၂၀၁၂ နဲ့မာယန္းလူမ်ိဳးမ်ားၿပကၡဒိန္အေၾကာင္း(၁)

၂၀၁၂ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ရက္ေန႕မွာ ဘာေတြျဖစ္ၾကမလဲ…။

ကမၻာၾကီးပ်က္မယ္တဲ့ အားလံုးလိုလိုက ေျပာၾကတယ္။

အဲသည့္ေန႕မွာ ကမၻာက ေနစၾကာ၀ဠာရဲ႕ အလယ္မွာ ေနႏွင့္တတန္းတည္းက်ေရာက္မယ္တဲ့….။

ေနကေနျဖာထြက္လာတဲ့ မီးစေတြက ကမၻာကို က်ေရာက္ၿပီး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ၿပီး ပ်က္စီးမတဲ့…..။

အဲဒါေတြကေတာ့ အခုတေလာ သိပၸံေလာကကေန ထြက္လာတဲ့ ကမာၻပ်က္မယ့္အေၾကာင္းေတြေပါ့….။

ေနာက္ထပ္ကမာၻပ်က္မယ့္ အေၾကာင္းအရာကို ေဖာ္ျပထားတဲ့ အရာကေတာ့ မက္ဆီကိုလူမ်ိဳးေတြ ၃၆ဘီစီ(ႏွစ္ေပါင္း၂၀၀၀ေက်ာ္)မွာ ေရးဆဲြခဲ့တဲ့ Long Countျပကၠဒိန္ပါပဲ။ အဲသည္ျပကၠဒိန္အေၾကာင္း မေျပာခင္ ထိုအရာကို ေရးဆဲြခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးေတြအေၾကာင္း စေျပာရေအာင္။

မာယန္းလူမ်ိဳးမ်ားက မကၠဆီကုိေတာင္ပိုင္းကေန စန္တရယ္အေမရိကေျမာက္ပိုင္းအထိလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္္ေပါင္း ငါးေထာင္ေက်ာ္ကတည္းက ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္း သမိုင္းမွတ္တမ္းအေနအရ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀၀၀ေက်ာ္ေလာက္ကေပါ့..။

မာယန္းလူမ်ိဳးေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကမာၻေျမအတြက္ ဘာေတြခ်န္ခဲ့သလဲဆိုရင္ လွပတဲ့ ဘုရားေက်ာင္းေတြနဲ႕ ပိရမစ္ေတြပါပဲ….။ ေနာက္ၿပီး အားလံုးကို သို႕ေလာသို႕ေလာ ျဖစ္ေစတဲ့ Long Count ျပကၠဒိန္ေပါ့။ တကယ္ေတာ့ မာယန္းလူမ်ိဳးေတြက ေအးေဆးတဲ့ လူမ်ိဳးေတြပါ။ တခါတရံ လူအခ်င္းခ်င္းယဇ္ပူေဇာ္တာကလဲြလို႔ေပါ့ေလ။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔လူမ်ိဳးေတြကို နကၡတ္ေဗဒပညာရွင္ေတြလို႔လည္း ေခၚၾကတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းသံုးေထာင္ေလာက္မွာ တယ္လီစကုတ္မပါဘဲ ေနစၾကာ၀ဠာ၊ ၿဂိဳလ္ေတြရဲ႕ လည္ပတ္ေနပံုကို ေလ့လာႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ အခ်ိန္ကိုအၿမဲတမ္း သတိထားၾကည့္တတ္ၾကတဲ့ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ၾကျပန္တယ္။ မာယန္းလူမ်ိဳးေတြ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္က အေမရိကရဲ႕ မဟတ္တန္ၿမိဳ႕ေတာ္ေလာက္ၾကီးပါတယ္။ လူဦးေရကလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲသည္ျမိဳ႕ေတာ္ကို သူတို႔အားလံုး ရုတ္တရက္စြန္႔ခြာသြားၾကတယ္။ အခုထက္ထိ ဘာေၾကာင့္ စြန္႔ခြာသြားသလဲဆိုတာကို ဘယ္သူမွ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိၾကပါဘူး။ သမိုင္းပညာရွင္ေတြ၊ ေရွးေဟာင္းသုေတသနပညာရွင္ေတြအတြက္ အခုထက္ထိ အေျဖရွာမရေသးတဲ့ ပုစာၦတစ္ပုဒ္ပါပဲ။

မာယန္းလူမ်ိဳးေတြက ပထမဆံုးဖတ္စာကို တီထြင္ၾကသူေတြလို႔လည္း ဆိုျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ေတြ ဘာေတြ ေရးခဲ့သလဲဆိုတာကို ေတာ္ေတာ္နဲ႕ အေျဖရွာမရခဲ့ပါဘူး။ သူတို႔ေရးသားတဲ့ စာေတြက ပံုေတြ သေကၤတေတြခ်ည္းပါပဲ။ စပိန္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕လက္ေအာက္ကို ၁၇ရာစုမွာ က်ေရာက္ခဲ့ၿပီး မာယန္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ လက္ဆင့္ကမ္းသယ္လာတဲ့ မွတ္တမ္းစာအုပ္ေတြ အားလံုး မီးရွိဳ႕ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရတယ္။ ထိုမီးရွိဳ႕ခဲ့တဲ့ အထဲက စာအုပ္ေလးအုပ္ပဲ မပ်က္ဆီးပဲ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ ထိုက်န္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြက သခ်ာၤအကၡရာေတြအေၾကာင္း ေရးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း သမိုင္းပညာရွင္ေတြခမ်ာ သူတို႔ ဘာေတြေရးထားသလဲဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းမွာ ဂ်ာမဏီမွာ ဟစ္တလာစစ္ရွံဳးၿပီး သူ႔ရဲ႕အမ်ိဳးသားစာၾကည့္တိုက္ၾကီး မီးေလာင္ခံရပါတယ္။ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ စာအုပ္ေတြမီးေလာင္ခံေနရတဲ့အထဲက ရုရွစစ္ဗိုလ္ေတြက ေတြ႔ရာစာအုပ္ေတြကို ဆဲြၿပီး လက္ေဆာင္ပစၥည္းအျဖစ္သိမ္းၾကပါတယ္။ စစ္ဗိုလ္တစ္ဦးက မာယန္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အကၡရာေတြကို ေဖာ္ျပထားတဲ့ စာအုပ္ကို ရခဲ့ၿပိး ထိုစာအုပ္မွတဆင့္ မာယန္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ သမိုင္းနဲ႕ အေရးအသားေတြကို အဓိပၸါယ္ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။

စပိန္လူမ်ိဳးေတြ မာယန္းကို သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို သြတ္သြင္းခဲ့ၾကတယ္။ ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ၾကီးတစ္ပါးက မာယန္းေတြရဲ႕ စကားကိုေလ့လာၿပီး ဘာသာေရးေဟာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အတြက္ အခက္အခဲကေတာ့ ေဒသခံေတြက မာယန္းဘာသာနဲ႕ ထံုးတမ္းစဥ္လာေတြကို ယံုၾကည္ဆဲပါပဲ။ ထိုယံုၾကည္မႈကို ပယ္ေဖ်ာက္ဖို႔အတြက္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးက မာယန္းလူမ်ိဴးေတြနဲ႕ ပါတ္သတ္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဘာသာေရး အႏုပညာစာေပေတြအားလံုးကို တစ္ညတည္းနဲ႔ မီးရွိဳ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။ စာအုပ္ေလးအုပ္ပဲ မီးမေလာင္ဘဲ က်န္ခဲ့တယ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္း ရာခ်ီၿပီး မာယန္းေတြ ဘာေတြ ေရးခဲ့သလဲ ဆိုတာ မဖတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။

ကံေကာင္းတယ္လို႔ဆိုရမွာလား။ ရုရွစစ္ဗိုလ္က မာယန္းဘာသာစာေပကို ဖတ္လို႔ရမယ့္ သေကၤတေတြကို ဖတ္လို႔ရမယ့္ စာအုပ္ကို အမွတ္မထင္ဘဲ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့တယ္။ ထိုစာအုပ္ကေနတဆင့္ မာယန္းေတြရဲ႕ လ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြကို ေတြ႔ရွိခဲ့ၾကတယ္


မာယန္းလူမ်ိဳးေတြရဲ႕အေၾကာင္းကို ဆက္ေျပာျပရလ်င္ေတာ့ အ့ံၿသဖြယ္ရာေကာင္းတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ နကၡတ္ပညာပါပဲ။ ၾကယ္ေတြရဲ႕ အခင္းအက်င္းကို တယ္လီစကုတ္မပါဘဲ ေလ့လာႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ၿပီး မာယန္းေရွးေဟာင္းျမိဳ႕ေတာ္္အခ်ိဳ႕ကိုလည္း ခုႏွစ္စဥ္ၾကယ္ဘက္ကုိ မ်က္ႏွာလွည့္ၿပီး တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတယ္။ မာယန္းေတြအားလံုး Zenial passages လို႔ေခၚတဲ့ ေနရဲ႕ အရိပ္ေပ်ာက္တဲ့ အခ်ိန္ကို အရမ္းစိတ္၀င္စားၾကပါတယ္။ Zenial Passages ဆိုတာ Tropic cancer လို႔ေခၚတဲ့ ေျမာက္ဘက္ အီေကြတာနဲ႕ Tropic Capricorn လို႔ေခၚတဲ့ ေတာင္ဘက္ အီေကြတာၾကားက အလယ္တည့္တည့္မွာရွိတဲ့ ေနရာမွာ ေနက ဦးေခါင္းထက္မွာဆိုရင္ အရိပ္မထင္ပါဘူး။ အဲသည္လို အရိပ္မထင္တာကလည္း တစ္ႏွစ္မွာ ႏွစ္ၾကိမ္ဘဲ ေတြ႔ရပါတယ္။

မာယန္းလူမ်ိဳးေတြက အာကသသေဘာတရားနဲ႕ သက္ဆိုင္တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ယံုၾကည္ၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာေရးပဲြေတြဟာ အာကာသနဲ႔ မိခင္ကမာၻေျမၾကီးတို႔ရဲ႕ သဘာ၀လည္ပတ္မႈနဲ႔ အလြန္ပဲ ဆက္စပ္ေနၾကၿပီး ျပကၠဒိန္ေတြကို အသံုးၿပဳခဲ့ၾကတယ္။ မာယန္းဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြက ထိုလည္ပတ္မႈသံသရာကို ေလ့လာၿပီး ျပကၠဒိန္ေပၚက ခုႏွစ္ေတြ ဂဏန္းေတြေပၚမွာ မူတည္ၿပီး အနာဂတ္ကို တြက္ခ်က္ၾကပါတယ္။ ထိုျပကၠဒိန္ေပၚမႈတည္ၿပီးေတာ့လည္း အာကာသၿဂိဳလ္သြားၿဂိဳလ္လာနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အခမ္းအနားေတြကို က်င္းပၾကတယ္။ တခါတရံ ထိုအခမ္းအနားေတြအတြက္ လူကို စေတးတဲ့ ယဇ္ပူေဇာ္ပဲြေတြကို ထည့္သြင္းၾကတယ္။ စေတးခံရမည့္လူရဲ႕ ေျခေတြလက္ေတြကို ကိုင္ထားၿပီး ဘုန္းေတာ္ၾကီး လုပ္သူက ထိုလူရဲ႕ ရင္ကိုခဲြ အသည္းကို ထုတ္ၿပီး ပူေဇာ္ၾကပါတယ္။ တခါတရံ ကေလးေတြကို ျဖဴစင္မႈအထိန္းအမွတ္အေနနဲ႕ စေတးၾကျပန္ပါေသးတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာေရး ဓေလ့ထံုးစံေတြကို ပညာရွင္ေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ နားမလည္ႏိုင္ၾကေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပညာရွင္ေတြက မာယန္းေတြက စၾကာ၀ဠာနဲ႕ဆိုင္တဲ့ သေဘာတရားကို ေခတ္ဆန္ဆန္ေတြးတတ္သူမ်ားလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ျပန္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြက ေကာင္းကင္၊ ေျမၾကီးနဲ႕ ေျမေအာက္သဘာ၀ေတြကို နားလည္ခဲ့ၾကတယ္။ ေကာင္းကင္ဆိုတာ သဘာ၀လြန္ျဖစ္ရပ္ေတြကို ၾကည့္လို႔ရတဲ့ ျပတင္းေပါက္လို႔ တင္စားခဲ့ၾကၿပီး ၾကယ္ေတြ ၿဂိဳလ္ေတြရဲ႕ အသြားအလာကို နကၡတ္ေမွ်ာ္စင္ေတြေဆာက္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာ အနာဂတ္ကို ၾကိဳတင္ေဟာခဲ့ၾကတယ္။ မာယန္းေတြရဲ႕ ဘာသာေရးအႏွစ္ခ်ဳပ္က Cycles လို႔ေခၚတဲ့ သဘာ၀လည္ပတ္မႈနဲ႕ မတည္ျမဲခ်င္းတရားပါပဲတဲ့။

မာယန္းလူမ်ိဳးမ်ားရဲ႕ နကၡတ္ေမ်ာ္စင္
အခုတေလာ ေခတ္စားေနတဲ့ Change ဆိုတဲ့ စကားလံုးက မာယန္းေတြအဖို႔ ရုိးရွင္းတဲ့ စကားတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေျပာင္းလဲဖို႔ အခ်ိန္တန္လာရင္ ေျပာင္းလဲရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားေတြဟာ မာယန္းေတြၾကားမွာ ၾကာျမင့္စြာ ျဖစ္တည္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ထိုေျပာင္းလဲျခင္းေတြကိုလည္း မာယန္းေတြရဲ႕ ျပကၠဒိန္မွာ အတိအက် ေဖာ္ျပခဲ့ၾကတယ္။ အခ်ိန္ရဲ႕ လည္ပတ္မႈေတြ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ျမန္ဆန္လာၾကတယ္ဆိုတာကိုလည္း အဲဒီျပကၠဒိန္ေတြေပၚမွာ ေထာက္ျပခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ျပကၠဒိန္ေတြမွာ ေနဘယ္ေတာ့ၾကတ္မယ္ဆိုတာက အစ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီၿပီး ၾကိဳတင္ခန္႔မွန္းႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ကမာၻၾကီးျဖစ္တည္လာတဲ့ အစပိုင္းကေနတြက္ခ်က္လာတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ ျပကၠဒိန္ဟာ ၂၀၁၂ ဒီဇင္ဘာ၂၁ရက္ေန႕မွာ ကုန္ဆံုးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည့္ရက္ကပဲ အခုတေလာ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဦးေဏွာက္စားေစတာေပါ့။

မာယန္းတို့၇ဲ့ပိရပ္မစ္ၿပကၡဒိန္