Q : ေဝဒနာကုန္မွ နိဗၺာန္ရဆုိတာကုိ ရွင္းျပေပးပါ။
A : ေဝဒနာ၊ ကုန္၊ နိဗၺာန္ လုိ႔ (၃)ပုိင္း ပုိင္းလုိက္ပါ။
နိဗၺာန္ဆုိတာ နိေရာဓသစၥာ၊ ခ်ဳပ္ျငိမ္းမႈ အမွန္တရားပါ။ဆုိင္ရာကိေလသာေ
အပူေတြခ်ဳပ္ျငိမ္းတဲ့သေဘာလု
ခ်ဳပ္ျငိမ္းတာဟာ ဘုရား၊ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္တုိ႔ရဲ့ ေနာက္ဆုံးပရိနိဗၺာန္စံခ်ဳပ္
မႈပါ။ တရားအားထုတ္တဲ့ ေယာဂီပုဂၢဳိလ္ေတြအေနနဲ႔ မဆုိင္ေသးပါဘူး။ ဆုိင္ရာ
မဂ္စိတ္ေၾကာင့္ ဆုိင္ရာကိေလသာေတြ ကုန္ဆုံးခ်ဳပ္ျငိမ္းတာနဲ႔သာ
ေလာဘကုန္တာ နိဗၺာန္ပါ၊ ေဒါသကုန္တာ နိဗၺာန္ပါ၊ ေမာဟကုန္တာ နိဗၺာန္ပါ။
ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး
တဏွာ၊သမုဒယသစၥာ ခ်ဳပ္ျငိမ္းတာကုိ္ ေခၚပါတယ္။ တဏွာေခါင္းေဆာင္တဲ့ မာန၊
ဒိ႒ိ၊ ဝိစိကိစၦာစတဲ့ ကိေလသာေတြ ကုန္ဆုံးခ်ဳပ္ျငိမ္းတာပါ။ တျခားရုပ္ဓာတ္၊ နာမ္
ဓာတ္ေတြ ခ်ဳပ္ျငိမ္းေသးတာ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ရဲ့ တရားစကား
ေတာ္ေတြက တုိက္ရုိက္ယူဆရတဲ့ မုခ်စကား၊ သြယ္ဝုိက္ယူဆရတဲ့ ဥပစာစကားလုိ႔
ရွိပါတယ္။
ဆုိပါစုိ႔...ထမင္းခ်က္တယ္၊ ထမင္းခူးတယ္၊ ထမင္းစားတယ္ဆုိတဲ့ စကားသုံးခြန္းမွာ
ထမင္းေတာ့ ထမင္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ထမင္းခ်က္တယ္လုိ႔ ေျပာတာနဲ့ ထမင္းျဖစ္ျပီးသား
မဟုတ္ေသးဘူး။ ထမင္းမျဖစ္ေသးတဲ့ ဆန္ကုိခ်က္တာပါ။အာလုံးလည္း နားလည္ပါတယ္။
လက္ခံလည္း လက္ခံပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ ထမင္းအစစ္ကုိခ်က္တာပါလုိ႔ အတင္းဇြတ္မျငင္း
ပါဘူး။တကယ္လည္း ဆန္ကုိခ်က္ၾကတာပါ။ သြယ္ဝုိက္ေျပာတဲ့ သေဘာေပါ့။
ထမင္းခူးတယ္ဆုိတဲ့ စကားကေတာ့ ထမင္းဆုိတာ ဆန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ခ်က္ျပီးသား
ထမင္းကုိသာ ေျပာတာလုိ႔ လူတုိင္းနားလည္တယ္၊ လက္ခံတယ္။ တကယ္လည္း ထမင္းခူး
ရင္ ခ်က္ျပီးသား ထမင္းအစစ္ကုိပဲ ခူးပါတယ္။ ဆန္ကုိ မခူးပါဘူး။ တုိက္ရုိက္ေျပာတယ္လုိ႔
ေခၚတယ္။ ေနာက္ျပီး ထမင္းစားတယ္ဆုိတဲ့ စကားကေတာ့ ဆန္ကုိ စားတာလည္းမဟုတ္
ထမင္းခ်ည္းသက္သက္ စားတာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ထမင္း ဟင္း ငပိ တုိ႔စရာအစုံကုိ စားတာပါလုိ႔
လူတုိင္းသေဘာေပါက္ပါတယ္။ ထမင္းစားတာလုိ႔ပဲေျပာတာ ဟင္းမပါနဲ့၊ ဒီအတုိင္းစားလုိ႔
ဘယ္သူမွ ဇြတိျငင္းမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကလည္း တုိက္ရုိက္ေျပာတာ မဟုတတ္တဲ့
သြယ္ဝုိက္စကားေပါ့။ ထမင္းခ်က္တယ္၊ ထမင္းခူးတယ္၊ ထမင္းစားတယ္ဆုိတဲ့ စကားသုံးမ်ဳိးမွာ
ထမင္းခ်င္းတူပါလွ်က္ ဆန္၊ ထမင္း၊ ထမင္ဟင္းအစုံလုိ႔ ဘာေၾကာင့္သုံးမ်ဳိးကြဲရသလဲဆ
"ခပ္သိမ္းဝါက်၊ ဟူသမွ်တြင္၊ ၾကီယာသာ၊ ပဓာနေပတည္း"လုိ႔ဆုိတဲ့အတုိင
အလုပ္အကုိင္ေပၚမႈတည္ျပီး ကြဲသြားတာပါ။ ခ်က္တယ္ ၾကိယာေၾကာင့္ ဆန္ျဖစ္သြားတယ္။
ခူးတယ္ ၾကိယာေၾကာင့္ ထမင္းျဖစ္သြားတယ္၊ စားတယ္ ၾကိယာေၾကာင့္ ထမင္း ဟင္းအစုံျဖစ္
သြားတယ္။
" ေဝဒနာ ကုန္မွ နိဗၺာန္ရ " ဆုိတဲ့ စကားမွာ ၾကိယာအေနနဲ႔ "ကုန္" ဆုိတာပါတယ္။
ဆုိက္ေရာက္ရမွာက နိဗၺာန္ နိေရာဓသစၥာ။
ပြားမ်ားရမွာက မဂၢင္ရွစ္ပါး၊ သတိပ႒ာန္တရား မဂၢသစၥာ
ပုိင္းျခားသိရမွာက ရုပ္နာမ္ခႏၶာ၊ ဒုကၡသစၥာ
ကုန္ရ၊ ခ်ဳပ္ျငိမ္းရ၊ ပယ္သတ္ရမွာက တဏွာ၊ ေလာဘအေပါင္းနဲ႔ အေပါင္းပါ ကိေလသာ သမုဒယသစၥာ။
ဒီသစၥာေလးပါးက တုိက္ရုိက္မိန္႔ေတာ္မႈတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ့စကားပါ။ အခု ကုန္မွဆုိတဲ့စကားဟာ တဏွာ၊
သမုဒယသစၥာ၊ကိေလသာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဝဒနာကုန္လုိ႔ ေျပာေနၾကေတာ့ ေဝဒနာစကားဟာ
တုိက္ရုိက္စကားလား၊ သြယ္ဝုိက္စကားလားဆုိတာ စဥ္းစားရပါမယ္။
တုိက္ရုိက္စကားရ ေဝဒနာဆုိတာ အာရုံရဲ႔ အရသာကုိ ခံစားတတ္တဲ့ ေဝဒနာေစတသိတ္ နာမ္တရား၊
ဒုကၡသစၥာပါ။ သြယ္ဝုိက္စကားအရဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ္နာတဲ့ အခါမွာ စိတ္နာတတ္တယ္။ကုိယ္က်င္ရင္ စိတ္
က်င္တတ္၊ ကုိယ္ပႈရင္ စိတ္ပႈတတ္တယ္။ ကုိယ္ကာယရဲ့ နာက်င္တဲ့ ေရာဂါ ရုပ္သေဘာအာရုံကုိ အာရုံျပဳျပီး
သေဘာမက်တဲ့ ခံစားမႈေဝဒနာနဲ႔ ေဒါသအကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ျပီး စိတ္ပါနာက်င္ေနတတ္တယ္။
အာရုံက နာက်င္တဲ့ ကာယိကဒုကၡ၊ ရုပ္အာရုံ ဒုကၡသစၥာတရား။ ပုိင္းျခားသိရမွာ။
ေဝဒနာက အဲဒီကာယိက ဒုကၡရုပ္အာရုံကုိပဲ အာရုံျပဳျပီး သေဘာမက်တဲ့ ခံစားမႈ ဒုကၡေဝဒနာ၊
ဒုကၡသစၥာတရား၊ ပုိင္းျခားသိရမွာ။
ေဝဒနာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ယွဥ္ေဖာ္ယွဥ္ဖက္ အကုသုိလ္ေဒါသစိတ္က ေစတသိကဒုကၡ၊ ဒုကၡသစၥာ။
ပုိင္းျခားသိရမွာ။ ..ဒုကၡသစၥာကုိ ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ေဒါသ၊ ကိေလသာ အေၾကာင္းအရင္း ေလာဘ၊ တဏွာ၊
သမုဒယသစၥာကုိ ခ်ဳပ္ျငိမ္းေအာင္၊ ကုန္ဆုံးေအာင္ ပယ္သတ္ရမွာ။ ေစတသိကဒုကၡကုိ ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ ေဒါသ
စိတ္ထဲက ကိေလသာေဒါသ၊ ေလာဘစိတ္ထဲက ကိေလသာေလာဘ၊ ေမာဟစိတ္ထဲက ကိေလသာေမာဟစတဲ့
ကိေလသာေတြကုိ စိတ္မွာအကပ္မခံမွ အျပီးပယ္သတ္မွ နိဗၺာန္ေရာက္နုိင္တယ္။ ေျပာေနၾကတဲ့ ေဝဒနာကုန္တယ္
ဆုိတာ စိတ္ဆင္းရဲရာကေန စိတ္ခ်မ္းသာလာလုိ႔ ဒုကၡေဝဒနာကေန သုခေဝဒနာကုိ ေျပာေနၾကတာပါ။
ဒုကၡအာရုံက သုခအာရုံကုိ ေျပာင္းသြားေပမယ့္ ေဝဒနာကေတာ့ အျမဲပါေနပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေဝဒနာဆုိတဲ့
စကားအရ ေဝဒနာဟာ အာရုံျဖစ္တဲ့ နာက်င္မႈေရာဂါရုပ္တရားကုိ သြယ္ဝုိက္ယူရမလား၊
ေဝဒနာယွဥ္တဲ့ စိတ္မွာပါေနတဲ့ ကိေလသာ ေလာဘ၊ ေဒါသစတာေတြကုိ ယူရမလားဆုိတာကုိ သေဘာေပါက္လုိက္
စမ္းပါ။ ကုန္ဆုိတဲ့ ၾကိယာစကားေၾကာင့္ ပယ္ရမယ့္ သမုဒယသစၥာ ေလာဘ၊တဏွာ၊ ကိေလသာေတြကုိ
ယူရမွာပါ။ ဘုရား ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ေတြေသာ္မွ ကုိယ္နာက်င္မႈ ရုပ္ေရာဂါတရားေတြ ရွိေနၾကပါေသးတယ္။
စိတ္နာက်င္မႈ အေၾကာင္းအရင္း တဏွာကိေလသာေတြသာ ကုန္သြားၾကတာပါ။
အၾကြင္းမရွိတဲ့ နိဗၺာန္နဲ႔ေျပာရင္ေတာ့ ေဝဒနာလည္းကုန္၊ နာက်င္တဲ့ ရုပ္ေရာဂါလည္းကုန္၊ ရုပ္နာမ္ခႏၶာေတြအားလုံး
ကုန္ဆုံး ခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားရမွာပါ။ ဝိပႆနာတရားအားထုတ္စဥ္မွာ အၾကြင္းရွိနိဗၺာန္၊ ကိေလသာ သာကုန္တဲ့ နိဗၺာန္ျဖစ္ရမွာပါ။
" ေဝဒနာကုန္မွ နိဗၺာန္ရ " ဆုိတဲ့ စကားၾကီးဟာ တဏွာ၊"ကိေလသာကုန္မွ နိဗၺာန္ရ " လုိ႔ တုိက္ရုိက္ယူရပါမယ္။ ဒါမမဟုတ္
"ေဝဒနာကုိ ပုိင္းျခားသိမွ နိဗၺာန္ရ" လုိ႔လည္း ယူနုိင္ပါတယ္။
A : ေဝဒနာ၊ ကုန္၊ နိဗၺာန္ လုိ႔ (၃)ပုိင္း ပုိင္းလုိက္ပါ။
နိဗၺာန္ဆုိတာ နိေရာဓသစၥာ၊ ခ်ဳပ္ျငိမ္းမႈ အမွန္တရားပါ။ဆုိင္ရာကိေလသာေ
အပူေတြခ်ဳပ္ျငိမ္းတဲ့သေဘာလု
ခ်ဳပ္ျငိမ္းတာဟာ ဘုရား၊ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္တုိ႔ရဲ့ ေနာက္ဆုံးပရိနိဗၺာန္စံခ်ဳပ္
မႈပါ။ တရားအားထုတ္တဲ့ ေယာဂီပုဂၢဳိလ္ေတြအေနနဲ႔ မဆုိင္ေသးပါဘူး။ ဆုိင္ရာ
မဂ္စိတ္ေၾကာင့္ ဆုိင္ရာကိေလသာေတြ ကုန္ဆုံးခ်ဳပ္ျငိမ္းတာနဲ႔သာ
ေလာဘကုန္တာ နိဗၺာန္ပါ၊ ေဒါသကုန္တာ နိဗၺာန္ပါ၊ ေမာဟကုန္တာ နိဗၺာန္ပါ။
ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး
တဏွာ၊သမုဒယသစၥာ ခ်ဳပ္ျငိမ္းတာကုိ္ ေခၚပါတယ္။ တဏွာေခါင္းေဆာင္တဲ့ မာန၊
ဒိ႒ိ၊ ဝိစိကိစၦာစတဲ့ ကိေလသာေတြ ကုန္ဆုံးခ်ဳပ္ျငိမ္းတာပါ။ တျခားရုပ္ဓာတ္၊ နာမ္
ဓာတ္ေတြ ခ်ဳပ္ျငိမ္းေသးတာ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ရဲ့ တရားစကား
ေတာ္ေတြက တုိက္ရုိက္ယူဆရတဲ့ မုခ်စကား၊ သြယ္ဝုိက္ယူဆရတဲ့ ဥပစာစကားလုိ႔
ရွိပါတယ္။
ဆုိပါစုိ႔...ထမင္းခ်က္တယ္၊ ထမင္းခူးတယ္၊ ထမင္းစားတယ္ဆုိတဲ့ စကားသုံးခြန္းမွာ
ထမင္းေတာ့ ထမင္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ထမင္းခ်က္တယ္လုိ႔ ေျပာတာနဲ့ ထမင္းျဖစ္ျပီးသား
မဟုတ္ေသးဘူး။ ထမင္းမျဖစ္ေသးတဲ့ ဆန္ကုိခ်က္တာပါ။အာလုံးလည္း နားလည္ပါတယ္။
လက္ခံလည္း လက္ခံပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ ထမင္းအစစ္ကုိခ်က္တာပါလုိ႔ အတင္းဇြတ္မျငင္း
ပါဘူး။တကယ္လည္း ဆန္ကုိခ်က္ၾကတာပါ။ သြယ္ဝုိက္ေျပာတဲ့ သေဘာေပါ့။
ထမင္းခူးတယ္ဆုိတဲ့ စကားကေတာ့ ထမင္းဆုိတာ ဆန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ခ်က္ျပီးသား
ထမင္းကုိသာ ေျပာတာလုိ႔ လူတုိင္းနားလည္တယ္၊ လက္ခံတယ္။ တကယ္လည္း ထမင္းခူး
ရင္ ခ်က္ျပီးသား ထမင္းအစစ္ကုိပဲ ခူးပါတယ္။ ဆန္ကုိ မခူးပါဘူး။ တုိက္ရုိက္ေျပာတယ္လုိ႔
ေခၚတယ္။ ေနာက္ျပီး ထမင္းစားတယ္ဆုိတဲ့ စကားကေတာ့ ဆန္ကုိ စားတာလည္းမဟုတ္
ထမင္းခ်ည္းသက္သက္ စားတာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ထမင္း ဟင္း ငပိ တုိ႔စရာအစုံကုိ စားတာပါလုိ႔
လူတုိင္းသေဘာေပါက္ပါတယ္။ ထမင္းစားတာလုိ႔ပဲေျပာတာ ဟင္းမပါနဲ့၊ ဒီအတုိင္းစားလုိ႔
ဘယ္သူမွ ဇြတိျငင္းမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကလည္း တုိက္ရုိက္ေျပာတာ မဟုတတ္တဲ့
သြယ္ဝုိက္စကားေပါ့။ ထမင္းခ်က္တယ္၊ ထမင္းခူးတယ္၊ ထမင္းစားတယ္ဆုိတဲ့ စကားသုံးမ်ဳိးမွာ
ထမင္းခ်င္းတူပါလွ်က္ ဆန္၊ ထမင္း၊ ထမင္ဟင္းအစုံလုိ႔ ဘာေၾကာင့္သုံးမ်ဳိးကြဲရသလဲဆ
"ခပ္သိမ္းဝါက်၊ ဟူသမွ်တြင္၊ ၾကီယာသာ၊ ပဓာနေပတည္း"လုိ႔ဆုိတဲ့အတုိင
အလုပ္အကုိင္ေပၚမႈတည္ျပီး ကြဲသြားတာပါ။ ခ်က္တယ္ ၾကိယာေၾကာင့္ ဆန္ျဖစ္သြားတယ္။
ခူးတယ္ ၾကိယာေၾကာင့္ ထမင္းျဖစ္သြားတယ္၊ စားတယ္ ၾကိယာေၾကာင့္ ထမင္း ဟင္းအစုံျဖစ္
သြားတယ္။
" ေဝဒနာ ကုန္မွ နိဗၺာန္ရ " ဆုိတဲ့ စကားမွာ ၾကိယာအေနနဲ႔ "ကုန္" ဆုိတာပါတယ္။
ဆုိက္ေရာက္ရမွာက နိဗၺာန္ နိေရာဓသစၥာ။
ပြားမ်ားရမွာက မဂၢင္ရွစ္ပါး၊ သတိပ႒ာန္တရား မဂၢသစၥာ
ပုိင္းျခားသိရမွာက ရုပ္နာမ္ခႏၶာ၊ ဒုကၡသစၥာ
ကုန္ရ၊ ခ်ဳပ္ျငိမ္းရ၊ ပယ္သတ္ရမွာက တဏွာ၊ ေလာဘအေပါင္းနဲ႔ အေပါင္းပါ ကိေလသာ သမုဒယသစၥာ။
ဒီသစၥာေလးပါးက တုိက္ရုိက္မိန္႔ေတာ္မႈတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ့စကားပါ။ အခု ကုန္မွဆုိတဲ့စကားဟာ တဏွာ၊
သမုဒယသစၥာ၊ကိေလသာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဝဒနာကုန္လုိ႔ ေျပာေနၾကေတာ့ ေဝဒနာစကားဟာ
တုိက္ရုိက္စကားလား၊ သြယ္ဝုိက္စကားလားဆုိတာ စဥ္းစားရပါမယ္။
တုိက္ရုိက္စကားရ ေဝဒနာဆုိတာ အာရုံရဲ႔ အရသာကုိ ခံစားတတ္တဲ့ ေဝဒနာေစတသိတ္ နာမ္တရား၊
ဒုကၡသစၥာပါ။ သြယ္ဝုိက္စကားအရဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ္နာတဲ့ အခါမွာ စိတ္နာတတ္တယ္။ကုိယ္က်င္ရင္ စိတ္
က်င္တတ္၊ ကုိယ္ပႈရင္ စိတ္ပႈတတ္တယ္။ ကုိယ္ကာယရဲ့ နာက်င္တဲ့ ေရာဂါ ရုပ္သေဘာအာရုံကုိ အာရုံျပဳျပီး
သေဘာမက်တဲ့ ခံစားမႈေဝဒနာနဲ႔ ေဒါသအကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ျပီး စိတ္ပါနာက်င္ေနတတ္တယ္။
အာရုံက နာက်င္တဲ့ ကာယိကဒုကၡ၊ ရုပ္အာရုံ ဒုကၡသစၥာတရား။ ပုိင္းျခားသိရမွာ။
ေဝဒနာက အဲဒီကာယိက ဒုကၡရုပ္အာရုံကုိပဲ အာရုံျပဳျပီး သေဘာမက်တဲ့ ခံစားမႈ ဒုကၡေဝဒနာ၊
ဒုကၡသစၥာတရား၊ ပုိင္းျခားသိရမွာ။
ေဝဒနာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ယွဥ္ေဖာ္ယွဥ္ဖက္ အကုသုိလ္ေဒါသစိတ္က ေစတသိကဒုကၡ၊ ဒုကၡသစၥာ။
ပုိင္းျခားသိရမွာ။ ..ဒုကၡသစၥာကုိ ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ေဒါသ၊ ကိေလသာ အေၾကာင္းအရင္း ေလာဘ၊ တဏွာ၊
သမုဒယသစၥာကုိ ခ်ဳပ္ျငိမ္းေအာင္၊ ကုန္ဆုံးေအာင္ ပယ္သတ္ရမွာ။ ေစတသိကဒုကၡကုိ ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ ေဒါသ
စိတ္ထဲက ကိေလသာေဒါသ၊ ေလာဘစိတ္ထဲက ကိေလသာေလာဘ၊ ေမာဟစိတ္ထဲက ကိေလသာေမာဟစတဲ့
ကိေလသာေတြကုိ စိတ္မွာအကပ္မခံမွ အျပီးပယ္သတ္မွ နိဗၺာန္ေရာက္နုိင္တယ္။ ေျပာေနၾကတဲ့ ေဝဒနာကုန္တယ္
ဆုိတာ စိတ္ဆင္းရဲရာကေန စိတ္ခ်မ္းသာလာလုိ႔ ဒုကၡေဝဒနာကေန သုခေဝဒနာကုိ ေျပာေနၾကတာပါ။
ဒုကၡအာရုံက သုခအာရုံကုိ ေျပာင္းသြားေပမယ့္ ေဝဒနာကေတာ့ အျမဲပါေနပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေဝဒနာဆုိတဲ့
စကားအရ ေဝဒနာဟာ အာရုံျဖစ္တဲ့ နာက်င္မႈေရာဂါရုပ္တရားကုိ သြယ္ဝုိက္ယူရမလား၊
ေဝဒနာယွဥ္တဲ့ စိတ္မွာပါေနတဲ့ ကိေလသာ ေလာဘ၊ ေဒါသစတာေတြကုိ ယူရမလားဆုိတာကုိ သေဘာေပါက္လုိက္
စမ္းပါ။ ကုန္ဆုိတဲ့ ၾကိယာစကားေၾကာင့္ ပယ္ရမယ့္ သမုဒယသစၥာ ေလာဘ၊တဏွာ၊ ကိေလသာေတြကုိ
ယူရမွာပါ။ ဘုရား ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ေတြေသာ္မွ ကုိယ္နာက်င္မႈ ရုပ္ေရာဂါတရားေတြ ရွိေနၾကပါေသးတယ္။
စိတ္နာက်င္မႈ အေၾကာင္းအရင္း တဏွာကိေလသာေတြသာ ကုန္သြားၾကတာပါ။
အၾကြင္းမရွိတဲ့ နိဗၺာန္နဲ႔ေျပာရင္ေတာ့ ေဝဒနာလည္းကုန္၊ နာက်င္တဲ့ ရုပ္ေရာဂါလည္းကုန္၊ ရုပ္နာမ္ခႏၶာေတြအားလုံး
ကုန္ဆုံး ခ်ဳပ္ျငိမ္းသြားရမွာပါ။ ဝိပႆနာတရားအားထုတ္စဥ္မွာ အၾကြင္းရွိနိဗၺာန္၊ ကိေလသာ သာကုန္တဲ့ နိဗၺာန္ျဖစ္ရမွာပါ။
" ေဝဒနာကုန္မွ နိဗၺာန္ရ " ဆုိတဲ့ စကားၾကီးဟာ တဏွာ၊"ကိေလသာကုန္မွ နိဗၺာန္ရ " လုိ႔ တုိက္ရုိက္ယူရပါမယ္။ ဒါမမဟုတ္
"ေဝဒနာကုိ ပုိင္းျခားသိမွ နိဗၺာန္ရ" လုိ႔လည္း ယူနုိင္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment