ျမန္မာအစ

ျမန္မာအစ

* ဦးဘေမာ္ (မႏၱေလးတကၠသိုလ္)
၁၉၈၅ ခု ဇန္၀ါရီလထုတ္ ေငြတာရီ မဂၢဇင္းတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ မႏၲေလးတကၠသိုလ္ ဘူမိေဗဒ တြဲဖက္ပါေမာကၡ ဆရာႀကီးဦးဘေမာ္၏ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။ စာတမ္းပါ အျမင္မ်ားသည္ ဆရာႀကီး ၏ ထိုစဥ္က ေခတ္ၿပဳိင္အျမင္မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ေႏွာင္းလူတို႔ ေလ့လာသုေတသနျပဳ ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ဖြယ္ျဖစ္ပါ၍ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ျမန္မာ၊ မြန္၊ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ ကရင္တုိ႕ျဖစ္ေပၚလာပံု အေၾကာင္း ကုိ လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ ၆၀ေလာက္ကပင္ အစဥ္တစိုက္ သမိုင္းပညာရွင္ သုေတသီတို႕မ်ားက ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကသည္။ ၎တို႕မွာ ဟာေဗး၊ စေကာ့၊ ေမဆင္၊ မာရွယ္၊ ဟန္တား၊ ဖေရဇာ၊ ဟာနီေဘာခရစ္တီရင္၊ လူး၀စ္၊ ေဖေမာင္တင္၊ ေဟာလ္၊ ေကလစ္၊ ေမာင္ေမာင္၊ ဂၽြန္စတုန္း၊ တရက္လာ၊ လုစ္ အစရွိသူတို႕ျဖစ္သည္။ ၎တို႕က တညီတညြတ္တည္းလိုပင္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ၾကေသာ အိႏၵိယ၊ မြန္ဂုိ၊ တရုတ္ အစရွိသည့္ တုိင္းျပည္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွ ၀င္ေရာက္လာကာ ေနထိုင္ၾကသည္ဟု အဓိပၸာယ္ရရွိေသာ “ေရၾကည္ရာ၊ ျမက္ႏုရာ ေရြ႕လ်ားသြားလာ ေနထိုင္သည္ဟူေသာ အယူအဆ” ကိုပထမဆံုး ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကသည္။
ဤပုဂၢဳိလ္ႀကီးမ်ား တင္ျပခဲ့သည့္ အယူအဆသည္ သမုိင္းဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ သက္ေသအေထာက္အထားမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ေစတီဘုရား၊ ေက်ာက္စာ၊ ေ၀ါဟာရစကား၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားျဖင့္ တင္ျပျခင္း၊ ထုိပုဂၢဳိလ္ႀကီးမ်ားသည္ အရင္းရွင္လႊမ္းမိုးခ်ိန္ တင္ျပခ်က္မ်ားျဖစ္ျခင္း၊ ႏုိင္ငံျခားဂ်ာနယ္မ်ား၌ ယင္းပုဂၢဳိလ္တို႕၏ေရးသားတင္ျပခ်က္မ်ားကို တရား၀င္ေရးသားပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ခြင့္ရျခင္း၊ ျမန္မာပညာရွင္တို႕သည္ ယင္းပုဂၢဳိလ္မ်ား၏ ေရးသားေဖာ္ျပခ်က္ မ်ားကို ျပန္လည္ေခ်ပႏုိင္ေသာ ခုိင္လံုသည့္သက္ေသ အေထာက္အထားမ်ား မေတြ႕ေသးျခင္း၊ မ်ားစြာေသာထိုပညာရွင္ မ်ားကလက္ခံလာခဲ့ေသာ အယူအဆတစ္ခုကို ပစ္ပယ္ရဲေသာ သတၱိအားနည္းျခင္း စေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ “ျမန္မာတို႕သည္ တိုင္းတပါးမွ ၀င္ေရာက္လာပါသည္” ၊“ျမန္မာအစ တေကာင္းက” ႏွင့္၊ “ျမန္မာအစ ေက်ာက္ဆည္က” စသည့္အဆိုျပဳခ်က္မ်ား ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။

ယင္းအယူအဆမ်ားကို မိမိတို႕ႏွင့္ နီးစပ္ရာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္သည့္အတိုင္း ေရွးႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာကာလမွ ယေန႕အထိစြဲၿမဲစြာ ယံုၾကည္ျခင္း၊ အျခားတင္ျပခ်က္ေပၚလာပါက ႏိုင္ထက္ကလူျပဳကာ အေက်ာက္အကန္ အရွိန္အ၀ါျပ၍ ျငင္းပယ္ျခင္း၊ ျပက္ရယ္ျပဳျခင္း၊ လက္မခံႏိုင္ေလာက္ေသာ ဆင္ေျချပဳ၍ ျငင္းခ်က္ထုတ္ျခင္းတို႕ျဖင့္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ ဤအယူအဆကို ထိန္းသိမ္းလက္ခံခဲ့ၾကပါသည္။
ယခုတင္ျပမည့္ “ျမန္မာအစ သမိုင္းမတိုင္မီက” အယူအဆသစ္သည္ ဘူမိသိပၸံႏွင့္ မႏုႆေဗဒ ရႈေထာင့္မွ ေတြ႕ရွိေလ့လာထားခ်က္မ်ားကို အမ်ားျပည္သူ ရွင္လူအေပါင္းႏွင့္တကြ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားကို ရႈေထာင့္ႏွစ္မ်ိဳးမွ အျမင္ၾကည္လင္စြာျဖင့္ ခံယူခ်က္အမွန္ေရာက္ေအာင္ ရည္သန္လ်က္ ေရးသားတင္ျပပါသည္။ ဤတင္ျပခ်က္တြင္ ပထမဦးစြာ တင္ျပခဲ့ေသာ ပညာရွင္မ်ား၏ တင္ျပခ်က္ႏွင့္ ယခုစာေရးသူ၏ အသစ္ေတြ႕ရွိခ်က္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးတင္ျပခ်က္မ်ားကို စာရႈသူတို႕ ဖတ္ရႈႏႈိင္းခ်ိန္ႏိုင္ရန္ ေရးသားထားပါသည္။
ျမန္မာလူမ်ိဳး တုိင္းရင္းသားမ်ား ေပါက္ဖြားျဖစ္ေပၚပံုဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္ကို ဆက္လက္တင္ျပပါမည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပံုေတာင္ေဒသ ယခုေတြ႕ရေသာ အဆင့္ျမင့္လူႏွင့္ လူ၀ံမ်ိဳးႏြယ္ ပရုိင္းမိတ္၊ ပံုေတာင္ဂ်ီးယားေကာ္တာရိုင္း ႏွင့္ အင္ဖီပိသိကပ္မုိးေကာင္းဂ်င္းနစ္ တုိ႕ေတြ႕ရွိရာေဒသျဖစ္သည္။ ေဒသ၏ ဘူမိသက္တမ္းသည္ ႏွစ္ေပါင္းသန္း (၄၀) ခန္႕က ျဖစ္၍ ကမၻာေပၚ၌ အဆင့္ျမင့္ပရိုင္းမိတ္အမ်ိဳးအစားကို ႏွစ္အေစာဆံုး ေတြ႕ရသည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ႏိုင္ငံသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသာျဖစ္ပါသည္။
ဘူမိသက္တမ္း ႏွစ္ေပါင္းသန္း (၄၀) ခန္႕မွ မြန္ဂုိလီးယားႏိုင္ငံ၌ ျမန္မာႏိုင္ငံပံုေတာင္မွ ေတြ႕ရေသာေက်ာရိုးရွိ သတၱ၀ါအုပ္စု၊ ေရျမင္း၊ ႀကံ့၊ မိေခ်ာင္း အစရွိသည္တို႕ကိုေတြ႕ရေသာ္လည္း အဆင့္ျမင့္ပရိုင္းမိတ္တို႕ကိုမူ ျမန္မာႏုိင္ငံ ကဲ့သို႕မေတြ႕ရေခ်။ ပံုေတာင္သာလွ်င္တစ္ခုတည္းေသာ လူ၀ံႏွင့္ လူမ်ိဳးႏြယ္ အဆင့္ျမင့္ ပရုိင္းမိတ္ေတြ႕ရွိရာေဒသ ျဖစ္ပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ လူ၊ ေမ်ာက္၀ံ၊ လူ၀ံတို႕၏ အဆက္အႏြယ္မွေပါက္ဖြားဆင္းသက္လာခဲ့ၾကပံုအတိုင္းအစီစဥ္ျဖင့္ ေဖာ္ျပရမည္ဆိုပါလွ်င္ ပရိုပလုိင္ယိုပိသိကပ္၊ အီဂ်စ္တိုပိသိကပ္၊ ဒရိုင္ယိုပိသိကပ္၊ ရာမာပိသိကပ္၊ စီဗာပိသိကပ္၊ ၾသစေၾတးလိုပိသိကပ္၊ ဂ်ိဳင္ဂင္တိုပိသိကပ္၊ ဟုိမိုအီရက္တပ္၊ ေဂၚရစ္လာ ႏွင့္လူ ဟူ၍ အသီးသီးကြဲျပား၍ ျဖစ္ၾကပါသည္။ ယင္းတို႕၏စတင္ေပါက္ဖြားေသာ အေျခခံအစပ်ိဳးသည့္ အဆင့္ျမင့္ပရိုင္းမိတ္မ်ိဳးမွာ ပံုေတာင္ဂ်ီးယားႏွင့္ အင္ဖီပိသိကပ္တို႕ျဖစ္ၾကပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေရႊျမင္တင္ေတာင္ေပၚရွိ ႏြယ္ေခြ ေက်းရြာအနီး၌ လူရိုး ေက်ာက္ျဖစ္ ရုပ္ႂကြင္းျဖစ္သည့္ အံသြား၊ ေရွ႕အံသြားႏွင့္ အေပၚေမးရိုးတြဲလ်က္အေနအထားအတိုင္း ေတြ႕ရွိျခင္းသည္ “လူဆင့္ကဲျဖစ္ စဥ္၌ ဦးေစာပိုင္းႏွင့္ ေႏွာင္းပိုင္းဆက္ႏြယ္မႈကိုစတင္ေတြ႕ရျခင္းဟု ဆုိႏုိင္ပါသည္။
ဤေတြ႕ရွိထားေသာလူေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ႂကြင္းကို “ဘားမားမင္း” ဟုအမည္မွည့္ေခၚထားပါသည္။ ဤ ဘားမား မင္းသည္ “ပီကင္းမင္း” တို႕ႏွင့္ တခ်ိ္န္တည္းေလာက္ကေပၚေပါက္လာႏိုင္သည္။ ဤႏြယ္ေခြေဒသမွေက်ာက္ျဖစ္ ရုပ္ႂကြင္းမ်ားသည္း ပီကင္းလူေတြ႕ရွိေသာ တရုပ္ျပည္ ေဇာင္ဂိုဒီယမ္ ေက်ာက္လိုဏ္ဂူ၌ေတြ႕ရေသာ ႏြား၊ ေခြး၊ သမင္ႏွင့္ ေခ်တို႕၏ ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ႂကြင္းႏွင့္ ထပ္တူထပ္မွ် တူညီေနသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ဤေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားသည္ ႏႈိင္းယွဥ္ေလ့လာမႈအတြက္ အေထာက္အထားျဖစ္ပါသည္။
ဆက္လက္၍ ယခုတင္ျပလိုသည္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ ေတြ႕ရွိခဲ့ေသာ အေျခခံအဆင့္ျမင့္ ပရိုင္းမိတ္အမ်ိဳးအစား ကို တရုတ္ျပည္၌မေတြ႕ရေသးသျဖင့္ လူ၏ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္စတင္ရာေဒသသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသာျဖစ္မည္ဟု ေကာက္ခ်က္ ခ်ရပါမည္။ ထို႕ေၾကာင့္ျမန္မာသည္ မြန္ဂိုတရုတ္ႏြယ္မွ ဆင္းသက္ လာျခင္းမဟုတ္ပဲ မြန္ဂိုတရုတ္ အစရွိသည့္လူမ်ိဳးမ်ား သည္ပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ယင္းေဒသမ်ားသို႕ ေရၾကည္ရာ၊ ျမက္ႏုရာ ေရႊ႕သြား ႏုိင္စရာ အေၾကာင္းရွိပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း မွီတင္းေနထိုင္ၾကေသာ တုိင္းရင္းသားတို႕ ေပၚေပါက္ပံုအေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ သမိုင္းပညာရွင္မ်ား၊ မႏုႆေဗဒ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ေရွးေဟာင္းသုေတသန ပညာရွင္မ်ားသည္ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲလြဲခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႕ကြဲလြဲခ်က္မ်ားသည္ သပြတ္အူကဲ့သို႕ ရႈပ္ေထြးေစခဲ့ပါသည္။ ဤအေျခအေနမ်ားကို ယခုေတြ႕ရွိရေသာ ျမန္မာလူသားေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ႂကြင္းက အဆံုးသတ္ ေျဖရွင္းသြားေပလိမ့္မည္။ လူအမ်ားလက္ခံထား ေသာ သမိုင္းပါေမာကၡဟာေဗး၏ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားေပၚေပါက္ပံု အေၾကာင္းကို ပဏာမ တင္ျပပါမည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း အေစာဆံုး၀င္ေရာက္ေနထုိင္ခဲ့ေသာ လူမ်ိဳးတို႕သည္ “အင္ဒုိနီးရွား”လူမ်ိဳးမ်ားဟုေဖာ္ျပသည္။ သုိ႕ရာတြင္ ယဥ္ေက်းမႈ အေထာက္အထားမရွိဟု အဆုိရွိပါသည္။ အခ်ိန္ကာလၾကာျမင့္သည့္အခါ တရုတ္ျပည္အေနာက္ပိုင္းမွ ၀င္လာေသာ မြန္ဂိုမ်ား လႊမ္းမိုး၍ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါသည္။ ဤအမ်ိဳးအႏြယ္မ်ားမွ “မြန္” လူမ်ိဳးမ်ားဆင္းသက္ေပါက္ဖြားလာသည္။
တိဘက္ျပည္အေရွ႕ပိုင္းမွ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးသည္ ေတာင္ၾကားမ်ားကိုျဖတ္ေက်ာ္၍ ျမစ္မ်ားစီးဆင္းရာျမစ္ေၾကာင္း အတိုင္း ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းသို႕ ၀င္ခဲ့ၾကသည္။ ဤလူမ်ိဳးတို႕သည္ “တိဘက္တိုဘားမင္း” လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ဟားေဗးက အခိုင္အမာေရးခဲ့သည္။ ဆက္လက္ေဖာ္ျပသည္မွာ ယင္းတိဘက္တိုဘားမင္းတို႕သည္ “သမိုင္းမတိုင္မီ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀၀၀” ခန္႕က၀င္ေရာက္ခဲ့သည္ဟုဆိုခဲ့သည္။
သို႕ေသာ္ယခုေတြ႕ရေသာလူ၏ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ႂကြင္းက ဤတိဘက္တိုဘားမင္းထက္ ႏွစ္ေပါင္းသိန္းႏွစ္ခ်ီ၍ ေစာလ်က္ “ဘားမားမင္း” ရွိေနေၾကာင္း သက္ေသအေထာက္အထားအခုိင္အမာတင္ျပႏိုင္ခဲ့ၿပီ။ ထို႕ေၾကာင့္ ျမန္မာသည္ ျမန္မာကစသည္။ “ျမန္မာအစ သမိုင္းမတိုင္မီက” ဟုအဆိုျပဳခ်က္သည္ လံုး၀မွန္ကန္ပါမည္။။ ယခင္က ဟာေဗး၏ အရင္းရွင္ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီေသာ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားကို လူမ်ားက ယံုမွား သံသယႏွင့္ လက္ခံခဲ့ၾက ရေပသည္။
ဟာေဗး၏အဆိုျပဳခ်က္ကို ဆက္လက္ေရးသားပါမည္။ “မြန္” တုိ႕သည္ ဟသၤာတၿမိဳ႕ ေတာင္ဘက္ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသ၌ ေနထိုင္ခဲ့ၾကပါသည္။ တိဘက္တိုဘားမင္းတို႕မွ ပ်ဴ၊ ကရင္ႏွင့္ ရခုိင္တို႕ ဆင္းသက္ေပါက္ဖြားၾက သည္။ သက္မ်ိဳးႏြယ္မွ ခ်င္းႏွင့္ ရခိုင္တို႕ ဆင္းသက္လာသည္။ ပ်ဴတို႕သည္ ယခုအခ်ိန္ေပ်ာက္ကြယ္သြား၍ လက္ရွိ “ျမန္မာ” တို႕၏မူလအဆက္အႏြယ္မျဖစ္ႏိုင္ဟု ဟာေဗးက ယူဆသည္။ ပ်ဴလူမ်ိဳးေပ်ာက္ကြယ္ျခင္းဟုမယူဆသင့္ပါ။ ပ်ဳအေခၚအေ၀ၚမွ “ျမန္မာ”သို႕ ေျပာင္းလဲေခၚျခင္းသာျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဘူမိေဗဒပါေမာကၡ ေဒါက္တာသိန္းအဆိုအရမူ “ျမန္မာ” မ်ားသည္ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ခန္႕ကမွ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ယခုျမန္မာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတို႕သည္ ေရႊျမင္တင္ေတာင္မွ စတင္အေစာဆံုးေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ “ဘားမားမင္း” ဟူေသာအယူအဆမွာ “ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္း” ျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ေရးသားခဲ့သည္။
မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ ေရႊျမင္တင္ေတာင္မွ ေတြ႕ေသာ “ဘားမားမင္း” သည္ ဟာေဗး၏တိဘက္တိုဘားမင္းထက္ ႏွစ္ ေပါင္းသိန္းေသာင္းေစာ၍ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္ ဟူေသာအေထာက္အထားမွာ ျငင္းဆိုရန္အေၾကာင္းမရွိေခ်။
ျမန္မာမ်ားသည္ မိုးေခါင္ေရရွားရပ္၀န္းျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္း ဧရာ၀တီျမစ္၏၀ဲယာေျမျပန္႕လြင္ ျပင္ေဒသမ်ား၌ ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာျပည္ေတာင္ပိုင္း ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသ၌ မြန္လူမ်ိဳးတို႕ ျမန္မာျပည္ တြင္းသို႕ ၀င္ေရာက္လာျခင္းမွာ မိုးေခါင္ျခင္း၊ အစာရွားပါးျခင္း၊ လူဦးေရ တိုးပြားမ်ားျပားလာျခင္း စသည္တို႕ေၾကာင့္ တျဖည္းျဖည္း ေျမာက္ဘက္မွ တိုး၀င္လာၾကရာ ေရွးယခင္က ၀င္ေရာက္ေနထိုင္ခဲ့ေသာ လူမ်ိဳးမ်ားကိုေတာင္ဘက္သို႕ တျဖည္းျဖည္း ေရြ႕လ်ား၍သြားေစသည္။ လူအုပ္စုမ်ားသည္ တစ္စုၿပီးတစ္စု ဆက္ကာေရာက္လာၾကသည္။ ဤကဲ့သို႕၀င္ေရာက္လာေသာ အခ်ိန္သည္ ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ အခ်ိန္က စတင္မည္ဟုဟာေဗးကခန္႕မွန္းတင္ျပခဲ့သည္။
၎၏ အဆိုအရ ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ရွမ္းကုန္းျမင့္မွ ျမန္မာႏုိင္ငံေျမျပန္႕အရပ္သို႕ ခရစ္ႏွစ္ (၁၃)ရာစုႏွစ္တုိင္ ေအာင္၀င္ေရာက္ေနထိုင္ျခင္း မျပဳေခ်။ ကခ်င္လူမ်ိဳးမ်ား ေျမာက္ဘက္မွ တျဖည္းျဖည္း၀င္ေရာက္လာမႈကို အဂၤလိပ္ အစိုးရက ျမန္မာႏုိင္ငံကိုသိမ္းပိုက္ၿပီး (၁၉)ရာစု အကုန္ေလာက္ေရာက္မွ ပိတ္ပင္တားျမစ္ခဲ့ရသည္။ ကယားလူမ်ိဳးမ်ား ႏွင့္ ကရင္လူမ်ိဳးတို႕သည္ ရွမ္းကုန္းျမင့္၏ ေတာင္ဘက္ေဒသမ်ား၌ ေနထိုင္ၿပီးျဖစ္ၾကသည္။
ဟာေဗး၏ဆက္လက္တင္ျပခ်က္မွာ ျမန္မာတို႕သည္ လူမ်ားစုျဖစ္၍ မြန္ဂိုအဆက္အႏြယ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သို႕ရာတြင္ျမန္မာတို႕၏ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့စသည္တို႕မွာ တရုတ္၊ မြန္ဂိုတို႕ႏွင့္မတူေခ်။ ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈတို႕သည္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဟိႏၵဴမ်ားႏွင့္ တူၾက သည္။ ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာ၊ စကား ႏွင့္ စာေပတို႕ သည္ ပါဠိႏွင့္ သကၠတတို႕ျဖစ္ၾက၍ ဟိႏၵဴဘာသာစကားႏွင့္ဆိုင္ရာ အမည္အေခၚေ၀ါဟာရ မ်ားကို ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္း ေပၚႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အလယ္ပိုင္းတို႕၌ေတြ႕ရသည္။
အိႏၵိယႏိုင္ငံမွ ဟိႏၵဴယဥ္ေက်းမႈသည္ ၀င္ေရာက္လာေသာ လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္အတူေရာက္ရွိလာျခင္းမွာ မွန္ကန္ႏိုင္ ပါသည္။ သုိ႕ေသာ္ယခုေတြ႕ရေသာ ဘားမားမင္းေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ႂကြင္းက အခုိင္အမာေျပာျပေနေသာေၾကာင့္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ တုိင္းရင္းသားတို႕သည္ ဤျပည္တြင္းမွာပင္ စတင္ေပါက္ဖြား သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္ဟု ဆိုႏုိင္ပါသည္။
ဥႆာပဲခူးအမည္သည္ အိိႏၵိယႏိုင္ငံ ၾသရစ ၦျပည္နယ္မွ စကားအသံုးအႏႈန္းျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ပဲခူးသည္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ ကိုလိုနီႏိုင္ငံ တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ဘူးသည္ဟုဟာေဗးကေကာက္ခ်က္ခ်သည္။ ကိုလုိနီႏိုင္ငံထူေထာင္ျခင္းသည္ ေဒသခံလူမ်ိဳးမ်ားကို အာဏာလႊမ္းမိုးျခင္းျဖစ္၍ မူလကပင္ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတို႕ကို အိမ္နီးျခင္းႏုိင္ငံ၏ ယဥ္ေက်းမႈအယူ၀ါဒၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈခံရျခင္းကိုမူမျငင္းလိုပါ။ သို႕ေသာ္ ေဒသခံလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားလူ မ်ိဳးမ်ားသာျဖစ္ၾကပါသည္။ တုိင္းတပါးသားအုပ္ခ်ုဳပ္မႈကိုကား အမ်ားျပည္သူက လက္ခံဖြယ္မရွိ။
ခရစ္ေတာ္မေပၚမီႏွစ္ေပါင္း (၂၆၀) ကအေသာကမင္းလက္ထက္မွအစျပဳလ်က္ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွ ဗုဒၶဘာသာ ထြန္းကားျပန္႕ပြားမႈသည္ ထိစပ္ ေနေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းသို႕သာမက တရုတ္ျပည္၊ ကေမ ၻာဒီးယား၊ ေလာႏိုင္ငံႏွင့္ ယိုးဒယားတို႕အထိ ရဟန္းရွင္လူမ်ားသာသနာျပဳရန္ ေရာက္ရွိသြားၾကသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္းသို႕ ၀င္ေရာက္ျခင္းမွာ ပထ၀ီအေနအထားအရ အာသံျပည္ဘက္မွ အေနာက္ဘက္ေတာင္တန္းကိုျဖတ္၍ ေတာင္ၾကားလမ္းမွ ၀င္ခဲ့ၾကသည္။ အျခားလမ္းေၾကာင္းမွာ ဘဂၤလားပင္လယ္ကိုျဖတ္၍ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသမွ ၀င္ေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ “တလုိင္းလူမ်ိဳး” ဟုေခၚျခင္းမွာ အိႏၵိယျပည္ေတာင္ပိုင္းစကားအသံုးအႏႈန္း တရပ္မွ ဆင္းသက္လာဖြယ္ရွိေၾကာင္း ဟာေဗးက ေရးသားခဲ့ သည္။ “တလိုင္း” အမည္ကို ကၽြႏု္ပ္ တို႕၏ပင္ရင္းစကား “မြန္” ႏွင့္တြဲ၍ “မြန္”၊ “မြန္-တလိုင္း” ဟုေခၚေသာေၾကာင့္ ဤစကားလံုးကိုဆန္းစစ္ၾကည့္က ကၽြႏု္ပ္တို႕မွာ မူလကပင္ “မြန္” စကားလံုးရွိေနျခင္းသည္ ခိုင္မာေသာေၾကာင့္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၌ ေဒသခံတုိင္းရင္းသားမ်ား ရွိေနေၾကာင္းကို ထပ္ဆင့္တင္ျပလိုပါသည္။
ခရစ္ႏွစ္ (၅)ရာစုေလာက္တြင္ ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားမႈသည္ အိႏၵိယျပည္၏ အေရွ႕ဘက္ႏိုင္ငံမ်ားသို႕ ျမန္မာ ႏုိင္ငံအပါအ၀င္ ျပန္႕ပြားခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ဤထြန္းကားမႈသည္ လူ႕သမိုင္းျဖစ္စဥ္ “အညာသီရံယဥ္ေက်းမႈ” ေခတ္ထက္ ႏွစ္ေပါင္းေသာင္းႏွင့္ခ်ီ၍ ေနာက္က်သည္။ ျမန္မာ့ဘူမိသိပၸံပညာရွင္ ကထိကဦးေသာ္တင့္က တင္ျပဖူးသည္မွာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ အညာသီရံယဥ္ေက်းမႈ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အညာသီရံ ယဥ္ေက်းမႈကာလျဖစ္ေသာ ေက်ာက္ေခတ္ဦးမွသည္ ေက်ာက္ေခတ္လယ္၊ ေက်ာက္ေခတ္ေႏွာင္းႏွင့္ သမုိင္းတင္သည္အထိ မူလကိုပင္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားဆက္လက္တိုးထက္ ထြန္းကားေနခဲ့သည္။ လူတို႕၏ ေနထိုင္ရာေဒသႀကီးမ်ား၌လည္း ယခုထိေျပာင္းလဲ ေရြ႕လ်ားျခင္းမရွိ၊ အစဥ္ဆက္လက္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ဤဗုဒၶဘာသာျပန္႕ပြားသည့္ႏွစ္ထက္ေစာ၍ ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ေသာင္းအခ်ိန္ကစၿပီး “ျမန္မာတိုင္းရင္းသား မ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ေၾကာင္း” ေက်ာက္လက္နက္အေထာက္အထားျဖင့္ တင္ျပႏုိင္ပါေသးသည္။ အာရွတိုက္ အေရွ႕ေတာင္ပိုင္း ႏိုင္ငံမ်ားသို႕ ဗုဒၶဘာသာ ျပန္႕ပြားျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႕ တစိတ္တေဒသအားျဖင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ သားမ်ား၀င္လာၾကလိမ့္မည္ဟု အခ်ိဳ႕ေသာ သမိုင္းပညာရွင္မ်ားက ေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။
ဟာေဗး၏အဆိုအရ (၉)ရာစုႏွစ္ေလာက္တြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႕သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအထက္ပိုင္္းႏွင့္ ရခို္င္ျပည္တို႕ ကုိစတင္၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။ ယင္းျမန္မာတို႕သည္ တရုတ္ျပည္အေနာက္ေတာင္ပိုင္း ယူနန္နယ္မွ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ၾက သည္။ ခရစ္ႏွစ္ ၈၃၅-ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အလယ္ပိုင္း ႏွင့္ အထက္ပိုင္း၌ေနထုိင္ေသာ “ပ်ဴ” လူမ်ိဳးတို႕ကို တိုက္ခို္က္ ေခ်မႈန္းပစ္ခဲ့သည္။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ “ပ်ဴ”လူမ်ိဳးမ်ားေပ်ာက္၍ “ျမန္မာ” လူမ်ုိဳးေပၚလာႏုိင္ေသာ္လည္း ဤအယူ အဆတင္ျပခ်က္ကို လက္ခံႏိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိေခ်။ “ပ်ဴ” တစ္မ်ိဳးလံုးေပ်ာက္ကြယ္၍ လူမ်ိဳးတံုးသည္အထိ သတ္ျဖတ္ခံရေၾကာင္း ခုိင္လံုေသာ သက္ေသအေထာက္အထား လံုး၀မရွိခဲ့ေခ်။ ယခုျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ယခင္က “ပ်ဴ”လူမ်ိဳးမ်ား၏ သားစဥ္ေျမးဆက္ျဖစ္ၾကေပမည္။ “ပ်ဴ” မွ ျမန္မာသို႕တျဖည္းျဖည္းအေခၚအေ၀ၚေျပာင္းလဲျခင္းျဖစ္ သည္။ “ပ်ဴ”အေခၚကို အသံုးနည္းၿပီးေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႕အားအျခားတိုင္းတပါးႏုိင္ငံတို႕က အစဥ္အဆက္ လူမ်ိဳးအမည္နာမ သတ္မွတ္ခ်က္မွာ ေခတ္အလုိက္ ေျပာင္းလဲကြာျခားခဲ့မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း လူမ်ိဳးႀကီးတစု၏ မ်ိဳးႏြယ္ ေပါက္ဖြားသက္ဆင္းျခင္းႏွင့္ ပင္မယဥ္ေက်းမႈကိုကား မည္သည့္ အႏၱရာယ္၊ မည္သူမ်ားကမွ ေဖ်ာက္ဖ်က္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ေပ။ လူမ်ိဳးစုႀကီးတခုလံုး ေပ်ာက္သြားႏိုင္မႈမွာ အဏုျမဴေခတ္၌ပင္မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
အေစာဆံုးျမန္မာလူသားေပၚေပါက္ပုံကို ဆက္လက္တင္ျပပါဦးမည္။ ဤထင္ျမင္ယူဆခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး “ပလုိင္ရက္စတိုဆင္း” ေရခဲေခတ္ အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံကိုဗဟုိျပဳ၍ ဂ်ဗားႏွင့္ ပီကင္းတို႕သို႕ လူမ်ိဳးႏြယ္မ်ားေရြးသြားႏိုင္ ဖြယ္ရွိခဲ့ေၾကာင္း ဒီတားရားႏွင့္ ဟယ္လင္မိုးဗီးယပ္ တို႕ကေျမပံုအေထာက္အထားျဖင့္ တင္ျပခဲ့ဖူးပါသည္။ သို႕ေသာ္ထို အဆိုကိုတင္ျပစဥ္အခ်ိန္က ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ႂကြင္းျဖင့္ အခိုင္အမာ သက္ေသ မျပႏိုင္သျဖင့္ ထုိအဆိုမွာ မထင္မရွားျဖစ္ခဲ့ ရသည္။
ယခုအခ်ိန္၌ကား “ဘားမားမင္း” ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ႂကြင္း ေတြ႕ရွိထားၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အထက္ပါအဆိုကို အခုိင္အမာ လက္ခံယံုၾကည္ သင့္ပါသည္။
ဆက္လက္တင္ျပလုိသည္မွာ အခ်ိဳ႕ေသာျမန္မာဘူမိေဗဒပညာရွင္မ်ားက ပလိုင္ရက္စတိုဆင္းေခတ္ကျမန္မာ ႏုိင္ငံ၌ေတြ႕ရေသာ ဘားမားမင္း၏ ဘူမိသက္တမ္း သတ္မွတ္ခ်က္ေဖာ္ျပပံုကို ယံုၾကည္လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ရာ မရွိေၾကာင္း ျငင္းဆိုၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ဘူမိေဗဒပညာရွင္မ်ားက ေရဒီယိုဓါတ္ႂကြႏႈန္းသတၱိကိုသံုး၍ တိုင္းတာသင့္ေၾကာင္း တင္ ျပေဆြးေႏြးဖူးသည္။ ဘူမိအခ်ိန္ျပဇယား၌ ပလုိင္ရက္စတိုဆင္းႏွစ္သက္တမ္းကို ႏွစ္အေရအတြက္အားျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္သန္း (၂-သန္း)ခန္႕ၾကာသည္ဟုခန္႕မွန္းသည္။ ဤသက္တမ္းသည္ဘူမိအခ်ိန္ျပဇယား၌ ႏွစ္အနည္းဆံုး ႏွင့္ အသက္ အႏုဆံုး အပိုင္းအျခားျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဘားမားမင္းကိုသက္တမ္းသတ္မွတ္ရာ၌ ေရဒီယိုဓါတ္ႂကြႏႈန္းသတၱိ တိုင္းတာျခင္းကို အထူူးမျပဳႏုိင္မီ “ပလုိင္ရက္စတုိဆင္းသက္တမ္းအေပၚဆံုးအပိုင္း” ခန္႕မွန္းေျခႏွစ္ေပါင္း တစ္သန္းခန္႕ ဟုသတ္မွတ္ျခင္းသည္ အမွန္ဆံုးႏွင့္ အသင့္ေလ်ာ္ဆံုး ျဖစ္ပါသည္။
ဘားမားမင္းသည္ ေက်ာက္ေခတ္ဦးမတိုင္မီကပင္ ပီကင္းမင္းႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ဟိုမိုနစ္ လူ အမ်ိဳးအစား ျဖစ္သည္။ ဘားမားမင္းႏွင့္အတူ ေခြးအံသြားေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ႂကြင္း ေတြ႕ရသည္။ ေခြးကိုအမဲလိုက္ရန္ အတြက္ အသံုးျပဳၿပီဟု ယူဆရသည္။ သမင္၊ ႏြား၊ ေခ် အစရွိသည့္ သတၱ၀ါတို႕၏ အရိုးစု ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ႂကြင္းမ်ားကို ဘားမားမင္းႏွင့္ အတူေတြ႕ရသည္။ ဤအရိုးစုေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ႂကြင္းမ်ားသည္ ဘားမားမင္းတို႕ ဖမ္းယူစားေသာက္ၿပီး ႂကြင္းက်န္ေသာ အရိုးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဤအခ်က္သည္ ပီကင္းမင္းကဲ့သို႕ ဘားမားမင္းသည္ အမဲလိုက္ျခင္း ႏွင့္ အသက္ေမြး၍ ေနထုိင္ေၾကာင္းသိရသည္။ ပီကင္းမင္းႏွင့္ေနထိုင္ပံုကြာျခားသည္။ ပီကင္းမင္းသည္ ေဇာင္ဂိုဒီယမ္ ေက်ာက္ဂူ၌ ေနခဲ့သည္။ ဘားမားမင္းသည္ ေရအလြယ္တကူရႏိုင္ေသာ ေခ်ာင္းေဘးကုန္းျမင့္ေပၚ၌ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ေက်ာက္ျဖစ္ေနေသာ အပိုင္းအစမ်ားစြာေတြ႕ရေသာေၾကာင့္ ဘားမားမင္းသည္ အုပ္စုဖြဲ႕၍ေနထိုင္ၾကမည္။
ဘားမားမင္းသည္ ယခုလက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံ တိုင္းရင္းသား ျမန္မာ၊ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ကရင္၊ မြန္၊ ရခုိင္တို႕၏ သမုိင္းမတင္မီ ကာလကပင္ ေပၚေပါက္ေနထိုင္ခဲ့ေသာ လူမ်ိဳးအဆက္အႏြယ္ရင္းျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္း စဥ္ပါတီက အေလးအနက္လက္ခံယံုၾကည္သည္။ ၁၉၈၃-ခု စက္တင္ဘာလ ပထမအႀကိမ္ထုတ္ေ၀ေသာ “သိဂၤါနဒီျမန္ ျပည္ေျမာက္ဖ်ားသို႕” စာအုပ္စာမ်က္ႏွာ ၆၀၃-၆၀၄ ၌ ျမန္မာျပည္ဖြား တိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ အမိျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းရွိ ဘားမားမင္းႏွင့္ တၿပိဳင္တည္း ေပါက္ဖြားခဲ့ၾကေသာ လူမ်ိဳးႏြယ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပခဲ့ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ မံုရြာၿမိဳ႕နယ္ ႏွင့္ ေခ်ာင္းဦးၿမိဳ႕နယ္ၾကားမွ မံုေရြးေက်းရြာ၏ အေရွ႕ဘက္ရွိ ေရႊျမင္တင္ေတာင္တန္းသည္ ျမန္မာလူသား ဘားမားမင္း စတင္ေနထိုင္ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ေဒသတခုအျဖစ္မွတ္တမ္းတင္ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ျဖစ္ရာ ကၽြႏ္ုပ္တို႕ တုိင္းရင္းသားအေပါင္းတို႕သည္ သမို္င္းမတိုင္မီကပင္ ႏွစ္ေပါင္းေသာင္းႏွင့္ခ်ီ၍ ျမန္မာျပည္တြင္းမွ စတင္ေပါက္ဖြားခဲ့၊ ေနထိုင္ခဲ့ၾကေသာ လူမ်ိဳးစုမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ဟူေသာ အဆိုျပဳခ်က္ကို အေလးအနက္တင္ျပပါသည္။
(Myanmar type courtesy by Ko Saw Kyaw Htike (2002, DGGL).
credit: www.geolfriends.com