- ငါအိုသြားေသာအခါ ငါဟာ အရင္က ငါ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ငါ့ကို နားလည္ေပးပါ။ စိတ္ရွည္ရွည္ထား ဆက္ဆံေပးပါ။
- ခ်ည္နဲ ့နဲ ့ လက္ေတြနဲ ့ ထမင္းဟင္းေတြ အကၤ်ီေပၚ ဖိတ္စင္သြားတဲ့အခါ အကၤ်ီ၊ လံုခ်ည္ ဖိုသီဖတ္ သီ ျဖစ္ေနတဲ့အခါ ငါ့ကို မရြံပါနဲ ့။ ငယ္ငယ္တံုးက ငါ သုတ္သင္ေပးခဲ့တာေတြကို ေက်းဇူးျပဳၿပီး သတိရေပးပါ။
- အပ္ေၾကာင္းထပ္မက ေျပာဖူးတဲ့စကားေတြ ျပန္ေျပာမိတဲ့အခါ စကားမျဖတ္ပဲ ေက်းဇူးျပဳၿပီး နားေထာင္ေပးပါ။ ငယ္ငယ္တံုးက အိပ္ရာ၀င္တိုင္း တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္ေတြ၊ ငါးရာ့ငါးဆယ္ နိပါတ္ေတာ္ေတြ၊ ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ ့ေတြ စတဲ့ ပံုျပင္ေတြ မရိုးေအာင္ ေျပာရင္း ငါ ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တာကို သတိရေပးပါ။
- မလႈပ္ရွားႏိုင္လို ့ ေရခ်ိဳးဖို ့ အကူအညီလိုတဲ့အခါ ငါ့ကို မၿငိဳျငင္ပါနဲ ့။ ငယ္ငယ္ေလးတံုးက ေခ်ာ့တ လွည့္ ေျခာက္တလွည့္ ေရခ်ိဳးေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ပံုရိပ္ေလးကို ျမင္ေယာင္ေပးပါ။
- ေခတ္သစ္ နည္းပညာသစ္ေတြကို မသိနားမလည္ခဲ့ရင္ မေလွာင္ပါနဲ ့။ ငယ္ငယ္တံုးက "ဘာေၾကာင့္ဆို တဲ့" ေမးခြန္းတိုင္းကို စိတ္ရွည္စြာ ငါ ျပန္ေျဖခဲ့တာကို သတိရေပးပါ။
- စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါ ႏြမ္းလ်ၿပီး လမ္းမေလွာက္ႏိုင္တဲ့အခါ ခြန္အားပါတဲ့ လက္တစ္စံုနဲ ့ ငါ့ကို ကူတြဲေပးၾကပါ။ လမ္းေလွ်ာက္သင္စ အရြယ္တံုးက တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းေလွ်ာက္ေလ့က်င္ေပးခဲ့တာေတြ ကို သတိရေပးပါ။
- တစ္ေန ့ထက္တစ္ေန ့ အိုစာသြားတဲ့ ငါ့ကို ၾကည့္ၿပီး ၀မ္းမနည္းပါနဲ ့။ နားလည္ေပးပါ။ အားေပးပါ။ အရင္တံုးက လူ ့ဘ၀တက္လမ္းအတြက္ ငါ လမ္းညႊန္ခဲ့သလို အခုခ်ိန္မွာ ငါ့ဘ၀ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အတြက္ အေဖာ္ျပဳေပးပါ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ ့ ေအးျမမႈေတြကို ငါ ၿပံဳးၿပံဳးေလး လက္ခံမွာပါ။ အဲဒီအၿပံဳးေတြထဲမွာ မဆံုးတဲ့ ငါ့ေမတၱာေတြ ေတြ ့ရမွာပါ။
သားတို ့ သမီးတို ့ေရ........ ထာ၀ရ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစကြယ္။
No comments:
Post a Comment