လူဆိုးမၾကီး..သု႔ိ

ခ်စ္သူ.....  မင္းနဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့ရင္...

"ေမာင္ရယ္..အရက္ေတြမေသာက္နဲ႔ေနာ္"  ဆိုတဲ့
မင္းရဲ ႔ဆံုးမ တားျမစ္တဲ့ စကားသံေလးေတြကိုၾကားၿပီး
နားေထာင္ ျပခ်င္လြန္းလို႔
တခါမွမေသာက္ဖူးတဲ့ အရက္ေတြကို
အခုလိုေသာက္ခဲ့ရတာပါ ခ်စ္သူ...

မင္းနဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့ရင္...

"ေမာင္ရယ္..ေဆးလိပ္ေတြမေသာက္ရဘူးေနာ္"  ဆိုတဲ့

မင္းရဲ ႔ ညင္သာတဲ့ အမိန္႔ေလးေတြကို
လိုက္နာၿပီး ေဆးလိပ္ျဖတ္ ျပခ်င္လြန္းလို႔ ငါ တခါမွ မေသာက္ဖူးတဲ့
ေဆးလိပ္ေတြကို အခုလို ေသာက္ၾကည့္ခဲ့တာပါခ်စ္သူ.......

ခ်စ္သူ..    မင္းနဲ႔.ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့ၾကရင္......
..................
          ..................


ဒီလိုနဲ႔   မင္းနဲ႔ ငါ ခ်စ္သူ မျဖစ္ခဲ့ရတဲ့
ရာသီ စက္ဝန္းအလီလီေအာက္မွာ ..
ငါ့လို လူရုိးေလးကို ပတ္ဝန္းက်င္ကေလ.....ခုေတာ့

အရက္သမား..
    ေဆးသမား......
                        ......
                                .............

အို .......  စံု  လို႔
ငါ့ကိုဝိုင္းေျပာေနၾကဘီ..  ခ်စ္သူ
အဲဒါမင္းေၾကာင့္ပါ  ခ်စ္သူ...မျငင္းနဲ႔..မင္းေၾကာင့္..ခ်စ္သူ
ငါမေကာင္းေကာင္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့သူ
တကယ္ေတာ့မင္းဟာ    ..လူဆိုးမၾကီး ပါ  ခ်စ္သူ...

((ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ခ်စ္သူမျဖစ္ခဲ့လိုက္ရေသာ ေကာင္မေလး ေကာင္မၾကီးမ်ားအား ဤစာစုျဖင့္ ရည္ညႊန္းဂုဏ္ျပဳအပ္))

................ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ခင္ဗ်ာ..........

ေရႊခိုးတဲ့ပန္းထိမ္ ႏွင့္ ေရမထိုးတဲ့တံငါ

ကုိယ္တုိင္လည္းအျမဲတမ္းက်က္သေရရွိေနျပီးေလာကရဲ့က်က္သေရကုိလည္းအျပည့္အ၀ေဆာင္ေပးႏုိင္သူျဖစ္ဖုိ႔အတြက္အေရးအႀကီးဆုံးအေျခခံတရားကကံနဲ႔ကံရဲ့အက်ိဳးကုိျပတ္သတ္ထင္ထင္သိျမင္လက္ခံဖုိ႔အေရးႀကီးတယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္းအရင္ကေျပာခဲ့ျပီးပါျပီ။

   ‘ကံ’ဆုိတာနဲပပတ္သက္လုိ႔ အရပ္စကားအေနနဲ႔ ‘ကံဆုိတာအလုပ္၊ အလုပ္ဟာ ကံပဲ’လုိ႔ အမ်ားသူငါ အလြယ္တကူ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။

   တခ်ိဳ႔ကလည္း ဒါကုိပဲ ေခတ္မီတုိးတက္တဲ့ အျမင္တစ္ခု အျဖစ္နဲ႔ အလြယ္တကူ လက္ခံတတ္ၾကတယ္။ ဟုတ္သလုိလုိ ထင္ရသေလာက္ အႏၱရယ္ အလြန္မ်ားတဲ့ စကားပါ။

   ျမတ္ဗုဒၶရဲ့ အလုိအရကေတာ့ အလုပ္တုိင္းကုိ ‘ကံ’လုိ႔ မဆုိႏုိင္ပါဘူး၊ ေစတနာပါတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးမွသာ ‘ကံ’ေျမာက္ပါတယ္၊ ေစတနာမပါရင္ ကံမေျမာက္ပါဘူး။

 

   ျမတ္ဗုဒၶကလည္း ‘ခ်စ္သားတုိ႔… ေစတနာကုိ ကံလုိ႔ ငါဘုရား မိန္႔ဆုိတယ္’လုိ႔ ေဟာညြန္ခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္နဲ႔ ေစတနာဟာ တစ္ခါတစ္ေလ တထပ္တည္း မတူၾက တာေတာ့ ရွိေနပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကံကုိ ဆုံးျဖတ္ရာမွာ အလုပ္ကုိ ၾကည့္ျပီး ဆုံးျဖတ္ လုိ႔မရဘူး၊ ေစတနာနဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ သိျပီးမွ ဆုံးျဖတ္လုိ႔ ရတယ္ဆုိတာ အေလးအနက္ သေဘာေပါက္သင့္ပါတယ္။

   ဒီကိစၥႏွင့္ပတ္သက္လုိ႔ နည္းနည္း စဥ္းစားႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ေလာေလာဆယ္ ႀကဳံရပုံေလးကုိ ေျပာပါဦးမယ္၊ မၾကာေသးခင္ နာဂစ္အလြန္ တစ္ပတ္ေလာက္က ပင္စင္စားဆုိတဲ့ ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္ မိမိႏွင့္ ရင္းနွီးတဲ့ ဒကာတစ္ဦးကုိ အေဖာ္ ျပဳျပီး ေက်ာင္းကုိ ေရာက္လာပါတယ္။

   အလုပ္က အနားယူျပီးကတည္းက တရားအားထုတ္တဲ့ဘက္ကုိ အဓိက ထားေနၾကာင္းနဲ႔ အစခ်ီျပီးေနာက္ဆုံးမွာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ဘုရား ေလာကမွာ တံခါမုဆုိးတုိ႔ သြားရမယ့္လမ္းနဲ႔ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ သြားရမယ့္ လမ္းေလာက္ကုိေတာ့ ကြဲကြဲျပားျပား သိသြားျပီေပါ့ဘုရား’ဆုိျပီး ေက်နပ္၀မ္းေျမာက္တဲ့ အမူအရာနဲ႔႔ စကားကုိ အဆုံးသတ္လုိက္ပါတယ္။

   ျပီးေတာ့မွ အခုေျပာခဲ့တာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အရွင္ဘုရား သေဘာထား ၾသ၀ါဒကုိလည္း နာယူပါရေစလုိ႔ ေတာင္းဆုိပါတယ္။

   မိမိက ဒကာႀကီး… ဘယ္ကိစၥမဆုိ သူမ်ားပါးစပ္နဲ႔ လမ္းမဆုံးေစပဲ ကုိယ္ပုိင္အသိနဲ႔ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ေအာင္ စဥ္းစားတာ ေကာင္းတယ္၊ အခု  ဦးဇင္းေျပာမယ့္ စကားမ်ားနဲ႔ ပတ္ သက္လုိ႔လည္း သတိႀကီးႀကီး သေဘာထားႀကီးႀကီးထားျပီး နားေထာင္ျပီး ကုိယ့္အသိနဲ႔ကုိယ္ ဆုံးျဖတ္ပါ။

   ဒကာႀကီး ေျပာတဲ့အထဲမွာ ‘မဆုိးတံငါ’လုိ႔ ပါတယ္၊ အရပ္ထဲမွာကလည္း ‘ကံဆုိတာ အလုပ္၊ အလုပ္ဟာ ကံပဲ’လုိ႔ လြယ္လြယ္ ေျပာဆုိေနၾကေတာ့ ဒကာႀကီးလည္း ကုိယ္ေတြ႔ျမင္ေနရတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကုိပဲ ၾကည့္ျပီး ကံကုိ ဆုံးျဖတ္ေနပုံရတယ္၊ ဒကာႀကီး စဥ္းစားဖုိ႔ ျဖစ္ရပ္ကေလးတစ္ခု ေျပာမယ္ေနာ္။

   အဲဒီရြာမွာ    ဘာမွႀကီးႀကီးမားမား မဆုံးရႈံးပဲ အေကာင္းပကတိ က်န္ေနတာဆုိလုိ႔ အုတ္နံကပ္နဲ႔ အခုိင္အမာ ေဆာက္ထားတဲ့ ဆန္ဆုိင္တစ္ခုပဲရွိတယ္။ က်န္တဲ့ လူေတြမွာေတာ့ အားလုံးပ်က္စီး ဆုံးရႈံးၾကလုိ႔ စားစရာလည္းမ၇ွိ၊ ၀ယ္စရာလည္း မရွိ၊ ၀မ္းဟာေနတဲ့ ကေလးအခ်ိဳ႔လည္း ငုိၾကယုိၾကျဖစ္ေနၾကတာေပါ့။

   အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရြာထဲက တံငါသည္တစ္ေယာက္က သူ႔မွာရွိေနတဲ့ ပုိက္ကြန္ေလးယူျပီး ငါးရွာထြက္တယ္၊ ရလာတဲ့ အခါက်ေတာ့ ရြာသားေတြကုိ ခ်က္စားဖုိ႔ ေပးလႈ ကူညီတာေပါ့ေလ၊ ရြာသားေတြမွာ ဟင္းစားအတြက္က ရျပီဆုိေတာ့ ထမင္းခ်က္စရာ ဆန္၀ယ္ဖုိ႔ ရွိစုမဲ့စု အားလုံးစုၾကျပီး  ဆန္ဆုိင္ကုိ သြားၾကတယ္၊ ဒီရြာမွာ ဒီဆန္ဆုိင္ တစ္ခုကလြဲလုိ႔ တျခားဆုိင္လည္း မရွိဘူး။

   ဒီမွာတင္ ဆန္ဆုိင္ရွင္က အရင္က တစ္ျပည္ငါးရာေလာက္တန္တဲ့ ဆန္ကုိ ေထာင့္ငါး ရာေစ်းေပးမွ ေရာင္းမယ္ဆုိျပီး အက်ပ္ကုိင္ပါေလေရာ၊ ငါ့၀မ္းပူဆာ မေနသာေတာ့ လည္း ေတာင္းသမွ် ေပးျပီးေတာ့ပဲ ၀ယ္ၾကရေတာ့တာေပါ့။

   ကဲ… အဲဒါ ဒကာႀကီး စဥ္းစားၾကည့္ပါ၊ တံငါသည္နဲ႔ ဆန္ကုန္သည္ ဘယ္သူက ေကာင္းမႈလုပ္သူ ျဖစ္ျပီး ဘယ္သူက မေကာင္းမႈ လုပ္သူျဖစ္မဲ။

   ဒကာႀကီးတုိ႔ ငယ္ငယ္က ေဒါင္းဖတ္စာေတြ ဖတ္ဖူးမယ္ထင္ပါတယ္၊ အဲဒီထဲမွာ သားေရကုန္သည္နဲ႔ ဆန္ကုန္သည္အေၾကာင္းကုိ မဖတ္ဖူးရင္ေတာင္ ၾကားေတာ့ ၾကားဖူးမွာပါ။

   ကုန္၀ယ္ဖုိ႔အသြားမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း တည္းခုိၾကေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ဆန္ကုန္သည္ကုိ ေက်ာင္းေပၚမွာ ေနရာေကာင္းေကာင္းေပးျပီး သားေရ ကုန္သည္ကိုေတာ့ မီးတင္းကုတ္မွာ ေနရာေပးပါသတဲ့။

   အျပန္က်ေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက သားေရကုန္သည္ကုိ ေက်ာင္းေပၚမွာ ေနရာ ေကာင္းေကာင္းေပးျပီး ဆန္ကုန္သည္ကုိေတာ့ မီးတင္းကုတ္မွာ ေနရာေပးသတဲ့။

အက်ိဳးအေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားၾကတဲ့အခါ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ‘      ေအးကြဲ႔.. အသြားတုန္း ကေတာ့ ဆန္ကုန္သည္က သြားရမယ့္အရပ္မွာ ဆန္ေရစပါး ေပါမ်ားပါေစဆုိတဲ့ စိတ္ထားေနမွာ၊ သားေရကုန္သည္ကေတာ့ အဲဒီအရပ္မွာ ကြ်ဲေတြ ႏြားေတြမ်ားမ်ား ေသပါေစဆုိတဲ့ စိတ္ထားေနမွာ၊ အျပန္က်ေတာ့ ဆန္ကုန္သည္က သူ႔အရပ္မွာ ဆန္ေရစပါးေတြ ရွားပါေစ၊ ဆန္ေစ်းေတြ တက္ေနပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေနမယ္။

   သားေရကုန္သည္ကေတာ့ သူ႔သားေရေတြ ေစ်းတက္ဖုိ႔အတြက္ သူ႔အရပ္မွာ ကြ်ဲနြား ေတြ အေသ အေပ်ာက္နည္းပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေနမွာ၊ အဲဒါ ဒကာတုိ႔ရဲ့  စိတ္ထား အေကာင္းအဆုိး ၾကည့္ျပီး ေနရာ အေကာင္း အဆုိး ခြဲျခားေပးတာလုိ႔ မိန္႔ၾကားပါသတဲ့။

   ဒကာႀကီးသေဘာေပါက္သလား၊ အဲဒီ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက လုပ္ငန္းကုိၾကည့္ျပီး ကံကုိ ဆုံးျဖတ္တာ မဟုတ္ဘူး၊ ေစတနာပါတဲ့ စိတ္ထားကုိၾကည့္ျပီး ကံကုိ ဆုံးျဖတ္ တာမုိ႔လား။

   ‘ကဲ.. ေစာေစာကေျပာတဲ့ တံငါသည္နဲ့ ဆန္ကုန္သည္ကုိေတာ့ ဒကာႀကီး ဘယ္လုိဆုံးျဖတ္မလဲ’ဆုိေတာ့ ဒကာႀကီးက နဲနဲေတြေနျပီး ‘အင္း… ဒါဟာ အေလး အနက္ စဥ္းစားရမယ့္ ကိစၥပဲ’လုိ႔ ညည္းပါတယ္။

   ပုထုဇဥ္ဆုိတာကေတာ့ ေကာင္းမႈနဲ႔ မေကာင္းမႈ အေရာေရာ အေႏွာေႏွာျပဳေလ့ရွိၾက တာပါပဲ မဟုတ္လား။

   ဒီအမႈႏွစ္မ်ိဳးကလဲ ‘ေရမ်ားေရႏုိင္ မီးမ်ားမီးႏုိင္’ ဆုိသလုိပဲ အင္အားေကာင္းရာက အႏုိင္ရတာပါ၊ အခ်ိန္မ်ား အႀကိမ္မ်ားတဲ့ကံက အသားတင္ လက္က်န္ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိရမွာေပါ့။

   ခုနရြာက တံငါသည္ဟာ ငါးရွာမသြားမီမွာ သူစိတ္ေတြက ဒုကၡေရာက္ေနၾကတဲ့ ဘ၀တူေတြကုိ သူစြမ္းႏုိင္ရာက ကူညီလုိတဲ့စိတ္ ျဖစ္ေနမွာေသခ်ာတယ္ေနာ္၊ ငါးကုိ ရွာေဖြဖမ္းဆီးေနခ်ိန္မွာေတာ့ ငါးေတြကုိ ေသေစလုိတဲ့ စိတ္ေစတနာေတြ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္မွာေပါ့။

   အဲ… ငါးရျပီးျပီ ဆုိတာနဲ႔ သူ႔စိတ္ေတြ ဘယ္လုိျဖစ္သြားလဲ၊ ဘ၀တူေတြအတြက္ ေထာက္ပံ့ကူညီဖုိ႔ဆုိတဲ့ စိတ္ေတြပဲျဖစ္ေနမယ္ မဟုတ္လား။ ဆန္ကုန္သည္ရဲ့ စိတ္ထား ကုိလည္း မွန္းဆၾကည့္ေပါ့၊ ‘သူမ်ားေတြ အက်ပ္ရုိက္ေလ ငါ့အတြက္ အကြက္ဆုိက္ေလ’ ဆုိတဲ့ စိတ္ထားဟာ ႏုိးခ်ိန္က အိပ္ခ်ိန္အထိပဲ မဟုတ္လား။

   အခုလုိ ‘စီးပြားရွာ ျပည္နာမွ’ဆုိတဲ့ စိတ္ထားျပီး ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတာဟာ အသုဘမ်ားမ်ားလာမွ ၀မ္းသာတတ္တဲ့ ဒြန္းစ႑ားစိတ္ထားမ်ိဳးနဲ႔ ထူးပါဦးမလား။

   ကဲ…. ဒကာႀကီး စဥ္းစားၾကည့္ပါ။  ခုနရြာေလးက တံငါသည္နဲ႔ ဆန္ကုန္သည္ ဘယ္သူက ေကာင္းမႈမ်ားသလဲ၊ ဘယ္သူက မေကာင္းမႈ မ်ားသလဲ၊ ဒကာႀကီးေနတဲ့ ရြာတစ္ရြာမွာသာဆုိရင္ ဒီလူ နွစ္မ်ိဳးထဲက ဘယ္လုိလူမ်ိဳးရွိတာ ရြာ႔က်က္သေရကုိ ေဆာင္ႏုိင္မယ္ထင္သလဲ ဆုိေတာ့….

   ဒကာႀကီးက ‘အား…သေဘာေပါက္ျပီဘုရား တပည့္ေတာ္တုိ႔က အလုပ္ကုိ ၾကည့္ျပီး သာမန္ကာလွ်ံကာ ေျပာေနမိတာကုိး၊ အရွင္ဘုရား စကားအတုိင္းလုိက္ျပီး ေျပာရမယ္ ဆုိရင္ တံငါသည္က က်က္သေရရွိသူေပါ့ဘုရား၊ ဟုိ… ဆန္ကုန္သည္ကေတာ့ ဒြန္းစက႑ား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနသူ ဆုိမွေတာ့ သူ႔ထက္ က်က္သေရ ယုတ္တာ ဘာရွိဦးမလဲ ဘုရား’တဲ့။

   ဒီေနရာမွာ ဒကာႀကီးတစ္ခုေတာ့ သတိျပဳရမယ္ေနာ္ ဦးဇင္းေျပာလုိတာက ‘တံငါအလုပ္ဟာ ေကာင္းမႈျဖစ္တယ္၊ ဆန္ကုန္သည္အလုပ္က မေကာင္းမႈျဖစ္တယ္’လုိ႔ ဆုိတာ မဟတု္ဘူးေနာ္၊ တစ္ေန႔တာအတြင္း ဘယ္သူမွာ ဘယ္လုိ စိတ္ဓာတ္ေတြက မ်ားေန နည္းေနမယ္ဆုိတာ ႏႈိင္းယွဥ္းျပီး စဥ္းစားတတ္ဖုိ႔ေျပာတာ။

   အမွန္ကေတာ့ သူတစ္ပါး အက်ပ္ဆုိက္ေနတာကုိ အက်ပ္ကုိင္ျပီး မတန္တစ္ဆ ရယူတယ္ ဆုိတာ ခုိးျခင္းႏွစ္ဆယ့္ငါးပါးမွာေတာ့ ‘အႏုိင္အထက္ ႏွိပ္စက္ခုိးယူျခင္း’ ဆုိတဲ့ သေဘာထဲမွာ ပါ၀င္တယ္ဆုိေတာ့၊ ဒကာႀကီးက ‘ဒါျဖင့္ စိတ္ေရႊ ရတနာ ကုန္သည္ေတြဆိုျပီး အတုေတြ အႀကံအဖန္ေတြ လုပ္ေရာင္းတဲ့ လူေတြလည္း ဘာထူးမလဲဘုရားတဲ့’။

   ဒါေတာ့ ဒကာႀကီးစဥ္းစားေပါ့၊ ဦးဇင္းေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေလာကရဲ့ က်က္သေရကုိ ဆုံးျဖတ္တဲ့ေနရာမွာ ‘အလုပ္’သက္သက္ကုိသာ မၾကည့္ဘဲ သူတုိ႔ရဲ့ စိတ္ ေစတနာကုိ ၾကည့္တတ္ဖုိ႔ပါ၊ ကုိယ္ကိုယ္တုိင္လဲ စဥ္းစားဆင္ျခင္တတ္ဖုိ႔ေပါ့။

   ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရာထူးဂုဏ္သိန္ စည္းစိမ္ ဥစၥာေတြ လုပ္ငန္းႀကီးေတြက ေလာကအျမင္မွာ ဘ္ယေလာက္ပဲ ႀကီးက်ယ္ေနေန၊ သူတုိ႔ရဲ့ စိတ္ထားေတြက ဒြန္းစ႑ား စိတ္မ်ိဳးထားေနရင္ေတာ့ က်က္သေရမဲ့တဲ့ အလုပ္ကုိ လုပ္ေနၾကသူေတြလုိ႔ သာ ဆုိရမွာကေတာ့ အမွန္ပဲထင္တယ္ ဒကာႀကီးလုိ႔လည္း ေျပာလုိက္ေရာ၊ ဒကာႀကီးက ‘တပည့္ေတာ္ အဲဒီထဲမပါေအာင္ သတိထားပါမယ္ဘုရား’ဆုိျပီး ၀န္ခံသြား ရေလရဲ့။

   ေစတနာမွန္နဲ႔ က်က္သေရ ေဆာင္ႏုိင္ၾကပါေစ။

                                 ဓမၼေဘရီအရွင္၀ီရိယ(ေတာင္စြန္း)

စြမ္းအင္အဆင့္ ျမင့္တက္ေစမည့္ သဘာဝနည္း ငါးသြယ္

ေမာပန္းၿပီး ႏြမ္းနယ္တာေၾကာင့္ စြမ္းအင္ေတြ ေလ်ာ့ပါးေနရင္ အခ်ိန္တို အတြင္း စြမ္းအင္ အဆင့္ ျမင့္တက္လာေစ ဖို႔ ေအာက္ပါ သဘာဝနည္းေတြကို လိုက္နာသင့္ပါတယ္။


(၁) သင္ေနထိုင္တဲ့ ေနရာအဝန္း အဝိုင္းမွာ လိေမၼာ္ေရာင္၊ အဝါေရာင္နဲ႔ ခရမ္း ေရာင္တို႔လို ေတာက္ပတဲ့ အေရာင္ေတြ ရွိေနပါေစ။ ဒီအေရာင္ေတြ က စိတ္ခံစားမႈကို ျမင့္တက္ေစပါတယ္။

(၂) တစ္ေန႔ ၁၅ မိနစ္ခန္႔ နံနက္ခင္း ေနျခည္ႏုႏုကို ခံယူပါ။ ဒီလို ေနျခည္ႏုႏုခံ ယူတာေၾကာင့္ သင့္ခႏၶာကိုယ္မွာ ဗီတာ မင္ဒီနဲ႔ ဆီ႐ိုတိုနင္အထြက္တိုးေစပါတယ္။

(၃) လီမြန္သီး၊ လိေမၼာ္သီးစတဲ့ အသီးရနံ႔ ေတြ၊ ပက္ပါးမင့္ ပူရွိန္းရနံ႔ေတြက သင္ရဲ႕ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ ေတြကို တိုးျမင့္ေစႏိုင္ပါတယ္။ သင့္လက္ ေကာက္ဝတ္မွာ ဒီမရွိမျဖစ္အဆီကို တစ္ စက္-ႏွစ္စက္ ဆြတ္ေပးပါ။

(၄) ခ်ဥ္ၿပီး ေအးျမတဲ့ အနံ႔အရသာက သင့္ခံတြင္း၊ လည္ေခ်ာင္းနဲ႔ ႏွာေခါင္း တစ္ေလွ်ာက္ရွိ နာ့ဗ္ေၾကာေတြကို လံႈ႔ေဆာ္ ေပးၿပီး
ဦးေႏွာက္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ မႈေတြကို ေကာင္းမြန္ေစပါတယ္။

(၅) ပီေကဝါးတာက ၾကြက္သားတင္းအားကို ေျပေလ်ာ့ေစၿပီး သင့္ကို တက္ၾကြမႈရွိေစကာ နာ့ဗ္ေၾကာစနစ္ကို လံႈ႔ေဆာ္ ေပးႏိုင္စြမ္း ရွိပါတယ္။

မၾကာခဏ ျဖစ္ေလ့ ျဖစ္ထရွိေသာ က်န္းမာေရးျပႆနာမ်ား

လူအမ်ားစု ႀကံဳေတြ႕ရတတ္တဲ့ က်န္းမာေရး ျပႆနာေတြကို သိရွိႏိုင္ေစဖို႔ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ ပါတယ္။

ေျခေထာက္ ေရာင္ရမ္းျခင္း

ေျခဖဝါးနဲ႔ ေျခဖမိုးေနရာေတြမွာ တင္းၿပီး ေရာင္ရမ္းေနတာမ်ိဳးေတြကို အမ်ိဳးသမီးအမ်ားစု ၾကံဳေတြ႕ၾက ရတတ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ သည္ေတြ၊ အဝလြန္ကဲသူေတြနဲ႔ က်န္းမာေရး ျပႆနာတစ္ခုခုေၾကာင့္ ေဆးဝါးေတြ ေသာက္သံုးေနရသူေတြမွာေတာ့ အျဖစ္
မ်ားတတ္ပါတယ္။ ႏွလံုးေသြးလွည့္ပတ္ မႈအားနည္းတဲ့ သူေတြမွာလည္း ေျခေထာက္ ေရာင္တတ္ပါတယ္။ ဖိနပ္အပိတ္ေတြ စီးတာနဲ႔ အရမ္းက်ပ္လြန္းတဲ့ ဖိနပ္ေတြေၾကာင့္လည္း သင့္ေျခေထာက္ကို ေရာင္ရမ္းေစႏိုင္ပါတယ္။

အေရျပားေျခာက္ေသြ႕ျခင္း

လူတိုင္းလိုလို ႀကံဳေတြ႕ၾကရတတ္တဲ့ ျပႆနာပါပဲ။ ေဆာင္းတြင္းေလေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္သလို ပူလြန္းတဲ့ေရနဲ႔ ခ်ိဳးမိခ်ိန္ မ်ိဳးမွာလည္း အေရျပားေျခာက္ေသြ႕ တတ္ပါတယ္။ ထိခိုက္လြယ္တဲ့အေရ ျပားပိုင္ရွင္ေတြမွာ အေရျပားေျခာက္ေသြ႕ မႈပိုၿပီး ျဖစ္ေပၚတတ္ပါတယ္။ အာဟာရ ျပည့္ဝစြာ စားေသာက္မႈနည္းတာ၊ ေရ ေသာက္နည္းတာ၊ ဆီးခ်ိဳေသြးခ်ိဳေရာဂါ ရွိတာေတြက ေရဓာတ္ ခန္းေျခာက္မႈကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္းသူ ေတြမွာ ေျခဖဝါး၊ ေျခေထာက္နဲ႔ လက္ ေခ်ာင္းေလးေတြ ေျခာက္ေသြ႕ေနတတ္ ပါတယ္။ အေရျပားဆီကို ေအာက္ဆီဂ်င္ ရရွိမႈနည္းၿပီး အေရျပား ေျခာက္ေသြ႕ကာ ေတာက္ပမႈ ကင္းလာတတ္ပါတယ္။

မ်က္လံုးဝါျခင္း

မ်က္လံုးဆိုတာ သင့္က်န္းမာေရးကို ေဖာ္ျပတဲ့ ျပတင္းေပါက္တစ္ခုပါပဲ။ မ်က္လံုး အေရာင္ေျပာင္းတာက တျခားက်န္း မာေရးျပႆနာ တစ္ခုခုနဲ႔ ဆက္စပ္ေနႏိုင္ ပါတယ္။ မ်က္လံုးဝါတာက အသည္းေရာဂါ ေတြနဲ႔လည္း ဆက္စပ္မႈရွိ တာေၾကာင့္ မ်က္လံုး ေတြဝါတာနဲ႔ ဆရာဝန္နဲ႔ ျပသတိုင္ပင္သင့္ ပါတယ္။

အေရျပားတြန္႔လာျခင္း

အသက္အရြယ္ႀကီးလာလို႔ အေရ ျပားမွာ အေရးေၾကာင္းေပၚတာက ပံုမွန္ ပါပဲ။ အရြယ္မတိုင္ခင္ တြန္႔တတ္တဲ့ အေရ ျပားကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးအမ်ားစုဟာ အ႐ိုးပြေရာဂါေၾကာင့္ အျဖစ္မ်ားပါတယ္။ အေျခခံအ႐ိုးတည္ေဆာက္မႈေတြ ပ်က္စီး လာတဲ့အေနအထားပါ။ ေဆးလိပ္ေသာက္ တဲ့အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ေနေရာင္ျခည္ ဒဏ္ခံရတဲ့ အမ်ိဳးသမီး အမ်ားစုမွာလည္း အေရ ျပားေတြ တြန္႔ေနတတ္ပါတယ္။

ဆံပင္ကြ်တ္ျခင္း

ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္၊ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ား ခ်ိန္၊ စိတ္ဓာတ္က်ခ်ိန္၊ ေဆးကုသမႈ ခံယူေနခ်ိန္၊ ေဟာ္မုန္းေျပာင္းလဲ ခ်ိန္ေတြမွာ ဆံပင္အမ်ားဆံုး ကြ်တ္တတ္ပါတယ္။ သိုင္း႐ြိဳက္ေရာဂါ ေတြေၾကာင့္လည္း ဆံပင္ကြ်တ္တတ္ပါတယ္။

မ်က္ႏွာအေရျပား နီျမန္းျခင္း

ေနပူထဲ ထြက္တာေၾကာင့္ျဖစ္တတ္ သလို တခ်ိဳ႕ေတြမွာ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိဘဲ မ်က္ႏွာျပင္ အထူးသျဖင့္ ပါး၊ နဖူး နဲ႔ ႏွာေခါင္းလိုေနရာေတြမွာ နီရဲေနတတ္ ၾကပါတယ္။ ဝက္ျခံနဲ႔ အေရျပားပါးလႊာ တာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာျပင္နီရဲေနတတ္ပါ တယ္။ ပူစပ္တဲ့ အစားအစာနဲ႔ ဓာတ္မတည့္ တဲ့ မ်က္ႏွာလိမ္း ပစၥည္းေတြကို ေရွာင္ပါ။

ခံတြင္းရနံ႔ဆိုးျခင္း

ခံတြင္း က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ျပႆနာ ေတြေၾကာင့္ျဖစ္တတ္သလို အစာေျခစနစ္ မေကာင္းတာေၾကာင့္လည္း ခံတြင္း အနံ႔ဆိုးထြက္ေစပါတယ္။ ခံတြင္းနဲ႔ပတ္ သက္တဲ့က်န္းမာေရး ျပႆနာေတြက ႏွလံုးေရာဂါနဲ႔လည္း ဆက္စပ္မႈရွိ တာေၾကာင့္ သြားက်န္းမာေရးကို အထူးဂ႐ုစိုက္သင့္ ပါတယ္။ သြားဆရာဝန္နဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး ခံတြင္းစစ္ေဆးမႈကို ပံုမွန္ျပဳလုပ္သင့္ပါတယ္။

လက္သည္းကြဲအက္ျခင္း

လက္သည္းေတြကြဲအက္တာက လည္း တျခားက်န္းမာေရး ျပႆနာေတြ မ်ားစြာျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကမ္မီကယ္ပါဝင္ တဲ့ ကုန္ပစၥည္းေတြကို ေန႔စဥ္ကိုင္တြယ္ ၿပီး အလုပ္လုပ္ေနရသူေတြ၊ လက္သည္းကို အခ်ိန္မၾကာခဏဆိုသလို ျပင္ဆင္ တတ္သူေတြနဲ႔ ေရကိုင္မ်ားသူေတြမွာ လက္သည္းပ်က္စီးတတ္ပါတယ္။ တျခား က်န္းမာေရးျပႆနာေတြအေနနဲ႔ ႐ိုးဆစ္ ေရာင္ေရာဂါ၊ မ်ိဳး႐ိုးလိုက္တဲ့ က်န္းမာေရး ျပႆနာေတြနဲ႔ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈေတြ ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္။

တိုတိုထြာထြာျမန္မာ႔ေဆးျမီးတိုမ်ား

ဆီးေအာင့္ေရာဂါ အတြက္......

ေယာက်ာၤးဆီး ၊ မိန္းမ မီး " ဆိုေသာစကားရွိပါသည္။ ေယာက်ာၤးသားမ်ား အဖို့ ဆီးေရာဂါဟာ အလြန္ပဲ ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။ ဆီးေရာဂါေအာင့္ေရာဂါ သက္သာေပ်ာက္ကင္း ေစေသာေဆးနည္းမွာ.............. ၾကံရည္ကိုတစ္ဖန္ခြက္ မွာ အၿပည့္ထည့္ပါ။ ၿပီလွ်င္ ဇာတိပၹဳိလ္သီးကို (၅)ပံု (၁)ပံု ေသြး၍ ထည့္ေမႊၿပီး ေသာက္လိုက္ပါ။ဆီးေအာင့္ေရာဂါ
သက္သာေပ်ာက္ကင္းသြားပါလိမ့္မည္။

ေခ်ာင္းဆိုး (တီဘီ)ေရာဂါ..............

ေခ်ာင္းဆိုးလို စိတ္မညစ္နဲ့ေတာ့
ေဆးနည္း....
ေတာေလးညွင္းဟု ေခၚေသာ အပင္ကို အၿမစ္မွနုတ္၍ လက္တြင္းတစ္ဆုပ္ကို
ၿပဳတ္ သံုးခြက္တစ္ခြက္တင္ က်ိဳေသာက္ပါ။ ရိုးရိုးေခ်ာင္းဆိုးလ်င္ တစ္ရက္ ၊ ႏွစ္ရက္
ေသာက္ရု့မွ်ႏွင့္ သက္သာေပ်ာက္ကင္း ပါသည္။
တီဘီေရာဂါသည္မ်ားအဖို့ စြဲေသာက္လွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းပါလိမ့္မည္။

အပင္ပံုစံ....
လမ္းေဘးတြင္ အေလ့က် ေပါက္ပါသည္။
အပြင့္မွာ အဝါေလးမ်ားၿဖစ္၍ အသီးပံုမွာ ေလးညွင္းႏွင့္ တူပါသည္။
မိုးတြင္းအခါ အပင္မ်ားစြာ ေတြ့ရ၍ မိုးကုန္လွ်င္ အပင္မွာရွားပါးသြားပါသည္။

အသက္ရွဴ လမ္းေၾကာင္းဆိုင္ရာ ေရာဂါ ရွိသူမ်ား ေရမ်ားမ်ားေသာက္ဖို ့လို........

သင့္မွာ အဆုတ္ေလျပြန္ေရာင္ေရာင္နာ (bronchitis) ၊ အဆုတ္ေလေအာင့္နာ သို ့မဟုတ္ အဆုတ္ပြျခင္း (emphysema) စတဲ့ အသက္ရွဴလမ္းေၾကာင္းဆိုင္ရာ ေရာဂါ ေ၀ဒနာ ရွိပါသလား၊ ဒါဆိုရင္ ၈ေအာင္စ၀င္ ဖန္ခြက္ႏွင့္ေရ ဒါမွမဟုတ္ အျခား အရည္ တမ်ိဳးမ်ိဳးကို တေန ့၄ခြက္မွ ၆ခြက္ အထိ ေသာက္ေပးပါ။ အရည္ က ေရာင္ရမ္းေနတဲ့ ေလျပြန္အထက္ပိုင္းရွိ အက်ိအခၽြဲ (Mucus) မ်ားကို က်ဲေစတဲ့အတြက္ ေခ်ာင္းဆိုးလိုက္တဲ့ အခါ သလိပ္ေတြကို အလြယ္တကူ ဟပ္ထုတ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေရေႏြးပူ ၊ ဆီပူေလာင္လွ်င္ .......

ေရေႏြးပူ၊ ဆီပူေလာင္လွ်င္ ... ေလာင္ေသာ ေနရာကုိ ၾကက္ဥအကာ ခ်က္ခ်င္း လိမ္းေပးပါက ... အရည္ၾကည္ဖုေပါက္ျခင္း၊ အမာရြတ္ထင္ျခင္း လုံး၀မရွိပါ။ (အလြန္ အသုံးတဲ့သည့္ နည္းပါ)

အေညာင္းအကိုက္အတြက္ေဆးတစ္လက္........

အေညာင္းသမားေတြအတြက္ေပါ့.... ဘာေတြလုပ္လိုပဲ ေညာင္းေညာင္း ကိုယ္လက္မသယ္ခ်င္ေအာင္ ေညာင္းေနရင္ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ေအးတဲ့ရာသီေတြမွာ ကိုက္ခဲတတ္တဲ့ သူမ်ားအတြက္ .... ေဆးနည္း... မိႆလင္ ၊ ခ်င္း(ဂ်င္း)တို့ကို ဆတူေရာ၍ ညက္ေအာင္ေထာင္းၿပီး အရက္ဦးရည္(မီးေတာက္)နွင့္ ပုလင္းတြင္ထည့္ စိမ္ထားပါ။(ၾကာေလေကာင္းေလပါ) လိမ္းၾကည္ရာ ပူရွိမ္းရွိမ္း နွင့္ ေၾကာအၿခင္မ်ား ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြား ေစပါသည္။

ေဆးစြမ္းထက္သည့္ ကင္ပလင္းရြက္ .........

ဆီးအိမ္ ေက်ာက္တည္ၿခင္း၊ ေက်ာက္ကပ္ေက်ာက္တည္ၿခင္း တို့ကို လူသိမ်ားေသာ
သံမနိုင္ရြက္ကို စားသံုးၿခင္းတို့ၿဖင့္ ေက်ာက္မ်ား ၿပဳတ္က်ၿခင္း၊ ဆီးထဲတြင္ ပါသြားၿခင္း
တို့ၿဖင့္ သက္သာေပ်ာက္ကင္းနိုင္ပါသည္။

သို့ေသာ္ သည္းေၿခအိတ္တြင္ တည္ေနေသာ ေက်ာက္တို့မွာမူ သံမနိုင္ေက်ာက္မနိုင္ၿဖင့္
မေပ်ာက္နိုင္ပါ။ သည္းေၿခအိတ္တြင္ရွိေသာ ေက်ာက္မ်ား ေၾကသြားၿပီး သက္သာေပ်ာက္
ကင္းနိုင္သည္နည္းမွာ ေဆးစြမ္းထက္သည့္ ကင္ပလင္းရြက္ကို စားသံုးၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။

အရြက္မွာ ခ်ဥ္ေသာအရသာရွိပါသည္။
၎အရြက္ကို ခ်ည္ရည္ဟင္း၊ စပ္ခ်ဥ္ဟင္း စသည္ ခ်က္ၿပဳတ္စားၿခင္း၊ ေရေႏြးေၿဖာ၍
သုပ္စားၿခင္း ၊ ၿပဳတ္၍ တို့စားၿခင္း၊ အေၿခာက္လွန္း၍ ေရေႏြးၾကမ္းအေနၿဖင့္ ေသာက္ၿခင္း
တို့ ၿပဳလုပ္ အသံုးၿပဳနိုင္ပါသည္။

၎၏ အစြမ္းကား သည္းေၿခေက်ာက္ ေၾကေစရုံသာမက ကုိယ္အတြင္းရွိ အဆုတ္၊အသည္း၊
ကလီစာမ်ားရွိ အညစ္အေၾကးမ်ာကိုပါ သန့္စင္ေပးနိုင္ေသာ အစြမ္းထက္ေသာ ေဆးသစ္ရြက္
ၿဖစ္ပါသည္။

၎၏ အရြက္ ပံုသ႑ာန္မွာ သေၿပရြက္နွင့္ ဆင္၍ ၊ အေရာင္မွာ စိမ္းဝါဖန့္ဖန့္ၿဖစ္ၿပိး၊အသားမွာ
ထူ၍နုးညံ့ပါသည္။ သိပ္ရင္လြန္းသည့္ အရြက္မ်ားမွသာ အသားၾကမ္းပါသည္။ ကနီနယ္၊ကင္းနယ္၊
မင္းကင္းနယ္မ်ားတြင္လည္းေကာင္း၊ ေရဦး ၊ ဒီပဲယင္းၿမိဳ့နယ္ရွိ ေက်းလက္မ်ားတြင္လည္းေကာင္း
ေပါမ်ားစြာ ေပါက္ေရာက္ေလ့ရွိပါသည္။
(၆)လခန့္ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ စားပါက သည္းေၿခေက်ာက္ ေၾကသြားေစသည့္ ေဆးနည္း တစ္လက္ၿဖစ္ပါသည္။

လိပ္ေခါင္းေပ်ာက္တဲ့ တေဇာင္း(ရွားေစာင္း)လက္ညွိဳး.......

ခႏၶာကိုယ္တြင္းမွာ ရွိေသာ လိပ္ေခါင္းနွင့္ ခႏၶာကိုယ္အၿပင္တြင္ ထြက္က်ေနေသာ
လိပ္ေခါင္းသာလွ်င္ အဓိက ၿဖစ္သည္။ အၿပင္တြင္ထြက္ေနေသာလိပ္ေခါင္း၏ ပံု
သ႑ာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ၾကည့္ၿပီး လိပ္ေခါင္းအမည္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခၚၾကသည္။
က်ြန္ေတာ္ ေတြ့ေသာ လိပ္ေခါင္းသည္ တြဲက်ေန၍ ထိုင္သည္ အခါ ဖေနာင့္နွင့္
ပိတ္ထား၍ ထိုင္ေနရသည္။ ဒါမွမဟုတ္ တရြတ္ေခြေပၚတြင္ ထိုင္ေနရသည္။
သူအတြက္ ေန့ရွိသေရြ့ လမ္းေလွ်ာက္ သြားလာလို့ လည္းမရ၊ ထိုင္လို့လည္းမရ။
ညည္းတြားေနရသည္။

ေဆးနည္း....
ရွားေစာင္းလက္ညွိဳး လက္နွစ္ဆစ္ခန့္ကို ထန္းလ်က္နွင့္ ေတ၍ ည,နံနက္ သံုးရက္
ဆက္တိုက္ ေက်ြးလိုက္ေသာ အခါ ထြက္က်ေနေသာ လိပ္ေခါင္းမွာ ၿပန္ဝင္းသြားပီး
သြားလာ လွုပ္ရွား၍ ရေၾကာင္းေတြ့ရေပသည္။

ပံုသ႑ာန္

ရွားေစာင္း လက္ညွိဳးမွာ ေလးေၿမာင့္ အဆစ္လိုက္ အဆစ္လိုက္ ႏြယ္ပံုသ႑ာန္ ေပါက္
ေရာက္ေနသည္။ အရြက္မွာ ကြမ္းရြက္အေသး ပံုသ႑ာန္၊ အပြင့္မွာ အၿဖဴ အဆုပ္အဆုပ္
ပြင့္ေပသည္။ စိုက္ပ်ိဳးရန္ အလြန္လြယ္ပါသည္။

ႀကြက္ႏုိ ့ေပ်ာက္ေဆး .......

ခ်င္းတက္ကို ထိပ္ဘက္မွ ဓားၿဖင့္လွီးပါ။ ထိုလွီးထားေသာေနရာအား ထံုးၿဖင့္တို႔ၿပီး ၾကြက္ႏို႔ေပၚမွာ ၿဖည္းၿဖည္း ခ်င္း ပြတ္ေပးပါ။ ၾကြက္ႏို႔က တၿဖည္းၿဖည္းပါးသြားပါမည္။

ေခ်ာင္းဆိုး (တီဘီ)ေရာဂါ...ေခ်ာင္းဆိုးလို စိတ္မညစ္နဲ့ေတာ့........

  ေဆးနည္း....
ေတာေလးညွင္းဟု ေခၚေသာ အပင္ကို အၿမစ္မွနုတ္၍ လက္တြင္းတစ္ဆုပ္ကို
ၿပဳတ္ သံုးခြက္တစ္ခြက္တင္ က်ိဳေသာက္ပါ။ ရိုးရိုးေခ်ာင္းဆိုးလ်င္ တစ္ရက္ ၊ ႏွစ္ရက္
ေသာက္ရု့မွ်ႏွင့္ သက္သာေပ်ာက္ကင္း ပါသည္။
တီဘီေရာဂါသည္မ်ားအဖို့ စြဲေသာက္လွ်င္ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းပါလိမ့္မည္။

အပင္ပံုစံ....
လမ္းေဘးတြင္ အေလ့က် ေပါက္ပါသည္။
အပြင့္မွာ အဝါေလးမ်ားၿဖစ္၍ အသီးပံုမွာ ေလးညွင္းႏွင့္ တူပါသည္။
မိုးတြင္းအခါ အပင္မ်ားစြာ ေတြ့ရ၍ မိုးကုန္လွ်င္ အပင္မွာရွားပါးသြားပါသည္။

  Credit by>>>ၿမန္မာတုိ ့အတြက္ ၿမန္မာ့ဆးၿမီးတုိ

မူးေနာက္ေနာက္ (မူးေ၀)ျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းမ်ား

မူးေနာက္ေနာက္ ျဖစ္ေနတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုလံုး ခ်ာခ်ာလည္ေန သလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အန္ခ်င္ ေလာက္တဲ့ အထိ မူးေနတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေခါင္းမူးတာဟာ ဘယ္လိုမွ ခံစားလို႔ မေကာင္းတဲ့ အရာပါ။ ေခါင္းမူးျခင္းျဖစ္ရျခင္း အေၾကာင္းရင္းေတြနဲ႔ ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ ဘာလုပ္လို႔ရႏိုင္သလဲ ဆိုတာကို ၾကည့္ရေအာင္


(၁) ေသြးေပါင္က်ျခင္း

ကိုယ္ဟန္အေနအထားေၾကာင့္ ေသြးေပါင္က်ျခင္း Postural Hypotension ဟာ ႐ုတ္တရက္ မတ္တတ္ရပ္လိုက္တဲ့အခါ ေသြးေပါင္ခဏ က်သြားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္တက္ပါတယ္။ ထိုအခါ ဦးေႏွာက္ဆီ ေသြးအေရာက္ ေလ်ာ့သြားျခင္းေၾကာင့္ ေခါင္းမူးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဘာလုပ္ႏုိင္မလဲ
မတ္တက္ရပ္လိုက္တိုင္း လိုလို ေခါင္းမူးတက္ပါက ေသြးေပါင္ခ်ိန္ စစ္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ေသြးတိုးေရာဂါ ေဆးကုသခံေနရသူ ဆိုရင္လည္း ေဆးပမာဏ ခ်ိန္ဆေပးဖို႔ လိုေကာင္း လိုေနပါလိမ့္မယ္။

(၂) Meriere's Disease

Meriere ေရာဂါဆိုတာ နားအတြင္းခန္း ေရာဂါေၾကာင့္ နားေလထြက္ျခင္းနဲ႔ မူးေဝျခင္းကို ျဖစ္ေစတဲ့ ေရာဂါတစ္မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ နားအတြင္းခန္းမွာ အရည္ေတြ ပိုလွ်ံလာပါက ခ်ာခ်ာလည္းမူးေဝျခင္းကို ျဖစ္ေစတက္ပါတယ္။ တျခား လကၡဏာရပ္ေတြကေတာ့ မူးျခင္း၊ ပ်ိဳ႕အန္ျခင္း၊ အၾကားအာ႐ံုခ်ိဳ႕ယြင္းျခင္း၊ နားအူျခင္းတို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရာဂါျပင္းထန္မႈ ပမာဏနဲ႔ အခ်ိန္ၾကာျမင့္မႈက လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ေပၚ မူတည္ၿပီး ကြာဟတက္ ေပမယ့္ အရမ္းမူးေဝျခင္းေၾကာင့္ ထိုင္ခ်လုိက္ရတဲ့အထိ ျဖစ္တက္ပါတယ္။

ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ
နားအတြင္းခန္းမွာ အရည္လွ်ံျခင္းက ျပႆနာျဖစ္တာေၾကာင့္ အဲသလို မျဖစ္ရေအာင္ စားတဲ့ အစာထဲ ဆားေလွ်ာ့စားဖို႔၊ ဆီးေဆးေသာက္ဖို႔ လိုေကာင္းလိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔မွ မရရင္ နားထဲက အရည္ေတြကို ေဆး႐ံုမွာ စုပ္ထုတ္လုိ႔လည္း ရပါတယ္။

(၃) ေခါင္းတစ္ျခမ္းကိုက္ျခင္း (Migraine)

ေခါင္းတစ္ျခမ္းကိုက္ျခင္းဟာ ေခါင္းကိုက္ျခင္း တစ္မ်ိဴးျဖစ္သလို တစ္ခါတစ္ရံမွာ ေခါင္းမူးျခင္း ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းတစ္ျခမ္း ကိုက္ျခင္းနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ေခါင္းမူးျခင္းဟာ Meriere ေရာဂါနဲ႔ လကၡဏာ အမ်ားစု ဆင္တူေနတက္ ေပမယ့္ အၾကားအာ႐ံုေတာ့ ေလ်ာ့မသြားတက္ပါဘူး။ ကားမူးျခင္း၊ ေလယာဥ္မူးျခင္း၊ သေဘာၤမူးျခင္းတို႔လို မူးေဝျခင္းမ်ိဳးက ေခါင္းတစ္ျခမ္းကိုက္ ေဝဒနာရွင္ေတြမွာ ပိုျဖစ္ေပၚတက္ပါတယ္။

ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ
ေခါင္းတစ္ျခမ္းကိုက္ ေဝဒနာ ခံစားေနရသလို ေခါင္းမူးျခင္းလည္း ျဖစ္ေပၚတက္ပါက ေခါင္းတစ္ျခမ္းကိုက္ ကုေဆးေတြေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဆရာဝန္နဲ႔ ျပၾကည့္ပါ။

(၄) ေရာဂါပိုးဝင္ျခင္း

အျဖစ္အမ်ားဆံုးကေတာ့ Vestibular Neuritis လို႔ေခၚတဲ့ ဗိုင္းရစ္ပိုး တစ္မ်ိဳးေၾကာင့္ပါ။ ေရယုန္ျဖစ္ေစတဲ့ ေရာဂါပိုးနဲ႔ ခပ္ဆင္ခင္တူပါတယ္။ ဒီေရာဂါပိုးေတြက ဦးေႏွာက္ရွိ Vestibular နာ့ဗ္ေၾကာေတြေပၚ ေႏွာင့္ယွက္လိုက္တဲ့အခါ နားတစ္ဖက္ ေရာင္လာတက္ကာ သင့္ကို ဟန္ခ်က္မညီေစေတာ့ဘဲ ခ်ာခ်ာလည္ မူးေဝေစတက္ပါတယ္။

(၅) BPPV (Benign Proxysmal Positional Vertigo)

ဒီေရာဂါဟာ နားအတြင္းခန္းရွိ ကယ္လ္စီယမ္ ကာဗြန္နိတ္ေက်ာက္ေတြ ျပဳတ္ထြက္ကာ ေရြ႕လ်ားေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္တက္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင့္မိတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ျဖစ္တက္ၿပီး လွဲလိုက္တဲ့အခါမ်ိဳး၊ ေခါင္းေမာ့လိုက္တဲ့ အခါမ်ိဳး ဒါမွမဟုတ္ ကုန္းလုိက္တဲ့ အခါမ်ိဳးေတြမွာ မူးေဝတက္ပါတယ္။

ဘယ္လုပ္ႏိုင္မလဲ 
နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လည္ေခ်ာင္း အထူးကု ဆရာဝန္ႀကီးေတြ အေနနဲ႔ ကုသေပးႏိုင္တာေၾကာင့္ ေဆး႐ံုသြားျပသင့္ပါတယ္။

တရားထုိင္တဲ့အခါမွာ အတိတ္က အေၾကာင္း ေတြကို ျပန္ျမင္ရင္ ၀ိပႆနာ႐ႈလုိ႔ရပါသလား။

တရားထုိင္တဲ့အခါမွာ အတိတ္က အေၾကာင္း
ေတြကို ျပန္ျမင္ရင္ ၀ိပႆနာ႐ႈလုိ႔ရပါသလား။
ဒီေမးခြန္းနဲ႔ပတ္သတ္လုိ႔ေျဖဆိုစရာေတြကိုခြဲျခား
ၾကည့္ရင္
၀ိပႆနာတရားထုိင္တဲ့အခါ အတိတ္ဘ၀ေတြ
ကို ျမင္ႏုိင္ပါသလား။ အတိတ္ဘ၀ကို ျမင္တာ
သည္ ၀ိပႆနာဉာဏ္နဲ႔ဆိုင္ပါသလား။ ၀ိပႆနာ
တရားသည္ အတိတ္ကို႐ႈလို႔ရပါသလားဆိုတဲ့
အေမးေတြကိုေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။
အတိတ္ဘ၀ကို ျမင္ႏုိင္ပါသလားဆိုတာ အတိတ္
ဘ၀ကို ျမင္ႏုိင္ပံုေတြက အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
ပုေဗၺနိ၀ါသာႏုႆတိအဘိဉာဏ္ရလုိ႔ေရွးဘ၀
ေတြမွာ ေနခဲ့ဖူးတဲ့ ခႏၶာအစဥ္ အမ်ဳိးအႏြယ္
အမည္နာမ စတာေတြကို ျမင္ႏုိင္တာမ်ဳိးလည္း
ရွိပါတယ္။ ဒါကဘုရားရွင္ရဲ႕ဉာဏ္ေတာ္ႀကီးထဲ
မွာပါ၀င္ပါတယ္။
ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕အစြမ္းတစ္မ်ဳိးမ်ဳိး
ေၾကာင့္ အတိတ္ဘ၀က အေၾကာင္းေတြကို
ျမင္ႏုိင္တာမ်ဳိးလည္းရွိပါတယ္။ အတိတ္ဘ၀
ကျမွဳပ္ထားတဲ့ေရႊအိုးေတြကို ေဖာ္ထုတ္ျပႏုိင္
တာမ်ဳိးလို စာေပမွာပါရွိပါတယ္။ တျခားတျခား
လူမ်ား ကူညီလုိ႔ အတိတ္အေၾကာင္းသိႏုိင္တဲ့
သာဓကေတြလည္းမ်ားစြာရွိပါတယ္။
ကိုယ္ပိုင္စြမ္းအားတစ္မ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔သိႏုိင္တာလည္း
ရွိပါေသးတယ္။ အတိတ္အေၾကာင္းကို သာမန္
အမွတ္ရလုိ႔ သိတာမ်ဳိး ဘုရားရွင္တို႔ရဲ႕ဉာဏ္
ေတာ္ႀကီးေတြနဲ႔သိတာမ်ဳိးေတြလည္းရွိပါတယ္။
ကိုယ္ပိုင္စြမ္းအားဆိုတာကလည္း ပင္ကိုယ္
ေမြးရာပါအသိမ်ဳိး ဇာတိႆရဉာဏ္လုိ႔ေခၚတဲ့
လူ၀င္စားအသိမ်ဳိးျဖစ္ရွိပါတယ္။ အမွတ္သညာ
နဲ႔သတိအားေကာင္းခဲ့မူေတြပါ။ ဒါမွမဟုတ္မိမိရဲ႕
စိတ္ကိုဖံုးလႊမ္းကာဆီးထားတဲ့နီ၀ရဏေတြ လို
ခ်င္မႈကာမစၧႏၵ၊ အလိုမက်မႈဗ်ာပါဒ၊ အိပ္ခ်င္
ငိုက္မ်ဥ္းမႈ ထိနမိဒၶ၊ ပ်ံ႕လြင့္မႈ ဥဒၶစၥ၊ ပူပန္မႈ
ကုကၠဳစၥ၊ သံသယရွိမႈ ၀ိစိကိစၧာ၊ မသိမႈ အ၀ိဇၨာ
ဆုိတဲ့ အတားအဆီးေတြမရွိတဲ့အခိုက္မွာလည္း
ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။
ဒီလိုျမင္မႈေတြဟာ မ်က္စိမွိတ္ေနလည္းျမင္ႏုိင္
ပါတယ္။ မ်က္စိဖြင္ထားလည္းျမင္ႏုိင္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္မ်ဳိးက အတိတ္ဘ၀အေၾကာင္းေတြ
ကို မစဥ္းစားလုိက္ရဘဲ အလိုလိုဆိုသလိုေပၚ
လာလို႔ သိလုိက္၊ ျမင္လုိက္ရတာရယ္၊ စဥ္းစား
လုိ႔ေပၚတာရယ္ရွိပါေသးတယ္။ ဒါကေတာ့သတိ
အမွတ္ရမႈ အားေကာင္းခဲ့လုိ႔ သညာမွတ္သားမႈ
က အားႀကီးခဲ့လုိ႔ပါပဲ။
မစဥ္းစားလုိက္ရဘဲ အလိုလိုဆိုတာက ဗုဒၶတရား
ေတာ္မွာ ဒီအယူအဆမ်ဳိးကို လက္မခံပါဘူး။
ဘာေၾကာင့္ဆုိတာ မသိလုိ႔သာ အလိုလိုလို႔ဆိုရ
ေပမယ့္ အေၾကာင္းတရားကင္းၿပီးေပၚလာတယ္
ဆိုတာ မရွိပါဘူး။
အတိတ္ဘ၀သံသရာအစဥ္မွာ မျမင္ဖူး၊ မေတြ႕ဖူး
ခဲ့တာဟာ နိဗၺာန္တစ္ခုပါပဲလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။
က်န္တဲ့အာ႐ုံမ်ဳိးစံုေတြက ေတြ႔ခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဘာလုိ႔လဲဆိုေတာ့ ေလာကသံသရာအတြင္းႀကိမ္
ဖန္မ်ားစြာ က်င္လည္ခဲ့ရတဲ့ ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရတဲ့အာ႐ုံ
ေတြကို သညာမွတ္သားမႈ သတိအမွတ္ရမႈေတြနဲ႔
စုေဆာင္းခဲ့တဲ့အာ႐ုံပံုရိပ္ဟာ အေၾကာင္းဆံုလို႔
ျပန္ေပၚခြင့္ရွိတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ ေပၚလာၾကတဲ့
သေဘာပါ။ ဒီသေဘာကို မသိလုိ႔သာ မစဥ္းစား
ဘဲ အလိုလိုေပၚတယ္လို႔ဆိုၾကပါတယ္။
စဥ္းစားလုိ႔အာ႐ုံေတြျပန္ေပၚတာလည္းရွိတတ္ပါ
တယ္။ အခုစာဖတ္သူအေနနဲ႔ေျပာၾကပါစို႔။ ငယ္
ရြယ္စဥ္က သႀကၤန္အခါနီးၿပီဆိုရင္ ေပ်ာ္ခ်င္ပါး
ခ်င္တဲ့စိတ္ျဖစ္ဖူးပါတယ္။ ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ခဲ့ဖူး
ၾကပါတယ္။
ဒီလိုဆိုေတာ့ အတိတ္သႀကၤန္ကိုျပန္ၿပီးအမွတ္
ရသြားပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက သညာနဲ႔မွတ္သား
ခဲ့တဲ့အာ႐ုံအမွတ္အသားေတြဟာ ျပန္ေပၚလာ
ပါတယ္။ အာ႐ုံေတြအမ်ဳိးမ်ဳိးဟာ အရင္ေတြ႔ႀကံဳ
ဖူးတဲ့အတိုင္းတစ္ေသြမတိမ္းပံုစံတူျပန္ေပၚလာ
ပါတယ္။ မိမိရဲ႕စိတ္ကလည္းဒီအာ႐ုံေတြကိုျပန္
ျမင္ၿပီး အဲဒီတုန္းကစိတ္မ်ဳိးျပန္ျဖစ္သြားပါတယ္။
အဲဒီတုန္းကအသက္အရြယ္၊ အေျခအေန၊ ပတ္
၀န္းက်င္ကိုပဲ လက္ခံၿပီးၿပံဳးစရာေတြႀကံဳရင္ျပန္
ၿပီး ၿပံဳးမိပါတယ္။ ေၾကကြဲစရာေတြေပၚရင္လည္း
ျပန္ၿပီးေၾကကြဲမိပါတယ္။ အတိတ္အာ႐ုံေတြဆို
တာကို အသိမကပ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။
ဒါကစဥ္းစားလုိ႔အတိတ္ဘ၀အာ႐ုံေပၚတဲ့သေဘာ
ေျပာတာပါ။ အေဖနဲ႔အေမကိုစဥ္းစားရင္ အေဖနဲ႔
အေမရဲ႕အာ႐ုံေတြဟာ အရင္ကမွတ္သားခဲ့တဲ့
အတိုင္း ျပန္ေပၚပါတယ္။ မိမိစဥ္းစားခ်င္ရာေတြ
စဥ္းစားၿပီး စၿမံဳ့ျပန္လုိ႔လည္းရႏုိင္ပါတယ္။
ဒါဟာ စဥ္းစားလုိ႔အတိတ္ကိုျမင္တဲ့သေဘာပါ။
ဒါ့အျပင္အရင္က ငါရွင္ဘုရင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္နဲ႔
တူတယ္ဆိုတဲ့စိတ္၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္မသိလုိက္
တဲ့စိတ္က ပံုေဖာ္ေပးမႈေၾကာင့္ ရွင္ဘုရင္နဲ႔မိမိ
ကိုယ္မိမိျပန္ျမင္တာမ်ဳိးေတြ၊ ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိး
အေၾကာင္းအရာအမ်ဳိးမ်ဳိးေတြကို စိတ္ကူးနဲ႔
ပံုေဖာ္မႈေတြလည္း ရွိေသးတယ္ဆိုတာနား
လည္ထားေစခ်င္ပါေသးတယ္။
ဒါကအတိတ္အေၾကာင္းကိုသာမန္အမွတ္ရလုိ႔
သိတာမ်ဳိးနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့သေဘာေတြပါ။
ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ႕သဗၺညဳတဉာဏ္၊ ပုေဗၺနိ၀ါသာ
ႏုႆတိဉာဏ္ေတာ္ႀကီးနဲ႔သိျမင္တာကေတာ့
အဆင့္ျမင့္လြန္းပါတယ္။ အမွန္အတိုင္းလည္း
သိျမင္ပါတယ္။
တခ်ဳိ႕ေတြသိျမင္တာက အဆင့္နိမ့္တာေတြ
လည္းရွိပါတယ္။ မမွန္ကန္ဘဲစိတ္အထင္နဲ႔
ျမင္တာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိပါတယ္။
အဆင့္နိမ့္အတိတ္ဘ၀ျမင္မႈဆိုတာ အခ်ိန္ကာလ
အားျဖင့္ေနာက္ျပန္ေရတြက္ရင္ ကမၻာေလးဆယ္
ကိုျမင္ႏုိင္ၾကပါတယ္။ တစ္ကမၻာမွာဘ၀ေပါင္း
ဘယ္ေလာက္ေနခဲ့ရတယ္ဆိုတာက မေရမတြက္
ႏိုင္ေအာင္ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားျပားလွပါတယ္။
ကမၻာေလးဆယ္ရဲ႕ဘ၀ေပါင္းဆိုရင္စဥ္းစားသာ
ၾကည့္ပါ။
ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ ဘ၀ေပါင္းကိုျမင္ေတြ႕ႏုိင္တဲ့
အသိဉာဏ္သည္ပင္လွ်င္ အဆင့္နိမ့္လြန္းပါတယ္
တဲ့။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အယူေျဖာင့္မွန္မႈမရွိၾက
ေသးတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြသည္ပင္ အဲဒီေလာက္ကမၻာ
ေလးဆယ္ထိျပန္ျမင္ႏုိင္ပါတယ္တဲ့။
ဒါကအတိတ္ဘ၀ကိုျပန္ျမင္ႏုိင္တာနဲ႔ပတ္သတ္
လုိ႔ရွင္းျပေျဖျပတာပါ။
ဘာ၀နာတရားအားထုတ္တဲ့အခါမွာ အတိတ္ဘ၀
ကိုျမင္ရင္လည္း ျမင္ႏုိင္တယ္။ မျမင္ရင္လည္း
မျမင္ႏုိင္ပါဘူး။ ျမင္ျပန္ေတာ့လည္းမွန္ရင္လည္း
မွန္ႏုိင္တယ္။ မမွန္ရင္လည္းမမွန္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။
၀ိပႆနာအားမထုတ္သူေတြလည္းဒီသေဘာမ်ဳိး
ပါပဲ။ ျမင္တဲ့သူလည္းျမင္တယ္။ မျမင္တဲ့သူလည္း
မျမင္ပါဘူး။
ေနာက္ထပ္အတိတ္ဘ၀ကို ျမင္တာသည္၀ိပႆနာ
ဉာဏ္နဲ႔ဆိုင္ပါသလားဆိုတာကိုရွင္းျပပါဦးမယ္။
အတိတ္ဘ၀ကအတိတ္အာ႐ုံဆိုတာ ပံုသ႑ာန္
အရြယ္အစား၊ အေရာင္အဆင္းဆိုတာေတြပါ၀င္
ေနပါတယ္။ ဟိုတုန္းကဆိုတဲ့အတိတ္ကာလ
အခ်ိန္ေတြပါ၀င္ေနပါတယ္။ သတၱ၀ါပညတ္အာ႐ုံ
ေတြျဖစ္ေနတဲ့ ဒီအာ႐ုံေတြကို ျမင္ေနသမွ်၊ စြဲယူ
ထားသမွ်၊ ပရမတ္အာ႐ုံ၊ ႐ုပ္နာမ္အာ႐ုံတစ္ခုခု
ဟာ မထင္ရွားႏုိင္မေပၚႏုိင္ပါဘူး။ ဉာဏ္မွာလည္း
မျမင္ႏုိင္ပါဘူး။
အတိတ္ပညတ္အာ႐ုံေတြကို ျမင္ေနတဲ့အခုိက္
၀ိပႆနာဉာဏ္ကို နီ၀ရဏကိေလသာတစ္ခုခု
က ဖံုးထားၿပီး ပရမတ္အာ႐ုံကို ပညတ္အာ႐ုံက
ကာထားကြယ္ထားလုိက္ပါၿပီ။ ၀ိပႆနာဉာဏ္
မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါ။ အတိတ္အာ႐ုံေကာင္းကိုျပန္
ေတြ႕ၿပီး ေလာဘကိေလသာ၊ အတိတ္အာ႐ုံ
မေကာင္းကို အာ႐ုံျပဳၿပီး ေဒါသကိေလသာ၊
အတိတ္အာ႐ုံရဲ႕သေဘာကို ေသခ်ာမသိႏုိင္တဲ့
ေမာဟကိေလသာဆိုတာေတြျဖစ္ေနတတ္ပါ
တယ္။
အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လို႔ အတိတ္အာ႐ုံေပၚခဲ့ရင္
လည္း အာ႐ုံေကာင္းကို ေလာဘအျဖစ္မခံဘဲ
သံေ၀ဂဉာဏ္၊ အာ႐ုံမေကာင္းကို ေဒါသအျဖစ္
မခံဘဲ သံေ၀ဂဉာဏ္ရဖို႔အေရးႀကီးပါတယ္။
သံေ၀ဂဉာဏ္ရၿပီဆိုရင္ မသိမႈေမာဟလည္း
ခဏခြာေျပးေနပါတယ္။
သံေ၀ဂဉာဏ္ဆိုတာ သံသရာအေၾကာင္းေတြကို
သိျမင္ၿပီး ဉာဏ္ပါတဲ့ ထိတ္လန္႔မႈကိုေခၚတာပါ။
သံသရာကိုေၾကာက္စိတ္၊ ကိေလသာေတြကို
ရြံမုန္းစိတ္ေတြအားေကာင္းလာတဲ့ဉာဏ္ကိုေခၚ
ပါတယ္။
အတိတ္ဘ၀ကိုျမင္ရင္ သံေ၀ဂဉာဏ္မ်ဳိးေတာ့
ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ျဖစ္ဖုိ႔ကလည္း အတိတ္ကိုျမင္
တာနဲ႔ပတ္သတ္လုိ႔ သေဘာက်၀မ္းသာ သူမ်ား
ေတြထက္ ငါကသာတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိး
ေတြ မရွိမွသာ သံေ၀ဂဉာဏ္ေပၚႏုိင္ပါတယ္။
သံသရာေၾကာက္စိတ္၊ ကိေလသာရြံမုန္းစိတ္
သံေ၀ဂဉာဏ္အစစ္ရၿပီဆိုရင္ ၀ိပႆနာဉာဏ္
အတြက္ အေထာက္အကူေကာင္းရပါၿပီ။
၀ိပႆနာဉာဏ္ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုေပၚလာႏုိင္
ပါၿပီ။
ဒါကအတိတ္ဘ၀ကိုျမင္တာသည္ ၀ိပႆနာ
ဉာဏ္နဲ႔ဆိုင္ပါသလားဆိုတာကို ရွင္းျပတာပါ။
ေနာက္တစ္ခု ၀ိပႆနာတရားသည္ အတိတ္
ကို ႐ႈလို႔ရပါသလားဆိုတဲ့အေမးပါ။
အခုေလာက္ရွင္းျပခဲ့တာနဲ႔ပဲ အေျဖထြက္ေလာက္
ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ထပ္ရွင္းျပပါဦးမယ္။
အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္ အာ႐ုံသံုးမ်ဳိးစလံုးကို
႐ႈလုိ႔ရတယ္လုိ႔လည္း ယူဆၾကပါတယ္။
၀ိပႆနာရဲ႕အာ႐ုံဟာ ပစၥဳပၸန္လို႔သာလက္ခံတာ
လည္းရွိၾကပါတယ္။
၀ိပႆနာဉာဏ္ဟာ ႐ုပ္အာ႐ုံ၊ ဒါမွမဟုတ္ နာမ္
အာ႐ုံတစ္ခုခုကိုသာ အာ႐ုံျပဳပါတယ္။ ေလာကီ
ပရမတ္အာ႐ုံရဲ႕သေဘာကိုသာ သိပါတယ္။
အတိတ္ကအေၾကာင္းအရာေတြျပန္ၿပီးေပၚလာ
တဲ့အခိုက္ ဒီအာ႐ုံေတြဟာ မွတ္သားခဲ့ဖူးတဲ့
သညာ၊ အမွတ္ရလုိက္တဲ့သတိေၾကာင့္ေပၚလာ
တဲ့ အတိတ္အာ႐ုံ၊ အတိတ္အေၾကာင္းအရာေတြ
ပါ။
အတိတ္အာ႐ုံ၊ အတိတ္အေၾကာင္းအရာေတြဆို
ေပမယ့္ အတိတ္နဲ႔ပံုတူေပၚလာတဲ့ပစၥဳပၸန္႐ႈစိတ္
သိစိတ္နဲ႔ၿပိဳင္တူစိတ္တစ္ခဏတိုင္းမွာျဖစ္ေနၾက
တဲ့ အာ႐ုံပါ။
နားလည္ေအာင္ေျပာရင္ အတိတ္ပံုတူ ပစၥဳပၸန္
အာ႐ုံပါ။
အနာဂတ္အာ႐ုံ၊ အနာဂတ္အေၾကာင္းအရာေတြ
ကို စဥ္းစားေတြးေတာတဲ့အခါမွာလည္းအနာဂတ္
အာ႐ုံေတြဟာ ေပၚလာႏုိင္ပါတယ္။
မေရာက္လာေသးတဲ့ အနာဂတ္အခ်ိန္ရဲ႕ျဖစ္လုိ
တဲ့ အာ႐ုံ၊ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့အာ႐ုံေတြကိုေတြးလုိ႔ေပၚ
လာတဲ့အခိုက္ဒီအနာဂတ္အေၾကာင္းအရာေတြ
ဟာ အနာဂတ္ပံုတူပစၥဳပၸန္အာ႐ုံေတြပါပဲ။ ဒီအာ႐ုံ
ေတြကို သိေနတဲ့စိတ္၊ ႐ႈေနရင္လည္း ႐ႈစိတ္သည္
ပင္ ပစၥဳပၸန္႐ႈစိတ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီသိစိတ္၊ ႐ႈစိတ္
နဲ႔ တစ္ခ်ိန္တည္း အသိခံ၊ အ႐ႈခံ အာ႐ုံျဖစ္ေနလုိ႔
အနာဂတ္ပံုတူပစၥဳပၸန္အာ႐ုံလို႔ေျပာတာပါ။
အတိတ္၊ အနာဂတ္ ဘယ္လိုအာ႐ုံေတြ၊ ဘယ္လို
အေၾကာင္းအရာေတြပဲေပၚေပၚ ႐ႈစိတ္၊ အ႐ႈခံ
အာ႐ုံဟာ ပစၥဳပၸန္အခ်ိန္တိုင္း အခ်ိန္တိုင္းမွာ
ၿပိဳင္တူ ျဖစ္ေပၚေနၾကတာကို သေဘာေပါက္
ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။
သေဘာေပါက္ရင္ ၀ိပႆနာတရားသည္အတိတ္
ကို ႐ႈလုိ႔ရႏုိင္ပါသလားဆိုတဲ့အေမးရဲ႕အေျဖဟာ
နားလည္သြားပါၿပီ။
ဒီေမးခြန္းႀကီးရဲ႕အေျဖေတြဟာ နက္နဲသိမ္ေမြ႕
ပါတယ္။ ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာ၊ ဋီကာစတဲ့
အေထာက္အထားေတြနဲ႔က်မ္းႀကီးတစ္ေစာင္
ေရးဖြဲ႕ဖို႔ဆႏၵရွိထားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္က်မ္းစာအုပ္ငယ္ဆိုတာကို လုိက္ၿပီး
နားလည္ေလာက္တဲ့ စကားေတြနဲ႔သာ အေထာက္
အထားမွန္ကန္စြာ ေျဖေပးလုိက္ပါတယ္။
၀ိပႆနာဉာဏ္နဲ႔အ႐ႈခံအာ႐ုံရဲ႕သေဘာေတြကို
နားလည္ႏုိင္ၾကပါေစ။
ဓမၼဒူတအရွင္ေဆကိႏၵ
၀ိပႆနာတရားသင္တန္းအေမးအေျဖမ်ား(၂)

အထိေရာက္ဆံုး က်ား မ မေရြး ဆီက် ၊ ပိန္ ၊ က်စ္ ေစနည္း

ဒီနည္းေလးဟာ အင္မတန္မွလြယ္ကူျပီး အဆီက်ဖုိ႕ ပိုမိုထိေရာက္တဲ့ သဘာ၀နည္းေလးတစ္ခုပါ။

တစ္ေန႕ သံုးၾကိမ္ေသာက္သံုးရံုျဖင့္ ၅ရက္အတြင္း အာနိသင္ျပႏုိင္မွာျဖစ္ျပီး အဆီေတြကို သဘာ၀နည္းနဲ႕ က်ေစတဲ့ နည္းေလးမို႕ မႏုႆ က အားလံုးအတြက္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္ေနာ္။

ပါ၀င္ပစၥည္းေတြကေတာ့ - ပ်ားရည္စစ္စစ္ရယ္၊ ရွာလကာရည္အျဖဴရယ္ ႏွစ္မ်ိဳးတည္းပါပဲ ။

အသံုးျပဳနည္းကေတာ့ -

ေဆးတစ္ဖံုစာအတြက္ ရွာလကာရည္ ၄ဇြန္း ၊ ပ်ားရည္ ၁ ဇြန္း ( 4 :1 လက္ဘက္ရည္ဇြန္းျဖင့္ ခ်ိန္တြယ္ပါ ။ )

ေသာက္သံုးခ်ိန္ေတြကေတာ့ - မနက္စာ မစားခင္ တစ္ဖံုေသာက္သံုးေပးပါ။

ေန႕လည္စာ စားျပီး တစ္ဖံုေသာက္ေပးပါ။

ညစာ စားျပီးခ်ိန္တြင္ တစ္ဖံုေသာက္ေပးပါ။

တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ အရသာမၾကိဳက္တာေတြဘာေတြ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ပိန္ခ်င္လွခ်င္သူေတြအတြက္ သည္းခံျပီးေသာက္သံုးေပးၾကပါေနာ္။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆိုရင္ တစ္လအတြင္း ၄ ေပါင္ ၅ ေပါင္ေလာက္က်သြားတယ္ဆိုပဲ။

အားလံုး စမ္းၾကည့္လိုက္ၾကေနာ္။ မသိေသးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ဆက္လက္ေ၀မွ်ေပးလုိက္ပါဦးေနာ္။

ပိန္လုိ႕လွသြားရင္ ေဟာဒီက မႏုႆ ကိုလည္းမေမ့နဲ႕ေနာ္။

ပ်ိဳေမတို့သိေစဖို့ မွ ျပန္လည္မွ်ေ၀ေပးလုိက္ပါသည္။

ခ်စ္တဲ့ ....မႏုႆ
Credit: မႏုႆ ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာေလးမ်ား

ဗိုက္ေခါက္အဆီက်ေစမည့္ သဘာ၀နည္းလမ္း

ဗိုက္ေခါက္ထူေနသူမ်ား အဆီက်ေစလိုပါက ျမန္မာ့ရိုးရာ ေဆးျမီးတိုနည္းျဖင့္ အႏၱရာယ္ကင္းစြာ အဆီခ်ႏိုင္ပါသည္။

လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာ-

၁။ သဘာ၀ပ်ားရည္စစ္စစ္ (တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ထားသည့္ ပ်ားရည္အေဟာင္း)
၂။ သံပရာသီး
၃။ ဂ်င္း

သံုးစြဲပံု

၁။ သံပရာသီးတစ္လံုးကို ေရစင္ေအာင္ေဆးျပီး အခြံႏွင့္အတူ အကြင္းလိုက္ လွီးလိုက္ပါ။ မတ္ခြက္ထဲကို ထည့္ပါ။
၂။ ဂ်င္းႏွစ္လြာခန့္ ထည့္ပါ။
၃။ ပ်ားရည္ ထမင္းစားဇြန္း တစ္ဇြန္းခန့္ထည့္ပါ။
၄။ ေရေႏြးပူပူထည့္ျပီး အဖံုးအုပ္ထားပါ။

နာရီ၀က္ခန့္ ႏွပ္ထားလုိက္ျပီး ေရေႏြး ေအးလာသည့္အခါ ေသာက္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ညအိပ္ယာ၀င္ခါနီးအခ်ိန္ဆိုလွ်င္ ပိုသင့္ေလွ်ာ္ပါသည္။ တစ္ပတ္ကို ၃ ၾကိမ္ခန့္ေသာက္ေပးပါ။ တစ္လအတြင္း ဗိုက္ေခါက္အဆီမ်ား က်သြားပါလိမ့္မည္။

သတိျပဳရန္။ ။ ပ်ားရည္အသစ္ျဖင့္ မျပဳလုပ္ရပါ။ ပ်ားရည္အသစ္သည္ လူကို ၀လာေစႏိုင္ပါသည္။ သံပရာသီးအခြံပါသည့္အတြက္ အရသာအနည္းငယ္ ခါးေနမည္။ အခါးမေသာက္ႏိုင္ပါက ပ်ားရည္အနည္းငယ္ ထပ္ထည့္ေသာက္ပါ။ သၾကားမထည့္ရပါ။ အစာအိမ္သမားမ်ား မေသာက္သင့္ပါ။

ေစာႏြဲ ့ေနဆုိင္ (ပူတာအို)
ကိုးကား။ ။ ျမန္မာ့ရုိးရာေဆးျမီးတိုမ်ား

ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ (၉) ပါး၊ တရားဂုဏ္ေတာ္ (၆) ပါး၊ သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ (၉) ပါး

ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ (၉) ပါး
အရဟံ၊ သမၼာသမၺဳေဒၶါ၊ ဝိဇၨာစရဏ သမၸေႏၷာ၊ သုဂေတာ၊ ေလာကဝိဒူ၊ အႏုတၱေရာ ပုရိသ ဒမၼသာရထိ၊ သတၳာေဒဝ မႏုႆာနံ၊ ဗုေဒၶါ၊ ဘဂဝါ။

(၁) အရဟံ= လူနတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ျခင္း။
(၂) သမၼာသမၺဳဒၶ = အလံုးစံုေသာတရားတို႔ကို ဆရာမရွိပါဘဲ ပါရမီစြမ္းအားျဖင့္သိျခင္း။
(၃) ၀ိဇၨာစရဏသမၸႏၷ = အသိဥာဏ္ (၀ိဇၨာ)၊ အက်င့္တရား (စရဏ) တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုုျခင္း။
(၄) သုဂတ = ေကာင္းျမတ္ေသာစကား (သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ) ကိုသာေျပာျခင္း။
(၅) ေလာက၀ိဒူ = သတၱေလာက သခၤါရေလာက ၾသကာသေလာက တည္းဟူေသာ ေလာကႀကီးသံုးပါးကို သိျခင္း။
(၆) အႏုတၱေရာပုရိသဒမၼသာရထိ = လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါ တို႔ကို ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ေအာင္ ဆံုးမျခင္း။
(၇) သတၴာေဒ၀ မႏုႆာနံ = လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါ အားလံုးတို႔၏ ဆရာျဖစ္ျခင္း။
(၈) ဗုဒၶ = သစၥာတရားေလးပါးကို သိျခင္း၊
(၉) ဘဂ၀ါ = ဘုန္းေတာ္ (၆) ပါးႏွင့္ျပည့္စံုုျခင္း။

တရားဂုဏ္ေတာ္ (၆) ပါး

သြာကၡာေတာ ဘဂ၀ေတာ ဓေမၼာ၊ သႏၷိ႒ိေကာ၊ အကာလိေကာ၊ ဧဟိပႆိေကာ၊ ၾသပေနယ်ိေကာ၊ ပစၥတၱံ ေ၀ဒိတေဗၺာ ၀ိညဴဟိ။

(၁) သြာကၡာတ = ဘုရားရွင္ကိုယ္တိုင္ေဟာျခင္း။
(၂) သႏၷိ႒ိကာ = က်င့္ၾကံသူအတြက္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ပင္ ကိုယ္တိုင္႐ႈျမင္ႏိုင္ျခင္း။
(၃)အကာလိက = ႐ႈပြားသူအတြက္ မဂ္ၿပီးလွ်င္ ဖိုလ္အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲျဖစ္ျခင္း။
(၄) ဧဟိပႆိက = တရားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ဖိတ္ေခၚရဲျခင္း။
(၅) ၾသပေနယ်ိက = မိမိသႏၲာန္၌ အစဥ္ကပ္၍ ေဆာင္ထားသင့္ျခင္း။
(၆) ပစၥတၱံ ေ၀ဒိတေဗၺာ ၀ိၫူဟိ = မဂ္၊ ဖိုလ္၊ နိဗၺာန္ ဓမၼရသကိုလက္ေတြ႕ခံစားႏိုင္ျခင္း။

သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ (၉) ပါး

သုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂ၀ေတာ သာ၀ကသံေဃာ၊ ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ ဘဂ၀ေတာ သာ၀ကသံေဃာ၊ ဉာယပၸဋိပေႏၷာ ဘဂ၀ေတာ သာ၀ကသံေဃာ၊ သာမီစိပၸဋိပေႏၷာ ဘဂ၀ေတာ သာ၀ကသံေဃာ၊ ယိဒိဒံ စတၱာရိ ပုရိသယုဂါနိ အ႒ ပုရိသပုဂၢလာ ဧသ ဘဂ၀ေတာ သာ၀ကသံေဃာ၊ အာဟုေနေယ်ာ၊ ပါဟုေနေယ်ာ၊ ဒကၡိေဏေယ်ာ၊ အၪၨလိကရဏီေယ်ာ၊ အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱံ ေလာကႆ။

(၁) သုပၸဋိပႏၷ = ေကာင္းေသာအက်င့္ရွိျခင္း။
(၂) ဥဇုပၸဋိပႏၷ = ေျဖာင့္မတ္စြာက်င့္ၾကံျခင္း။
(၃) ဉာယပၸဋိပႏၷ = နိဗၺာန္ေရာက္ေရးက်င့္ျခင္း။
(၄) သာမီစိပၸဋိပႏၷ = ေလာကုတၱရာတရားနဲ႔ အညီက်င့္ျခင္း။
(၅) အာဟုေနယ် = အေ၀းကသယ္ေဆာင္လာသည့္ ပစၥည္းကိုပင္ ခံယူထိုက္ျခင္း။
(၆) ပါဟုေနယ်= ဧည့္သည္အတြက္ အထူးစီမံထားသည့္ပစၥည္းကိုပင္ အလွဴခံထိုက္ျခင္း။
(၇) ဒကၡိေဏယ် = ျမင့္ျမတ္ေသာအလွဴကို ခံထိုက္ျခင္း။
(၈) အၪၨလိကရဏီယ် = လက္အုပ္ခ်ီမိုး ရွိခိုးျခင္းကို ခံထိုက္ျခင္း။
(၉) အႏုတၱရံ ပုညေကၡတၱ = သတၱ၀ါအေပါင္းတို႔၏ ဒါနမ်ဳိးေစ့ စိုက္ပ်ဳိးရာ လယ္ေျမ ေကာင္းျဖစ္ျခင္း

ၿပံဳးစိစိ ဖတ္စာ

ထူးဆန္းတဲ႔ သတင္း သုံးပုဒ္

၁ ။ ဘာသာျပန္ ညံ႔ဖ်င္း
အေမရိကန္ သမၼတ အိုဗားမား ရဲ႕ သမိုင္းဝင္ မိန္႔ခြန္းကို ဘာသာအသီး သီး ျပန္ဆိုရာမွာ ျမန္မာဘာသာျပန္က ျပန္ဆိုပုံ၊ ဝါက်ဖြဲ႔စည္းပုံ၊ ဝိဘတ္ ထားပုံ၊ သတ္ပုံ၊ ေခ်ာေမာျခင္း မရိွပုံ စသျဖင္႔ စသျဖင္႔ စသျဖင္႔ အလြန္ ညံ႔ဖ်င္း ေၾကာင္း ျမန္မာစာ တစ္လုံးမွ မတတ္သည္႔ အေမရိကန္တို႕က ေထာက္ျပ ေဝဖန္ေနၾကေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ျမန္မာေတြကေတာ႔ သည္းခံတတ္သူမ်ား ပီပီ ဘာမွ မေျပာၾကပါ။


၂ ။ သူမ်ားတို႕ကို ေျပာေရာေပါ႔
နာမည္ႀကီး ( တအားႀကီးတာ ) တရားပြဲ တစ္ပြဲကေန
အျပန္ မိတ္ကပ္ အ ထူးကၽြမ္းက်င္ ပညာရွင္တစ္ေယာက္က စုပ္ တသပ္သပ္နဲ႔ ဒီလို ေျပာပါသတဲ႔

" သူူမ်ားတို႕ကို ေျပာေရာေပါ႔၊ မလုပ္တတ္ဘဲ ေလွ်ာက္လုပ္ေပးထားၾကတယ္၊ ဒါမ်ိဳးဆို........................... "

ဘယ္သူရဲ႕ မိတ္ကပ္ျပင္ဆင္မႈကို အားမလို အားမရျဖစ္လို႔ ေျပာတာလဲ ဆို တာေတာ႔ ဒီသတင္း ေရးျပီးခ်ိန္အထိ မသိရပါ။ ေရွ႕ဆုံးအတန္းမွာ ထိုင္႐င္း တရားနာေနတဲ႔ မင္းသမီးတစ္ေယာက္ကို ျမင္ျပီး ေျပာတာ ျဖစ္ေကာင္းပါရဲ႕ လို႔ ဗုဒၶဘာသာေတြက ဆုေတာင္းေနၾကပါသတဲ႔။

၃ ။ ေသာင္းေငြ လား နီလာေသာင္း လား
ျမန္မာ ႏိုင္ငံရဲ႕ လက္ရိွ ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ေယာက္နာမည္ကို ၾကည္႔ရာ သန္းေရႊ ( သခ်ၤာ အေရအတြက္ ၊ ရတနာ ၇ ပါး အမည္ ) သိန္းစိန္ ( သခ်ၤာ အေရအတြက္၊ ရတနာ ၇ ပါး အမည္ ) တူေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ေနာက္တက္လာမယ္႔ ေခါင္းေဆာင္ဟာ ဒီပက္တန္အတိုင္း သြားမယ္ဆိုရင္ ေယာက်္ားျဖစ္က " ေသာင္းေငြ " အမ်ိဴးသမီးျဖစ္က " နီ လာေသာင္း " ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ခ်ဲဂဏန္း ပညာရွင္မ်ား အဖြဲ႔က ခန္႔ မွန္းေနၾကေၾကာင္း သိရပါတယ္။
 **************

  ပါလီမန္ လႊတ္ေတာ္မွ ထုတ္ျပန္ ေၾကျငာခ်က္

 ၁ ။ လွ်ပ္စစ္မီးကိစၥ
လွ်ပ္စစ္မီးမ်ား ပ်က္ျခင္းသည္ အစိုးရႏွင္႔ မဆိုင္၊ ထရန္စေဖာ္မာပုံး မ်ားႏွင္႔သာဆိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ လွ်ပ္စစ္မီးပ်က္ခဲ႔ေသာ္ ထရန္စေဖာ္မာပုံး ႏွင႔္အနီးဆုံးတြင္ရွိေသာ တာဝန္သိ ျပည္သူတစ္ေယာက္ေယာက္က ( ျမန္မာ႔နည္း ျမန္မာ႔ဟန္ျဖင္႔ ) ထရန္စေဖာ္မာပုံးကို ေျခေထာက္ျဖင္႔ ခပ္နာနာေလး ကန္ေပးရန္လိုအပ္ပါသည္။  ေျခေထာက္ျဖင္႔ ခပ္နာနာေလး ကန္ဟူသည္  ေျခေထာက္ျဖင္႔ ခပ္နာနာေလး ကန္၊ တုတ္ စသည္ျဖင္႔ မ႐ိုက္ရဟု ဆိုလိုသည္။ ထိုသို႔ ကန္လိုက္ျခင္းေၾကာင္႔ ေျခေထာက္မွာ ဒဏ္ရာရေသာ္ ေဆးဖိုးဝါးခ လိုအပ္သည္ထက္ ပိုမေတာင္းရန္  ထရန္စေဖာ္မာပုံးမ်ား ႏွင႔္ နီးေသာ ေဆး႐ုံ ေဆးခန္းမ်ားကို အမိန္႔စာ ထုတ္ေပးျပီးျဖစ္သျဖင္႔ ျပည္သူမ်ား အေနျဖင္႔ စိုးရိမ္စရာ မလို။

၂ ။ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ား မသုံးစြဲရန္
လႊတ္ေတာ္ပါလီမန္ထဲ၌ အေရးတၾကီးကိစၥမ်ား ေဆြးေႏြးရာ လႊတ္ေတာ္ပါလီမန္အတြင္းရိွ နဗီဂိတ္တာမ်ား၏ ဆစ္ဂနယ္မ်ား ေရာေထြးသြားႏိုင္သျဖင္႔ ျပည္သူမ်ား အေနႏွင္႔ ဆဲလ္ဖုန္း၊ ကြန္ပ်ဴတာ အင္တာနက္ စသည္႔ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ား မသုံးစြဲၾကရန္ ေမတၲာရပ္ခံလိုက္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အျပဳအမူတို႔ေၾကာင္႔ ပါလီမန္၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား ေႏွာင္႔ေႏွးေစႏိုင္သည္ဟု ျမန္မာ႔ ပညာရွင္တို႔ ေတြ႔ရိွခဲ႔ရသည္။ မေန႔က သမၼတရုံးသိ႔ု ပို႔လိုက္ႏိုင္ေသာ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈဆိုင္ရာ ဥပေဒအတည္ျပဳခ်က္သည္ မီးျဖတ္ျပီး လွ်ပ္စစ္ပစၥည္း သုံးစြဲမႈ ရပ္တန္႔လိုက္ႏိုင္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ျဖစ္သည္။

၃ ။ စကားလုံးႀကီးမ်ား မသုံးစြဲရန္
ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဒီမိုကေရစီသည္ ႏုႏု နယ္နယ္သာ ရိွေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ သုံးစြဲသူကိုယ္တိုင္ မႏိုင္မနင္း မ ယူေနရသည္႔ မ႑ိဳင္ မ႑ပ္ မဟာဗ်ဴဟာ စူဠဗ်ဴဟာ စေသာပါဠိသက္ ျမန္မာ ေဝါဟာရမ်ား၊ ဟူးမင္း႐ိုက္ ဟ်ဴမီလီေယးရွင္း႐ိုက္၊ စထရက္ဒဂ်ီ ထရက္ဂ်ဒီ စေသာ အဂၤလိပ္  ေဝါဟာရမ်ားျဖင႔္ ပစ္ေပါက္၍ မကစားၾကရန္၊ အထူးသျဖင္႔ သမၼတႀကီးကို မ်က္ရည္ယိုေစေသာ ေပါက္တတ္ကရ ေမးခြန္းမ်ား မေမးၾကရန္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံအတြက္ မ်က္ရည္က်ရေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားတြင္ ေအဗရာဟင္ လင္ကြန္း၊ တိန္ေရွာက္ဖိန္တို႔မွအစ လီကြမ္းယု အထိပါဝင္ေၾကာင္းသိရသည္။ ေနာက္ေနာင္ မ်က္ရည္ယိုေမးခြန္း ေမးပါက မ်က္ရည္ယိုဗုံးျဖင္႔ ပစ္ခတ္ တားျမစ္မည္ျဖစ္သည္။

၄ ။ အလုပ္လက္မဲ႔ ျပႆနာ
တစ္ကမာၻလုံး ရင္ဆိုင္ေနရေသာ ဤ  ျပႆနာကို စစ္အစိုးရ လက္ထက္ကတည္းက အေမွ်ာ္အျမင္ႀကီးစြာ ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ႔သည္။ ဥပမာ ကားလမ္းမ်ား ညီညြတ္ေနလွ်င္ မိုးရြာအျပီး ေရမ်ားက သူ႕ အလုိလို ေအာက္စီးသြားသျဖင္႔ မည္သူမွ အလုပ္မရႏိုင္ေတာ႔။ ယခုမူ အေမွ်ာ္အျမင္ႀကီးစြာ မညီေအာင္လုပ္ထားသျဖင္႔ မိုးရြာအျပီး တံျမက္စည္းမ်ားျဖင္႔ လွဲက်င္းေပးရသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ စည္ပင္သာယာ ဝန္ထမ္းမ်ားစြာကို အလုပ္ေပးထားႏိုင္ခဲ႔သည္။

ဤသို႔ေသာ စီးပြားေရး ပညာ႐ွင္အခ်ိဳ႕ႏွင္႔ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ အစိုးရကို ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ ျမန္မာျပည္သူမ်ား အေနႏွင္႔ ကံေကာင္းသည္ဟု ဆိုႏိုင္ျပီး ဉာဏ္႐ိွသေ႐ြ႕ေတာ႔ ျပည္သူ႕တာဝန္ကို  ဘယ္သူမွ မေပးဘဲ ကိုယ္ဘာသာကိုယ္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ားမ်ား ယူျပီး အေကာင္းဆုံး လုပ္ေဆာင္သြားမည္ဟု သံဓိ႒ာန္ျပဳၾကသည္ ။

 ေလာကႀကီးမွာ လူ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရိွတယ္
" က်ေနာ္႔ အဖိုးအလိုအရ ေလာကႀကီးမွာ လူ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရိွတယ္၊ တစ္မ်ိဳးက သူနဲ႔ သေဘာထားျခင္းတိုက္ဆိုင္တဲ႔ လူ ေနာက္ တစ္မ်ိဳးက သူနဲ႔ သေဘာထားျခင္းမတိုက္ဆိုင္တဲ႔ လူ " ( အမည္မသိ )

" ေလာကႀကီးမွာ လူ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရိွတယ္၊ တစ္မ်ိဳးက လူေကာင္း၊ ေနာက္ တစ္မ်ိဳးက လူဆိုး။ လူေကာင္းက ေကာင္းေကာင္း အိပ္ရျပီး လူဆိုးက လမ္းေပၚမွာ လူေကာင္းထက္ ပို ေပ်ာ္ရတယ္ " (Woody Allen).

" ေလာကႀကီးမွာ လူ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရိွတယ္၊ တစ္မ်ိဳးက ေလာကႀကီးမွာ လူ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရိွတယ္ ဆိုတာကို ယံုၾကည္သူနဲ႔ ေနာက္ တစ္မ်ိဳးက ဒါကို မယံုၾကည္သူ " (Robert Benchley ).

" ေလာကႀကီးမွာ လူ ႏွစ္မ်ိဳးပဲ ရိွတယ္။ ခု တစ္မ်ိဳးနဲ႔ ေတာ္ၾကာ တစ္မ်ိဳး " ( ျမန္မာကာတြန္းတစ္ကြက္၊ ေဆာရီး၊ ဆရာ႔နာမည္ မမွတ္မိ )

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သမၼတမ်ား

၁။စ၀္ေရႊသိုက္(၁၈၉၆-၁၉၆၂)

 ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ ပထမဆံုး သမၼတ အျဖစ္ လူသိမ်ား ေလသည္။ သမၼတတာ၀န္ကို (၄.၁.၁၉၄၈)မွ (၁၆.၃.၁၉၅၂)ထိ ထမ္းေဆာင္ခဲ႕ သည္။စ၀္ေရႊသိုက္ကုိ ၁၈၉၆ခု ေအာက္တိုဘာလ ၁၆ရက္ ေသာၾကာေန႕ ရွမ္းျပည္နယ္ ေညာင္ေရႊျမိဳ႕ အဖ
စ၀္ခ်ံဳ၊အမိ ေဒၚစ၀္နန္းဆာတို႕မွ ဖြားျမင္သည္။
ငယ္အမည္မွာ စပ္ေရႊဆိုက္ ျဖစ္ကာ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားျဖစ္ေလသည္။ ၁၉၃၇ခု၊ဇြန္လတြင္ ေျမာက္ပိုင္းသိႏၷီေစာ္ဘြား ၏ႏွမေတာ္ စ၀္ဟုန္ခမ္းႏွင္႕ လက္ထပ္ခဲ႕ျပီး သားသမီး၁၁ေယာက္ ထြန္းကားခဲ႕သည္။ စ၀္ေရႊသိုက္သည္ (၂၁.၁၁.၁၉၆၂) အသက္၆၆ႏွစ္တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ႔သည္။

 x x x x x x x x
၂။ေဒါက္တာဘဦး(၁၈၈၇-၁၉၆၃)

 ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ ဒုတိယေျမာက္ သမၼတ ျဖစ္ေလ သည္။သမၼတ တာ၀န္ကို (၁၆.၃.၁၉၅၂)မွ (၁၃.၃.၁၉၅၇)ထိ ထမ္းေဆာင္ခဲ႕ ေလသည္။ေဒါက္တာဘဦးကို ၁၈၈၇ခု ေမလ ၂၆ရက္ ၾကာသပေတးေန႕ ဧရာ၀တီတိုင္း။ပုသိမ္ျမိဳ႕တြင္ အဖ ဦးဘိုးလွ၊အမိ ေဒၚညြန္႕ တို႕မွ ဖြားျမင္ခဲ႕ သည္။ေမြးခ်င္းကိုးေယာက္အနက္ အၾကီးဆံုးသားျဖစ္သည္။ဘိုးေဘးမ်ားမွာ မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ျဖစ္ေလသည္။၁၉၁၃ခုတြင္ ေဒၚျငိမ္းျငိမ္းႏွင္႕လက္ထက္ျပီးသား၂ေယာက္ထြန္းကားခဲ႔သည္။
၁၉၂၂တြင္ ေဒၚျငိမ္းျငိမ္း အဆုတ္ေရာဂါႏွင္႕ ကြယ္လြန္ျပီးေနာက္ ၁၉၂၃တြင္ ေဒၚေအးႏွင္႕လက္ထက္ခဲ႕ရာ သားသမီး ၅ေယာက္ထြန္းကားခဲ႔သည္။ေဒါက္တာဘဦးသည္ (၉.၁၁.၁၉၆၃) အသက္ ၇၆ႏွစ္တြင္ လူၾကီးေရာဂါျဖင္႔ ကြယ္လြန္ခဲ႔သည္။

 x x x x x x x x

၃။ဦး၀င္းေမာင္(ခ)မန္း၀င္းေမာင္(၁၉၁၆-၁၉၈၉)

 ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ တတိယေျမာက္ သမၼတ ျဖစ္ေလ သည္။သမၼတ တာ၀န္ကို (၁၃.၃.၁၉၅၇)မွ (၂.၃.၁၉၆၂)ထိ ထမ္းေဆာင္ခဲ႕သည္။ဦး၀င္းေမာင္ကို ၁၉၁၆ခု၊ဧျပီလ၊၁၇ရက္ တနလၤာေန႕ ပုသိမ္ခရိုင္၊က်ံဳေပ်ာ္ျမိဳ႕နယ္၊လွည္းဆိပ္ရြာတြင္ အဖဦးေရႊရင္၊အမိေဒၚသာယာ တို႕မွ ဖြားျမင္ခဲ႕သည္။ကရင္တိုင္းရင္းသားျဖစ္ကာ ႏိုင္ငံေရးတြင္ မန္း၀င္းေမာင္ဟု ထင္ရွားေလသည္။၁၉၄၂ခုတြင္ ေဒၚျမေမႏွင္႕ လက္ထပ္ကာ သားသမီး ၆ေယာက္ ထြန္းကားခဲ႕သည္။မန္း၀င္းေမာင္သည္ (၄.၇.၁၉၈၉) အသက္၇၃ႏွစ္တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ႕သည္။

 x x x x x x x x

 ၄။ဦးေန၀င္း(၁၉၁၁-၂၀၀၂)

 ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ စတုတၳေျမာက္ သမၼတ ျဖစ္ေလ သည္။သမၼတ တာ၀န္ကို (၂.၃.၁၉၇၄)မွ (၉.၁၁.၁၉၈၁)ထိ ထမ္းေဆာင္ခဲ႕သည္။ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ေလသည္။ ဦးေန၀င္းကို ၁၉၁၁ခု၊ေမလ၊၂၄ရက္၊ဗုဒၵဟူးေန႕၊ ျပည္ခရိုင္၊ေပါင္းတလည္ျမိဳ႕ တြင္ အဖဦးဖိုးခ ၊အမိေဒၚမိေလးတို႕မွ ဖြားျမင္ေသာ သားဦးျဖစ္ေလသည္။ ငယ္အမည္မွာ ေမာင္ရႈေမာင္ျဖစ္သည္။ပထမဆံုး ေဒၚသန္းညြန္႕ႏွင္႕လက္ထက္ကာ သား၁ေယာက္၊ဒုတိယ ေဒၚတင္တင္ႏွင္႕လက္ထက္ကာ သား၂ေယာက္၊တတိယ ေဒၚခင္ေမသန္းႏွင္႕လက္ထက္ကာ သားသမီး ၃ေယာက္ ထြန္းကားခဲ႕သည္။၁၉၇၂ခုတြင္ ေဒၚခင္ေမသန္းကြယ္လြန္ျပီး ၁၉၇၃ခုတြင္ ေဒၚနီနီျမင္႕ႏွင္႕လက္ထက္ခဲ႕သည္။ထို႕ေနာက္ ၁၉၇၆ခုတြင္ ကေနာင္မင္း၏ အႏြယ္ေတာ္ ရတနာနတ္မယ္ႏွင္႕လက္ထက္ျပီး ငါးလသာ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ခဲ႕သည္။ဦးေန၀င္းသည္ (၅.၁၂.၂၀၀၂) အသက္ ၉၂ႏွစ္ တြင္ကြယ္လြန္ခဲ႕သည္။

 x x x x x x x x

၅။ဦးစန္းယု(၁၉၁၈-၁၉၉၆)

 ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ ပဥၥမေျမာက္ သမၼတ ျဖစ္ေလ သည္။သမၼတ တာ၀န္ကို (၉.၁၁.၁၉၈၁)မွ (၂၅.၇.၁၉၈၈)ထိ ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ သည္။ဦးစန္းယုကို ၁၉၁၈ခု၊မတ္လ၊၃ရက္၊တနဂၤေႏြေန႕၊ျပည္ခရိုင္၊သဲကုန္းျမိဳ႕ တြင္ အဖဦးစံေဖ၊အမိေဒၚေရႊလဲ႕တို႕မွ ဖြားျမင္ေလသည္။၁၉၄၇ခုတြင္ အင္းစိန္ အစိုးရေက်ာင္းဆရာမ ေဒၚသန္းရွိန္ႏွင္႕လက္ထက္ခဲ႕ျပီး သမီး၄ေယာက္ ထြန္းကားခဲ႔သည္။ဦးစန္းယုသည္ (၂၈.၁.၁၉၉၆) အသက္၇၈ႏွစ္တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ႔သည္။

 x x x x x x x x

 ၆။ဦးစိန္လြင္(၁၉၂၄-၂၀၀၄) ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ ဆ႒မေျမာက္ သမၼတ ျဖစ္ေလ သည္။သမၼတ တာ၀န္ကို (၂၅.၇.၁၉၈၈)မွ (၁၂.၈.၁၉၈၈)ထိ ထမ္းေဆာင္ခဲ႕ သည္။ဦးစိန္လြင္ကို ၁၉၂၄ခု၊ဇန္န၀ါရီလ၊၂၇ရက္၊တနဂၤေႏြေန႕၊ ေပါင္ျမိဳ႕တြင္ အဖ ဦးေရႊရင္၊အမိ ေဒၚမမၾကီးမွ ဖြားျမင္ေလသည္။ေဒၚေရႊတင္(ခ)ေဒၚတင္ တင္လႈိုင္ႏွင္႕လက္ထက္ခဲ႕ျပီး သားသမီး ၅ေယာက္ ထြန္းကားခဲ႕သည္။ ဦးစိန္လြင္သည္ (၉.၄.၂၀၀၄) အသက္၈၁ႏွစ္တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ႔သည္။

x x x x x x x x

 ၇။ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္(၁၉၂၅-၁၉၉၄)

 ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ သတၱမေျမာက္ သမၼတ ျဖစ္ေလ သည္။သမၼတ တာ၀န္ကို (၁၉.၈.၁၉၈၈)မွ (၁၈.၉.၁၉၈၈)ထိ ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ သည္။ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ကို ၁၉၂၅ခု၊ဇန္န၀ါရီလ၊၃၁ရက္၊စေနေန႕၊ မႏၱေလးျမိဳ႕တြင္ အဖဦးဆင္႕၊အမိ ေဒၚေအးတင္တို႕မွဖြားျမင္ေလသည္။ ေမြးခ်င္းအနက္ တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္သည္။၁၉၄၇ခုတြင္ ေဒၚခင္ျမင္႕ ႏွင္႕လက္ထက္ခဲ႕ရာမွ သားသမီး ၇ေယာက္ထြန္းကားခဲ႔သည္။ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္သည္ (၂.၇.၁၉၉၄) အသက္ ၇၀ႏွစ္တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ႕သည္။

 x x x x x x x x

 ၈။ဦးသိန္းစိန္(၁၉၄၅-)

 ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ အ႒မေျမာက္ သမၼတ ျဖစ္ေလ သည္။၂၀၀၈ခု၊ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အသက္၀င္လာျပီးေနာက္ ပထမဆံုး ေရြးခ်ယ္ခံရေသာ သမၼတျဖစ္သည္။(၄.၂.၂၀၁၁)တြင္ သမၼတတာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ရသည္။ဦိးသိန္းစိန္ကို ၁၉၄၅ခု ဧျပီလ ၂၀ရက္ ေသာၾကာေန႕ ပုသိမ္ခရိုင္၊ငပုေတာျမိဳ႔နယ္၊က်ံဳကူးရြာတြင္ အဖဦးေမာင္ျဖိဳး အမိ ေဒၚခင္ညြန္႕ တို႕မွ ဖြားျမင္ေလသည္။ဦးသိန္းစိန္မွာ ေဒၚခင္ခင္၀င္းႏွင္႕လက္ထက္ျပီး သားသမီး ၃ေယာက္ထြန္းကားေလသည္။ယခုအခါ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ႏိုင္ငံ ေတာ္ သမၼတအိမ္ေတာ္တြင္ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။

ဘာသာစကား(၅)မ်ိဳး အဘိဓာန္ I-Dictionary Version 0.0.2

  I-Dictionary Version 0.0.2

အဂၤလိပ္/ဂ်ပန္/ကုိးရီးယား/ရုရွား/ထုိင္း <=> ျမန္မာ
စတဲ့ ဘာသာစကား ၅ မ်ီဳး ပါဝင္ၿပီး

အျပန္အလွန္ ရွာေဖြေလ့လာနိင္ပါသည္။

(အသံုးျပဳနည္း Pdf ဖိုင္ပါ တြဲလွ်က္ပါရွိပါတယ္) 

ေဒါင္းမရဘူးလို႔ေျပာေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားခင္ဗ်ာ 
upload လုပ္၇ာမွာ 
free user ျဖစ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္မွာ Premium account မရွိသည္ကတစ္ေၾကာင္း 
အလုပ္မအားသည္က တစ္ေၾကာင္းေပါ့ခင္ဗ်ာ 
အဲတာေၾကာင့္ တစ္ခါတေလ အဆင္မေျပျဖစ္တာကို နားလည္ေစခ်င္ပါတယ္..
ေဒါင္းမရလို႔ comment ခ်န္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
အခု Mediafire ကေန ျပန္တင္ေပးထားပါတယ္...
ေအာက္က လင့္မွာ ျပန္လည္ ေဒါင္းယူ နိင္ပါဘီ....

DOWNLOAD>>>https://www.mediafire.com/?3zeafag8os5pkfp

အဆင္ေျပမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္..

ႏွတ္ခမ္း၏ေထာင့္စြန္းမ်ား

ႏႈ

ကြ်န္ေတာ္ ဖတ္မိၿပီး ႏွစ္သက္လို႔ ျပန္လည္မွ်ေဝလိုက္တယ္.........

အၿပံဳးဆိုသည္မွာ ရယ္ေမာျခင္း
အေသးစားဟု ဆိုေကာင္းဆိုႏိုင္လိမ့္မည္။ သို႔တည္းမဟုတ္ ရယ္ေမာျခင္းအေပ်ာ့စား
လည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္။ ရယ္ေမာျခင္း၏ ပထမအဆင့္လည္းျဖစ္ႏိုင္သည္။
ရယ္ေမာျခင္းကို သံခိပ္လုပ္ထားျခင္းမ်ဳိးလည္း ေျပာလို႔ရလွ်င္
ရမည္။ ရယ္ေမာျခင္းကို အဓိပၸာယ္အမ်ဳိးမ်ဳိးဖြင့္ၾကသလို အၿပံဳးကိုလည္း ရွက္ၿပံဳး၊ ေလွာင္ၿပံဳး၊ မခ်ိၿပံဳး စသည္ျဖင့္ သရုပ္ခြဲၾကျပန္သည္။ လူဟူ၍ ေပၚဦးစတုန္းက တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ေတြ႕ဆံုၾကရာ ရန္မူလိုေသာ ဆႏၵမရွိေၾကာင္း ႏွစ္လိုဖြယ္

မ်က္ႏွာအမူအရာလုပ္ျပရာမွ အၿပံဳးဟူ၍ စတင္ေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္ႏိုင္၏။ ေနာက္ပိုင္းက်မွ လူတို႔၏ ၀ါသနာအတိုင္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ခ်ဲ႕ကားတီထြင္ၾကသျဖင့္ ရွက္ၿပံဳးေတြ၊ မဲ့ၿပံဳးေတြ ထပ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ရမည္။ ဒီေတာ့ ခုေခတ္လူေတြ ဘယ္လိုအခါမ်ဳိးမွာ ၿပံဳးၾကပါသလဲ။ လူခ်င္းဆံုသည့္အခါ အသိအမွတ္ျပဳသည့္အေနျဖင့္ ၿပံဳးသည္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္က မဟုတ္တာလုပ္ေနေၾကာင္း သိသည္၊ ႏႈတ္က ဖြင့္မေျပာခ်င္ေသာအခါ ေလွာင္ၿပံဳးၿပံဳးသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ ရယ္စရာကိုေတြ႕သည္။ ေနရာေဒသကို လိုက္၍ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရယ္ခ်င္ ရယ္မိသည္။ အခြင့္မသာလွ်င္ ရယ္ေမာျခင္းကို ခ်ဳပ္တည္း၍ ၿပံဳးရံုသာ ၿပံဳးလိုက္ရတာမ်ဳိးလည္းရွိ၏။ တစ္ခါတစ္ခါ ရင္ထဲကခံစားခ်က္ႏွင့္ဆန္႔က်င္ၿပီး အေျခအေနအရ မခ်ိၿပံဳး ၿပံဳးလိုက္ရတတ္သည္။ တကယ္လို႔ တစ္ကိုယ္တည္းေနရင္း ၿပံဳးေနသူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕လွ်င္ စိတ္မႏွံ႔ရွာဘူးထင္ပါရဲ႕ဟု ထင္ေကာင္းထင္ၾကမိပါလိမ့္မည္။ တကယ္စိတ္မႏွံ႔တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္။ ဒါမွမဟုတ္ ရယ္စရာေကာင္းေသာ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကို ျပန္ေတြးမိေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မည္။ သို႔တည္းမဟုတ္ ေလာကႀကီး၏ ကေမာက္ကမအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို တရားက်ၿပီးၿပံဳးေနတာေကာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ ဒါမ်ဳိးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မၾကာခဏျဖစ္ဖူးသည္။ တစ္ခါတေလမ်ား ဘတ္စ္ကားတြယ္စီးရင္းနဲ႔ ရယ္စရာ တစ္ခုခုကိုျမင္မိ၊ ေတြးမိၿပီး မေအာင့္ႏိုင္ဘဲ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးျဖစ္ေနတတ္၏။ ဒီအခါမ်ဳိးမွာ ကၽြန္ေတာ္သည္ တဒဂၤမွ် စိတ္မႏွ႔ံဘဲ ျဖစ္သြားျခင္းဟု ထင္ခ်င္လည္းထင္ႏိုင္သည္။ လူတို႔သည္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ တစ္ႀကိမ္မဟုတ္ တစ္ႀကိမ္ေတာ့ ၿပံဳးမိတတ္ၾကသည္။ ထိုအၿပံဳးမ်ားကိုလိုက္ၿပီး အဓိပၸာယ္ေဖာ္ၾကည့္လွ်င္ အဘိဓာန္စာအုပ္တစ္အုပ္စာေလာက္ ရႏိုင္မည္ထင္၏။ ေလွာင္ၿပံဳး တစ္ခုတည္းကိုပဲၾကည့္။ ဘယ္သူ႕ကိုေလွာင္ခ်င္တာလဲ။ ဘယ္လိုကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လဲ။ ဘယ္လိုအေျခခံ စိတ္ထားမ်ဳိးနဲ႔လဲ။ ဘယ္လုိရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔လဲ။ သာမန္သေဘာပဲလား။ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့လား။ ခပ္ထန္ထန္လား စသည္ျဖင့္ မူကြဲေတြ ပြားလာႏိုင္သည္။ အၿပံဳးအေၾကာင္းကိုေတြးေနရင္းက "ငါ့ႏွယ္ေနာ္"ဆိုၿပီး ၿပံဳးလိုက္မိေသးသည္။ ထို႔ေနာက္ အထင္ကရ နာမည္ေက်ာ္အၿပံဳးမ်ားအေၾကာင္းကို ဆက္ၿပီး စဥ္းစားမိျပန္ေလ၏။

 * * *

ကမၻာေပၚမွာ နာမည္အႀကီးဆံုးအၿပံဳးကေတာ့ မိုနာလီဇာ၏အၿပံဳးပင္ျဖစ္၏။ ပန္းခ်ီဆရာႀကီး လီယိုနာဒို ဒါဗင္ခ်ီက ေရးဆြဲခဲ့သည္။ ထိုအၿပံဳးသည္ အလြန္လွ်ဳိ႕၀ွက္နက္နဲၿပီး အသိရခက္သည္ဟု ဆိုၾက၏။ မိုနာလီဇာ ဆိုေသာ အမ်ဳိးသမီးမွာ တကယ္ရွိခဲ့သည္ဟု မွတ္ယူထားၾကသည္။ ၿမိဳ႕စားကေတာ္လိုလို၊ သာမန္စံျပမယ္တစ္ေယာက္လိုလို၊ လီယိုနာဒိုနဲ႔ပဲ ၿငိခဲ့သလိုလို အမ်ဳိးမ်ဳိးထင္ေၾကးေပးၾကသည္။ ထိုအၿပံဳးကိုရဖို႔အတြက္လည္း အေတာ္ႀကိဳးစားခဲ့ရသည္ဟု ဆို၏။ စိတ္တိုင္းမက်လို႔ လေပါင္းအေတာ္ၾကာေအာင္ ဆက္မေရးျဖစ္ဘဲ တန္႔ေနရေသးသည္။ ေနာက္ဆံုးက်မွ စိတ္ႀကိဳက္ေတြ႕သည္။ သူစိတ္တိုင္းက်သည့္အၿပံဳးကိုရဖုိ႔အတြက္ လီယိုနာဒို ဘယ္လိုလုပ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကလည္း လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္တစ္ခုလို ပေဟဠိျဖစ္ေနခဲ့ျပန္သည္။ ထိုအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ မိုနာလီဇာ၏အၿပံဳးမွာ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ျမန္မာရာဇ၀င္ထဲမွာေတာ့ သီလ၀မင္းသားသည္ တစ္သက္လံုးမွာမွ သံုးႀကိမ္ သံုးခါသာ ၿပံဳးရယ္ဖူးသည္ဟု ဖတ္ရသည္။ စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္၊ ကပ္ကပ္သပ္သပ္ေတြးၾကည့္လွ်င္ေတာ့ ေစာဒကတက္စရာအခ်က္ရွိေန၏။ သီလ၀မင္းသားသည္ ဘယ္ေန႔၊ ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္ေနရာမွာၿပံဳးတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူက အတိအက် လိုက္မွတ္သားခဲ့သလဲ။ ဒီလူေရွ႕မွာမၿပံဳးေပမယ့္ တျခားတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ ၿပံဳးခ်င္ၿပံဳးမွာေပါ့။ သူ႕ဘာသာ တစ္ေယာက္တည္းရွိေနတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ႀကိတ္ၿပီးၿပံဳးရင္ေကာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရာဇ၀င္ထဲမွာ သံုးခါပဲၿပံဳးတယ္လို႔ ေရးထားေတာ့လည္း သံုးခါလို႔မွတ္လိုက္တာပဲ ေကာင္းမည္ထင္၏။


* * *

 ဂ်ာမန္လူမ်ဳိးတို႔သည္ အလြန္ဣေျႏၵႀကီးသည္ဟု ၾကားဖူးပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ဟစ္တလာဟာ ရွဴတည္တည္ႀကီး ျဖစ္ေနသလားမသိ။ သူ႕ကိုၾကည့္ရသည္မွာ တစ္သက္လံုး တစ္ခါမွမၿပံဳးခဲ့ဖူးသူတစ္ေယာက္ဟု ထင္ရ၏။ ျမင္ဖူးသမွ်သူ႕ပံုေတြထဲမွာေတာ့ ၿပံဳးေနတာတစ္ခါမွ မေတြ႕ခဲ့ဖူးေသး။ သူ႕ကို တစ္ကမၻာလံုးကေၾကာက္ေအာင္ တမင္ပဲ မ်က္ႏွာေၾကာတင္းထားတာလည္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ သူက ဖက္ဆစ္နာဇီေခါင္းေဆာင္မို႔ ထားပါေတာ့။ ဟစ္တလာ၏အဓိကၿပိဳင္ဘက္ ရန္သူေတာ္ႀကီး ၀င္စတန္ခ်ာခ်ီကေကာ ဘာထူးလို႔လဲ။ သူ႕ဓာတ္ပံုေတြကို ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ေဆးျပင္းလိပ္ႀကီးခဲၿပီး မႈန္ေတေတလုပ္ေနတာသာ ေတြ႕ရသည္။ ဟစ္တလာလိုလူမ်ဳိးကို တန္ျပန္ တိုက္ခိုက္ဖို႔အတြက္ ဒီလိုမ်က္ႏွာထားႀကီးလုပ္ထားရတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ကမၻာႀကီးရဲ႕ေရွ႕ေရးအတြက္ အဓိကက်ေသာ တာ၀န္ႀကီးကို ထမ္းရလို႔လား။ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ဟစ္တလာ၏ရန္ကို စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ေနရေသာေၾကာင့္ ၿပံဳးေတာင္မၿပံဳးႏိုင္ရွာတာလား။ ေဆးျပင္းလိပ္ႀကီးကေကာ မေတာ္တဆေယာင္ၿပီး ၿပံဳးမိမွာစိုးလို႔ ပါးစပ္မွာ အၿမဲခဲထားတာလား မသိပါ။ သူတို႔ကိုဆက္ခံသူမွာ စစ္ေအးေခတ္ ဆိုဗီယက္ေခါင္းေဆာင္မ်ားပင္ျဖစ္၏။ အဆက္ဆက္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ အားလံုးလိုလို မ်က္ႏွာေၾကာတင္းၾကတာေတြ႕ရ၏။ ၁၉၉၀၀န္းက်င္ေလာက္မွာ သမၼတေဂၚဘာေခ်ာ့ဗ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ရီွဗာနာေဇတို႔ အာဏာရလာသည္။ အရင္ဆိုဗီယက္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ လူေျပာင္ လူေနာက္ေတြလိုေတာင္ျဖစ္ေန၏။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ကမၻာ႔အင္အားအႀကီးဆံုးဆိုဗီယက္ယူနီယံႀကီးကို တိုင္းျပည္ေပါင္းမ်ားစြာအျဖစ္ ေမြးေန႔ကိတ္မုန္႔လွီးၿပီးေ၀သလို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ႀကီး ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာလိုက္ၾကေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အာရွသားေတြကေတာ့ သူတို႔လိုမဟုတ္။ လူတစ္ဖက္သားကိုၿပံဳးျပဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ႏွေျမာတြန္႔တိုျခင္းမရွိၾက။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာေတြဆိုလွ်င္ ကမၻာေပၚမွာ အၿပံဳးႏိုင္ဆံုးလူမ်ဳိးေတာင္ျဖစ္ႏိုင္၏။ ျမန္မာတို႔ အၿပံဳးမွာ ကမၻာေက်ာ္သည္။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္းေရးသည့္အခါတိုင္း ၿပံဳးရႊင္ေသာမ်က္ႏွာမ်ား ပိုင္ရွင္အျဖစ္ အထူးအေလးထားေဖာ္ျပၾကရေလသည္။

  * * *

ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မွတ္သားသားရွိေသာအၿပံဳးမ်ားအေၾကာင္းလည္း ေျပာပါရေစဦး။ "က်ဳပ္ ရႈံးရင္ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးေနလိုက္မယ္။ ခင္ဗ်ားရႈံးေတာ့သာ မ်က္ႏွာမပ်က္ပါေစနဲ႔" ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ဇာတ္ကားထဲက ခင္ေမာင္ရင္(ဗိုလ္ေအာင္ဒင္)က ဦးဘခ်စ္ကိုေျပာခဲ့ေသာ ဇာတ္၀င္စကားလံုး ျဖစ္၏။ (ဒီအတိုင္းအတိအက်ႀကီးေျပာတာေတာ့မဟုတ္။ ဒီသေဘာေျပာတယ္လို႔မွတ္ရန္) ဗိုလ္ေအာင္ဒင္က သစၥာရွိေသာလူဆိုးေခါင္းေဆာင္၊ ဦးဘခ်စ္က တာ၀န္၀တၱရားကို မိမိကိုယ္ေရး ကိုယ္တာထက္ ပိုၿပီးေလးစားေသာ ရဲစံုေထာက္အရာရွိ၊ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ျမျမ၀င္းကိုခ်စ္ေနၾကသည္။ ျမျမ၀င္းကလည္း ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို
သံေယာဇဥ္မျပတ္ႏိုင္ဘဲ ေရြးရခက္ေနသည္။ ေနာက္ဆံုး ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ႏွင့္ ဦးဘခ်စ္တို႔၏ လက္ကိုင္ပု၀ါမ်ားကို စားပြဲေပၚခ်ၿပီး ျမျမ၀င္းအား မ်က္လံုးပု၀ါစည္း၍ ေရြးခိုင္းသည္။ ထိုအစီအစဥ္မစခင္ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္က ဦးဘခ်စ္ကို စိန္ေခၚသည့္စကားေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။ တကယ္ေရြးေသာအခါ ျမျမ၀င္းက ဦးဘခ်စ္၏လက္ကိုင္ပု၀ါကို ေရြးမိသည္။ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ရႈံးသည္။ သူသည္ သူ႕ကတိအတိုင္း ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးေနျပလိုက္သည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုအခန္းသည္ ဇာတ္လမ္း၏အထြတ္အထိပ္ျဖစ္၏။ ေရွ႕ပိုင္းက ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ မခိုးမခန္႔ရယ္ပံုကိုသာ လူေျပာ သူေျပာမ်ားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေနာက္ဆံုးအခန္းက ဗိုလ္ေအာင္ဒင္၏အၿပံဳးကိုသာ မွတ္မွတ္သားသားရွိေနသည္။ သူသည္ ရႈံးနိမ့္ျခင္းကို အားရပါးရၿပံဳးၿပီး ရင္ဆိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ သူ႕ရင္ထဲကခံစားခ်က္ကေတာ့ အရည္လဲ့ၿပီး ေဆြးရိပ္ သမ္းေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားထဲမွာ ထင္ဟပ္ေနသည္။ ထိုအၿပံဳးကို ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိထဲမွာ စြဲေနသည္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ မင္းသမီးႀကီး(ေဒၚ)ေမရွင္။ သူ႕အၿပံဳးသည္ ျမင္ရသူ၏ရင္ကို ေအးျမၾကည္လင္ေစသည္။ ထို႔အတူ ရင္ထဲက ငိုေၾကြးေနရတာကို ၿမိဳသိပ္ၿပီးၿပံဳးရရွာေသာ (ေဒၚ)ၾကည္ၾကည္ေဌး၏ မခ်ိၿပံဳး၊ ခံစားခ်က္ကို ႏႈတ္ခမ္းေပၚမွာေဖာ္ျပတတ္ေသာ (ေဒၚ)တင္တင္မူ၏အၿပံဳး၊ သူ႕ကိုဆက္ခံေသာ ခင္သီတာထြန္း၏အၿပံဳး။ ထို႔ေနာက္ စိုးျမတ္သူဇာ။ ၿပီးေတာ့ ထြန္းအိျႏၵာဗို။ မင္းသားႀကီးေကာလိပ္ဂ်င္ေန၀င္း၏ ရိုးသားသန္႔စင္ေသာအၿပံဳး၊ ျမတ္ေလး၏ ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေထာ္ၿပီး ကေလးႀကီးလိုၿပံဳးတတ္ေသာအၿပံဳးမ်ားကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္သက္စြဲလမ္းခဲ့၏။

* * *

အေနာက္ႏိုင္ငံသရုပ္ေဆာင္ေတြထဲမွာေတာ့ Gone with The Wind ဇာတ္ကားထဲက မင္းသားႀကီး ကလပ္ ေဂဘယ္လ္(ရက္ဘတၱလာ)၏ သေရာ္ေတာ္ေတာ္ေလွာင္ၿပံဳး၊ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းမင္းသားႀကီးေရွာင္ကြန္နရီ၏ ပါးစပ္ၿပဲၿပဲႀကီးကို တင္းတင္းေစ့ၿပီးၿပံဳးတတ္သည့္ မထီတရီအၿပံဳး၊ ဟယ္ရီဆင္ဖို႔ဒ္၏ အႏၱရာယ္ကို ထီမထင္သည့္အၿပံဳးမ်ားကိုလည္း သေဘာက်ခဲ့သည္။ ဟယ္ရီဆင္ဖို႔ဒ္၏ဇာတ္ကားမ်ားတြင္ ရန္သူေတြ၀ိုင္းလိုက္လို႔ ေသေျပးရွင္ေျပး ေျပးရသည့္ အခန္းမ်ား၊ စြန္႔စြန္႔စားသား၊ သူႏိုင္ကိုယ္ႏိုင္ က်ားကုတ္က်ားခဲတိုက္ခိုက္ရသည့္အခန္းမ်ားပါသည္။ ဒီလို အသက္ကို ဖက္ႏွင့္ထုတ္ထားရေသာအခ်ိန္မ်ဳိးမွာပင္ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္ကို ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕လုပ္ရင္း ၿပံဳးပံုမွာ ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္း၏ ေဇာ္ဟိတ္ကို သတိရေစေလသည္။ ေဇာ္ဟိတ္သည္ သတၱိရွိသူ၊ မဟုတ္မခံတတ္သူ လူစြန္႔စားတစ္ဦးျဖစ္သည္။ တစ္ခါတြင္ ဂုဏ္သေရရွိ ဇနီးေမာင္ႏွံကို အႏိုင္က်င့္ေစာ္ကားေနေသာ လူဆိုးလူမိုက္တိုင္းလံုးေက်ာ္ကိုစိန္ေခၚၿပီး လက္ေ၀ွ႔ထိုးၾကသည္။ ေဇာ္ဟိတ္က အႏိုင္ယူဆံုးမႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ တိုင္းလံုးေက်ာ္က အၿငိဳးထားၿပီး လက္တံု႔ျပန္ဖို႔ ႀကံစည္သည္။ သို႔ႏွင့္ ေဇာ္ဟိတ္တို႔ခရီးထြက္ရာတြင္ လမ္းမွေစာင့္၍ အေကာက္ႀကံၿပီး ဖမ္းဆီးသည္။ ထို႔ေနာက္ ႀကိဳးႏွင့္တုပ္ၿပီး ေရတြင္းပ်က္ႀကီးထဲ ေလွ်ာခ်၍ အစာငတ္၊ ေရငတ္ေသေစရန္ ႀကံစည္သည္။ ေဇာ္ဟိတ္သည္ လြတ္လမ္းမရွိဘဲ ေသဖို႔သာရွိေသာအခ်ိန္၊ ေရတြင္းပ်က္ထဲဆင္းရခါနီးမွာပင္ ထီမထင္သလို သြားၿဖဲၿပီး ၿပံဳးျပသြားေသးသည္ဟု ေရးထားသည္။ ဒီအေၾကာင္းကို ၀တၱဳထဲမွာ ဖတ္ရျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဇာ္ဟိတ္၏အၿပံဳးကို ကိုယ္တိုင္ေတာ့ မျမင္ရ။ သို႔တိုင္ေအာင္ စိတ္ကူးထဲမွာ ပံုေဖာ္ရတာ ေတာ္ေတာ္အရသာရွိ၏။ ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာ ဒါမွမဟုတ္ တကယ့္ဘ၀ထဲမွာ ဒီလိုအၿပံဳးမ်ဳိးေတြ႕လွ်င္ ေဇာ္ဟိတ္ကို သတိရမိတတ္၏။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ရုပ္ရွင္မင္းသားႀကီးခ်ာလီခ်က္ပလင္ျဖစ္၏။ သူတို႔ကို လူတုိင္းသိသည္။ ေဟာလီး၀ုဒ္၏ တစ္ခ်ိန္ကစူပါစတားမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ကမၻာေက်ာ္မင္းသားႀကီးေတြကို ခုေခတ္လူငယ္ေလးေတြ မသိၾကေတာ့။ ခ်ာလီခ်က္ပလင္ကိုေတာ့ သူ႕ဇာတ္ကားဗီဒီယိုေခြေတြ ျပန္ၾကည့္ရသျဖင့္ ကေလးကအစ သိၾက၏။ သူၿပံဳးပံုမွာ အေတာ္ထူးျခားသည္။ မ်က္ႏွာကို ၀မ္းနည္းေနသလို၊ စိတ္ညစ္ေနသလိုလို၊ အလိုမက်သလိုလို လုပ္ထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္ကိုသာ ၿပံဳးေနသည့္သေဘာမ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ အေပၚကို ေကြးတတ္ထား၏။ "ခင္ဗ်ားတို႔ရယ္ရဖို႔အေရး က်ဳပ္မွာ ဘယ္ေလာက္ဒုကၡခံၿပီး ႀကိဳးစားရတယ္ဆိုတာ သိရဲ႕လား" ဟု ေမးေနသလိုလို။ ေနာက္ထပ္ သတိရသူတစ္ဦးကေတာ့ ရုပ္ရွင္မင္းသားလည္းမဟုတ္။ ၀တၳဳထဲက ဇာတ္ေကာင္လည္း မဟုတ္။ သို႔ရာတြင္ ကမၻာေက်ာ္ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ေတာ့ျဖစ္၏။ သူ႕ကို ေဘာလံုး၀ါသနာပါသူတိုင္း သိၾက၏။ သူ႕အၿပံဳးကိုေတာ့ သတိျပဳမိသူ ရွားပါလိမ့္မည္။ ထိုသူကား ဘရာဇီးလ္ေဘာလံုးအသင္းေခါင္းေဆာင္ ဒြန္ဂါပင္ျဖစ္ေလ၏။ ဘရာဇီးေဘာလံုးအသင္းဆိုသည္မွာ ကမၻာမွာ အေကာင္းဆံုးနံပါတ္တစ္အသင္းျဖစ္၏။ သူတို႔ ပါ၀င္ကစားေသာ ၿပိဳင္ပြဲတိုင္း ဗိုလ္စြဲႏိုင္ေျခရွိမႈတြင္ ပထမဦးစားေပးထားရသည္။ သာမန္ေဘာလံုးအသင္းတစ္သင္းမွာ ရႈံးလွ်င္ ဘာမွျပႆနာမရွိ။ မေတာ္တဆ ကံေကာင္းၿပီးႏိုင္ခဲ့လွ်င္သာ ထီေပါက္သလိုျဖစ္မည္။ ဘရာဇီးလ္က်ေတာ့ ႏိုင္ကိုႏိုင္မွ။ ေျခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ တစ္ကမၻာလံုးက ၀ိုင္း၀န္းျပစ္တင္ရႈံ႕ခ်တာခံရႏိုင္သည္။ ဒီလိုေဘာလံုးအသင္းတစ္သင္း၏ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ရတာ ဘယ္ေလာက္တာ၀န္ႀကီးမလဲ စဥ္းစားၾကည့္။ သူ႔အဖို႔ ေဘာလံုးကိုကန္ေနရတာမဟုတ္ဘဲ ကမၻာလံုးႀကီးကိုကန္ေနရသလို ေလးလံလွေပမည္။ ၁၉၉၄ ကမၻာ႔ဖလားေဘာလံုးပြဲတြင္ အီတလီႏွင့္ဗိုလ္လုပြဲကစားရ၏။ အခ်ိန္ေစ့သည္အထိ သေရျဖစ္ေနသျဖင့္ ပင္နယ္တီအဆံုးအျဖတ္ ကန္ၾကရသည္။ ဒြန္ဂါကန္ရသည့္အလွည့္တြင္ သူ႕စိတ္ထဲ ဘယ္လိုေနမလဲ ေတြးၾကည့္သည္။ ဂိုးသာမ၀င္လို႔ကေတာ့ ဘ၀ေတာင္ ပ်က္သြားႏိုင္သည္။ အနာဂတ္ကံၾကမၼာႏွင့္ ေလာင္းေၾကးထပ္ၿပီး ကန္ရမည့္သေဘာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒြန္ဂါသည္ အလြယ္တကူပင္ ဂိုး၀င္ေအာင္သြင္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ဂုိး၀င္သြားၿပီးေတာ့လည္း သူမ်ားေတြလို ၀မ္းသာအားရ ခုန္ေပါက္ကာ ကၽြမ္းထိုးတာမ်ဳိးမရွိ။ ခပ္ေအးေအးပင္ ဣေျႏၵရရ ေျခလွမ္းမွန္မွန္ ျပန္လွည့္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ သူ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ ေ၀ခြဲရခက္ေသာအၿပံဳးတစ္ခုသည္ ေယာင္ေယာင္ေလး ထင္ဟပ္ေန၏။ ဒီေလာက္ကေတာ့ ပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသးတယ္ဆိုေသာ အဓိပၸာယ္လား။ တကယ္ေတာ့ ကမၻာႀကီးဟာ ေပါ့ေပါ့ေလးပါဟု ဆုိလိုခ်င္တာလား။ ပခံုးေပၚမွ ႀကီးမားေလးလံေသာ၀န္ထုပ္ႀကီးက်သြားသျဖင့္ ေပါ့ပါးလန္းဆန္းသြား တာလား၊ ငါ့တိုင္းျပည္အတြက္ တာ၀န္ေက်ၿပီဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားလိုက္တာလား။ အသိရခက္သည္။ ဆရာေသာ္တာေဆြ၏ ဟာသ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ထဲမွာ စံုေထာက္ေမာင္ေရႊၿပံဳးကေတာ့ တစ္မ်ဳိးျဖစ္၏။ သူ႕မွာ ရုတ္တရက္ျဖစ္ေပၚလာတတ္ေသာ ေရာဂါေ၀ဒနာတစ္ခုရွိ၏။ ထိုေရာဂါထလာလွ်င္ ၿပံဳးလိုက္မွ သက္သာသြားသည္။ ထိုအၿပံဳးကလည္း အေတာ္တာသြားသည္။ ထိုအၿပံဳးကိုျမင္လိုက္ရေသာတစ္ဖက္လူမွာ ေမာင္ေရႊၿပံဳးေတာ့ ငါ လုပ္ထားသမွ် အကုန္သိေနၿပီဟု ထင္မွတ္သြားေစေသာအၿပံဳးမ်ဳိး။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ခင္ဗ်ား ဘာေတြ မဟုတ္တာ လုပ္ထားတယ္ ဆိုတာ က်ဳပ္သိပါတယ္ဟု အဓိပၸာယ္ထြက္ေစေသာအၿပံဳးတဲ့။ ဒီအၿပံဳးေၾကာင့္ပင္ အမႈေတြ ေပၚခဲ့ရသည့္အေၾကာင္း ေရးထား၏။

 * * *

 လူတို႔သည္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ကိုယ္က သူမ်ားကို ၿပံဳးျပရသလို သူမ်ား၏ၿပံဳးျခင္းကိုလည္း ႀကံဳေတြ႕ၾကရ၏။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။ ခင္မင္လို၍ၿပံဳးျပျခင္း၊ ႏႈတ္ဆက္လို၍ ၿပံဳးျပျခင္း၊ အက်ဳိးလို၍ ၿပံဳးျပျခင္း၊ မင္း ႏုပါေသးတယ္ကြာ ဆိုေသာအၿပံဳးျဖင့္ ၿပံဳးျပျခင္း၊ မင္း ဘာေကာင္လဲဆိုတာ ငါသိပါတယ္ကြာ ဆိုေသာအဓိပၸာယ္ျဖင့္ ၿပံဳးျပျခင္း၊ သနားတယ္ဆိုေသာအမူအရာျဖင့္ ၿပံဳးျပျခင္း။ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ကေကာ ဘယ္လိုမ်ား ၿပံဳးတတ္သလဲဆိုတာ သိခ်င္လာ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မွန္ေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္သည္။ မွန္ထဲက ကိုယ့္ရုပ္ကိုၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးလုိက္၏။ မွန္ထဲကလည္း ျပန္ၿပံဳးသည္။ မွန္ထဲကေကာင္၏အၿပံဳးကို ကၽြန္ေတာ္ အဓိပၸာယ္ေကာက္ၾကည့္သည္။ အမယ္ ေဇာ္ဟိတ္လိုလို၊ ေမာင္ေရႊၿပံဳးလိုလို၊ ဒြန္ဂါလိုလိုပါကလား။ ကၽြန္ေတာ္သည္ မ်က္ႏွာကို ျပန္တည္လိုက္၏။ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္က ေကြးလ်က္သားက်န္ခဲ့သည္။
အလို... ခ်ာလီ ခ်က္ပလင္အၿပံဳးမ်ားပါလား။ ေနာက္ဘက္ကေျခသံၾကားသျဖင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္၏။
 ဇနီးသည္ ရံုးကျပန္လာျခင္းျဖစ္၏။ ကၽြန္ေတာ္သည္ မွန္မၾကည့္၊ ေခါင္းမၿဖီးျဖစ္တာၾကာၿပီ။ ခုက်မွ ဘယ္လိုျဖစ္ေနရတာလဲဟု သူ ထင္လိမ့္မည္။ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးျပသည္။ သမီးရည္းစားဘ၀တုန္းက သူ႕အၿပံဳးႏွင့္ပတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ္ တင္စားဖူးခဲ့ဖူးသည္။ ႏႈတ္ခမ္းေလးတြန္႔ရံုၿပံဳးတတ္ေသာ သူ႕အၿပံဳးသည္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကၽြဲႀကီးလို၊ ႏြားႀကီးလို တစ္သက္လံုးခ်ဳပ္ကိုင္ ထိန္းသိမ္းသြားေပလိမ့္မည္ဟု ၀တၳဳထဲ ထည့္ေရးခဲ့သည္။ (ဟိ ံသစၥံ - ဤစကားမွန္၏) 

 

  by မင္းလူ၏ ၀တၱဳတိုမ်ား
 ရုပ္ရွင္စတားမဂၢဇင္း

ဖုန္းနံပါတ္သိရရံုနဲ႔ သင့္ခ်စ္သူ ဘာဖုန္းကိုင္ လဲ သိခ်င္ဘူးလား???(only Dtac operator number,Thailand)

ထိုင္းနိင္ငံအတြင္း Dtac ဖုန္းလိုင္း သံုးသူမ်ားအတြက္ သာ ျဖစ္ပါတယ္

အေဝးတေနရာ မွာေနတဲ့ ကိုယ့္ ရဲ႔ ခ်စ္ သူ ဒါမွ မဟုတ္ အေပါင္းသင္းမိတ္ေဆြ ေတြ ရဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္ေလးသိရံုနဲ႔  သူကိုင္တဲ့ ဟန္းဆက္ အမ်ိဳးစားကို သူမေျပာလဲ  Iphone လား Samsung လား
Nokia လား ဘာလားညာလား ဆိုတာ ေမာ္ဒယ္နဲ႔ အေသးစိတ္ အခ်က္လက္ကိုပါ သိနိင္မွာပါ....

အမွန္ေတာ့ Dtac ရဲ႔ OTA ,APN setting တခုပါ..။
ဖုန္းရဲ ႔IMEI ကို ေထာက္လွမ္းသိရွိတာ မ်ိဳးပါ။

((စမ္းၾကည့္မယ္ဆိုရင္ မလိုလားအပ္တဲ့ စာအိပ္ေတြ ပို႔တတ္လို႔ 
 ဖုန္းအမ်ိဳးစား သိရရံုအဆင့္မွာဘဲ ရပ္ေပးပါ..

က်န္တဲ့အဆင့္ေတြ ဆက္မလုပ္ရန္ ေတာင္းပန္ခ်င္တယ္
ေတာ္ၾကာ ကြ်န္ေတာ့္ဖုန္းၾကီး ထ စမ္းေနရင ္အကာင္းစားဖုန္းၾကီးမွန္းသိရင္ရွက္စရာၾကီး))

အိုေကေနာ္  

ကဲစမ္းမယ္ စစ္မယ္ဆိုရင္ ေအာက္က ပံုကိုႏွိပ္သြားပါ

 >>>ဒီမွာႏွိပ္ၿပီးသြားလိုက္ပါ<<<

မိမိ သိလို ေသာ သူရဲဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္ေရးထည့္ျပီး Submit ကိုႏွိပ္ပါ

ေနာက္ စကားလံုးေၾကာင္ နံပါတ္ေလးလံုး ရိုတ္ထည့္ျပီး Submit ကိုႏွိပ္လိုက္ရင္ေတာ့......
...............
ဖုန္း အမ်ိဳးစားနဲ႔ ပံုေလးကို ေအာက္မွာျပထားတဲ့ အတိုင္းေတြ႔ ျမင္နိင္ပါၿပီ....

...ဟဲဟဲ  ကဲအခုေတာ့ သူသိသြားဘီေနာ္.......ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ.....

သနားဖို.အရမ္းေကာင္းတယ္ (အရူးအခ်စ္ဇတ္လမ္းေလးပါ)အရူးမွာလဲခ်စ္နဲ႔ဘဲ

ဟိုး ေ႐ွးေ႐ွးတုန္းက ဒီလိုအခ်စ္ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ပံုျပင္ထဲက ေယာက္်ားနဲ႔မိန္းမႏွစ္ဦးစလံုးဟာ ရူးေနၾကတယ္။ သူကရူးေနလို႔ တစ္ခ်ိန္လံုး အ႐ူးစကားပဲေျပာတတ္တယ္။ သူမကလည္းရူးေနၿပီး တစ္ခ်ိန္လံုး သူ႔ကိုပဲ ခပ္တံုးတံုးရယ္ျပၿပီး စိုက္ၾကည့္ေနတတ္တယ္။ အစက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မသိၾကဘူး။ သူက ေတာင္အရပ္မွာေနၿပီး သူမက ေျမာက္အရပ္မွာေနၾကတယ္။ အိမ္ကလူေတြက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို တံုးအတယ္ဆိုၿပီး ဂရုမစိုက္ဘဲ သြားခ်င္ရာသြားဆိုၿပီး စြန္႔ပစ္ထားၾကတယ္။ ေတာင္အရပ္ကေန ေျမာက္အရပ္ဆီဦးတည္ၿပီး သူထြက္လာခဲ့တယ္။ ေျမာက္အရပ္ကေန ေတာင္အရပ္ဆီဦးတည္ၿပီး သူမ ေလလြင့္ခဲ့တယ္။ ႏွစ္ေယာက္ စလံုး ေလလြင့္ခဲ့ၾကတယ္... တကယ္ေတာ့ အရင္က သူ မရူးဘူး။ တစ္ခါက အလုပ္ခြင္မွာ ေခါင္းကိုအုတ္နဲ႔ ရိုက္မိၿပီးေနာက္ သူရူးသြား တာျဖစ္တယ္။ သူမလည္း အစက မရူးဘူး။ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းမွာ ၿမိဳ႕နယ္ပထမရခဲ့တဲ့ သူမေနရာကို သူေဌးသမီး တစ္ေယာက္ ဝယ္ယူလိုက္ရာက ဘယ္သူနဲ႔မွ သူမစကားမေျပာေတာ့ဘူး။ အေဖအေမကိုလည္း ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ သူမ႐ူးသြားခဲ့တယ္။ လမ္းခရီး ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ သူတို႔ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကမွန္းမသိဘူး။ သူ႔ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြ ညစ္ပတ္ေပေရေနတယ္။ မည္းညစ္ေနတဲ့ ေျခဖ်ားေတြဖိနပ္ထိပ္မွာ ျပဴထြက္ေနတယ္။ သူမကိုယ္ေပၚက အနီေရာင္ဝတ္စံုလည္း မီးခိုးေရာင္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ႐ႈပ္ပြေနတဲ့ သူမဆံပင္ေပၚမွာ ျမက္ေျခာက္ေတြ ကပ္ညိႇေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမမ်က္ႏွာျဖဴေနတယ္။ ျဖဴေရာ္ေနတယ္။ လက္ထဲမွာ ေရပုလင္းတစ္လံုး ကိုင္ထားၿပီး လမ္းသြားလမ္းလာေတြကို ထံုအ,အသူမရယ္ျပေနခဲ့တယ္။ ညေနဝင္ရီတေရာအခ်ိန္မွာ သူနဲ႔သူမေတြ႔ၾကတယ္။ အမႈိက္ပံုးတစ္ခုမွာ မိႈတက္ေနတဲ့ေပါင္မုန္႔တစ္ခ်ပ္ကို အတူေတြ႔ၾကရင္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဆံုခဲ့ၾကခဲ့တယ္။ ေပါင္မုန္႔ဆီ ႏွစ္ဦးသားလက္လွမ္းၿပီး ေကာက္ယူ ခ်ိန္ ေခါင္းခ်င္းတိုက္ ဆံုခဲ့ၾကတာျဖစ္တယ္။ သူမကို သူစူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္ပစ္လိုက္တယ္။ သူ႔ကို သူမရယ္ျပေနတယ္။ ေနာက္ဆံုးသူ႔လက္ထဲေပါင္မုန္႔ပါလာတယ္။ မည္းညစ္ေနတဲ့ ပါးစပ္ႀကီးကို ဟၿပီး ေပါင္မုန္႔ကို ခပ္နာနာတစ္ခ်က္ သူကိုက္ခ်လိုက္တယ္။ သူမ မလႈပ္ဘဲ သူ႔ကိုေငးစိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ သူမကို အေရာင္မပါတဲ့မ်က္လံုးနဲ႔ သူတစ္ခ်က္ ေစာင္းၾကည့္လိုက္တယ္။ တံေထြးေတြကို မျပတ္မ်ဳိခ်ရင္း သူ႔ကို သူမေငးၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ စားလက္စေပါင္မုန္႔ကိုရပ္ၿပီး ထံုအအနဲ႔ သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ သူမကို ျပန္စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ အရူးႏွစ္ေယာက္ ဘာအမႈအရာမွမျပဘဲ အခ်င္းခ်င္း စိုက္ၾကည့္ေနၾကတယ္။ သူမကို သူေပါင္မုန္႔ကမ္းေပးလိုက္တယ္။ တစ္ဝက္သာက်န္တဲ့ေပါင္မုန္႔ကို သူမဆတ္ခနဲဆဲြယူၿပီး အားရပါးရစားလိုက္တယ္။ ေနရာက သူလွည့္ထြက္လာခဲ့တယ္။ ေနာက္လွည့္မၾကည့္ဘဲ အိပ္ေနက် အိမ္အိုႀကီးဆီ သူျပန္လာခဲ့တယ္။ အိမ္နားေရာက္မွ သူ႔ေနာက္မွာ သူမ လိုက္ပါလာမွန္းသိတယ္။ သူ႔ကို သူမရယ္ျပျပန္တယ္။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာၾကဘဲ အိမ္အိုႀကီးထဲမွာ အတူေနခဲ့ၾကတယ္။ ညအိပ္ခ်ိန္မွာ တစ္ခါမွမခံစားဖူးတဲ့ ေႏြးေထြးမႈကို သူခံစားမိတယ္။ ႏုိးလာေတာ့ သူမက သူ႔ကိုဖက္ၿပီး အိပ္ေနတယ္။ အရူးတစ္ေယာက္ပံုစံနဲ႔ မတူဘဲ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ သူ႔ကိုဖက္ၿပီး သူမအိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အရူးႏွစ္ေယာက္ တစ္အိမ္ထဲမွာ အတူေနျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေန႔ခင္းမွာ ႏွစ္ေယာက္အတူ ေစ်းထဲက စားစရာေတြေကာက္ယူစားၿပီး သူတို႔ဗိုက္ျဖည့္ၾကတယ္။ ညဖက္မွာ အိမ္အိုႀကီးဆီ ျပန္အိပ္ၾကတယ္။ တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္၊ တစ္လၿပီးတစ္လ ေန႔ရက္ေတြကို သူတို႔ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ညမွာ ဘယ္ကေကာက္ရမွန္းမသိတဲ့ လက္စြပ္တစ္ကြင္းကို သူယူျပန္ခဲ့တယ္။ သံေခ်းေတြတက္ေနတဲ့ လက္စြပ္ကို သူမလက္ထဲ သူစြပ္ေပးလိုက္တယ္။ သူမက ထံုးစံအတိုင္း သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီးရယ္ေနတယ္။ အဲဒီညက သူမ အားရပါးရရယ္ျဖစ္တယ္။ တိတ္ဆိတ္တဲ့ညမွာ သူမရယ္သံကို အတိုင္းသားၾကားေနရတယ္။ ရယ္သံေတြရဲ႕ေနာက္မွာ ငိုသံေတြပါေနခဲ့တယ္။ ပထမဆံုးအႀကိမ္ သူမငိုမိတယ္။ သူ႔ကိုဖက္ၿပီး ဘာမွန္း ညာမွန္းမသိ သူမ ငိုေနမိတယ္။ သူက မတုန္လႈပ္တဲ့အျပင္ မ်က္ႏွာမွာလည္း ဘာအမူအရာမွ မျပခဲ့ဘူး။ သူမ ဖ်ားေနတယ္။ တစ္ခါမွ မဖ်ားဖူးတဲ့သူမ အျပင္းဖ်ားေနခဲ့တယ္။ သူနဲ႔အတူ မနက္စာထြက္မေကာက္ခဲ့ ဘူး။ သူ႔ကိုရယ္ျပမေနခဲ့ေတာ့ဘူး။ သူ႔တစ္ေယာက္တည္း အစာေတြသြားေကာက္ခဲ့ၿပီး ေန႔ခင္းမွာ ျပန္လာ ခဲ့တယ္။ လက္ထဲမွာေရအသစ္တစ္ဗူးနဲ႔ ေပါင္မုန္႔အသစ္တစ္ထုပ္ ယူၿပီး သူျပန္လာခဲ့တယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာေတြ ဖုေယာင္ေနတယ္။ လက္ညိဳးေတြလည္း ညိဳမည္းေနတယ္၊ ႏွာေခါင္းမွာလည္း ေသြးေတြေပေနတယ္။ ဆိုင္ထဲက ေရနဲ႔ေပါင္မုန္႔ကို သူဝင္လုတဲ့အခ်ိန္ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ရိုက္ထားလို႔ျဖစ္တယ္။ မ်က္လံုးေတြကို သူမမွိတ္ထားလည္း သူ႔ကို အရင္လိုပဲ ရယ္ျပေနခဲ့တယ္။ ေပါင္မုန္႔ကိုယူၿပီး သူမပါးစပ္ထဲ သူထည့္ေပးလိုက္တယ္။ သူမ မစားႏိုင္ဘူး။ ၾကည့္ရတာ သူမ သိပ္မဟန္ေတာ့ဘူး။ အဖ်ားေတြတက္ၿပီး သူမေမ့ေမ်ာသြားခဲ့တယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အမူအရာေတြကို ျမင္ရတယ္။ စိုးရိမ္တဲ့ အမူအရာ၊ အကူအညီမဲ့တဲ့ အမူအရာ... အိမ္အိုထဲကေန သူထြက္ေျပးလာခဲ့တယ္။ အစိမ္းေရာင္ဝတ္ ရဲသားတစ္ဦးကုိေတြ႔ေတာ့ သူငိုတယ္။ ပထမဆံုးအႀကိမ္ သူငိုခဲ့တယ္။ "ကြၽန္ေတာ့္အမ်ဳိးသမီးကို ကယ္ပါ" လို႔ ပါးစပ္ကေအာ္ၿပီး သူငိုတယ္။ "သြားစမ္း.. အရူး.. ေတာက္.. အိမ္ကထြက္တာနဲ႔ ဘယ္ကအရူးနဲ႔လာတိုးေနမွန္း မသိဘူး" ရဲသားက ေျပာေျပာဆိုဆို သူ႔ကိုကန္ထည့္လိုက္တယ္။ ေျမႀကီးေပၚ သူပက္လက္လွန္က်သြားတယ္။ ရဲသားက သူ႔ဗိုက္တည့္တည့္ အားနဲ႔သံုးေလးခ်က္ ဆင့္ၿပီးကန္ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚ တံေထြးတစ္ခ်က္ေထြးထည့္ၿပီး ေနရာကထြက္သြားတယ္။ ေျမေပၚမွာ သူအၾကာႀကီးလဲေနခဲ့တယ္။ သူထႏိုင္တဲ့အခ်ိန္ မ်က္ႏွာေပၚက တံေထြးေတာင္ ေျခာက္ေနခဲ့ၿပီ။ သူမကိုေက်ာပိုးၿပီး လမ္းမႀကီးေပၚ သူေရာက္လာခဲ့တယ္။ လမ္းေပၚမွာ လူေတြအမ်ားႀကီး ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကိုတစ္ေယာက္မွ ဂရုစိုက္မၾကည့္ၾကဘူး။ ၾကည့္ၾကတဲ့လူေတြကလည္း ရြံ႕ရွာတဲ့ေအးတိေအးစက္ အၾကည့္နဲ႔ တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ကိုယ္လမ္းကိုယ္သြားလိုက္ၾကတယ္။ သူမကို လမ္းေဘးတစ္ေနရာမွာ သူခ်လိုက္ၿပီး အကူအညီမဲ့မ်က္လံုးနဲ႔ လူေတြကို သူလိုက္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ သူမ အသက္မွ်င္းမွ်င္းေလးပဲ ရူေနတယ္။ ရုတ္တရက္ လမ္းေဘးက ဖန္ကဲြစတစ္စကို သူေကာက္ယူၿပီး သူမရဲ႕ ညစ္ပတ္ပိန္လွီေနတဲ့ လက္ေပၚခုတ္ခ်လိုက္တယ္။ သူမလက္ထဲကေသြးေတြျဖာခနဲ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚ ပန္းတက္လာတယ္။ "ဟား.. ဟား... ကြၽန္ေတာ္လူသတ္လိုက္ၿပီ... ခင္ဗ်ားတို႔ၾကည့္ ကြၽန္ေတာ္လူသတ္လိုက္ၿပီ" အဲဒီေနာက္ အေရးေပၚလူနာတင္ကား ေရာက္လာၿပီး သူမကို သယ္ထုတ္သြားၾကတယ္။ ဝိုင္းၾကည့္ေနတဲ့လူေတြက သူ႔ကိုကန္ေက်ာက္ၿပီး ဆဲဆိုထြက္သြားၾကတယ္။ ကယ္တင္ခံရေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးမွာ သူမ ေသဆံုးသြားခဲ့ရတယ္။ အေရးေပၚခန္းမွာ တစ္နာရီေလာက္ေတာင္ သူမ မေနခဲ့ရဘဲ ရင္ခဲြရံုထဲ ပို႔ခံခဲ့ရတယ္။ ေသဆံုးသြားေပမယ့္ သူမမ်က္ႏွာက ၿပံဳးေနခဲ့တယ္။ ေသဆံုးခ်ိန္ထိ သူမလက္သူၾကြယ္မွာ သံေခ်းတက္ေနတဲ့ လက္စြပ္ကို စြပ္ထားဆဲျဖစ္တယ္။ သူမျပန္အလာကို သူအၾကာႀကီးေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ လံုးဝျပန္မလာခဲ့ေတာ့ပါဘူး။ သူ႔ကို ရယ္ျပဖို႔ ျပန္မလာခဲ့ေတာ့ပါဘူး။ သူငိုမိတယ္။ အားပါတရ သူေအာ္ငိုမိတယ္။ ညတစ္ညလံုး သူ႔ငိုသံေတြ လႊမ္းေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူ႔မွ သူ႔ငိုသံကို သတိမထားခဲ့မိၾကဘူး။ သူတို႔စေတြ႔ခဲ့တဲ့ အမိႈက္ပံုးေဘးမွာပဲ သူ႔ရဲ႕ေအးစက္ေနတဲ့အေလာင္းကို လူေတြေတြ႔ခဲ့ၾကတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚကအၿပံဳးေတာင္ ေအးစက္ေနခဲ့ပါၿပီ။ မိႈတက္ေနတဲ့ ေပါင္မုန္႔တစ္ခ်ပ္နဲ႔ မေဖာက္ရေသး တဲ့ ေရတစ္ပုလင္းက သူ႔ရင္ခြင္ထက္မွာ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ေပြ႔ဖက္လို႔....

OPPO ဖုန္း Firmware /Rom မ်ားကို Update/Install လုပ္နည္း လမ္းညြႊန္

ထိုင္းႏုိင္ငံ အတြင္း Samaung ၿပီးရင္ Android Os စမတ္ဖုန္း ထဲမွာ  ဒုတိယ ေရာင္းအားအေကာင္းဆံုးဟာ OPPO ဖုန္းေတြပါ..

ဒါေၾကာင့္ ထိုင္းႏုိင္ငံေရာက္ Oppo ဖုန္း သံုးသူ ျမန္မာသူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ရည္ရြယ္ျပီး 

ဒီ ပို႔စ္ ေလးကို ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္...

OPPO စမတ္ဖုန္းမ်ား ဟာ ယခင္ Normal rom မ်ားနဲ႔ မတူ

ယခုအခါ မွာေတာ့ Color Os Rom မ်ား ကို အသံုးျပဳလာၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္....

((ဥပမာ --Find 5 စထြက္ စဥ္ က Normal rom ပါ၊ ယခုအခါမွာေတာ့ Color Os အျဖစ္ အေရာင္းဆိုင္မ်ားမွာရွိေနပါၿပီ))

Color Os မ်ားမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ျမန္မာ(ဗမာ) ဘာသာစကား ပါဝင္လာ
တာေတြ႔ရပါတယ္

Color Os မ်ား မွာ ထူးျခားတဲ့ Feature သစ္မ်ားစြာပါရွိလာၿပီး 

သံုးရတာ သြက္လက္ျမန္ဆန္လာတာမို႔ OPPO သံုး သူငယ္ခ်င္းမ်ား အေနျဖင့္ 

လက္ရွိ Normal Rom ျဖစ္ပါက Color Os Rom မ်ားသို႔ update လုပ္ သံုးသင့္ပါတယ္..

oppo ဖုန္းမ်ားဟာ rom/firmware မ်ားကို flash tool မ်ားႏွင့္ Computer မလိုဘဲ ဖုန္းထဲမွာတင္   update / install လုပ္လို႔ ရတာမို႔ လြယ္ကူေစၿပီး ပိုၿပီး စမတ္ ျဖစ္ ေစပါတယ္

Update လုပ္မယ္ဆုိရင္ ေအာက္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့အတုိင္းလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္

မွတ္ခ်က္ ၊၊  ၊၊
Color Os Rom မွ Version ျမင့္ Color Os Rom သို႔ ျမွင့္ပါက ျပသနာမရွိေသာ္လဲ

 Normal Rom  မွ Color Os Rom သို႔ update လုပ္လွ်င္ storage ကို  အလို အေလွ်ာက္  Format လုပ္မွာေၾကာင့္ User data မ်ားပ်က္ပါမည္ 

                ((လိုအပ္လွ်င္ external SD မွာ backup or copy လုပ္ပါ))

ဖုန္း model အလိုက္ သက္ဆိုင္ရာ rom မ်ား ကို ေအာက္ ေဖာ္ျပပါ ဆိုက္မ်ားမွ download  လုပ္ပါ 

(oppo logo မွာရပ္ေနျပီး firmware ေသေနတဲ့ဖုန္းမ်ားလဲ ဒီအဆင့္မ်ားအတိုင္းျပဳလုပ္နိင္ပါတယ္)

၁။   oppothai (http://www.oppothai.com/download)

(ဒီဆိုက္မွာေတာ့ oppo official update Rom/firmware   မ်ားကို download ယူဖို႔ 

အေကာင္းဆံုး website တခုျဖစ္ပါတယ္ 

ဒီဆိုဒ္မွာေတာ့ color OS Rom နဲ႔ Normal Rom ကို၂ မ်ိဳး ခြဲေပးထားပါတယ္)

၂။ oppomobile.vn(http://www.oppomobile.vn/ho-tro/download.html)

(ဒီဆိုက္မွာလဲ OPPO ရဲ ႔ the lasted official Rom /firmware  ေတြ download လုပ္နိင္ပါတယ္)

* ေဒါင္းေလာ့ ယူခ့ဲေသာ zip ဖိုင္ ကို ဖုန္းရဲ႔ SD card မွာ ကူးထားပါ 

* ဖုန္း ပိတ္ပါ၊ ဖုန္းရဲ႔  ေဘး ဘယ္ညာတြင္ရွိေသာ(vol down+power button) အသံတိုးတဲ့ ခလုပ္နဲ႔ ပါဝါ ခလုပ္ကို တြဲႏွိပ္ၿပီး Recovery mode ဝင္ပါ ..

* Recovery mode ဝင္ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လက္ရွိ ဖုန္းဟာ Normal rom ဆိုရင္
vol အထက္ ေအာက္ ကီးနဲ႔ ေရြ  ့့ၿပီး  apply update from sdcard ကို  power ခလုတ္ ကိုႏွိပ့္ေရြးခ်ယ္ပါ။

 ၿပီးလွ်င္ sd ကဒ္ အတြင္း ကူးယူခဲ့ၿပီးေသာ firmware/rom... zip ဖိုင္ ကို ေရြးခ်ယ္ install လုပ္ပါ...

Firmware update ကို စတင္ၿပီး ၁ မီးနစ္ ခန္႔ အၾကာAuto Reboot  နဲ႔
ဖုန္းျပန္ပြင့္လာရင္ Firmware update လုပ္ၿပီးေသာ ဖုန္းတလံုးကို စတင္သံုးႏိုင္ပါၿပီ...
((Nomal မွ Color သို႔ ျမွင့္ပါက အခ်ိန္အနည္းငယ္ ၾကာတတ္ပါတယ္))

--------   *   --------

Color Os Rom မွ Update Color Os Rom 

Color Os Rom မွ Update Color Os Rom သို႔ version ျမွင့္သံုး ပါက
ပံုမွာျပထားတဲ့အတိုင္း Recovery mode  ရဲ ႔ Select Language မွာ English ကို ေရြး ခဲ့ပါ..
Install from sd မွ From sd သြားၿပီး copy လုပ္ထားခဲ့ျပီးေသာ firmware/rom...zip ဖိုင္ကို
ေရြးခ်ယ္ install လုပ္ပါ...

Firmware update ကို စတင္ Install လုပ္အၿပီး ၁ မီးနစ္ ခန္႔ အၾကာ Power off  နဲ႔ Reboot  လုပ္ဖို႔ ေျပာပါလိမ့္မယ္
Reboot လုပ္ပါ။  ဖုန္းပိတ္ၿပီး ျပန္ပြင့္လာရင္ Color Os အျဖစ္
Firmware update လုပ္ၿပီးေသာ OPPO ဖုန္းတစ္လံုးကို ေတြ႔ျမင္နိင္ပါၿပီ.....။။