ဤသို႔ မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။
ရဟန္းတို႔-စကားမ်ားေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အျပစ္ ၅-မ်ိဳးရွိ၏၊ ယင္းတို႔မွာ-
၁။ မဟုတ္မမွန္ ေျပာမိတတ္၏။
၂။ အခင္အမင္ပ်က္ေအာင္ ေျပာမိတတ္၏။
၃။ ၾကမ္းတမ္းစြာ ဆိုမိတတ္၏။
၄။ အက်ိဳးမဲ့စကားကို ဆိုမိတတ္၏။
၄။ ေသသည့္အခါ ငရဲသို႔ က်ေရာက္ရတတ္၏။
ရဟန္းတို႔-ပညာျဖင့္ ႏႈိင္းခ်ိန္၍ စကားေျပာဆိုတတ္သူသည္ အက်ိဳး ၅-မ်ိဳး ရွိ၏။ ယင္းမွာ-
၁။ မဟုတ္မမွန္ မေျပာမိတတ္။
၂။ အခင္အမင္ပ်က္ေအာင္ မေျပာမိတတ္။
၃။ ၾကမ္းတမ္းေသာစကား မဆိုမိတတ္။
၄။ အက်ိဳးမဲ့စကား မဆိုမိတတ္။
၅။ ေသသည့္အခါ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရ၏။
ရဟန္းတို႔-စကားေျပာဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္၌ အက်ိဳး-အျပစ္တို႔သည္ ဤ ၅-မ်ိဳးတို႔တည္း-ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
( အဂၤုတၱိဳရ္၊ ပဥၥကနိပါတ္ ဗဟုဘာဏိသုတ္ )
No comments:
Post a Comment