ကာလိဂၤမင္းႏွင့္ အႆကမင္းတို႔ စစ္တိုက္ဖို႔
ေစာင့္ေနတဲ့ ေနရာအနီးမွာ ဘုန္းႀကီးတို႔ဘုရား
အေလာင္းေတာ္ႀကီးလည္း ရေသ့ဘ၀နဲ႔တရား
အားထုတ္ေနတယ္။ သူေတာ္ေကာင္းရေသ့ထံ
သိၾကားမင္းလည္း မၾကာခဏ တရားနာေရာက္
တယ္။ ထိုအခါ ကာလိဂၤမင္းက သာမန္လူတစ္
ေယာက္အေနအထားျဖင့္ ရေသ့ထံသြားၿပီးရင္းရင္း
ႏွီးႏွီး စကားစမည္ေျပာရင္း မင္းႏွစ္ပါးစစ္တိုက္လွ်င္
ဘယ္သူက ႏုိင္စရာရွိပါသလဲလုိ႔ ေမးတယ္။
ရေသ့က ငါ မသိဘူး။ ငါ့ဆီကို သိၾကားမင္းလာ
ေလ့ရွိတယ္။ သူ႔ကိုေမးၿပီးမွ ေျပာမယ္။ မနက္ျဖန္
လာခဲ့လုိ႔ မွာလုိက္တယ္။
သိၾကားမင္းလာတဲ့အခါေမးတာ့ ကာလိဂၤမင္းဘက္က
ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ေရွ႕ေျပးနိမိတ္ေတြကထင္ရွားေနပါ
တယ္။ ကာလိဂၤမင္းရဲ႕အေစာင့္အေရွာက္မတ္ကတစ္
ကိုယ္လံုး ျဖဴေသာႏြားလား ဥသဘ ေယာင္ေဆာင္ၿပီး
စစ္ထိုးၾကပါလိမ့္မယ္။ ထိုအခါ ကာလိဂၤမင္းရဲ႕နတ္
ဘက္ကဘဲ ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္လို႔ သိၾကားမင္းကေလွ်ာက္
သြားတယ္။
နက္ျဖန္ထိုလူလာေတာ့ ကာလိဂၤမင္းက ႏုိင္လိမ့္မယ္
ဆုိတာကို ေျပာလုိက္လွ်င္ပဲ ၀မ္းသာအားရျဖစ္ၿပီးျပန္
သြားတယ္။ ေရွ႕ေျပးနိမိတ္က ဘယ္လိုေတြ႕ပါသလဲ
လုိ႔ မေမးေတာ့ဘူး။ ဒီသတင္းဟာ စစ္တပ္အတြင္း
ပ်ံ႔ႏွံ႔သြားလုိ႔ အႆကမင္းဘက္ကလည္းၾကားသြား
တယ္။ ဒါနဲ႔ အႆကမင္းစိတ္ပ်က္ေနေၾကာင္းကို
အရွင္သာရိပုတၱရာအေလာင္းျဖစ္တဲ့ နႏၵီေသနစစ္သူ
ႀကီးက ရေသ့ေဟာလုိက္ပံုႏွင့္တကြၾကားသိရေသာ
ရေသ့ထံသြားျပန္တယ္။ ရေသ့ကလည္း ကာလိဂၤမင္း
ႏုိင္လိမ့္မည္လုိ႔ပဲေျပာတယ္။ ေရွးေျပးနိမိတ္ကိုဘယ္
လိုျမင္ပါသလဲလုိ႕ေမးေတာ့ အေစာင့္အေရွာက္နတ္
မ်ား ပါ၀င္တိုက္ခုိက္မယ့္အေၾကာင္းကို ေျပာလုိက္
တယ္။
နႏၵီေသနစစ္သူႀကီးဟာ ေကာင္းၿပီ ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔
ျပန္လာၿပီး သူရဲေကာင္းတစ္ေထာင္ကို ေတာင္ထိပ္
ေပၚေခၚသြားတယ္။ အေမာင္တုိ႔ မင္းတရားအတြက္
အသက္ကို စြန္႔၀ံံ့ၾကပါသလား။ စြန္႔၀ံ့ၾကပါတယ္။
စြန္႔၀ံ့လွ်င္ ေတာင္ထိပ္မွ ခုန္ခ်ၾကလုိ႔ေျပာေတာ့
အားလံုးက ခုန္ခ်မယ္လုိ႔ လုပ္ၾကတယ္။ ဒီအခါမွာ
စစ္တိုက္တဲ့အခါမွာသာ ေနာက္မဆုတ္တမ္းႀကိဳးစား
ၾကပါလုိ႔တိုက္တြန္း၍ ျပန္ဆင္းလာခဲ့တယ္။
ကာလိဂၤမင္းရဲ႕စစ္တပ္ကေတာ့ ငါတို႔ဧကန္ႏုိင္မွာ
ဘဲ ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ေပါ့ေပါ့ဆဆ ေနၾကတယ္။
ေနာက္ စစ္တိုက္ခါနီးမွာ ရွင္ဘုရင္ႏွစ္ပါးျမင္းစီးၿပီး
ထြက္လာလွ်င္ဘဲ နတ္ႏွစ္ေယာက္လည္း စစ္တိုက္
မယ့္ပံုဟန္ျဖင့္ ေရွ႕ကပါလာၾကတယ္။ အဲဒီနတ္ႏွစ္
ေယာက္ကို မင္းႏွစ္ပါးသာျမင္တယ္။ အႆကမင္း
ရဲ႕နတ္ကေၾကာက္ေနပံုရသတဲ့။
ထိုအခါ စစ္သူႀကီးက အႆကမင္းကို ဘာမ်ား
ထူးထူးဆန္းဆန္းျမင္ပါသတုန္းလုိ႔ တိုးတိုးေမး
တယ္။ နတ္ႏွစ္ေယာက္ စစ္တိုက္မယ္လုိ႔ဟန္ျပင္
ေနတာျမင္တယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ အရွင္မင္းျမတ္
သူ႔ဘက္က နတ္ကိုသာ အရွင္မင္းျမတ္က ပစ္
ခတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူရဲေကာင္းတစ္ေထာင္
ကလည္း အရွင္မင္းျမတ္ပစ္တဲ့ေနရာကိုဘဲ၀ုိင္း
ၿပီး ပစ္ပါ့မယ္လုိ႔ေျပာေတာ့ ေကာင္းၿပီဆိုၿပီး
ကာလိဂၤမင္းရဲ႕နတ္ကိုခ်ည္း ၀ိုင္းခ်လုိက္ၾကတာ
နတ္ဟာ အဲဒီေနရာမွာ ပြဲခ်င္းၿပီးတာဘဲ။ ဧကန္
ႏုိင္မယ္ဆုိတဲ့ ရွင္ဘုရင္လည္း ေျပးရရွာေရာ။
အဲဒီလို သိၾကားမင္းကိုယ္တိုင္ ဧကန္ႏုိင္မယ္လို႔
ေဟာထားေပမယ့္ လံု႔လ၀ီရိယမရွိေတာ့ ႐ႈံးရ
တယ္။ ဧကန္႐ႈံးမယ္ဆိုတဲ့ဘက္ကလည္းလံု႔လ
၀ီရိယႏွင့္ အႀကံေကာင္းေတာ့ ႏုိင္တာဘဲ။
ဒါေၾကာင့္ တကယ့္အေရးမွာ နတ္မကယ္ႏုိင္
ဘူးဆိုတာကို နားလည္ၿပီး မိမိရဲ႕အႀကံဉာဏ္
ႏွင့္ ေကာင္းေသာ လံု႔လ၀ီရိယဟာနတ္ထက္
ပင္ အားကိုးေလာက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ သင္ခန္းစာ
တစ္ရပ္ကို မွတ္သားၾကပါ။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ
စစ္တပ္တရားေတာ္မွ
ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ေရွ႕ေျပးနိမိတ္ေတြကထင္ရွားေနပါ
တယ္။ ကာလိဂၤမင္းရဲ႕အေစာင့္အေရွာက္မတ္ကတစ္
ကိုယ္လံုး ျဖဴေသာႏြားလား ဥသဘ ေယာင္ေဆာင္ၿပီး
စစ္ထိုးၾကပါလိမ့္မယ္။ ထိုအခါ ကာလိဂၤမင္းရဲ႕နတ္
ဘက္ကဘဲ ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္လို႔ သိၾကားမင္းကေလွ်ာက္
သြားတယ္။
နက္ျဖန္ထိုလူလာေတာ့ ကာလိဂၤမင္းက ႏုိင္လိမ့္မယ္
ဆုိတာကို ေျပာလုိက္လွ်င္ပဲ ၀မ္းသာအားရျဖစ္ၿပီးျပန္
သြားတယ္။ ေရွ႕ေျပးနိမိတ္က ဘယ္လိုေတြ႕ပါသလဲ
လုိ႔ မေမးေတာ့ဘူး။ ဒီသတင္းဟာ စစ္တပ္အတြင္း
ပ်ံ႔ႏွံ႔သြားလုိ႔ အႆကမင္းဘက္ကလည္းၾကားသြား
တယ္။ ဒါနဲ႔ အႆကမင္းစိတ္ပ်က္ေနေၾကာင္းကို
အရွင္သာရိပုတၱရာအေလာင္းျဖစ္တဲ့ နႏၵီေသနစစ္သူ
ႀကီးက ရေသ့ေဟာလုိက္ပံုႏွင့္တကြၾကားသိရေသာ
ရေသ့ထံသြားျပန္တယ္။ ရေသ့ကလည္း ကာလိဂၤမင္း
ႏုိင္လိမ့္မည္လုိ႔ပဲေျပာတယ္။ ေရွးေျပးနိမိတ္ကိုဘယ္
လိုျမင္ပါသလဲလုိ႕ေမးေတာ့ အေစာင့္အေရွာက္နတ္
မ်ား ပါ၀င္တိုက္ခုိက္မယ့္အေၾကာင္းကို ေျပာလုိက္
တယ္။
နႏၵီေသနစစ္သူႀကီးဟာ ေကာင္းၿပီ ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔
ျပန္လာၿပီး သူရဲေကာင္းတစ္ေထာင္ကို ေတာင္ထိပ္
ေပၚေခၚသြားတယ္။ အေမာင္တုိ႔ မင္းတရားအတြက္
အသက္ကို စြန္႔၀ံံ့ၾကပါသလား။ စြန္႔၀ံ့ၾကပါတယ္။
စြန္႔၀ံ့လွ်င္ ေတာင္ထိပ္မွ ခုန္ခ်ၾကလုိ႔ေျပာေတာ့
အားလံုးက ခုန္ခ်မယ္လုိ႔ လုပ္ၾကတယ္။ ဒီအခါမွာ
စစ္တိုက္တဲ့အခါမွာသာ ေနာက္မဆုတ္တမ္းႀကိဳးစား
ၾကပါလုိ႔တိုက္တြန္း၍ ျပန္ဆင္းလာခဲ့တယ္။
ကာလိဂၤမင္းရဲ႕စစ္တပ္ကေတာ့ ငါတို႔ဧကန္ႏုိင္မွာ
ဘဲ ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ေပါ့ေပါ့ဆဆ ေနၾကတယ္။
ေနာက္ စစ္တိုက္ခါနီးမွာ ရွင္ဘုရင္ႏွစ္ပါးျမင္းစီးၿပီး
ထြက္လာလွ်င္ဘဲ နတ္ႏွစ္ေယာက္လည္း စစ္တိုက္
မယ့္ပံုဟန္ျဖင့္ ေရွ႕ကပါလာၾကတယ္။ အဲဒီနတ္ႏွစ္
ေယာက္ကို မင္းႏွစ္ပါးသာျမင္တယ္။ အႆကမင္း
ရဲ႕နတ္ကေၾကာက္ေနပံုရသတဲ့။
ထိုအခါ စစ္သူႀကီးက အႆကမင္းကို ဘာမ်ား
ထူးထူးဆန္းဆန္းျမင္ပါသတုန္းလုိ႔ တိုးတိုးေမး
တယ္။ နတ္ႏွစ္ေယာက္ စစ္တိုက္မယ္လုိ႔ဟန္ျပင္
ေနတာျမင္တယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ အရွင္မင္းျမတ္
သူ႔ဘက္က နတ္ကိုသာ အရွင္မင္းျမတ္က ပစ္
ခတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူရဲေကာင္းတစ္ေထာင္
ကလည္း အရွင္မင္းျမတ္ပစ္တဲ့ေနရာကိုဘဲ၀ုိင္း
ၿပီး ပစ္ပါ့မယ္လုိ႔ေျပာေတာ့ ေကာင္းၿပီဆိုၿပီး
ကာလိဂၤမင္းရဲ႕နတ္ကိုခ်ည္း ၀ိုင္းခ်လုိက္ၾကတာ
နတ္ဟာ အဲဒီေနရာမွာ ပြဲခ်င္းၿပီးတာဘဲ။ ဧကန္
ႏုိင္မယ္ဆုိတဲ့ ရွင္ဘုရင္လည္း ေျပးရရွာေရာ။
အဲဒီလို သိၾကားမင္းကိုယ္တိုင္ ဧကန္ႏုိင္မယ္လို႔
ေဟာထားေပမယ့္ လံု႔လ၀ီရိယမရွိေတာ့ ႐ႈံးရ
တယ္။ ဧကန္႐ႈံးမယ္ဆိုတဲ့ဘက္ကလည္းလံု႔လ
၀ီရိယႏွင့္ အႀကံေကာင္းေတာ့ ႏုိင္တာဘဲ။
ဒါေၾကာင့္ တကယ့္အေရးမွာ နတ္မကယ္ႏုိင္
ဘူးဆိုတာကို နားလည္ၿပီး မိမိရဲ႕အႀကံဉာဏ္
ႏွင့္ ေကာင္းေသာ လံု႔လ၀ီရိယဟာနတ္ထက္
ပင္ အားကိုးေလာက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ သင္ခန္းစာ
တစ္ရပ္ကို မွတ္သားၾကပါ။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ
စစ္တပ္တရားေတာ္မွ
No comments:
Post a Comment