အသိစိတ္လႊာေအာက္တြင္ ပုန္းလ်ိဳး ိကြယ္ဝွက္၍ လူတို႔၏စိတ္ကို စိးုမိုးႀကိဳးကိုင္ ခ်ယ္လွယ္ေနေသာ ၊
မာယာအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ လွည့္ပတ္ျဖားေယာင္းတတ္ေသာ၊
အလိုဆနၵႀကီးမားမ်ားျပား၍ မည္သည့္အခါမွ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲမႈ မ႐ွိေသာ ၊
ဆင္းရဲျခင္းကိုျဖစ္ေစတတ္ေသာ၊ဘဝလြတ္ေျမာက္ေရးကို ပိတ္ပင္တားဆီးတတ္ေသာ ရန္သူႀကီး။
ထိုရန္သူ သည္မိမိတို႔အား ဒုကၡအေပးႏိုင္ဆံုး ေၾကာက္ဖြယ္အေကာင္းဆံုးလည္းျဖစ္သည္။ဒုကၡကို သုခထင္ေအာင္ ၊
ေၾကာက္စရာကို ခ်စ္စရာထင္ေအာင္ ျဖားေယာင္းႏိုင္သည္။အနိ႒ာ႐ုံဟူသမ်ွကို ဣ႒ာ႐ုံထင္ေအာင္ဖန္ဆင္းႏိုင္ၿပီး ေလာကကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္သည့္ စြမ္းအားႀကီးမား လွသည္။
လူတို႔၏ အတြင္းသနၱာန္၌ အခ်ိန္တိုင္း ထႂကြလႈပ္႐ွားေနေသာ္လည္း သူ႔ကို
႐ွာေဖြေတြ႔႐ွိရန္ ခက္ခဲလွေပသည္။
ထိုရန္သူႀကီးကား အျခားမဟုတ္ ၊တဏွာပင္တည္း။
တဏွာဆိုသည္မွာ အငမ္းမရဆာေလာင္ျခင္းျဖစ္၏။ဘဝသစ္ႏွင့္ ဆင္းရဲဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳး မေကာင္းက်ိဳး ဟူသမ်ွ ဆီသို႔သာဦးတည္၏။
ဒုစ႐ိုက္မ်ားကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ျပဳလုပ္ေအာင္လည္း အားေပးတတ္သည္။တဏွာတြင္
တပ္မက္ဖြယ္ သက္႐ွိသက္မဲ့ ၊အာရံုခံစားမႈ အစုစုတို႔ကို လိုခ်င္သာယာမႈဟူေသာ ကာမတဏွာ။
ဘဝကိုတြယ္တာျမတ္ႏိုးလ်ွက္ အသက္႐ွည္စြာေနလိုေသာ ဘဝတဏွာ။ထိုတဏွာေၾကာင့္ဝိညာဥ္သည္ မေသဘဲ ခိုင္ျမဲသည္ဟူေသာ သႆတဒိ႒ိအယူမွားကိုျဖစ္ေစသည္။
ေသၿပီးေနာက္အားလံုးၿပီးျပတ္ သြားသည္ဟုအယူမွားေသာဝိဘဝတဏွာ။ထိုတဏွာေၾကာင့္ အကုသိုလ္ကံကို ရဲရဲႀကီးျပဳဝံ့ၾကသည္။
ဒီဘဝဒီကိုယ္နဲ႔စံ၊ေနာက္ဘဝဟိုကိုယ္နဲ႔ခံဟူေသာ အေတြးအေခၚမ်ိဳး။
ထိုတဏွာသးံုမ်ိဳးသည္ အမွန္မသိမႈ အဝိဇၨာႏွင့္ေပါင္းၿပီး အကန္းျမင္ အရမ္းထင္ေအာင္ လမ္းထြင္ၾကေတာ့သည္။"ပုထုဇၨေနာ ဥမၼတၱေကာ"၊ ပုထုဇဥ္မွန္သမ်ွ တဏွာေၾကာင့္ ႐ူးေႏုျကသူခ်ည္းျဖစ္၏
။ ဗုဒၶကိုယ္တိုင္ေသာ္မွ အရဟတၱမဂ္ ဉာဏ္မ်က္စိျဖင့္ ထိုးထြင္းၾကည့္ႏိုင္သည့္အခါမွ တဏွာကိုျမင္ၿပီး အႂကြင္းမဲ့ ပယ္႐ွင္းႏိုင္ေတာ့၏။ထိုအခါမွ ဘဝသစ္ ထပ္မျဖစ္ေတာ့ဘဲ သံသရာရဟတ္ ရပ္တန္႔ အဆံုးသတ္ေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္မိမိတို႔သည္လည္း ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမ အတိုင္း ဘဝသစ္ျဖစ္ေစေသာ အေၾကာင္းရင္း တဏွာကို ေတြ႔ေအာင္႐ွာ၍ ပယ္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ဘဝဟူသည္ ခနၶာငါးပါးမွလြဲ၍ ဘာမွမဟုတ္၊ ထိုခနၶာ ၶငါးပါးသည္လည္းမတည္ျမဲ၊ေဖာက္လဲေဖာက္ျပန္ ျဖစ္ျခင္းပ်က္ျခင္းမွလြဲ၍ မည္သည့္ဆုပ္ကိုင္ အားကိုးရာမ်ွမ႐ွိ၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာမဟုတ္ဟု ဉာဏ္အျမင္မွာ သေဘာေပါက္လာလ်ွင္ တဏွာကင္းျပတ္ေလေတာ့သည္။
ဓမၼမိတ္ေဆြအားလံုး ရန္သူတဏွာကို ေတြ႔ေအာင္႐ွာႏိုင္ၿပီး အျမစ္ျပတ္ ေခ်မႈန္းႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။
မာယာအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ လွည့္ပတ္ျဖားေယာင္းတတ္ေသာ၊
အလိုဆနၵႀကီးမားမ်ားျပား၍ မည္သည့္အခါမွ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲမႈ မ႐ွိေသာ ၊
ဆင္းရဲျခင္းကိုျဖစ္ေစတတ္ေသာ၊ဘဝလြတ္ေျမာက္ေရးကို ပိတ္ပင္တားဆီးတတ္ေသာ ရန္သူႀကီး။
ထိုရန္သူ သည္မိမိတို႔အား ဒုကၡအေပးႏိုင္ဆံုး ေၾကာက္ဖြယ္အေကာင္းဆံုးလည္းျဖစ္သည္။ဒုကၡကို သုခထင္ေအာင္ ၊
ေၾကာက္စရာကို ခ်စ္စရာထင္ေအာင္ ျဖားေယာင္းႏိုင္သည္။အနိ႒ာ႐ုံဟူသမ်ွကို ဣ႒ာ႐ုံထင္ေအာင္ဖန္ဆင္းႏိုင္ၿပီး ေလာကကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္သည့္ စြမ္းအားႀကီးမား လွသည္။
လူတို႔၏ အတြင္းသနၱာန္၌ အခ်ိန္တိုင္း ထႂကြလႈပ္႐ွားေနေသာ္လည္း သူ႔ကို
႐ွာေဖြေတြ႔႐ွိရန္ ခက္ခဲလွေပသည္။
ထိုရန္သူႀကီးကား အျခားမဟုတ္ ၊တဏွာပင္တည္း။
တဏွာဆိုသည္မွာ အငမ္းမရဆာေလာင္ျခင္းျဖစ္၏။ဘဝသစ္ႏွင့္ ဆင္းရဲဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳး မေကာင္းက်ိဳး ဟူသမ်ွ ဆီသို႔သာဦးတည္၏။
ဒုစ႐ိုက္မ်ားကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ျပဳလုပ္ေအာင္လည္း အားေပးတတ္သည္။တဏွာတြင္
တပ္မက္ဖြယ္ သက္႐ွိသက္မဲ့ ၊အာရံုခံစားမႈ အစုစုတို႔ကို လိုခ်င္သာယာမႈဟူေသာ ကာမတဏွာ။
ဘဝကိုတြယ္တာျမတ္ႏိုးလ်ွက္ အသက္႐ွည္စြာေနလိုေသာ ဘဝတဏွာ။ထိုတဏွာေၾကာင့္ဝိညာဥ္သည္ မေသဘဲ ခိုင္ျမဲသည္ဟူေသာ သႆတဒိ႒ိအယူမွားကိုျဖစ္ေစသည္။
ေသၿပီးေနာက္အားလံုးၿပီးျပတ္ သြားသည္ဟုအယူမွားေသာဝိဘဝတဏွာ။ထိုတဏွာေၾကာင့္ အကုသိုလ္ကံကို ရဲရဲႀကီးျပဳဝံ့ၾကသည္။
ဒီဘဝဒီကိုယ္နဲ႔စံ၊ေနာက္ဘဝဟိုကိုယ္နဲ႔ခံဟူေသာ အေတြးအေခၚမ်ိဳး။
ထိုတဏွာသးံုမ်ိဳးသည္ အမွန္မသိမႈ အဝိဇၨာႏွင့္ေပါင္းၿပီး အကန္းျမင္ အရမ္းထင္ေအာင္ လမ္းထြင္ၾကေတာ့သည္။"ပုထုဇၨေနာ ဥမၼတၱေကာ"၊ ပုထုဇဥ္မွန္သမ်ွ တဏွာေၾကာင့္ ႐ူးေႏုျကသူခ်ည္းျဖစ္၏
။ ဗုဒၶကိုယ္တိုင္ေသာ္မွ အရဟတၱမဂ္ ဉာဏ္မ်က္စိျဖင့္ ထိုးထြင္းၾကည့္ႏိုင္သည့္အခါမွ တဏွာကိုျမင္ၿပီး အႂကြင္းမဲ့ ပယ္႐ွင္းႏိုင္ေတာ့၏။ထိုအခါမွ ဘဝသစ္ ထပ္မျဖစ္ေတာ့ဘဲ သံသရာရဟတ္ ရပ္တန္႔ အဆံုးသတ္ေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္မိမိတို႔သည္လည္း ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမ အတိုင္း ဘဝသစ္ျဖစ္ေစေသာ အေၾကာင္းရင္း တဏွာကို ေတြ႔ေအာင္႐ွာ၍ ပယ္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ဘဝဟူသည္ ခနၶာငါးပါးမွလြဲ၍ ဘာမွမဟုတ္၊ ထိုခနၶာ ၶငါးပါးသည္လည္းမတည္ျမဲ၊ေဖာက္လဲေဖာက္ျပန္ ျဖစ္ျခင္းပ်က္ျခင္းမွလြဲ၍ မည္သည့္ဆုပ္ကိုင္ အားကိုးရာမ်ွမ႐ွိ၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာမဟုတ္ဟု ဉာဏ္အျမင္မွာ သေဘာေပါက္လာလ်ွင္ တဏွာကင္းျပတ္ေလေတာ့သည္။
ဓမၼမိတ္ေဆြအားလံုး ရန္သူတဏွာကို ေတြ႔ေအာင္႐ွာႏိုင္ၿပီး အျမစ္ျပတ္ ေခ်မႈန္းႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment