ယခု က်ေနာ္ သူ႕ကုိပဲ ခ်စ္မိေနပါၿပီ။
က်ေနာ္သူ႕ကုိပဲ စြဲလမ္းေနပါၿပီ။
တိတိက်က် ေျပာရင္ သူနဲ႕ “ထိ” ေတြ႔ၿပီးကတည္းက စြဲလမ္းခဲ့တာပါ။ ထိေတြခဲ့စဥ္က အမွတ္တမဲ့ပါပဲ။
သူမက....ရုပ္ရည္ေခ်ာလုိ႔လာ?
မဟုတ္ပါ။
သူမက....ပစၥည္းဥစၥာ ေပါလုိ႕လား?
မဟုတ္ပါ။
သူမက....က်ေနာ္အေပၚ အလုိလိုက္၊ သိတတ္လြန္္းလုိ႕လား ?
မဟုတ္ပါ။
သူမကေတာ့ ရုိးရုိးေလးပါပဲ။ က်ေနာ့္ အေနနဲ႔ေျပာတာပါ။ ပတ္ဝန္းက်င္ အေနနဲ႔ ေျပာရင္ေတာ့ အၾကီးတန္မေလးလုိ႔ ေျပာၾကမွာပါပဲ။
သူ႕...ကုိ က်ေနာ္ ဒီေလာက္ထိေအာင္ ဘာလုိ႔ိ စြဲစြဲလမ္းလမ္း ခ်စ္ခဲ့ရသလဲဆုိတာ က်ေနာ္ျဖစ္စဥ္ကုိ အရွက္မရွိ ဝန္ခံရပါေစ...
က်ေနာ္က တုိင္ျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ဘုရင္မင္းတစ္ေယာက္ပါပဲ။ တစ္ေန႕ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ တစ္ေယာက္တည္း တုိင္သူျပည္သားမ်ား ငါ့အေပၚ ဘယ္လုိျမင္သလဲ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ား ရွိၾကရဲ့လား စုံစမ္းခ်င္လုိ႔ အရပ္သားေယာင္ ေဆာင္ကာ ေက်းရြာေတြမွာ လွည့္လယ္ စုံစမ္းေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။ တစ္ေန႕မွာ ကေလးေတြလမ္းမေပၚမွာ ကစားေနတာေတြ႕ရပါတယ္။ က်ေနာ္က ေၾသာ္... ကေလးေတြက ကစားေတာ့လည္း စကား ေတာင္ေျပာ၊ ေျမာက္ေျပာ ေျပာတတ္တာမုိ႔ ငါ့အေၾကာင္းမ်ား ေျပာေလမလား စသည္ျဖင့္ မေယာင္မလည္ ကေလးေတြနဲ႔အတူ ဝင္ေရာက္ ေျပးလႊား ေဆာ့ကစားရင္းက သူမနဲ႕စေတြခဲ့တာပါပဲ။
အတိအက် ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေျပးလြားေဆာ့ကစားရင္းက သူမလက္ကုိ အမွတ္အမဲ့ က်ေနာ့္လက္နဲ႔ထိမိတဲ့ အခ်ိန္မွစ၍ စြဲစြဲလမ္းလမ္းျဖစ္ခဲ့တာပါပဲ။
က်ေနာ္ ဘယ္လုိ...ဘယ္ႏွယ္... ျဖစ္သြားမွန္းမသိပါ။ ဘ၀မွာ တစ္ခါမွ မေတြ႔ထိ္ဘူးတဲ့ ခံစားမႈမ်ဳိး က်ေနာ္ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ က်ေနာ္က .. စိတ္မထိမ္းႏုိင္ေတာ့လုိ႕ သူမကုိေမးပါတယ္။ “မင္းမွာ ရည္းစားမ်ား ရွိေနၿပီးလား?” လုိ႕။ ဒါနဲ႔ ေျပာဖုိ႔ေမ့က်န္္သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က သူမဟာ(၁၅)နွစ္ (၁၆ ႏွစ္အရြယ္ပါ။ ကေလးမ်ားနဲ႕အတူ ေဆာ့ေနတယ္ေလ။ ဒီေတာ့ သူမက... သူမကုိယ္တုိင္ .. ရည္စားရွိဖုိ႕ လုံးဝမေမွ်ာ္မွန္းမထားတဲ့ မိန္းကေလးဆုိေတာ့ အံၾသစြာျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ “မရွိေသးပါဘူး” အကုိႀကီးလုိ႕ ေျဖပါတယ္။
သူမဆီက အေျဖၾကားေတာ့ က်ေနာ္လည္း မရွက္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ “ဒါျဖင့္ အကုိႀကီး ညီမေလးကုိ လက္ထပ္ပါရေစ” လုိ႕ခ်စ္ခြင့္ေတာင္းလုိက္ပါတယ္။
သူမအေျပအလႊား အိမ္ျပန္ၿပီး အေဖ့ထံခြင့္ေတာင္းပါတယ္။ ဖခင္ကလည္း သမီးရုပ္ဆုိး ဒီဘဝသတစ္သက္ လင္မရေတာ့ဘူးလုိ႕တြက္ထားတာ။ လပ္ထပ္မယ့္လူရွိတယ္ဆုိေတာ့ မျငင္းေတာ့ပဲ။ ၾကည္ျဖဴစြာပဲလက္ခံခဲ့ပါတယ္။
တုိတုိေျပာရရင္ေတာ့ သူနဲ႔က်ေနာ္္ တုိတုိက်င္းက်င္းပဲ လက္ထက္လုိက္တယ္ဆုိပါေတာ့။
အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီး က်န္ေနာ္ ေန႔တုိင္း၊ ညတုိင္းလုိလုိ သူမထံ အေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ သူမရဲ့ အထိအေတြ႕က သိပ္ကုိ ဆြဲေဆာင္ခဲ့ၿပီကုိ။ ေနပူပူ၊ မုိးရြာရြာ ဘယ္လုိအခက္အခဲ ရာသိဥတု ရင္္ဆုိင္ရပါေစ က်ေနာ္ သူဆီကိုအျမဲေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္ေတြ၊ တံတုိင္းေတြ ျခားေစဦးေတာ့ က်န္ေနာ္ ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႕ သူဆီိကုိ အေရာက္သြားမွာပါပဲ။ သူမက က်ေနာ့္ကုိ ဖမ္းစားခဲ့ၿပီေလ။
တစ္ေန႕က်ေနာ္ စဥ္းစားမိပါတယ္။ ငါဒီအတုိင္း ေန႕တုိင္းသြားေနလုိ႔ မျဖစ္ေသးဘူး။ သူမကုိ နန္းေတာ္သုိ႕ေရာက္ေအာင္ေခၚေဆာင္မွ ျဖစ္မယ္လုိ႔အၾကံျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တေန႕ သူမ အိမ္လာေတာ့ နန္းေတာ္မွ သန္လ်က္ကုိ ယူေဆာင္လာၿပီး သူမအိပ္တဲ့ ခုတင္ေအာက္ သူမရဲ့ အိပ္ခန္းထဲမွာထားခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္တေန႕က်ေတာ့ နန္းတြင္းမွာ သန္းလ်က္ ေပ်ာက္တယ္ ေပ်ာက္တယ္နဲ႔ အသဲအသန္ ရွာၾကေတာ့တာပါပဲ။ မွဴးမတ္ေတြ တၿမဳိ႕လုံးလိုက္ရွာတာ။ မေတြ႕ခဲ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႕ က်ေနာ္က..“မင္းတုိ႕ အိပ္ခန္းေတြေကာ အကုန္လုိက္ရွာ မေတြ႕လုိ႕ ဘယ္ျဖစ္မလဲ”လုိ႔ေျပာေတာ့ ..။ သူမရဲ့ အိမ္ခန္း ကုတင္ေအာက္က သန္လ်က္ကုိေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။
မွဴးမတ္ေတြက “ေတြ႕ၿပီး....ေတြ႕ၿပီး... ကေလးမ ..မင္.. ဒီသံလ်က္ ဘယ္ကကရသလဲ မွန္မွန္ေျပာ”လုိ႔ေမးေတာ့..။ သူမက...“က်န္မ မေျဖတတ္ဘူး ေန႕တုိင္း၊ ညတုိင္းလာတဲ့ က်န္မေယာက်္ား ပါလာတာပဲ”တဲ့။
'နင္ေယာက်္ား ခုိိးတာပဲ'
“မသိဘူး”
“နင့္ေယာက်္ား သူ ..ဘယ္က လာတယ္ဆုိတာသိလား?”
“မေျပာတတ္ဘူး”
“ဘာ အထိမ္းအမွတ္ ရွိလဲ? ”
“ လက္ကုိ စမ္းၾကည္ရင္ျဖင့္ က်မ ေယာက်ာ္းလက္ကုိ က်မမွတ္မိပါတယ္”လုိ႕ေျဖပါတယ္။
သူမကုိ နန္းတြင္းကုိ ေခၚေဆာင္လာခဲ့ပါတယ္။ နန္းတြင္း လုံေပ့ဆုိတဲ့ အခန္းထဲမွာ သူမကုိထား ေဘးက အကာေတြကာၿပီး သူမရဲ့.. လက္ထြက္ႏုိင္ရုံ အေပါက္တစ္ေပါက္ကုိပဲ ေဖာက္ထားပါတယ္။ နန္တြင္းသားမ်ားနဲ႕သာဆုိင္ေသာ သန္လ်က္ျပႆနာဆုိေတာ့ မွဴးေသာ၊ မတ္ေသာ၊မင္းသားေသာ၊ ဘာေသာ ညာေသာ မလုပ္ၾကနဲ႔ ဒီသူခိုးေတာ့ အမိဖမ္းမယ္လုိ႔ ဆုံးျဖစ္လုိက္ၾကပါတယ္.......။
က်ေနာ္ ဣေႁႏၵရရနဲ႔ပဲ ေစာင့္ေနပါတယ္။ သူမကေတာ့.. နန္းတြင္းမွာ မွဴးမတ္မ်ားေပးတဲ့ လက္ေတြကုိ တစ္ေယာက္ခ်င္း၊ တစ္ေယာက္ခ်င္း စမ္းေတာ့တာပါပဲ။ သူမကေတာ့စမ္းမိတဲ့လက္တုိင္းကုိ .သူမေယာက်ာ္းလက္ မဟုတ္ဘူးလုိ႕ ျငင္းပါတယ္။
သုိ႕ေသာ္ျငားလည္း သူမ.လက္နဲ႕ အထိခံရတဲ့ နန္းတြင္းမွ ေယာက်ာ္းမွန္သမ်ွ သူမရဲ့ “အထိ္အေတြ႕”ကို သာယာႏွစ္သက္မိၿပီး “သန္လ်က္ သူခုိးမေပၚလ်ွင္၊ ငါသူခုိးလုိ႕ ၀န္ခံၿပီး သူမကုိ လက္ထပ္မယ့္ အသီးသီးစိတ္ဆုံျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္တဲ့။
ေနာက္ဆုံး က်ေနာ္အလွည့္ေရာက္ပါၿပီ ... က်ေနာ္လည္း ခပ္တည္တည္နဲ႕ က်ေနာ့္ လက္ကုိေပးလုိက္ပါတယ္။ သူမက စမ္းၾကည့္ပါတယ္။
“ေဟာ.ေတြ႕ၿပီ....ေတြ႕ၿပီ... က်မေယာက်ာ္းလက္တဲ့”
က်ေနာ့္ သူမကုိ စြဲလမ္းမိလုိ႕ သန္လ်ွက္သခုိးျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ
ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္မရွက္ပါ။ အရွက္ကုိ .အခ်စ္နဲ႔ေပးဆပ္ပါမယ္
အခ်စ္ကုိ ဘ၀နဲ႔ေပးဆပ္ပါမယ္၊
အခ်စ္ကုိ နန္ေတာ္နဲ႔ေပဆပ္ပါမယ္၊
သူမက..ဒါဟာ က်န္မေယာက်ာ္းပဲဆုိေတာ့ ရွင္ဘုရင္ဣေႁႏၵ မေစာင့္ထမ္းႏိုင္ ခပ္ျပဳံျပဳံပဲ အခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ္က .. မွဴးမတ္ေတြကုိ ေမးပါတယ္။
“ ေနစမ္းပါဦး ...သူမ ...လက္ကုိ စမ္းေတာ့ မင္းတုိ႕ ဘယ္လုိခံစားရသလဲ?”လုိ႔
မွဴမတ္းအားလုံးက..“သူခုိး မေပၚရင္ က်ေတာ္တုိ႕၀န္ခံမလုိ႕”တဲ့။
က်ေနာ္လည္း မရွက္ပါ။ ငါလည္း ဒီလုိပါပဲဆုိၿပီး သူမနဲ႕ က်ေနာ္ရဲ့ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကုိ ျပန္ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
မွဴမတ္မ်ားကေတာ့ အရွင္မင္းျမတ္နဲ႔ ထုိက္တန္ပါတယ္တဲ့။
က်ေနာ္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ပဲ သူမကုိ နန္းေတာ္မွေခၚ၍ မိဖုရား အျဖစ္တင္ေျမွာက္လုိက္ပါတယ္။
သူမကေတာ့ အျခားမဟုတ္ပါ။ ရုပ္ဆုိးမေလး “ပဥၥပါပီ”ပဲျဖစ္ပါတယ္။
အလွအပသာမဟုတ္ ေဗာ႒ဗၺာရုံ အေတြ႔အထိကလည္း လူေတြကုိ စြဲလမ္းေစတတ္ေၾကာင္း သိေစရန္ ဇာတ္ေတာ္လာ ပဥၥပါပီ အေၾကာင္းမွိျငမ္းတင္ျပပါသည္။
No comments:
Post a Comment