ဤဘေလာ့ေရးသားခ်က္ကိုတင္သြင္းသူ
ကေတာ့ နႏၵစာရီ ျဖစ္ပါတယ္။ဗုဒၶဘာသာ အဓြန္႔ရွည္တည္တံ့ပါေစ။ ။
ကြ်န္မလဲ ညထဲက ႏွင္းဆီပန္းေတြ အျမဲ၀ယ္ထားတယ္။ မနက္ဆို
ႏွင္းဆီပန္းစီးကိုကိုင္ျပီး ဒီဇင္ဘာတစ္လလံုး ဘုရားတက္ခဲ့တာ ကြ်န္မေပါ့။
အဲဒါမနက္ပိုင္း ညေနဆို ခုႏွစ္နာရီထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြ ကြ်န္မတို ့ညီအမေလးေယာက္
ေဒၚၾကီး ထမင္းေတြဟင္းေတြ လၻက္သုတ္ေရေႏြး ေကာ္ဖီ အစံုထည့္ျပီး ဘုရားေပၚတက္
ခ်မ္းသာၾကီး တန္ေဆာင္းမွာ ပုတီးစိတ္ စကားေတြေျပာျပီး။ ေခါင္းေလာင္းထိုး
လူႏွင္ေတာ့မွ မဆင္းခ်င္ဆင္ျခင္နဲ့ ကြ်န္မတို ့ ဆင္းလာခဲ့ၾကတယ္။ ကြ်န္မတို
့ညီအစ္မ ဘုရားမနက္တက္ ညေနတက္လို ့ဘုရားတရား သိပ္လုပ္တယ္လို ့ေတာ့ မထင္ေစခ်င္ဘူး
။ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုစလိုက္ရင္ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္မျပီးႏိုင္မစီး
ႏိုင္ေျပာတာေတြ
ရင္ထဲမွာစုထားတဲ ့ အေၾကာင္းအရာေတြ အကုန္ေျပာ ၾကံဳရင္ၾကံဳသလို ေနာက္တုန္း။
ကြ်န္မကေတာ့ အကုန္စပ္စုေတြ ့သ မွ် အကုန္ အဲလိုစပ္စုရင္းနဲ ့ေရႊတိဂံုဘုရားက
အလွဴခံပံုးေတြ အေၾကာင္း ကြ်န္မသိလာခဲ ့ရတယ္၊ ခ်မ္းသာၾကီး
တန္ေဆာင္းမွာပုတီးစိပ္ေနရင္း ကိုးနာရီခြဲေလာက္ဆို ခပ္ပိန္ပိန္ပုပု
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေသာ့ခတ္ထားတဲ ့အလွဴခံပံုးေတြကို လာလာထမ္းယူသြားတယ္။
ျပီးရင္တစ္ပံုးျပီးတစ္ပံုး မေမာႏိုင္မပမ္းႏိုင္ သူ ထမ္းေနတာ။
ဘုရားမွာရွိသမွ်ပံုး အကုန္တစ္ေနရာမွာသူသြားသြားစုတာ တစ္ေန့လဲ မဟုတ္ ႏွစ္ေန ့လဲ
မဟုတ္ စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး။
ကြ်န္မတို ့ငယ္ငယ္ကေတာင္ မိုးအလင္း ၀င္ခ်င္တဲ့လူ ၀င္ထြက္သြားလာေနတ့ဲ
့ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚမွာ အဲလိုသိမ္းတာ တစ္ခါမွမေတြ႕ဖူးခဲ ့ဘူး။ အခုဆယ္နာရီဆိုရင္
ဘုရားဖူးေတြအကုန္ဆင္း ေဂါပကနဲ ့၀န္ထမ္းပဲ က်န္တာ။ ေသာ့ခတ္ထားတဲ ့အလွဴခံပံုးကို
ဘုရားပတ္ျပီး ထမ္းခိုင္းတာ ဒဏ္ေပးထားတာနဲ့မတူေပဘူးလား။ ပုတုတုနဲ
့အဲဒီပံုးလာထမ္းတဲ ့ေကာင္ေလးကို မမေလ – သိတယ္ေနာ္။ ဟဲ ့နင္ကို
ဘယ္သူဒဏ္ေပးထားတာတုန္းလို႔ ့ကြ်န္မေမးေတာ့ – ဗ်ာ အစ္မတဲ ့ အဲဒီပံုးေတြထမ္းျပီး
ဘယ္ယူသြားတာတုန္းဆို ေတာ့ – သိမ္းတာေလတဲ ့။ ဟဲ
့နင္အားေနလား*နင့္ဘယ္သူသိမ္းခိုင္းတာလဲ အဲဒါဘုရားပိုင္ပစၥည္း နင္မသိမ္းလဲ
ခိုးမယ့္သူမရွိဘူးဆိုေတာ့။ မဟုတ္ဘူး အမ ကြ်န္ေတာ္တို ့က ၀န္ထမ္း။
ဒါကြ်န္ေတာ္တို ့သူေဌးပိုင္တာတဲ့။
*ကြ်န္မေခါင္းနဘမ္းၾကီးသြားသလို အစ္မေတြလည္း အနားတိုးလာတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာစမ္း
နားမလည္ဘူး၊ ေဂါပကသြား တိုင္မွာေနာ္ ဘုရားပိုင္ေငြေတြ
ျပည္သူေတြရဲ့အလွဴေငြေတြကို ဘယ္ကသူေဌးက ပိုင္တယ္လို ့
နင္ေျပာတာတုန္းဆိုေတာ့၊ ကြ်န္ေတာ္တို
့သူေဌးက ရႊတိဂံုဘုရားက အလွဴေငြကို တစ္ႏွစ္ကို သိန္းငါးေထာင္နဲ့ကန္ထရိုက
္ယူထားသတဲ့။ ရွင္။ က်မတစ္ကိုယ္လံုး မိုက္ကနဲျဖစ္သြားသလို အစ္မတို
့အားလံုးလဲပါးစပ္အေဟာင္းသားန႔ဲ။ နင့္သူေဌးက ဗုဒၶဘာသာလား ဆိုေတာ့ – မဟုတ္ဘူး၊
ဘာသာျခားတဲ ့ ။ မလတ္က ဘယ္ဗုဒၶဘာသာမွ ဒီအလုပ္မလုပ္ဘူး၊ မမ နင္ေမးရက္တယ္တဲ့။
မလတ္ရယ္ ဗုဒၶဘာသာေတြလုပ္လို ့ ဒီအလွဴေငြေတြ ဘာသာျခား လက္ထဲေရာက္ကုန္တာမဟုတ္လား
ဆိုေတာ့မွ မလတ္က မဟုတ္ဘူးတဲ *့ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္တဲ ့စီးပြါးေရးခၽြတ္ျခံဳက်ေနတဲ႕
လူတစ္စုေၾကာင့္ ရျပီးသား ဘုရားေငြေတြေရာ၊ မေရရေသးတဲ
့အလွဴေငြေတြေရာ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ေရြတိဂံုဘုရားၾကီးကို
သိန္းငါးေထာင္နဲ့ဘာသာျခားလက္ထဲမွာ ေပါင္ထားတာေပါ့တ*ဲ့။ ငါတို
့ကဘုရားကိုရည္စူးျပီးလွဴတယ္ ။ လက္စသတ္ေတာ့ ဘာသာျခားက ရေနတာကိုးတဲ့။ အဲဒီေန
့ကစလို ့ ဘုရားကို ေရလွဴ ၊ ပန္းကပ္ေရႊသကၤန္းကပ္ရံုကလြဲလို ့ေသာ့ခတ္ထားတဲ
့အလွဴခံပံုးေတြထဲ ကြ်န္မတို ့ အလွဴေငြမထည့္ေတာ့ဘူးရွင္။ ကဲ….. ရွင္တို
့ေရာလွဴၾကဦးမလား…ရွင့္။
မွတ္ခ်က္။ ။ အဲဒီကိစၥလံုး၀မဟုတ္ပါဘူးဆိုလွ်င္ ကြ်န္မကို
က်ိဳးေၾကာင္းခိုင္လံုစြာ ရွင္းျပေပးပါရွင္။ ကြ်န္မ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ
ကိုလက္ခံခ်င္လို့ပါ….။ ရင္းႏွီးတဲ ့ေဂါပကလူၾကီးတစ္ေယာက္ကိုလဲ
က်မေမးၾကည့္ေတာ့မွန္ပါတယ္တဲ ့ရွင္ …..
(ကုိယ္ေတြ ့ႀကဳံ ေရးသားသူ – မမ)။
ဒါကသူေရးထားတဲ့စာပါ။ ဒီအျဖစ္အပ်က္က အမွန္ဆိုတာ ေသခ်ာမွ ကြ်န္မ
ျပန္ျပီးမွ်ေဝတာပါ။
ကြ်န္မအေနနဲ႔ အလွဴေငြေတြကို စီးပြားျဖစ္လုပ္တဲ့ တစ္ျခားဘာသာျခားေတြကိုလည္း
အျပစ္မဖို႔ခ်င္ပါဘူး။ ဒီေငြေတြကို ဘယ္သူက သူတို႔ကို ကန္ထရိုက္နဲ႔ ေရာင္းသလဲ
ဆိုတဲ့ အေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။ ပုဂၢလိက လုပ္ပိုင္ခြင့္ သိပ္မရွိဘူးလို႔ ေျပာတဲ့
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ ပုဂၢလိက လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုနည္းနဲ႔
ရတယ္ဆိုတာပဲ ကြ်န္မတို႔က စဥ္းစားရမွာပါ။
Business View ကၾကည့္ရင္ေတာ့ စီးပြားေရးလုပ္တဲ့သူက သူအျမတ္ရရင္ လုပ္မွာပါပဲ။
ဥပေဒေဘာင္အတြင္းက ဘယ္ကိစၥမဆို သူ႔အေနနဲ႔ တရားဝင္ ေပၚတင္လုပ္ပိုင္ခြင့္
ရွိပါတယ္။ Ethical View ကၾကည့္ရင္ေတာ့ Debatable Situation ပါပဲ။ သူတစ္ပါးက
ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ လွဴတဲ့ေငြေတြကို ကိုယ့္စီးပြားေရးအတြက္ သံုးတယ္ဆိုေတာ့
Unethical ျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆႏိုင္သလို ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ လူသားတစ္ရပ္လံုးကို
မထိခိုက္တဲ့အတြက္ Ethical ျဖစ္တယ္လို႔လည္း ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ Religious View
ကၾကည့္ရင္ေတာ့ လံုးဝကိုလက္ခံႏိုင္စရာ မရွိပါဘူး။ သူတစ္ပါးဘာသာဝင္ေတြရဲ႔
ယံုၾကည္မႈ၊ သဒၶါတရားကို အလြဲသံုးစားလုပ္ရာက်တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ စာေရးသူ မမ ေမးတဲ့ “ရွင္တို႔လွဴၾကဦးမလားရွင္” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကိုေတာ့
ကြ်န္မအေနနဲ႔ ေျဖရရင္ “ဟုတ္ကဲ့၊ လွဴဦးမွာပါ” လို႔ေျဖမွာပါ။
လွဴတယ္ဆိုတာ ေစတနာသံုးတန္နဲ႔လွဴတတ္ရင္ အင္မတန္ျမတ္တဲ့အလွဴ ျဖစ္တယ္လို႔
ကြ်န္မယံုၾကည္ထားလို႔ပါ။ သူတို႔ ဒီအလွဴေငြေတြကို ဘာလုပ္သလဲလို႔
ဆိုတဲ့ေမးခြန္းဟာ ကြ်န္မတို႔ လွဴလိုက္ျပီးတဲ့ ေနာက္မွာျဖစ္တဲ့ ကိစၥပါ။
လွဴေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ကိုပဲ ၾကည့္ျပီး လွဴရမွာပါ။
ကြ်န္မအေနနဲ႔ကေတာ့ လွဴတဲ့အခါတိုင္း ျမတ္စြာဘုရားရဲ႔ ၾကြင္းက်န္ခဲ့တဲ့
ဆံေတာ္ေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ေစတီတစ္ဆူကို ၾကာရွည္တည္တံ့ေအာင္
ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က ထိန္းသိမ္းတာဟာ ဗုဒၶဘာသာကို
အဓြန္႔ရွည္ေအာင္ထိန္းသိမ္းရာေရာက္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ထားျပီး လွဴတာပါ။ အဲဒီ့လို
လွဴမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္ျဖစ္လာမဲ့ အက်ိဳးဆက္အတြက္ ေသာကေပြစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။
ဒါကေတာ့ ကြ်န္မရဲ႔ ကိုယ္ပိုင္အျမင္ပါ။ အားလံုးလည္း အမွန္တရားကိုသိျပီး
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ျပီး အလွဴဒါနတစ္ခုကို ျပဳႏိုင္ေအာင္လို႔
အခုလိုမွ်ေဝေပးလိုက္တာပါ။
ဗုဒၶဘာသာ အဓြန္႔ရွည္တည္တံ့ပါေစ။
ေမးလ္ထဲမွကူးယူေဖၚၿပပါတယ္ဗ်ာ.....
ကြ်န္မလဲ ညထဲက ႏွင္းဆီပန္းေတြ အျမဲ၀ယ္ထားတယ္။ မနက္ဆို
ႏွင္းဆီပန္းစီးကိုကိုင္ျပီး ဒီဇင္ဘာတစ္လလံုး ဘုရားတက္ခဲ့တာ ကြ်န္မေပါ့။
အဲဒါမနက္ပိုင္း ညေနဆို ခုႏွစ္နာရီထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြ ကြ်န္မတို ့ညီအမေလးေယာက္
ေဒၚၾကီး ထမင္းေတြဟင္းေတြ လၻက္သုတ္ေရေႏြး ေကာ္ဖီ အစံုထည့္ျပီး ဘုရားေပၚတက္
ခ်မ္းသာၾကီး တန္ေဆာင္းမွာ ပုတီးစိတ္ စကားေတြေျပာျပီး။ ေခါင္းေလာင္းထိုး
လူႏွင္ေတာ့မွ မဆင္းခ်င္ဆင္ျခင္နဲ့ ကြ်န္မတို ့ ဆင္းလာခဲ့ၾကတယ္။ ကြ်န္မတို
့ညီအစ္မ ဘုရားမနက္တက္ ညေနတက္လို ့ဘုရားတရား သိပ္လုပ္တယ္လို ့ေတာ့ မထင္ေစခ်င္ဘူး
။ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုစလိုက္ရင္ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္မျပီးႏိုင္မစီး
ႏိုင္ေျပာတာေတြ
ရင္ထဲမွာစုထားတဲ ့ အေၾကာင္းအရာေတြ အကုန္ေျပာ ၾကံဳရင္ၾကံဳသလို ေနာက္တုန္း။
ကြ်န္မကေတာ့ အကုန္စပ္စုေတြ ့သ မွ် အကုန္ အဲလိုစပ္စုရင္းနဲ ့ေရႊတိဂံုဘုရားက
အလွဴခံပံုးေတြ အေၾကာင္း ကြ်န္မသိလာခဲ ့ရတယ္၊ ခ်မ္းသာၾကီး
တန္ေဆာင္းမွာပုတီးစိပ္ေနရင္း ကိုးနာရီခြဲေလာက္ဆို ခပ္ပိန္ပိန္ပုပု
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေသာ့ခတ္ထားတဲ ့အလွဴခံပံုးေတြကို လာလာထမ္းယူသြားတယ္။
ျပီးရင္တစ္ပံုးျပီးတစ္ပံုး မေမာႏိုင္မပမ္းႏိုင္ သူ ထမ္းေနတာ။
ဘုရားမွာရွိသမွ်ပံုး အကုန္တစ္ေနရာမွာသူသြားသြားစုတာ တစ္ေန့လဲ မဟုတ္ ႏွစ္ေန ့လဲ
မဟုတ္ စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး။
ကြ်န္မတို ့ငယ္ငယ္ကေတာင္ မိုးအလင္း ၀င္ခ်င္တဲ့လူ ၀င္ထြက္သြားလာေနတ့ဲ
့ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚမွာ အဲလိုသိမ္းတာ တစ္ခါမွမေတြ႕ဖူးခဲ ့ဘူး။ အခုဆယ္နာရီဆိုရင္
ဘုရားဖူးေတြအကုန္ဆင္း ေဂါပကနဲ ့၀န္ထမ္းပဲ က်န္တာ။ ေသာ့ခတ္ထားတဲ ့အလွဴခံပံုးကို
ဘုရားပတ္ျပီး ထမ္းခိုင္းတာ ဒဏ္ေပးထားတာနဲ့မတူေပဘူးလား။ ပုတုတုနဲ
့အဲဒီပံုးလာထမ္းတဲ ့ေကာင္ေလးကို မမေလ – သိတယ္ေနာ္။ ဟဲ ့နင္ကို
ဘယ္သူဒဏ္ေပးထားတာတုန္းလို႔ ့ကြ်န္မေမးေတာ့ – ဗ်ာ အစ္မတဲ ့ အဲဒီပံုးေတြထမ္းျပီး
ဘယ္ယူသြားတာတုန္းဆို ေတာ့ – သိမ္းတာေလတဲ ့။ ဟဲ
့နင္အားေနလား*နင့္ဘယ္သူသိမ္းခိုင္းတာလဲ အဲဒါဘုရားပိုင္ပစၥည္း နင္မသိမ္းလဲ
ခိုးမယ့္သူမရွိဘူးဆိုေတာ့။ မဟုတ္ဘူး အမ ကြ်န္ေတာ္တို ့က ၀န္ထမ္း။
ဒါကြ်န္ေတာ္တို ့သူေဌးပိုင္တာတဲ့။
*ကြ်န္မေခါင္းနဘမ္းၾကီးသြားသလို အစ္မေတြလည္း အနားတိုးလာတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာစမ္း
နားမလည္ဘူး၊ ေဂါပကသြား တိုင္မွာေနာ္ ဘုရားပိုင္ေငြေတြ
ျပည္သူေတြရဲ့အလွဴေငြေတြကို ဘယ္ကသူေဌးက ပိုင္တယ္လို ့
နင္ေျပာတာတုန္းဆိုေတာ့၊ ကြ်န္ေတာ္တို
့သူေဌးက ရႊတိဂံုဘုရားက အလွဴေငြကို တစ္ႏွစ္ကို သိန္းငါးေထာင္နဲ့ကန္ထရိုက
္ယူထားသတဲ့။ ရွင္။ က်မတစ္ကိုယ္လံုး မိုက္ကနဲျဖစ္သြားသလို အစ္မတို
့အားလံုးလဲပါးစပ္အေဟာင္းသားန႔ဲ။ နင့္သူေဌးက ဗုဒၶဘာသာလား ဆိုေတာ့ – မဟုတ္ဘူး၊
ဘာသာျခားတဲ ့ ။ မလတ္က ဘယ္ဗုဒၶဘာသာမွ ဒီအလုပ္မလုပ္ဘူး၊ မမ နင္ေမးရက္တယ္တဲ့။
မလတ္ရယ္ ဗုဒၶဘာသာေတြလုပ္လို ့ ဒီအလွဴေငြေတြ ဘာသာျခား လက္ထဲေရာက္ကုန္တာမဟုတ္လား
ဆိုေတာ့မွ မလတ္က မဟုတ္ဘူးတဲ *့ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္တဲ ့စီးပြါးေရးခၽြတ္ျခံဳက်ေနတဲ႕
လူတစ္စုေၾကာင့္ ရျပီးသား ဘုရားေငြေတြေရာ၊ မေရရေသးတဲ
့အလွဴေငြေတြေရာ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ေရြတိဂံုဘုရားၾကီးကို
သိန္းငါးေထာင္နဲ့ဘာသာျခားလက္ထဲမွာ ေပါင္ထားတာေပါ့တ*ဲ့။ ငါတို
့ကဘုရားကိုရည္စူးျပီးလွဴတယ္ ။ လက္စသတ္ေတာ့ ဘာသာျခားက ရေနတာကိုးတဲ့။ အဲဒီေန
့ကစလို ့ ဘုရားကို ေရလွဴ ၊ ပန္းကပ္ေရႊသကၤန္းကပ္ရံုကလြဲလို ့ေသာ့ခတ္ထားတဲ
့အလွဴခံပံုးေတြထဲ ကြ်န္မတို ့ အလွဴေငြမထည့္ေတာ့ဘူးရွင္။ ကဲ….. ရွင္တို
့ေရာလွဴၾကဦးမလား…ရွင့္။
မွတ္ခ်က္။ ။ အဲဒီကိစၥလံုး၀မဟုတ္ပါဘူးဆိုလွ်င္ ကြ်န္မကို
က်ိဳးေၾကာင္းခိုင္လံုစြာ ရွင္းျပေပးပါရွင္။ ကြ်န္မ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ
ကိုလက္ခံခ်င္လို့ပါ….။ ရင္းႏွီးတဲ ့ေဂါပကလူၾကီးတစ္ေယာက္ကိုလဲ
က်မေမးၾကည့္ေတာ့မွန္ပါတယ္တဲ ့ရွင္ …..
(ကုိယ္ေတြ ့ႀကဳံ ေရးသားသူ – မမ)။
ဒါကသူေရးထားတဲ့စာပါ။ ဒီအျဖစ္အပ်က္က အမွန္ဆိုတာ ေသခ်ာမွ ကြ်န္မ
ျပန္ျပီးမွ်ေဝတာပါ။
ကြ်န္မအေနနဲ႔ အလွဴေငြေတြကို စီးပြားျဖစ္လုပ္တဲ့ တစ္ျခားဘာသာျခားေတြကိုလည္း
အျပစ္မဖို႔ခ်င္ပါဘူး။ ဒီေငြေတြကို ဘယ္သူက သူတို႔ကို ကန္ထရိုက္နဲ႔ ေရာင္းသလဲ
ဆိုတဲ့ အေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။ ပုဂၢလိက လုပ္ပိုင္ခြင့္ သိပ္မရွိဘူးလို႔ ေျပာတဲ့
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ ပုဂၢလိက လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုနည္းနဲ႔
ရတယ္ဆိုတာပဲ ကြ်န္မတို႔က စဥ္းစားရမွာပါ။
Business View ကၾကည့္ရင္ေတာ့ စီးပြားေရးလုပ္တဲ့သူက သူအျမတ္ရရင္ လုပ္မွာပါပဲ။
ဥပေဒေဘာင္အတြင္းက ဘယ္ကိစၥမဆို သူ႔အေနနဲ႔ တရားဝင္ ေပၚတင္လုပ္ပိုင္ခြင့္
ရွိပါတယ္။ Ethical View ကၾကည့္ရင္ေတာ့ Debatable Situation ပါပဲ။ သူတစ္ပါးက
ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ လွဴတဲ့ေငြေတြကို ကိုယ့္စီးပြားေရးအတြက္ သံုးတယ္ဆိုေတာ့
Unethical ျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆႏိုင္သလို ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ လူသားတစ္ရပ္လံုးကို
မထိခိုက္တဲ့အတြက္ Ethical ျဖစ္တယ္လို႔လည္း ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ Religious View
ကၾကည့္ရင္ေတာ့ လံုးဝကိုလက္ခံႏိုင္စရာ မရွိပါဘူး။ သူတစ္ပါးဘာသာဝင္ေတြရဲ႔
ယံုၾကည္မႈ၊ သဒၶါတရားကို အလြဲသံုးစားလုပ္ရာက်တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ စာေရးသူ မမ ေမးတဲ့ “ရွင္တို႔လွဴၾကဦးမလားရွင္” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကိုေတာ့
ကြ်န္မအေနနဲ႔ ေျဖရရင္ “ဟုတ္ကဲ့၊ လွဴဦးမွာပါ” လို႔ေျဖမွာပါ။
လွဴတယ္ဆိုတာ ေစတနာသံုးတန္နဲ႔လွဴတတ္ရင္ အင္မတန္ျမတ္တဲ့အလွဴ ျဖစ္တယ္လို႔
ကြ်န္မယံုၾကည္ထားလို႔ပါ။ သူတို႔ ဒီအလွဴေငြေတြကို ဘာလုပ္သလဲလို႔
ဆိုတဲ့ေမးခြန္းဟာ ကြ်န္မတို႔ လွဴလိုက္ျပီးတဲ့ ေနာက္မွာျဖစ္တဲ့ ကိစၥပါ။
လွဴေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ကိုပဲ ၾကည့္ျပီး လွဴရမွာပါ။
ကြ်န္မအေနနဲ႔ကေတာ့ လွဴတဲ့အခါတိုင္း ျမတ္စြာဘုရားရဲ႔ ၾကြင္းက်န္ခဲ့တဲ့
ဆံေတာ္ေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ေစတီတစ္ဆူကို ၾကာရွည္တည္တံ့ေအာင္
ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က ထိန္းသိမ္းတာဟာ ဗုဒၶဘာသာကို
အဓြန္႔ရွည္ေအာင္ထိန္းသိမ္းရာေရာက္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ထားျပီး လွဴတာပါ။ အဲဒီ့လို
လွဴမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္ျဖစ္လာမဲ့ အက်ိဳးဆက္အတြက္ ေသာကေပြစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။
ဒါကေတာ့ ကြ်န္မရဲ႔ ကိုယ္ပိုင္အျမင္ပါ။ အားလံုးလည္း အမွန္တရားကိုသိျပီး
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ျပီး အလွဴဒါနတစ္ခုကို ျပဳႏိုင္ေအာင္လို႔
အခုလိုမွ်ေဝေပးလိုက္တာပါ။
ဗုဒၶဘာသာ အဓြန္႔ရွည္တည္တံ့ပါေစ။
ေမးလ္ထဲမွကူးယူေဖၚၿပပါတယ္ဗ်ာ.....
No comments:
Post a Comment