ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ သမိုင္းအက်ဥ္း

ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ သမိုင္းအက်ဥ္း (ဖတ္မိသေလာက္) ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕နယ္သည္ အတိတ္ ကာလကၿမိတ္ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္တြင္တည္ရွိခဲ့ၿပီး ၁၇၅၀ ခုႏွစ္၀န္းက်င္တြင္ ျမန္မာပိုင္နယ္ေျမျဖစ္လိုက္၊ ယိုးဒယားပိုင္ နယ္ေျမျဖစ္လုိက္ႏွင့္တည္ရွိခဲ့ရာမွ ၁၇၅၉ ခုႏွစ္ တြင္အေလာင္းဘုရားဦးေဆာင္သည့္ ျမန္မာစစ္တပ္မ်ားမွသိမ္းပိုက္ခဲ့ၿပီး (၆၅)ႏွစ္ တိုင္တိုင္ကြပ္ကဲအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ပါသည္။ ၁၈၆၅ ခုႏွစ္တြင္ မေလးရွာ မာလာယု ကၽြန္စြယ္သားမ်ားျဖစ္သည့္ မသွ်ဴးလူမ်ဳိး “နာဟူဒါအာမတ္”ဦးေဆာင္ေသာ(၁၃)ဦးပါေဆြမ်ဳိးမ်ားသည္မေလးရွားမွရြက္ေလွျဖင့္ ပင္လယ္ေရေၾကာင္းျမစ္ရိုးမ်ားတစ္ေလွ်ာက္(စတီခြံ၊ ကႏုကမာ၊ မုတ္ခြံ၊ ပုလဲ)ရွာေဖြရန္ ထြက္ခြါလာရာမွခရီးကၽြံလာၿပီးပါခ်န္ျမစ္၀သို႔ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ကာျမစ္ဖ်ားတြင္ရြာရွိေၾကာင္းသိရသျဖင့္မလိ၀မ္းေက်းရြာသို႔၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီးအျပန္လမ္းခရီးတြင္ပသွ်ဴးလူမ်ဳိးအခ်ဳိ႕ ၀မ္းေရာဂါျဖစ္ပါြးၿပီးပါခ်န္ျမစ္၀(ယခုရွင္ႀကီးေမာ္အနီး)တြင္စခန္းခ်ေနထိုင္ခဲ့ၾကပါသည္
ဘ၀ါးကၽြန္းႏွင့္ ေသာင္ရင္ကၽြန္း(ေၿမႊကၽြန္း) တို႔အားအမွတ္သညွာျပဳလွ်က္ကၽြန္းႏွစ္လံုး ဟုအဓိပါယ္ရေသာ ပသွ်ဴးဘာသာျဖ င့္ “ပုလိုဒူး၀ါး”( ပူလိ=ကၽြန္း၊ ဒူး၀ါး= ႏွစ္) ဟုေခၚစ မွတ္ျပဳခဲ့ၾကပါသည္။ ၁၈၆၅ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ပသွ်ဴးတို႔အမွတ္ သညွာျပဳခဲ့သည့္ကၽြန္းႏွစ္လံုဟုအစိပါယ္ ရေသာယိုးဒယားဘာသာစကားျဖင့္“ ေကာ့စြန္း”(ေကာ့=ကၽြန္း၊ စြန္း=ႏွစ္ )ဟု ခၚစမွတ္ျပဳခဲ့ရာမွ ေကာ့ေသာင္းဟု ယေန႔တိုင္ ေခၚဆိုခဲ့ၾကပါသည္။ - ၁၉၀၀-၁၉၁၁ ေကာ့ေသာင္းပထမဆံုးသူႀကီး မူဆာဂ်ီ (ပသွ်ဴးလူမ်ဳိး) - ၁၉၁၂-၁၉၁၈ ဘဲအူမား( လူမ်ဳိးမသိ) - ၁၉၁၉-၁၉၂၂ ဦးျပန္ (ျမန္မာ) - ၁၉၂၂-၁၉၄၂ ဦးဘဲမတ္(ျမန္မာ/မြတ္စလင္) - ၁၉၀၈-၁၉၀၉ ခုႏွစ္ေလာက္တြင္ ျမန္မာျပည္၏ ဒုတိယအႀကီးဆံုးႀကိဳးမဲ့ေၾကးနန္း . ဆက္သြယ္ေရးစခန္းအျဖစ္လည္ေကာင္း - ၁၉၂၀ ျပည့္ႏွစ္ ၂၄မိုင္အရွည္ ေကာ့ေသာင္း-မလိ၀မ္းကားလမ္းစတင္ေဖာက္လုပ္ - ၁၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ မလိ၀မ္းရာဘာျခံအား အဂၤလိပ္ကုမၼဏီမွ စတင္တည္ေထာင္ - ၁၉၆၂ စစ္ၿပီးကာလ ဦးဂ်ာဖြါး(ျမန္မာ/မြတ္စလင္) - ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း နယ္ပိုင္၀န္ေထာက္မ်ားအျဖစ္ ဦးမိုးျမင့္၊ ဦးတက္တိုး၊ဦးခင္စိန္၊ ဦးသိန္းသန္း၊ ဦးေငြညြန္႔၊ ဦးအုန္းသန္း၊ ဦးၾကည္၊ ဦးသာထင္၊ ဦးလွတင္ တို႔မွ အသီးအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကပါသည္။ - ၁၉၇၂ ခုႏွစ္္တြင္ ေရႊဟသၤာ၊ အဏၰ၀ါ၊ ဘုရင့္ေနာင္၊ ေအာင္သုခ၊ပိေတာက္ေရႊ၀ါ ရပ္ကြက္ (၅)ရပ္ကြက္ေက်းရြာအုပ္စု (၁၆)အုပ္စုစတင္ဖြဲ႔ - ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ၿမိဳ႕မရပ္ကြက္ ၁၀ ရပ္ကြက္ ေက်းရြာအုပ္စု ၁၈ အုပ္စုဖြဲ႔စည္းခဲ့။