္ပ်ဴတာ စာစီသမားဟာ အမူးေျပၿပီး တင္ပါးနဲ႔ဖဝါး တစ္သားတည္းက်ေအာင္ ေျပးပါေလေရာဗ်ာ။
ဂတံုးမေရဖတ္ႀကည့္ၿပီးေတာ့ကြန့္မန့္ေရးသြားေနာ္..
မွားပံုမ်ားဗ်ာ
ေဆး႐ံုတစ္႐ံုမွာ ဆရာ၀န္ေတြဟာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ တစ္ေန႔တာ ဂ်ဴတီခ်ိန္ၿပီးဆံုးခ်ိန္မွာ တစ္ေန႔တာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတြကုိ ေဆး႐ံုအုပ္ ဆရာ၀န္ႀကီးဆီ သတင္းပုိ႔ရပါတယ္။ မွန္ရင္ ခ်ီးက်ဴးၿပီး၊ မွားရင္ အမွားျပင္ေပးတတ္ပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ဆရာ၀န္ေလး တစ္ေယာက္က ဂ်ဴတီခ်ိန္ၿပီးလို႔ ေဆး႐ံုအုပ္ကုိ သတင္းပုိ႔ရာမွာ
ဆရာ၀န္ = ဆရာႀကီးခင္ဗ်ာ၊ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္အမွား နည္းနည္းပါးပါး လုပ္မိပါတယ္။
ေဆး႐ံုအုပ္ = မွားတဲ့အခါလည္း မွားမွာေပါ့၊ ဘာေတြ လုပ္မိလုိ႔လဲကြာ
ဆရာ၀န္ =ေက်ာက္ကပ္ထုပ္ရမယ့္ လူနာကုိ အသည္းထုတ္မိသြားလုိ႔ပါ ဆရာ။
ေဆး႐ံုအုပ္ = ရတယ္ေလ၊ ဒီေလာက္ေတာ့ မွားမွာေပါ့။
ဆရာ၀န္ = ဆက္ေျပာပါရေစ ဆရာႀကီး၊ လူနာနဲ႔ လူနာေစာင့္ မွားၿပီး လူနာေစာင့္ရဲ႕ အသည္းကုိ ထုတ္မိသြားပါတယ္။
ေဆး႐ံုအုပ္ = ဒါလည္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္၊ အမွားက ဒါပဲလား။
ဆရာ၀န္ = ရွိပါေသးတယ္၊ လူနာက ဆရာႀကီး ခယ္မျဖစ္ၿပီး၊ လူနာေစာင့္က ဆရာႀကီးရဲ႕ မိန္းမပါ။
ေဆး႐ံုအုပ္ = မွားပံုမ်ားဗ်ာ... ။
ကိုပူပူေကာအဲဒီလိုၾကံဳဘူးလား၊ မွားတာကိုေလ.....ဟီး..ဟီး ေနာက္တာေနာ္...
ဆရာ၀န္ = ဆရာႀကီးခင္ဗ်ာ၊ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္အမွား နည္းနည္းပါးပါး လုပ္မိပါတယ္။
ေဆး႐ံုအုပ္ = မွားတဲ့အခါလည္း မွားမွာေပါ့၊ ဘာေတြ လုပ္မိလုိ႔လဲကြာ
ဆရာ၀န္ =ေက်ာက္ကပ္ထုပ္ရမယ့္ လူနာကုိ အသည္းထုတ္မိသြားလုိ႔ပါ ဆရာ။
ေဆး႐ံုအုပ္ = ရတယ္ေလ၊ ဒီေလာက္ေတာ့ မွားမွာေပါ့။
ဆရာ၀န္ = ဆက္ေျပာပါရေစ ဆရာႀကီး၊ လူနာနဲ႔ လူနာေစာင့္ မွားၿပီး လူနာေစာင့္ရဲ႕ အသည္းကုိ ထုတ္မိသြားပါတယ္။
ေဆး႐ံုအုပ္ = ဒါလည္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္၊ အမွားက ဒါပဲလား။
ဆရာ၀န္ = ရွိပါေသးတယ္၊ လူနာက ဆရာႀကီး ခယ္မျဖစ္ၿပီး၊ လူနာေစာင့္က ဆရာႀကီးရဲ႕ မိန္းမပါ။
ေဆး႐ံုအုပ္ = မွားပံုမ်ားဗ်ာ... ။
ကိုပူပူေကာအဲဒီလိုၾကံဳဘူးလား၊ မွားတာကိုေလ.....ဟီး..ဟီး ေနာက္တာေနာ္...
အိမ္ေထာင္မၿပဳခ်င္သူ
ေန႔ေစ့ လေစ့ ကုိယ္၀န္ေဆာင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးဟာ တတိယေျမာက္ ကုိယ္၀န္ေမြးဖြား ဖုိ႔အတြက္ ကိုယ္ပုိင္ေဆးခန္း တစ္ခုကုိ ေရာက္လာပါတယ္။ ဆရာဝန္က ကိုယ္၀န္ေဆာင္ရဲ႕ ရာဇ၀င္မွတ္တမ္းကုိ ၾကည့္႐ႈၿပီး အိမ္ေထာင္မရွိ ဆုိလုိ႔ ေၾကာင္အမ္းအမ္း ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါကုိ ရိပ္မိသြားတဲ့ ကုိယ္၀န္ေဆာင္ အမ်ိဳးသမီးဟာ ေအာက္ပါအတုိင္း ရွင္းျပလုိက္ ပါတယ္။
ကုိယ္၀န္ေဆာင္ = ဒီလုိပါဆရာ၊ ကၽြန္မ (၁၆)ႏွစ္အရြယ္တုန္းက မိသားစုဆရာ၀န္က မွာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ ႏွလံုးခုန္သံ မမွန္ဘူး၊ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ အသံေတြ ၾကားေနရတာေၾကာင့္ အသက္ရွည္ရွည္ ေနခ်င္ရင္ အိမ္ေထာင္မျပဳပါနဲ႔ လို႔ မွာထားလုိ႔ပါဆရာ။
ဆရာ၀န္ = ေတ့လဲြ လဲြတာပဲ .. .. ။
ကုိယ္၀န္ေဆာင္ = ဒီလုိပါဆရာ၊ ကၽြန္မ (၁၆)ႏွစ္အရြယ္တုန္းက မိသားစုဆရာ၀န္က မွာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ ႏွလံုးခုန္သံ မမွန္ဘူး၊ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ အသံေတြ ၾကားေနရတာေၾကာင့္ အသက္ရွည္ရွည္ ေနခ်င္ရင္ အိမ္ေထာင္မျပဳပါနဲ႔ လို႔ မွာထားလုိ႔ပါဆရာ။
ဆရာ၀န္ = ေတ့လဲြ လဲြတာပဲ .. .. ။
အခ်ိန္ေတြကိုနုေၿမာတတ္ပါေစဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ရခဲလွတဲ့ လူ႔ဘ၀ဆုိတာ အလြန္ပဲ တုိေတာင္းလြန္းတဲ့ အခ်ိန္ကာလေလး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတုိေတာင္းလွတဲ့၊ ရခဲလွတဲ့၊ တန္ဖုိးရွိလွတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ၾကင္ၾကင္နာနာ ေနတတ္ဖုိ႔ နဲ႔ တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ အျပစ္မျမင္တတ္ဖုိ႔ အလြန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္း ထားတတ္ဖုိ႔လည္း အထူး လုိအပ္ပါတယ္။ စိတ္ေစတနာေကာင္း ရွိဖုိ႔ အဓိကက်တာကုိ ဒီလုိ ေလ့လာထားဖူး ပါတယ္။
(၁) စိတ္ေကာင္းရွိဖုိ႔က (ပထမ)
(၂) ၀ိနည္းေလးစားတတ္ဖုိ႔က (ဒုတိယ)
(၃) က်န္းမာဖုိ႔က (တတိယ)
(၄) သန္႔ရွင္းဖုိ႔က (စတုတၳ)
(၅) အ၀တ္အစား ၀တ္တတ္ဖုိ႔က (ပဥၥမ)
(၆) အေနအထုိင္တတ္ဖုိ႔က (ဆ႒မ)
(၇) အသြားအလာတတ္ဖုိ႔က (သတၱမ)
(၈) အေျပာအဆုိတတ္ဖုိ႔က (အ႒မ)
(၉) စည္းကမ္းလုိက္နာဖုိ႔က (န၀မ)
(၁၀) စာတတ္ဖုိ႔က (ဒသမ) ဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။
လူတုိင္းကိုယ္စီ စိတ္ေကာင္းရွိေနဖုိ႔ ပဓာနက်တယ္ဆုိတာ ဘယ္အခါမွ သံသယ မျဖစ္မိပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ဟာ စိတ္ေကာင္း ႏွလံုးေကာင္း ရွိေနမယ္ဆုိရင္ က်န္တဲ့အရာေတြမွာ အလုိက္သင့္ ျပည့္စံုလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ေကာင္းရွိသူ တစ္ေယာက္ဟာ ကုိယ္က်င့္တရားပါ ေကာင္းမြန္ေနမယ္ဆုိရင္ က်န္လုိအပ္ခ်က္ ေတြကုိ ႀကိဳးစားျဖည့္ဆည္း လုိက္႐ံုနဲ႔ လူေတာ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမွာ ဧကန္အမွန္ျဖစ္ပါမယ္။
အၿမဲပဲ မိမိစိတ္ဟာ ေကာင္းတဲ့စိတ္လား၊ မေကာင္းတဲ့စိတ္လား ဆုိတာကုိ မၾကာမၾကာ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ ၾကည့္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ လမ္းလဲြေရာက္ေနတဲ့ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ၊ အသိေတြျဖစ္ေနခဲ့ရင္ ဆင္ျခင္တံုဥာဏ္နဲ႔ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚ ျပန္တည့္မတ္ရင္းနဲ႔ စိတ္ေကာင္းသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ျပဳျပင္ယူႏုိင္ရပါမယ္။ မိမိရဲ႕ စိတ္ႏွလံုး ျဖဴစင္ေနမယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေနမယ္ ဆုိရင္ သူတစ္ပါးကုိ ၾကည့္တဲ့အခါ အျပစ္ေတြကုိ ျမင္မိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိမိရဲ႕စိတ္က ညစ္ႏြမ္းေနမယ္၊ မၾကည္မလင္ျဖစ္ေနမယ္ ဆုိရင္ ဘယ္အရာကို ၾကည့္ၾကည့္ အျပစ္ေတြပဲ ျမင္ေနမိမွာ သဘာ၀ပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိမိရဲ႕စိတ္အစဥ္ကုိ သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ ေနေစဖုိ႔ အၿမဲေမြးျမဴပါလုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ ေလာကႀကီးဟာ အၾကည္းတန္ မေနေတာ့ဘဲ သာယာလွပၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စရာအတိနဲ႔ အျပစ္ကင္းစင္ေနတဲ့ မိမိပတ္၀န္းက်င္ကုိ ထာ၀ရ ျမင္ေတြ႕ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တခဏတာ ရရွိထားတဲ့ ဘ၀ေသးေသးေလး အခ်ိန္ေတြကုိ တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ ရန္ေစာင္ ျငဴစူ ေစာင္းေျမာင္း ေကာက္က်စ္ ၀န္တုိမႈေတြ နဲ႔အဓိပၸာယ္မဲ့ မကုန္ဆံုးၾကပါေစနဲ႔လုိ႔ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။
(၁) စိတ္ေကာင္းရွိဖုိ႔က (ပထမ)
(၂) ၀ိနည္းေလးစားတတ္ဖုိ႔က (ဒုတိယ)
(၃) က်န္းမာဖုိ႔က (တတိယ)
(၄) သန္႔ရွင္းဖုိ႔က (စတုတၳ)
(၅) အ၀တ္အစား ၀တ္တတ္ဖုိ႔က (ပဥၥမ)
(၆) အေနအထုိင္တတ္ဖုိ႔က (ဆ႒မ)
(၇) အသြားအလာတတ္ဖုိ႔က (သတၱမ)
(၈) အေျပာအဆုိတတ္ဖုိ႔က (အ႒မ)
(၉) စည္းကမ္းလုိက္နာဖုိ႔က (န၀မ)
(၁၀) စာတတ္ဖုိ႔က (ဒသမ) ဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။
လူတုိင္းကိုယ္စီ စိတ္ေကာင္းရွိေနဖုိ႔ ပဓာနက်တယ္ဆုိတာ ဘယ္အခါမွ သံသယ မျဖစ္မိပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ဟာ စိတ္ေကာင္း ႏွလံုးေကာင္း ရွိေနမယ္ဆုိရင္ က်န္တဲ့အရာေတြမွာ အလုိက္သင့္ ျပည့္စံုလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ေကာင္းရွိသူ တစ္ေယာက္ဟာ ကုိယ္က်င့္တရားပါ ေကာင္းမြန္ေနမယ္ဆုိရင္ က်န္လုိအပ္ခ်က္ ေတြကုိ ႀကိဳးစားျဖည့္ဆည္း လုိက္႐ံုနဲ႔ လူေတာ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမွာ ဧကန္အမွန္ျဖစ္ပါမယ္။
အၿမဲပဲ မိမိစိတ္ဟာ ေကာင္းတဲ့စိတ္လား၊ မေကာင္းတဲ့စိတ္လား ဆုိတာကုိ မၾကာမၾကာ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ ၾကည့္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ လမ္းလဲြေရာက္ေနတဲ့ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ၊ အသိေတြျဖစ္ေနခဲ့ရင္ ဆင္ျခင္တံုဥာဏ္နဲ႔ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚ ျပန္တည့္မတ္ရင္းနဲ႔ စိတ္ေကာင္းသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ျပဳျပင္ယူႏုိင္ရပါမယ္။ မိမိရဲ႕ စိတ္ႏွလံုး ျဖဴစင္ေနမယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေနမယ္ ဆုိရင္ သူတစ္ပါးကုိ ၾကည့္တဲ့အခါ အျပစ္ေတြကုိ ျမင္မိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိမိရဲ႕စိတ္က ညစ္ႏြမ္းေနမယ္၊ မၾကည္မလင္ျဖစ္ေနမယ္ ဆုိရင္ ဘယ္အရာကို ၾကည့္ၾကည့္ အျပစ္ေတြပဲ ျမင္ေနမိမွာ သဘာ၀ပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိမိရဲ႕စိတ္အစဥ္ကုိ သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ ေနေစဖုိ႔ အၿမဲေမြးျမဴပါလုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ ေလာကႀကီးဟာ အၾကည္းတန္ မေနေတာ့ဘဲ သာယာလွပၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စရာအတိနဲ႔ အျပစ္ကင္းစင္ေနတဲ့ မိမိပတ္၀န္းက်င္ကုိ ထာ၀ရ ျမင္ေတြ႕ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တခဏတာ ရရွိထားတဲ့ ဘ၀ေသးေသးေလး အခ်ိန္ေတြကုိ တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ ရန္ေစာင္ ျငဴစူ ေစာင္းေျမာင္း ေကာက္က်စ္ ၀န္တုိမႈေတြ နဲ႔အဓိပၸာယ္မဲ့ မကုန္ဆံုးၾကပါေစနဲ႔လုိ႔ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။
လွပနိုင္ေစ၊ ၿမတ္မိတ္ေဆြ
ပန္းေတြ ဖူးရာကေန ပြင့္ၾကတယ္၊ အစြမ္းကုန္ လွေသြးၾကြယ္ၿပီး အခ်ိန္တန္ေတာ့ ညိႇဳးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ႏွစ္ေဟာင္းကုိ ႏႈတ္ဆက္လုိက္တာနဲ႔ တစ္ႏွစ္ေတာ့ ထပ္အုိသြားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္အရာကမွ ထာ၀ရ ဆုိတာ မရွိပါဘူး။ မတည္ၿမဲတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူ႔ေလာကထဲမွာ ေရာက္စဥ္ခဏ အဓိပၸါယ္ရွိရွိ ျဖတ္သန္းႏုိင္ရင္ပဲ အလွတရား ဆုိတာကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ အလွတရား ေတြကသာလွ်င္ ဘဝကုိ ရွည္ၾကာေစၿပီး ေနေပ်ာ္တဲ့ ရွင္သန္မႈကုိ ျဖစ္ေစမွာ အမွန္ပါ။ အဆုိးေတြေရာ အေကာင္းေတြနဲ႔ပါ ေရာျပြန္းေနတဲ့ ႏွစ္ေဟာင္းကုိ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ပဲ ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့တယ္။ ေရွ႕မွာ ေစာင့္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရင္ဆုိင္ေတြ႕ရမယ့္ ႏွစ္သစ္ကုိ လွပၿပီး ေအာင္ျမင္တဲ့ ေန႔သစ္ေတြပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တာ ဆႏၵမွန္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္သစ္မွာ ေအာင္ျမင္လုိသူေတြ အတြက္ ေရွာင္က်ဥ္ရမယ့္ အခ်က္ေတြကုိ မွ်ေ၀ ေပးလုိက္ပါတယ္။
(၁) စြန္႔စားရန္ သတိၱမရွိျခင္း ( Unwillingness to take risks )
(၂) ဇဲြမရွိျခင္း ( Lack of persistence )
(၃) ခ်က္ခ်င္းစိတ္ေက်နပ္မႈကုိသာၾကည့္ျခင္း ( Instant gratification )
(၄) ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္မႈမရွိျခင္း ( Lack of priorities )
(၅) ျဖတ္လမ္းလုိက္တတ္ျခင္း ( Looking for shortcuts )
(၆) တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ျခင္း၊ ေလာဘႀကီးျခင္း ( Selfshness and greed )
(၇) ခုိင္မာစြာ ယံုၾကည္မႈ မရွိျခင္း ( Lack of conviction )
(၈) သဘာဝ၏ ဥပေဒသမ်ား (သဘာဝနိယာမမ်ား)ကုိ နားမလည္ျခင္း ( Lack of understanding of nature's laws )
(၉) ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ရန္ စိတ္မပါျခင္း ( Unwillingness to plan and prepare)
(၁၀) အေၾကာင္းျပျခင္း၊ ဆင္ေျခေပးျခင္း ( Rationalizing)
(၁၁) အတိတ္က အမွားမ်ားကုိ သင္ခန္းစာ မယူျခင္း ( Not learning from past mistakes )
(၁၂) အခြင့္အလမ္းကုိ မျမင္ျခင္း ( Inability to recognize opportunity )
(၁၃) ေၾကာက္စိတ္ ( Fear )
(၁၄) ဗီဇစြမ္းရည္မ်ားကုိ အသံုးမခ်တတ္ျခင္း ( Inability to use talents )
(၁၅) စည္းကမ္းမရွိျခင္း ( Lack of discipline )
(၁၆) ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ျမတ္ႏုိ္းေလးစား တန္ဖုိးထားမႈ မရွိျခင္း ( Lack of self-esteem )
(၁၇) ဗဟုသုတမရွိျခင္း ( Lack of knowledge )
(၁၈) ဒုကၡေရာက္မယ့္ ခံယူခ်က္သေဘာထား ရွိျခင္း ( Fatalistic attitudes )
(၁၉) ရည္ရြယ္ခ်က္ ကင္းမဲ့ျခင္း ( Lack of purpose )
(၂၀) သတိၱမရွိျခင္း ( Lack of courage )
ရွင္သန္ေနရသမွ် အခ်ိန္တုိင္းကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျဖတ္သန္းႏုိင္ၾကဖို႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။ မြန္ျမတ္တဲ့ လူမႈေရး လုပ္ငန္းေတြကုိ စိတ္အား ထက္သန္စြာနဲ႔ တတ္အားသေရြ႕ ကူညီေဆာင္ရြက္ ႏုိင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကေစဖုိ႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။ ႏွစ္သစ္မွာ စာဖတ္သူအားလံုး စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကုိယ္၏က်န္းမာျခင္းနဲ႔ ျပည့္စံုၾကေစဖုိ႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။
(၁) စြန္႔စားရန္ သတိၱမရွိျခင္း ( Unwillingness to take risks )
(၂) ဇဲြမရွိျခင္း ( Lack of persistence )
(၃) ခ်က္ခ်င္းစိတ္ေက်နပ္မႈကုိသာၾကည့္ျခင္း ( Instant gratification )
(၄) ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္မႈမရွိျခင္း ( Lack of priorities )
(၅) ျဖတ္လမ္းလုိက္တတ္ျခင္း ( Looking for shortcuts )
(၆) တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ျခင္း၊ ေလာဘႀကီးျခင္း ( Selfshness and greed )
(၇) ခုိင္မာစြာ ယံုၾကည္မႈ မရွိျခင္း ( Lack of conviction )
(၈) သဘာဝ၏ ဥပေဒသမ်ား (သဘာဝနိယာမမ်ား)ကုိ နားမလည္ျခင္း ( Lack of understanding of nature's laws )
(၉) ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ရန္ စိတ္မပါျခင္း ( Unwillingness to plan and prepare)
(၁၀) အေၾကာင္းျပျခင္း၊ ဆင္ေျခေပးျခင္း ( Rationalizing)
(၁၁) အတိတ္က အမွားမ်ားကုိ သင္ခန္းစာ မယူျခင္း ( Not learning from past mistakes )
(၁၂) အခြင့္အလမ္းကုိ မျမင္ျခင္း ( Inability to recognize opportunity )
(၁၃) ေၾကာက္စိတ္ ( Fear )
(၁၄) ဗီဇစြမ္းရည္မ်ားကုိ အသံုးမခ်တတ္ျခင္း ( Inability to use talents )
(၁၅) စည္းကမ္းမရွိျခင္း ( Lack of discipline )
(၁၆) ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ျမတ္ႏုိ္းေလးစား တန္ဖုိးထားမႈ မရွိျခင္း ( Lack of self-esteem )
(၁၇) ဗဟုသုတမရွိျခင္း ( Lack of knowledge )
(၁၈) ဒုကၡေရာက္မယ့္ ခံယူခ်က္သေဘာထား ရွိျခင္း ( Fatalistic attitudes )
(၁၉) ရည္ရြယ္ခ်က္ ကင္းမဲ့ျခင္း ( Lack of purpose )
(၂၀) သတိၱမရွိျခင္း ( Lack of courage )
ရွင္သန္ေနရသမွ် အခ်ိန္တုိင္းကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျဖတ္သန္းႏုိင္ၾကဖို႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။ မြန္ျမတ္တဲ့ လူမႈေရး လုပ္ငန္းေတြကုိ စိတ္အား ထက္သန္စြာနဲ႔ တတ္အားသေရြ႕ ကူညီေဆာင္ရြက္ ႏုိင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကေစဖုိ႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။ ႏွစ္သစ္မွာ စာဖတ္သူအားလံုး စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကုိယ္၏က်န္းမာျခင္းနဲ႔ ျပည့္စံုၾကေစဖုိ႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။
