ဗုဒၶဘာသာကုိ နားလည္ၾကည့္ျခင္း (၈)

1
ဗုဒၶဘာသာတြင္ ေရာေထြးယံုၾကည္လ်က္ ရွိေနေသာ ထြက္ရပ္ေပါက္ ျပႆနာတစ္ခု
မၾကာမၾကာ ေရပန္းစား လာတာကို ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ဗုဒၶက ထြက္ရပ္ေပါက္ပုဂၢိဳလ္
အေၾကာင္း မေျပာခဲ့ပါဘူး။ အားလဲ မေပးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒုိ႔ဗုဒၶဘာသာေတြက
ထြက္ရပ္ေပါက္ပုဂၢိဳလ္က အရွင္ထြက္ ထြက္တယ္၊ အေသထြက္ ထြက္တယ္ စသည္ျဖင့္
တစ္ဆင့္စကား တစ္ဆင့္ၾကားနဲ႔ ေလထဲတြင္ျဖစ္ေနတဲ့ ဒ႑ာရီဆန္ဆန္ လံၾကဳပ္
လုပ္ႀကံ ပံုျပင္ေတြနဲ႔ ယံုၾကည္ေနၾကတာေတြ ေပၚေပၚလာတာ မၾကာခဏ ဆုိသလုိပါပဲ။
လူေတြဟာ ေသရမွာေၾကာက္လုိ႔ မေသရာနည္းလမ္းကို ရွာေဖြရာကေန အေသထြက္
အရွင္ထြက္ ျပႆနာေတြ ေပၚလာရတယ္လို႔ သံုးသပ္လုိ႔ရပါတယ္။ အေသထြက္ ဆုိတာကေတာ့
သာမန္ဦးေႏွာက္နဲ႔ စဥ္းစားလုိက္ရင္ေတာင္ ရွင္းပါတယ္။ မည္သူမဆုိ ေသမွေတာ့
အေသထြက္ လို႔ေျပာလုိ႔ရတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေလာကမွ အၿပီးအပိုင္ထြက္ခြါၿပီး
နိဗၺာန္ေရာက္ တာမ်ိဳးေတာ့ ဘယ္ျဖစ္ႏုိင္မလဲ။ အေသနဲ႔ ဒီဘ၀က ထြက္၊ ေနာက္ဘ၀
ေျပာင္း၊ ဒီလိုယူဆမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အေသထြက္မွာ ျပႆနာမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္
ဒို႔ဗုဒၶဘာသာေတြ ယံုၾကည္ေနၾကတာက ေသၿပီးေတာ့ ထြက္ရပ္ေပါက္ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္နဲ႔
ထြက္သြားတယ္လို႔ ယံုၾကည္ေနၾကတာက မွားေနတာပါ။
အရွင္ထြက္ဆုိၿပီး ယံုၾကည္မႈမ်ိဳးရွိေနပါေသးတယ္။ အသက္ရွင္ၿပီးထြက္ရပ္ေပါက္
ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သြားတယ္ ဆုိတဲ့ ယံုၾကည္မႈပါပဲ။ ဘုရား ရဟႏၱာတုိ႔ေတာင္မွ
အရွင္လတ္လတ္ ထြက္ခြင့္မရွိဘဲ ဒို႔ သာမန္ ဘုိးေတာ္ေယာင္ေယာင္
ရေသ့ေယာင္ေယာင္ ပုဂိၢဳလ္မ်ိဳးေတြ အရွင္ထြက္ ထြက္တယ္ဆိုတာ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ
မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာ နဲနဲေလာက္မ်ား စဥ္းစားဉာဏ္ေလး ထည့္ၾကည့္လုိက္ရင္
သိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေလးေလာက္ကို မစဥ္းစားခ်င္ၾကဘဲ သူမ်ားေျပာတုိင္း
ယံုၾကည္ေနၾကေတာ့ အလြဲအမွား ယံုၾကည္မႈမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတာေပါ့။
ဒီယံုၾကည္မႈေတြကုိ ေကာက္ေၾကာင္းလုိက္ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါမွာ ဗုဒၶစာေပကလာတဲ့
သဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္နဲ႔ အႏုပါဒိေသသနိဗၺာန္ ဆုိ္တဲ့ ေ၀ါဟာရကို
လြဲမွားစြာနားလည္ခဲ့ၾကရာ ကေန ေပၚလာတယ္ဆုိတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
သဥပါဒိေသသနိဗၺာန္ဆိုတာ ခႏၶာရွိတုန္း ရတဲ့နိဗၺာန္၊ မေသခင္
ရဟႏၱာျဖစ္သြားလို႔ ထုိပုဂၢိဳလ္မေသခင္မွာ ခံစားရတဲ့နိဗၺာန္မ်ိဳးကို
သဥပါဒိေသသနိဗၺာန္လို႔ ေခၚတာပါပဲ။ တကယ္
ရဟႏၱာျဖစ္သြားတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုေတာ့ အရွင္ထြက္ထြက္တယ္လို႔ေျပာမယ္ဆိုရင္
ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ သူက (၃၁)ဘံုမွာ ဘ၀ေတြျပန္ျဖစ္စရာ မလုိေတာ့တဲ့အတြက္
အသက္ရွင္လ်က္ရွိစဥ္မွာပင္ နိဗၺာန္ျမင္ေနရလို႔ အရွင္ထြက္လို႔ ေျပာေသာ္လဲ
မမွားပါဘူး။ အခု ဒီေန႔ ယံုၾကည္ေနၾကတဲ့ အရွင္ထြက္က ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ
အသက္ရွင္လ်က္နဲ႔ပဲ ထြက္ရပ္ေပါက္ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္နဲ႔ ထာ၀ရ ရပ္တည္ေနႏုိင္တယ္
ဆုိတဲ့ယံုၾကည္မႈမ်ိဳး ျဖစ္ေနတာေတြ႔ရတယ္။ ေသရမွာ ေၾကာက္လုိ႔ ႀကံဖန္ၿပီး
ဇြတ္မွိတ္ယံုၾကည္ေနၾကတဲ့သေဘာပါ။ တကယ့္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းမွ
မက်င့္ဘဲနဲ႔ေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ အရွင္လတ္လတ္မထြက္ႏုိင္ဘူးဆုိတာ
သိျမင္သေဘာေပါက္ ထားဘုိ႔လုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တကယ္ ၀ိပႆနာက်င့္ႀကံလုိ႔
မဟုတ္ဘဲ ဘုိးေတာ္ေတြကေန အရွင္ထြက္လမ္းကို ဖန္တီးထားတာျဖစ္လို႔
ဗုဒၶစာေပကလာတဲ့ သဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္ဆိုတာနဲ႔ လားလားမွ မသက္ဆုိင္တာကို
ေတြ႔ရပါတယ္။ ဘုိုးေတာ္ဆုိသူေတြက သူတုိ႔ကုိယ္သူတို႔ အထက္ပုဂၢိဳလ္ဆုိၿပီး
မဂ္ဖုိလ္ရတဲ့သေဘာမ်ိဳး သြယ္၀ုိက္ၿပီး ေျပာေနၾကတာျဖစ္တယ္လုိ႔
နားလည္လုိက္ပါ။ အမွန္အကန္မဟုတ္တဲ့ လံၾကဳပ္ေတြပဲလို႔ မွတ္လိုက္ေပါ့။
ထုိ႔အတူပဲ အေသထြက္ဆုိတာကလဲ အႏုပါဒိေသသနိဗၺာန္ဆိုတဲ့
စကားလံုးရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို နားလည္ခံယူမႈ လြဲမွားေနတာမ်ိဳးပါ။
အႏုပါဒိေသသနိဗၺာန္ဆုိတာ ခႏၶာအႀကြင္းအက်န္မရွိ ေတာ့တဲ့အခါ ရရွိတဲ့
နိဗၺာန္၊ ဘုရား ရဟႏၱာတို႔ ပရိနိဗၺာန္စံၿပီးေနာက္မွာ ရရွိတဲ့နိဗၺာန္ကို
ဆုိလုိတာပါ။ ဘုရား ရဟႏၱာတို႔ကုိ အေသထြက္ ထြက္တယ္လို႔ ေျပာရင္ေတာ့
စကားလံုးကေတာ့ ခပ္နိမ့္နိမ့္ျဖစ္ေနေပမယ့္ အႏုပါဒိေသသနိဗၺာန္ဆုိတဲ့
စကားလံုးနဲ႔ေတာ့ ကုိက္ညီေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုိးေတာ္ေတြ ရေသ့ေတြ
ဂုိဏ္းဆန္ဆန္ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အေသထြက္ထြက္တယ္ဆုိတာကေတာ့
လံုး၀မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ကိစၥပါ။ ေသၿပီးေတာ့ ေနာက္ဘ၀
အပါယ္ထြက္သြားတယ္ဆုိရင္ေတာ့ မွန္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာလဲ သူတုိ႔ကုိယ္သူတို႔
အဆင့္ျမင့္တဲ့ က်င့္စဥ္ေတြက်င့္ေနလုိ႔ ေသၿပီးေနာက္ မေသရာေရာက္တယ္လို႔
ခံယူၿပီး ေျပာေနၾကတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ေသရမွာ ေၾကာက္လုိ႔
လံၾကဳပ္လုပ္ထားတယ္လို႔သာ မွတ္လုိက္ေပေတာ့။
ဒီပုိ႔စ္ေလးဖတ္ၿပီးရင္ အသက္(၁၀၀၀)ေက်ာ္ရွည္တဲ့ ဆရာေတာ္၊
ထြက္ရပ္ေပါက္ပုဂၢိဳလ္ စသည္ေတြ႔လာပါက ဒါဟာ လံၾကဳပ္ပဲလို႔
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏုိင္တဲ့ အသိဉာဏ္ေလးေတြ ရရွိလာလိမ့္မယ္လုိ႔
ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ ဒီလုိ မွန္ကန္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကုိယ္တုိင္ခ်ႏုိင္မယ္
ဆုိရင္ လြဲမွားတဲ့ယံုၾကည္မႈမ်ိဳးေတြနဲ႔ ေတြ႔ရမယ့္ အႏၱရာယ္က ကင္းေ၀းလို႔
မွန္ကန္တဲ့ဘက္က ရပ္တည္ႏုိင္ၿပီး ပီျပင္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဘ၀ကို
ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီေပါ့။
Dr. V. Parami