သူေတာ္ေကာင္းတို႔ေပ်ာ္စံရာ

သတၱေလာကႀကီးအတြင္း ရွိၾကတဲ့လူ၊နတ္၊ျဗဟၼာ၊သတၱ၀ါစတာေတြဟာ ဘံုဌာနအသီးသီးမွာ အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာျဖစ္ေနၾကရ တယ္။ ျဖစ္ေပၚရာဘံုဌာနေတြမွာလဲ သတၱ၀ါေတြဟာ သူ႔ဟာနဲ႔သူ ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပိုက္ေနၾကတယ္။ ဇာတ္ေတာ္ထဲက ဥပရိေဒ၀ီမိဖုရားဆိုရင္ ေသပီးတဲ့ေနာက္ ေနာက္ေခ်းပိုးမအျဖစ္နဲ႔တိရစၦာန္ဘံုသြားျဖစ္တယ္။ ဒီဘံုမွာပဲ သူမေနာက္ေခ်းပိုးမျဖစ္ရတာ ေပ်ာ္ေနပါတယ္။ ထို႔အတူ မစင္တြင္းဟာ လူအေနနဲ႔ၾကည့္ရင္ စက္ဆုတ္ရြံရွာဖြယ္ျဖစ္ေပမဲ့ ပိုးေလာက္ေတြအတြက္ နတ္ဘံုတမွ်ထင္မွတ္မွားေနဟန္တူပါတယ္။ လူ႔ဘံုမွာဆိုရင္လဲ လူတန္းအစားအသီးသီးရွိၾကတဲ့အနက္ လူယုတ္မာက သူ႔က်င္လည္ေနရတဲ့ဘ၀ကို သူေပ်ာ္ပိုက္သလို သူေတာ္ေကာင္းမ်ားက လဲသူတုိ႔က်င္လည္ရတဲ့ဘ၀မွာပဲ ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပိုက္ေနၾကပါတယ္။
ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး……..
အခါတစ္ပါးျမတ္စြာဘုရားဟာ နေဠရု အမည္ရွိတဲ့ တမာပင္ရင္းမွာ သီတင္းသံုးေနတဲ့အခုိက္ မဟာရာဒအမည္ရွိတဲ့ အသူရိန္က ျမတ္စြာဘုရားအား“ျမတ္စြာဘုရား….ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕တပည့္သာ၀ကေတြဟာ သာသနာေတာ္မွာ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ေပ်ာ္ေမြးေနႏိူင္ၾကတာလဲ ဘုရား”ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ အသူရိန္ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ဘုရားသာသနာဆိုတာ လူတိုင္းမေပ်ာ္ႏိူင္ဘူး၊ အလြန္ၾကပ္တည္းတဲ့ေနရာျဖစ္တယ္၊ စာပေတြသင္အံက်က္မွတ္ေလ့လာတဲ့အလုပ္နဲ႔၊ သင္ထားတဲ့အတုိင္း က်င့္သံုးျခင္းဆိုတဲ့အလုပ္ရယ္ ဒီအလုပ္ႏွစ္ခုပဲရွိတယ္။ ငါတုိ႔အသူရိန္ေတြနဲ႕ လူနတ္မ်ားမွာေတာ့ ကာမဂုဏ္အာရံုခံစားေနရလို႔ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတယ္ဆိုတာထားလိုက္ေတာ့ ဘုရားသားေတာ္ရဟန္းေတြမွာက်ေတာ့ ၀ိနည္းစည္းကမ္းဥပေဒေတြကတင္းၾကပ္လြန္းတဲ့အျပင္ ကာမဂုဏ္အာရံုေတြကို ကင္းႏိူင္သမွ်ကင္း ေအာင္ေနရတာဆိုေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား သာသနာေတာ္မွာ ဘာ့ေၾကာင့္ေပ်ာ္ေနၾကတာလဲဆိုတာကို သိခ်င္တာနဲ႔ ဘုရားရွင္အား ေမးလုိက္ဟန္တူပါတယ္။
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက “မဟာရာဒ….မဟာသမုဒၵရာႀကီးမွာ အံ့ဖြယ္ရွစ္ပါးနဲ႔ျပည့္စံုေနတဲ့အတြက္ မဟာသမုဒၵရာအတြင္းမွာ အသူရာေတြေပ်ာ္ေမြ႔ေနႏူိင္ၾကတယ္။ ဒီလိုပါပဲ ငါဘုရားရွင္ရဲ႕သာသနာေတာ္ႀကီးဟာလဲ အံ့ဖြယ္ရွစ္ပါးနဲ႔ျပည့္စံုေနတဲ့အတြက္ ငါဘုရားရဲ႕တပည့္ သား သာ၀ကေတြ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနႏူိင္ၾကတယ္” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူၿပီး မဟာသမုဒၵရာရဲ႕အံ့ဖြယ္ရွစ္ပါးနဲ႔ ႏူိင္းယွဥ္ကာ ဘုရားရွင္ရဲ႕သာသနာေတာ္ အံ့ဖြယ္ ရွစ္ပါးအေၾကာင္းကို မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
(၁)အစဥ္နက္၀ွမ္း
မဟာသမုဒၵရာႀကီးဟာ ကမ္းစပ္ကစၿပီး အစဥ္အတုိ္င္း တေျဖးတေျဖးနဲ႔နက္ရႈိင္း နက္ရိႈင္းပီးေတာ့သြားတယ္။ ဒါဟာ သမုဒၵရာရဲ႕ပထမ အံ့ဖြယ္တစ္ပါးပါပဲ။ ဒီလိုပါပဲ သာသနာေတာ္မွာလဲ ဒါန၊သီလ၊သမထ၊၀ိပႆနာပညာစတာေတြဟာ တေျဖးေျဖးနက္ရိႈင္းနက္ရိႈင္းသြားပါတယ္။ နားလည္ေအာင္ေျပာရရင္ လူေတြမွာ သီလေဆာက္တည္က်င့္သံုးတယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္မႈသဒၶါရွိလို႔ပါ။ သဒၶါတရားမွလဲ ပညာမပါတဲ့ယံုၾကည္မႈ ကို ‘ပသာဒသဒၶါ’ လို႔ေခၚတယ္။ ဒီယံုၾကည္မႈကေန အဆင့္ျမင့္တဲ့ ၾသကပၸနသဒၶါဆိုတဲ့ ပညာပါတဲ့ယံုၾကည္မႈမ်ုဳိးျဖစ္လာတယ္။ ပီးေတာ့ အာဂမသဒၶါ..တဲ့၊သူက ဘုရားအေလာင္းသူေတာ္ေကာင္းတို႔မွာသာျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့သဒၶါမ်ဳိးပါ။ ေနာက္ဆံုးသဒၶါတရားက်ေတာ့ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ မ်က္ ေမွာက္ျပဳၿပီး ရတနာသံုးတန္ကံနဲ႔ကံအက်ဳိးကိုခၽြင္းခ်က္မရွိ ယံုၾကည္မႈခုိင္ၿမဲသြားတဲ့ ‘အဓိဂမသဒၶါ’ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုပဲ လူေတြမွာသဒၶါတရားဟာ တေျဖးေျဖးနဲ႔ အဆင့္ျမင့္ၿပီး နက္ရႈိင္းနက္ရိႈင္းၿပီးေတာ့သြားတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက သီလသာသနာ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ငါးပါးသီလ၊ရွစ္ပါးသီလ၊ကိုးပါးသီလ၊ဆယ္ပါးသီလ ဒါက လူေတြက်င့္သံုးသင့္တဲ့သီလေတြပါ။ သာမေဏမ်ားက်င့္သံုးသင့္တဲ့သာမေဏသီလ၊ ရဟန္းသီလဆိုၿပီး ငါးပါးသီလကေန၊ ရဟန္းသီလတိုင္ ေအာင္ တေျဖးေျဖး အဆင့္ျမင့္လာတာဟာ သီလသာသနာႀကီးနက္ရႈိင္းနက္ရိႈင္းလာျခင္းပါ။ ဒီေနရာႀကံဳတုန္းေျပာရအံုးမယ္။ သီလဆိုတာ သူ႔နယ္ပယ္နဲ႔သူေစာင့္ထိန္းရပါတယ္။ လူအျဖစ္နဲ႔ သာမေဏသီလ သြားက်င့္လို႔မရသလို၊ လူအျဖစ္နဲ႔ ရဟန္းသီလ သြားက်င့္လို႔မရပါဘူး။ တစ္ခါက လူပုဂၢိဳလ္ဆရာႀကီးတစ္ဦး လူအျဖစ္နဲ႔ ရဟန္းသိကၡာပုဒ္ကို က်င့္သံုးတယ္ဆုိတာ ၾကားလိုက္ရတယ္။ ဒါမျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥတစ္ခုပါ။ သတိထားသင့္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
သီလနဲ႔စပ္လို႔ ရွစ္ပါးသီလ ဆိုတာ ယေန႔ ပရိသတ္မ်ား ေဆာက္တည္ေနၾကတဲ့ဥပုသ္သီလျဖစ္တယ္။ ဒီသီလနဲ႔စပ္ၿပီး ဒကာမတစ္ဦးက သနပ္ခါးလိမ္းၿပီး သီလယူရင္ အျပစ္ရွိ-မရွိ ေမးဖူးပါ တယ္။
ရွစ္ပါးသီလမွာ ဌာနာ စကားလံုးပါတဲ့ သိကၡပုဒ္ႏွစ္ခုရွိတယ္။ ဒါက အကုသိုလ္ျဖစ္ႏိူင္တဲ့အေၾကာင္းသာရွိပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သနပ္ခါးလိမ္းစဥ္မွာလဲ အျပစ္မရွိပါ၊ သနပ္ခါးလိမ္းၿပီး သီလယူတဲ့အခ်ိန္မွာလဲ အျပစ္မရွိေသးပါ။သီလယူၿပီးရင္သာ အျပစ္ရွိတာပါ။ဒါေၾကာင့္ မလြဲမေရွာင္သာလို႔ သနပ္ခါးလိမ္းၿပီး သီလာယူတယ္ဆိုရင္ သီလယူၿပီးတဲ့အခါမွာ မ်က္ႏွာက သနပ္ခါးကို ဖ်က္ပစ္လိုက္ဖို႔ပါပဲ လို႔ သီလနဲ႔စပ္တဲ့ အေျဖကို ေျဖခဲ့ရပါေသးတယ္။ ပီးေတာ့ ရွစ္ပါးသီလကေန တဆင့္ နက္ရိႈင္းသြားတာ ဘယ္ေရာက္တုန္းဆုိေတာ့ ကိုးပါးသီလဆိုတာရွိေသးတယ္။ ကိုးပါးသီလနဲ႔စပ္ၿပီး တကယ္တန္းစစ္ၾကည့္ရင္ ရွစ္ပါးသီလကေတာ့ သီလပါပဲ။ သူကကိုယ္နဲ႔ႏႈတ္ကုိ ေစာင့္ထိန္းတာပါ။ ေမတၱာဘာ၀နာက်တာ့ စိတ္နဲ႔ပြားရတဲ့အတြက္ သီလမဟုတ္ပါဘူး။ သိထားရမွာက ရွစ္ပါးသီလခံယူၿပီး ေမတၱာနဲ႔ေနမယ္လို႔ ဆိုလိုက္တာပါပဲ။ ဒါကို ေခၚရလြယ္ေအာင္ဆိုၿပီး ကိုးပါးသီလ လို႔ဆိုလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုပါပဲ သီလမ်ားလဲ တေျဖးေျဖးအဆင့္ျမင့္ နက္ရိႈင္းလာသလို သမာဓိတရားလဲ ဥပစာရသမာဓိ၊အပၸနာသမာဓိ၊ ပဌမစ်ာန္၊ဒုတိယစ်ာန္စလုိ႔ တေျဖးေျဖးနက္ရိႈင္းလာတာေတြ႕ရတယ္။ ဒီကေနတဆင့္ ၀ိပႆနာပညာ၊မဂ္ပညာ၊ဖိုလ္ပညာ၊ ေသာတာပန္၊သကဒါ ဂါမ္၊အနာဂါမ္၊ရဟႏၱာတိုင္ေအာင္ တေျဖးတေျဖးနဲ႔နက္ရိႈင္းလာတယ္။ တရားမ်ားက်င့္သံုးၿပီး တေျဖးေျဖးနက္ရိႈင္းလာၾကတဲ့အတြက္ ဘုရားသား ေတာ္ရဟန္း၊သာမေဏမ်ားဟာ သာသနာေတာ္မွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနၾကပါတယ္။
(၂)ကမ္းကိုမလြန္
မဟာသမုဒၵရာႀကီးရဲ႕ေရမ်ားဟာ မိုးမ်ားတဲ့အတြက္ ေရေတြ ကမ္းစပ္အထက္သို႔လြန္သြားတယ္ဆိုတာမရွိပါဘူး။ ဒါဟာ ဒုတိယေျမာက္ မဟာသမုဒၵရာႀကီးရဲ႕အံ့ဖြယ္တစ္ပါးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ ဘုရားသားေတာ္ရဟန္း၊သာမေဏမ်ားဟာ ငါဘုရားပညတ္ထာတ့ဲသီလကို လြန္ၿပီးေတာ့ မက်င့္ၾကဘူး၊ သီလမခ်ဳိးေဖါက္ ၾကပါဘူး။ သီလကိုလြန္ၿပီးေတာ့ မက်င့္ဘူး။ အသက္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေၾကာင့္ သီလလပ်က္တယ္လို႔မရွိပါ။ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ခုိးသားမ်ားဟာ သူတို႔ေနထိုင္တဲ့ေတာထဲကို ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး ေရာက္လာတယ္။ အဲဒီမွာသူခုိးေခါင္းေဆာင္က ဒီရဟန္းကို ပန္လြတ္လိုက္ရင္ ငါတို႔ေတာအုပ္မွာရွိေၾကာင္း သတင္းေပါက္ၾကားသြားႏိူင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ရဟန္းကို ႏႈတ္ပိတ္တဲ့အေနနဲ႔ ႏြယ္ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔လက္ကိုတုတ္ၿပီး ဖမ္းထားလိုက္ပါတ္ယ္။ သူခုိးေတြလဲ ဒီေနရာမေနေတာ့ပဲဲအျခားေနရာကို ထြက္သြားပါတယ္။ မၾကာမီ ေတာမီးေလာင္ပါတယ္။ရဟန္းေတာ္ဟာ တုတ္ထားတဲ့ႀကိဳးကိုျဖတ္ၿပီး မီးလြတ္ရာေျပးရင္ အသက္ခ်မ္းသာႏူိင္တယ္။ဒါေပမဲ့ႏြယ္ျမက္က ရွင္သန္ဆဲရွိေနတဲ့အတြက္ ရဟန္းေတာ္ဟာ ရွင္သန္ေနတဲ့ႏြယ္ႀကိဳးကို ျဖတ္မယ္ဆိုရင္ ပါစိတ္အာပတ္သင့္မယ္။ ငါအာပတ္ေတာ့အသင့္မခံဘူး။ ေသခ်င္ေသပါေစ လို႔ေတြးၿပီးေနလိုက္တယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ ရဟန္းေတာ္ေလးဟာ ေတာမီးႀကီးရဲ႕၀ါးမ်ဳိမႈကိုခံလိုက္ရတဲ့အတြက္ ပ်ံေတာ္မူရရွာပါတယ္။ ဒါဟာ အသက္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေၾကာင့္ သီလအပ်က္မခံတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲ သာသနာေတာ္တြင္းမွာ ရဟန္းသာမေဏ မ်ား ေပ်ာ္ေမြ႕ေနႏိူင္ၾကပါတယ္။
(၃)ရြံဖြယ္ဆယ္ပစ္
မဟာသမုဒၵရာႀကီးအတြင္းမွာ ရြ႕ံဖြယ္ျဖစ္တဲ့ေကာင္ပုပ္ေတြ အမႈိက္သရိုက္ေတြရွိေနမယ္ဆိုရင္ ထိုအေသေကာင္ပုပ္၊ အမႈိက္သရိုက္ မ်ားကို သမုဒၵရာလိႈင္းလံုးေတြက ကမ္းေပၚေရာက္ေအာင္ ရိုက္ခတ္လိုက္ၾကတဲ့အတြက္ သမုဒၵရာႀကီးဟာ သန္႔ရွင္းေနပါတယ္။ ဒါဟာ မဟာသမုဒၵရာႀကီးရဲ႕ တတိယေျမာက္ အံ့ဖြယ္တစ္ပါးျဖစ္တယ္။ ဒီလိုပါပဲ ဘုရားရွင္ရဲ႕သာသနာေတာ္တြင္းမွာလဲ ဒုႆီလဆိုတဲ့အက်င့္ပ်က္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြရွိေနရင္ သာသနာတြင္းမွာေနရေတာ့ပါ။ ပါရာဇိကေလးပါးအနက္တစ္ပါးပါးနဲ႔ ၿငိစြန္းသူဟာ သာသနာမွာမေနရေတာ့ဘူး။ လူထြက္ရပါ တယ္။ တကယ္လို႔လူမထြက္ရင္လဲ သကၤန္း၀တ္ထားေပမဲ့ ေအာ္တိုမစ္တစ္လူျဖစ္သြားပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္သာသနာမွာ သီလရွိတဲ့ရဟန္းသာမေဏ မ်ားသာ ေနၾကရတယ္။ တစ္ခါက ပါဋိလိပုတ္ျပည့္ရွင္ ဘုရင္အာေသာကမင္းဟာ အရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္အကူအညီျဖင့္ သာသနာအတြင္း အုတ္ေရာေရာ၊ ေက်ာက္ေရာေရာျဖစ္ေနတဲ့၊ အယူ၀ါဒကြဲမ်ား၊ရဟန္းအတုေယာင္မ်ားကို လူထြက္ေစရာ သာသနာသန္႔ရွင္းခဲ့ ပါတယ္။ ျမန္မာသကၠရာဇ္၃၇၉ခုႏွစ္၊ ဘုရင္အေနာ္ရထာမင္းဟာ ရွင္အရဟံအကူအညီကုိယူကာ အရည္းႀကီးမ်ားကို ဖယ္ရွားၿပီး ဘုရားသာသနာ ေတာ္ႀကီးကို သန္႔ရွင္းေစခဲ့ပါတယ္။၁၃၄၂ခုႏွစ္၊ ဂုိဏ္းေပါင္းစံုသံဃအစည္းအေ၀းႀကီးမွာ ၀ိ၀ါဒမတူညီတဲ့ရဟန္းသာမေဏမ်ားကုိ ဖယ္ရွားလူထြက္ေစကာ သာသနာေတာ္ႀကီးသန္႔ရွင္းေအာင္ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ဒါေၾကာင့္လဲ သန္႔ရွင္းတဲ့ဘုရားသာသနာေတာ္ႀကီးအတြင္းမွာ အက်င့္ သီလရွိတဲ့သူမ်ားသာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနႏိူင္ၾကပါတယ္။
(၄)တစ္မည္ျဖစ္ျခင္း
ဧရာ၀တီျမစ္ကေရကို ဧရာ၀တီျမစ္ေရလို႔ေခၚၾကတယ္။ အျခားေသာျမစ္ကေရေတြဆိုရင္လဲ အျခားျမစ္ရဲ႕နာမည္နဲ႔ေခၚၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီျမစ္အသီးသီးကစီးဆင္းလာတဲ့ျမစ္ေရေတြဟာ မဟာသမုဒၵရာအတြင္းေရာက္သြားတယ္ဆိုရင္ မဟာသမုဒၵရာေရ လို႔ အမည္တစ္မ်ဳိးပဲ ရပါတယ္။ ဒါဟာ မဟာသမုဒၵရာႀကီးရဲ႕ စတုတၳေျမာက္အံ့ဖြယ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ သူေဌးသား၊ဆင္းရဲသား၊ကုန္သြယ္လူတန္းစားမ်ဳိးစံုက အမ်ဳိးေကာင္းသားမ်ားဟာ ရဟန္းသာမေဏျဖစ္လာၾကၿပီဆိုရင္ သာကီ၀င္မင္းသားဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းေတာ္ တို႔ဆိုၿပီး အမည္တစ္မည္သာ ရပါတယ္။
(၅)မယြင္းမတိုး
မဟာသမုဒၵရာႀကီးဟာ မိုးမ်ားစြာ ရြာသြန္းလို႔လဲ ျပည့္လွ်ံျခင္းမရွိသလို မိုးေခါင္လို႔လဲ ေလ်ာ့က်သြားျခင္းမရွိပါဘူး။ ဒါဟာ မဟာသမုဒၵ ရာႀကီးရဲ႕ ပဥၥမေျမာက္ အံ့ဖြယ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ ေရွးေရွးဘုရားအေလာင္း အရိယာသူေတာ္ေကာင္းမ်ား မေရမတြက္ႏိူင္ေအာင္ နိဗၺာန္စံ၀င္သြားၾကေပမဲ့ နိဗၺာန္ဟာ ဘယ္ေသာအခါမွ ျပည့္လွ်ံသြားတယ္ဆိုတာမရွိသလို နိဗၺာန္စံ၀င္မဲ့သူနည္းပါးေပမဲ့လဲ နိဗၺာန္ဟာ ေလ်ာ့သြားျခင္းမရွိပါဘူး။
(၆)ဆယ္မ်ဳိးရတနာ
မဟာသမုဒၵရာႀကီးရဲ႕အလယ္ဗဟို အနက္ရိႈင္းဆံုးေနရာ သမုဒၵရာေရေအာက္ၾကမ္းျပင္မွာ ရတနာဆယ္မ်ုဳိးတို႔ စုေ၀းတည္ရွိေနပါတယ္။ ဒါဟာ မဟာသမုဒၵရာႀကီးရဲ႕ ဆ႒မေျမာက္ အံ့ဖြယ္ျဖစ္ပါတယ္။ဒီလုိပါပဲ ဘုရားသာသနာေတာ္အတြင္းမွာလဲ တန္ဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့ဘုရားရတနာ၊ တရားေတာ္ရတနာ၊သံဃာေတာ္ရတနာမ်ား စုေ၀းတည္ရွိေနပါတယ္။
(၇)ရသာဆားတူ
ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားကေရမ်ားဟာ အရသာမ်ဳိးမ်ဳိးရွိၾကတယ္။ဒါေပမဲ့ မဟာသမုဒၵရာေရကေတာ့ ငံတဲ့အရသာတစ္မ်ဳိးသာရွိတယ္။ဒါဟာ မဟာသမုဒၵရာႀကီးရဲ႕ သတၱမေျမာက္အံ့ဖြယ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ သာသနာေတာ္မွာလဲ ဆင္းရဲဒုကၡမွ လြတ္ေျမာက္ျခင္းဆိုတဲ့ ၀ိမုတၱိရသတစ္ပါး သာလွ်င္ ရွိပါတယ္။
(၈) ႀကီးသူေနရာ
မဟာသမုဒၵရာႀကီးအတြင္းမွာ ႀကီးမားတဲ့ငါးႀကီးေတြ၊နဂါးေတြ၊ဂႏၶဗၺနတ္ေတြသာေနထုိင္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ မဟာသမုဒၵရာရဲ႕အ႒မ ေျမာက္ အံ့ဖြယ္ျဖစ္ပါတယ္။ဒီလိုပါပဲ ဘုရားရွင္သာသနာေတာ္အတြင္းမွာလဲ ေသာတပန္၊သကဒါဂါမ္၊အနာဂါမ္၊ရဟႏၱာဆိုတဲ့အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ား သာ ေနထိုင္ေတာ္မူႏိူင္ၾကပါတယ္။
မဟာသမုဒၵရာႀကီး အံ့ဖြယ္ရွစ္ပါးနဲ႔ျပည့္စံုေနတဲ့အတြက္ အသုရာေတြဟာ မဟာသမုဒၵရာအတြင္း ေပ်ာ္ေမြ႕ေနႏိူင္ၾကတယ္။ ဒီလိုပါပဲ၊ ဘုရားသာသနာေတာ္ႀကီးဟာ ေဖၚျပခဲ့ၿပီးတဲ့အံ့ဖြယ္ရွစ္ပါးနဲ႔ျပည့္စံုေနတဲ့အတြက္ ရဟန္းသာမေဏမ်ား သာသနာေတာ္အတြင္း ေပ်ာ္ေမြ႕ေနႏိူင္ ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သာသနာေတာ္ႀကီးဟာ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို႔ရဲ႕ေပ်ာ္စံရာ ဗိမာန္ႀကီးလို႔ တင္စားေရးသားလိုက္ရပါေတာ့တယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။သမုဒၵရာႀကီးအံ့ဖြယ္ရွစ္ပါးနဲ႔ေလ်ာ္ေအာင္ သာသနာ့အံ့ဖြယ္ရွစ္ပါးရွိတယ္ဆိုေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ သာသနာေတာ္ႀကီးရဲ႕ အံ့ဖြယ္မ်ားဟာ ရွစ္ပါးမကတဲ့အျပင္ တစ္ႏွစ္သံုးေလး ဂဏန္းေရးလို႔ေတာင္မွမရ၊ ေရတြက္လို႔မရႏိူင္တဲ့ အံ့ဖြယ္ေတြ နဲ႔ျပည့္စံုေနပါတယ္။
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစ
ဥိီးေကာ၀ိဒ(ၿမိတ္)