Soe Moe Hlaing(Thamine): အထိေရာက္ဆံုး တန္ခိုးဓာတ္ကို စတင္ဖြင္လွစ္ျခင္း

အေရးႀကီးဆံုးက က်န္းမာေရးေကာင္းဖို႔ လိုတယ္။ ေရာဂါမျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေရာဂါေတြက ဘယ္ကလာလည္းဆိုေတာ့ အစာအိမ္က အမ်ားဆံုးလာတာ။ ဒါေၾကာင့္ က်န္းမာေရး ေကာင္းခ်င္တယ္၊ ေရာဂါေတြ မျဖစ္ခ်င္ဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္ရဲ့ အစာအိမ္ကို ဂ႐ုစိုက္ရမယ္။ အရင္ဆံုးလိုက္နာရမည့္ အခ်က္က ဘယ္အခါပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အစာကို ၀ေအာင္မစားရဘူး။ အစာစားၿပီး နာရီ၀က္အတြင္း လဲေလွာင္းျခင္း မျပဳရဘူး။ တစ္ပါတ္မွာ တစ္ခါေလာက္ေတာ့ အဖတ္မစားပဲ အေရႀကီး ေသာက္တဲ့အက်င့္ကို လုပ္သင့္တယ္။

ကြ််န္ေတာ္တို႔ ခႏၶာကိုယ္မွာ အေရးႀကီးတဲ့ ေနရာ (၆)ေနရာရွိတယ္။အဲဒီေနရာ (၆)ေနရာကို ၾကာပြင့္ (၆)ပြင့္လို႔ အလြယ္ေခၚၾကရေအာင္။ အဲဒီ ၾကာပြင့္ ေျခာက္ပြင့္ကို ခ်ကၠရာလိုပ ေခတယ္။ ပါဠိလိုေတာ့ စက္လို႔ အဓိပၸါယ္ရ ၿပီးျမန္မာလိုေတာ့ စက္လို႔ ေခၚလို႔ရမယ္ ထင္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆရာေတြကေတာ့ ခ်ကၠရာ(၇)ခုရွိတယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ (၆)ခုလို႔ လြယ္လြယ္ကူကူ ၽမွတ္ထားလို႔ ရတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ စအိုနဲ႔ဆီးစပ္ၾကားမွာ ခ်ကၠရာ တစ္ခုရွိတယ္။ ၀မ္းဗိုက္က ခ်က္နဲ႔တည့္တည့္မွာ ခ်ကၠရာတစ္ခု ရွိတယ္။ ဒီေနရာမွာ ကုလားစကားေတြ၊ သကၠတစကားေတြ၊ ပါဠိစကားေတြ ၊ မွတ္ရတာ မွတ္ရခက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူပဲ မွတ္ရေအာင္။ ပထမခ်ကၠရာကို မူလခ်ကၠရာလို႔ မွတ္ထားေပါ့။ ခ်က္တည့္တည္ျ ခ်ာကရာကို ခ်က္ကၠရာလို႔ မွတ္ထားေပါ့။ ရင္ညြန္႔တည့္တည့္ ခ်ာကရာကို ရင္ညြန္႔ခ်ာကရာလို႔ မွတ္လိုက္ေပါ။ လည္ပင္းမွာရွိတဲ့ ခ်ာကရာကိုၾကေတာ့ လည္ပင္းခ်ာကရာလို႔ မွတ္ထားလိုက္ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ မ်က္ခံုးေမြးႏွစ္ခုရဲ့ၾကား နဖူးေအာက္တည့္တည့္မွာ ရွိတဲ့ ခ်ာကရာကို တတိယမ်က္လံုး ခ်ာကရာေပါ့။ ငယ္ထိပ္မွာ ရွိတဲ့ ခ်ာကရာကိုၾကေတာ့ ၿပီးေျမာက္မႈ႕ ခ်ာကရာလို႔သာ မွတ္ထားလိုက္ေပါ့။ မွတ္တာကေတာ့ ဘယ္လိုပဲ မွတ္မွတ္ေပါ့ဗ်ာ။ အေရးမႀကီးပါဘူး။ အေရးႀကီးတာက ခ်ကၠရာ(၆)ပါးရွိတယ္ဆိုတာကို သိဖိုပပါပဲ။

အဲဒီခ်ာကရာေတြကို ဘယ္လို ႏႈိးမလဲ...

အဲဒီခ်ာကရာေတြကို တစ္ခုဆီ ႏိႈးရမယ္။ ဘယ္လို ႏိႈးရမလဲဆိုေတာ့ ခ်ာကရာတစ္ခုဆီ တစ္ခုဆီကို ဖေယာင္းတိုင္ မီးကေလး လင္းေနတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳၿပီး စိတ္နဲ႔ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ရမယ္။ ၾကည့္ေနတ ဲ့အေတာအတြင္း မွာလည္း ၀င္သက္ထြက္သက္ကို သတိနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ရမယ္။ ကိုယ္ကိုတိုင္ကေတာ့ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ထြန္းညႇိထာတဲ့ မီးေတာက္ကေလးကို အာ႐ံုစိုက္ထားရမယ္။ အဲဒီေတာ့ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ အသက္႐ွဴတာကိုလည္း မွတ္ထားရမယ္။ ခ်ာကရာမွာ စိတ္နဲ႔ ထြန္းညႇိထားတဲ့ မီးေတာက္ကေလးကိုလည္း အာ႐ံုက ၿမဲေနရမယ္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏွေခါင္းကို ေလ၀င္သြားတဲ့အခါ ၀င္တယ္လို႔ မွတ္ရမယ္။ ထြက္သြားတဲ့အခါမွာလည္း ထြက္တယ္လို႔ မွတ္ရမယ္။ မီးေတာက္ကေလး လင္းေနတာကိုလည္း လင္းတယ္လို႔ မွတ္ရမယ္။ ကိုယ့္စိတ္က ဘယ္လို ျဖစ္ေနမလဲဆိုေတာ့ ၀င္တယ္၊ ထြက္တယ္၊ လင္းတယ္လို႔ တရစပ္မွတ္ေနရမယ္။ မခက္ပါဘူး။

အဲဒီလို လုပ္ေနရင္ ဘာေတြ ျဖစ္လာမွာလဲ...။ ခ်ာကရာေတြ နိုးကုန္မွာေပါ့။ ဘာေတြျဖစ္လာမွာလဲဆိုေတာ့ ခ်ာကရာေတြ ပြင့္ကုန္မွာေပါ့၊ ခ်ာကရာေတြ ပြင့္ကုန္ ႏိုးကုန္ရင္ ကိုယ္လိုခ်င္ေနတဲ့ သိဒၶိေတြ တန္ခိုးေတြ ရလာမွာပဲေပါ့။ အဲဒီလို က်င့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အေရးႀကီးဆံုးက ထိန ၊ မိဒၶလို႔ ေခၚတဲ့ ပ်င္းရိျခင္းရယ္ ငိုက္မ်ဥးျခင္းရယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ဆီ ၀င္မေလာေအာင္ ႀကိဳးစာေပေတာ့။

တန္ခိုးေတြရတာ မရတာကို ေနာက္ထားဦး။ ေလာေလာဆယ္ ကိုယ္ရွင္သန္ ႀကီးျပင္းေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာေတာ့ ကိုယ္ဟာ တန္ခိုးၾသဇာအာဏာေတြ ျမင္မားလာမယ္။ ေအာင္ျမင္လာမယ္။ လူတကာကိုလႊမ္ဒမိုးထားႏိုင္မယ္။ ပူပန္ေသာကေတြ ေအးလာမယ္။ ေခါင္းေအးေအးနဲ႔ ျပႆနာေတြကို ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းႏိုင္မယ္ဆိုတာကိုေတာ့ လက္ေတြ႕ ႀကံဳလာမွ ယံုၾကည္ၾကပါကုန္.... ပံုေလးေတြကေတာ့ google က ရွာၿပီး တင္ေပးလိုက္တာပါ။